Το σημερινό βράδυ θύμιζε κατά πολύ το πρώτο βράδυ που ήρθαμε στην Δράμα. Ήταν όλοι προσοχή, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να κουνιούνται και πιστεύω σχεδόν φοβισμένοι. Όταν πρωτοήρθαμε βέβαια δεν ήταν φοβισμένοι, απλά πειθαρχιμένοι είτε από φόβο είτε επειδή το ένιωθαν έτσι. "Ένας γελοίος παρλαπίπας κοκοράκος που όπου με παίρνει και μένα κοκορεύομαι". Αυτοί είναι τα ψάρια. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να φτάνουμε μέχρι εκεί βέβαια. Δεν είναι αναγκαίο να γίνονται ακραία πράγματα για να συμμορφώνονται μερικοί. Το γεγονός ότι έμειναν μέσα δύο μέρες έφτασε για να λένε οτι θέλουν να βγουν σήμερα και όχι ηρωισμούς τύπου δεν με νοιάζει και αν δεν βγω. Μαλάκες!
Είμαι πολύ θυμωμένος σήμερα. Απογοητευμένος. Μερικές φορές ακούω κάτι και πέρνω κουράγιο. Μερικοί εκτιμούν κάποια πράγματα. Όπως το να τους φωνάζω με το μικρό τους όνομα:
- Έλα Χ.
-Πως με είπες;
- Γιατί έτσι δεν σε λένε;
- Ναι απλά δεν έχω συνηθίσει να με λένε έτσι εδώ.
- Ε μόνο από τον Maxim το ακούς αυτός τους ξέρει όλους!(είπε ένας τρίτος)
Το ακούν τόσο σπάνια μέσα στο στρατό που τους έχει λείψει πιστεύω. Εδώ ακόμα και έξω δεν το ακούμε συχνά. "Έλα ρε..". Συνήθως έτσι απευθύνουν τον λόγο σε κάποιον. Παρένθεση. Άλλοι βλάκες γεννήθηκαν, βλάκες μεγάλωσαν και βλάκες θα ....
Θυμωμένο ποστ το σημερινό. Δεν μπορώ αλλιώς. Σε μια συζήτηση για το blogging κάποιος πετάχτηκε και είπε ότι είναι αυτοψυχανάληση. Προσπαθώ και εγώ τώρα να αυτοψυχαναληθώ...
Σήμερα είδα και κάποιους που είχαν φύγει λίγο πριν έρθουμε για Δράμα. Θα είναι και εκείνοι στην παρέλαση αλλά με άλλο σώμα. Χάρηκα που όταν περνούσαμε από μπροστά τους με φώναξαν. Εμένα είδαν και έψαχναν και τον ξεναγό μου. Ήταν καλό που τους έχω μείνει κάπως. Ο ένας από τους τρεις μάλιστα μου είχε πει κάποτε όταν ακόμα είμασταν στην Μοίρα "δεν μπορούσαν να είναι όλοι σαν εσένα ρε Maxim;". Για καλό το είχε πει. Και οι τρεις καλά παιδιά, ο ένας λίγο είρωνας , αλλά γενικά πολύ καλά παιδιά.
Λοιπόν ανακεφαλαίωση:το βράδυ όπως το πρώτο,υπάρχουν αυτοί που εκτιμούν και οι βλάκες, αυτοψυχανάληση και τρεις που έχουν φύγει.
Τέλος να σας θυμίσω ότι όταν θα περάσει η πρώτη ταξιαρχία καταδρομών θα είμαι στον δεύτερο ουλαμό ο έκτος από αριστερά! Θα με γνωρίσετε γιατί θα είμαι ο πιο όμορφος(μου το είπαν στην 1η ΜΑΛ) , θα έχω το χέρι πιο ψηλά (το ξέρω γιατί ενώ ο λοχαγός λέει σε μερικούς να το σηκώνουν πιο ψηλά ή να το ντεντώσουν εμένα μου είπε να το χαμηλώσω λίγο (μάλλον το κάνω ήδη σαν αλεξιπτωτιστής εγώ και κατεβαίνω να γίνω σαν απλώς καταδρομέας)),το κεφάλι μου θα είναι ψηλά, το βλέμα μου θα είναι ψαρωτικό, το στήθος μου θα είναι έξω, το τακούνι μου θα ακούγεται πιο πολύ και θα περπατάω περήφανα!
Σε προηγούμενο ποστ είχα πει ότι το τοπίο μοιάζει να είναι βγαλμένο από ταινία τρόμο (17/10). Κάποιοι μόλις σήμερα το πρωί το κατάλαβαν. Τελικά είμαι πολύ μπροστά!!
(Οι στίχοι είναι από το τραγούδι των Κατσιμιχαίων "Κορίτσια της συγνώμης")
Monday, October 27, 2008
Sunday, October 26, 2008
Ναύαρχος
Πλησιάζουν οι μέρες... Πολλοί με ρωτάνε αν είμαστε έτοιμοι για την παρέλαση. Η δική μου απάντηση κανονικά πρέπει να είναι όχι. Συνάδελφοι μου αναρωτιούνται : αυτό είναι δηλαδή η παρέλαση που βλέπαμε τόσο καιρό , και εμείς έτσι πηγαίνουμε συντονισμένα , με ψηλά το χέρι , τέλεια ζυγισμένοι και στοιχισμένοι; Στην δοκιμαστική καθώς περνούσαμε δίπλα από άλλα τμήματα που είχαν ήδη παρελάσει άκουγα σχόλια οπως: "αυτή είναι η 2α ΜΑΛ;" , "έτσι μπράβο ρε σκυλιά". Πήρα πολύ ηθικό εκεί και πεισμάτωσα να πηγαίνω ακόμα καλύτερα."Πιο δυνατά το τακούκι και πιο ψηλά το χέρι". Ο λοχαγός μας είπε ότι πάμε πολύ καλά. Καλύτερα από τους υπόλοιπους πρασσινομπερέδες. Είμαστε οι καλύτεροι των καταδρομών. Τώρα μένει να παρελάσουμε σαν αλεξιπτωτιστές. Υποτίθεται ότι δεν το έχουμε καταφέρει ακόμα. Ελπίζω να το καταφέρουμε την Τρίτη. Να πετάξουμε όπως αρμόζει σε εμάς δηλαδή. Θα τα πούμε στα 1200 πόδια!!!!
Saturday, October 25, 2008
SCROLL
Γιούπιιιι επιτέλους Παρασκευή- Μία είναι η ομαδα! ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΑΡΑ γιάννης από αμπελοκήπους- Θέλω να πάω για καφέ θέλει να έρθει κανείς τελευταία ώρα;... Μανταλένα- Σου έχω θυμώσει αλλά πάρε με τηλέφωνο Λία- Πάλι στα Goody's τρώτε;- Ώρες ώρες με νευριάζεις απίστευτα...- Ρε σεις πόσο ήρθε ο ΟΣΦΠ με την τούρκικη;- Υπομονή είναι μόνο 14... - Τελικά δεν είσαι για να δίνει κανείς σημασία... -
Περίπου αυτά!!! είναι μηνύματα που βλέπω να περνάνε σε σκρόλ στο μαγαζί που συνήθως τρώω όταν είμαι εξοδούχος!
Περίπου αυτά!!! είναι μηνύματα που βλέπω να περνάνε σε σκρόλ στο μαγαζί που συνήθως τρώω όταν είμαι εξοδούχος!
Tuesday, October 21, 2008
Γκρετελ
Δεν έχω πολλά να πω σήμερα. Κάποια στιγμή θα κάνω σύγκριση Χανιά , Ασπρόπυργο(ΣΧΑΛ) , Ασπρόπυργο(ΜΑΛ) και Δράμα.
Monday, October 20, 2008
Σύνθημα!
ΔΡΑΜΑ ΝΑΟΥΣΑ ΡΕΝΤΙΝΑ
ΠΗΓΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ
ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ
ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ ΜΠΕΡΕΔΕΣ
εντάξει μερικοί ήταν πιο λεβέντες από τους άλλους και φορούσανε πουλάδες , αλλά μην τους το πείτε και ζηλέψουν, οι καημένοι....
Sunday, October 19, 2008
μαξιμ φρομ δραμα
-Πήγες;
- Που ρε;
- Γάμησες;
- Όχι σε ένα ίντερνετ καφέ πήγα.
- Έλα ρε αφού σε είδα ήρθες από Βόρια
- Τι Βόρια ρε;
- Ήρθες από την άλλη μεριά της πύλης.
- Ααα.. στο παρκάκι ήμουνα καθόμουν και μιλούσα στο τηλέφωνο.
- Έλα ρε ντρέπεσαι στην ηλικία σου; σιγα. Λέγε καλά ήταν;
Τόσο δύσκολο είναι να πείσω κάποιον ότι δεν πήγα σε μπουρδέλο;
- Που ρε;
- Γάμησες;
- Όχι σε ένα ίντερνετ καφέ πήγα.
- Έλα ρε αφού σε είδα ήρθες από Βόρια
- Τι Βόρια ρε;
- Ήρθες από την άλλη μεριά της πύλης.
- Ααα.. στο παρκάκι ήμουνα καθόμουν και μιλούσα στο τηλέφωνο.
- Έλα ρε ντρέπεσαι στην ηλικία σου; σιγα. Λέγε καλά ήταν;
Τόσο δύσκολο είναι να πείσω κάποιον ότι δεν πήγα σε μπουρδέλο;
Saturday, October 18, 2008
maxim from drama
Αυτο που μου έχει κάνει εντύπωση εδώ στην Δράμα είναι ότι όλα τα γύρω χωριά έχουν δικό τους γήπεδο ποδοσφαίρου και μάλιστα με χόρτο. Μάλλον το αγαπάνε πολύ το ποδόσφαιρο εδώ πέρα και καλά κάνουν! Τα παιχνίδια τα δείχνει και τοπικό κανάλι. Λογικά όχι ζωντανα αλλά και μαγνητοσκόπηση δεν είναι λίγο. Μου έχει λείψει να παίζω ποδόσφαιρο. Χτες το βράδυ στην ξενάγηση περάσαμε και από ένα γήπεδο. Τα φώτα ήταν αναμένα αλλά δεν έκανε κανείς προπόνηση. Κρίμα.
Friday, October 17, 2008
μαξιμ απο δράμα
Με πήγαν mini βόλτα στην Δράμα. Δεν είδα και πολλά. Το πρωί πάντως πηγαίναμε στην Ασπροβάλτα και ήταν υπέροχα. Παντού ομίχλη. Τα δέντρα φαινόντουσαν λες και ήταν κομμένα. Το τοπίο είναι βγαλμένο από ταινία τρόμου. Ο "ξεναγός" μου μου είπε ότι είχε γίνει κάποιο ατύχημα πριν δύο χρόνια. Ένα τρένο χτύπησε ένα φορτηγό. Νύχτα ήταν χωρίς φώτα δεν κατέβηκαν οι μπάρες και αυτό ήταν. Δεν μου είπε αν είχε νεκρούς ή κάτι , λογικά θα είχε, το μόνο που μου είπε ήταν ότι ο δρόμος ήταν κλειστός για τρεις μέρες.(ή κάτι τέτοιο). Αυτά. Δεν ξέρω απλά νιώθω την ανάγκη να γράψω , να διαβάσω , να ξεφύγω από τα στενά όρια του στρατού.
Σήμερα κάτι ανέφερε για κομμουνισμό και δικαιώματα. Αν έβλεπε ο λοχαγός τι διαβάζω όλο και κάτι θα μου έλεγε. Μιλούσα με τον "ξεναγό" μου και του είπα ότι με λένε αναρχικό κάποιοι στο στρατό. Είδαν μια παλιά μου φωτογραφία και οι άσχετοι αμέσως αυτό είπαν. Καλά όχι ότι με πειράζει ιδιαίτερα αν και δεν είμαι αναρχικός. Εκείνος όταν του είπα αναρχικός αμέσως είπε την λέξη ελεύθερος. Μόνο με καλλιτέχνη μπορώ να μιλήσω πια; Λες να είναι δείγμα ότι γίνομαι και εγώ; Με σύστησε στην δασκάλα του ότι έχω σχέση με τα εικαστικά! Ένιωσα σημαντικός. Αυτά. Α! το είπα και πιο πάνω; Καλό βράδυ σε όλους. Εδώ το βράδυ είναι πάντα ιδιαίτερο όπως και το πρωί. Δεν ξεχωρίζεις εύκολα την ανατολή από την δύση. Είναι πάντα πιο ατμοσφαιρικά στο βουνό (έπρεπε να το βάλω στο χτεσινό ποστ!).
Σας έλειψα που δεν έγραφα τόσο καιρό; ΤΟ ΞΕΡΩ
Σήμερα κάτι ανέφερε για κομμουνισμό και δικαιώματα. Αν έβλεπε ο λοχαγός τι διαβάζω όλο και κάτι θα μου έλεγε. Μιλούσα με τον "ξεναγό" μου και του είπα ότι με λένε αναρχικό κάποιοι στο στρατό. Είδαν μια παλιά μου φωτογραφία και οι άσχετοι αμέσως αυτό είπαν. Καλά όχι ότι με πειράζει ιδιαίτερα αν και δεν είμαι αναρχικός. Εκείνος όταν του είπα αναρχικός αμέσως είπε την λέξη ελεύθερος. Μόνο με καλλιτέχνη μπορώ να μιλήσω πια; Λες να είναι δείγμα ότι γίνομαι και εγώ; Με σύστησε στην δασκάλα του ότι έχω σχέση με τα εικαστικά! Ένιωσα σημαντικός. Αυτά. Α! το είπα και πιο πάνω; Καλό βράδυ σε όλους. Εδώ το βράδυ είναι πάντα ιδιαίτερο όπως και το πρωί. Δεν ξεχωρίζεις εύκολα την ανατολή από την δύση. Είναι πάντα πιο ατμοσφαιρικά στο βουνό (έπρεπε να το βάλω στο χτεσινό ποστ!).
Σας έλειψα που δεν έγραφα τόσο καιρό; ΤΟ ΞΕΡΩ
Thursday, October 16, 2008
Maxim apo drama
Είμαι στην Δράμα. Είχα καιρό να κάνω road trip. Ώραία ήταν. Προσπάθησα να μείνω ξύπνιος όσο περισσότερο γίνεται. Διάβασα και λίγο. Είχα καιρό να διαβάσω, μου έχει λείψει. Έκανα την διαφορά από όλους τους άλλους που έπαιζαν psp και άκουγαν μουσική από το κινητό. Καθώς φτάναμε θυμήθηκα τα Γιάννενα. Το βράδυ ήταν υπέροχο. Πολύ ησυχία. Υπερβολικά πολύ. Επιτέλους! Είχε κρύο αλλά το ωραίο το κρύο. Εμένα μου άρεσε. Είμαι παιδί του χειμώνα πως να το κάνουμε;
Το πρωινό ήταν πολύ πιο όμορφο. Φαντάστηκα πως θα ήταν τα γύρω βουνά με χιόνι. Από την αρχή ορεινός ήθελα να δηλώσω και όχι αλεξιπτωτιστής , αλλά μου είχαν πει ότι τους αθηναίους τους στέλνουν στην Κύπρο. Τέλος πάντων δεν μετανιώνω. Ευκαιρία όμως να ζήσω για λίγο σαν ορεινός...Έτσι είμαστε εμείς του βουνού.
Τώρα είμαι έξω. Φαίνεται ε; Βρήκα μες τα σκοτάδια ενα ΑΕΚ cafe, ένα τουρκικο τέμενος και τέλος ένα νετ cafe γιαυτό τα λέμε! Ελπίζω να βρω και άλλα διάφορα, να γνωρίσω καλύτερα την πόλη. Αυτά. Τους ζυγόυς λύσατε , μάρς
Το πρωινό ήταν πολύ πιο όμορφο. Φαντάστηκα πως θα ήταν τα γύρω βουνά με χιόνι. Από την αρχή ορεινός ήθελα να δηλώσω και όχι αλεξιπτωτιστής , αλλά μου είχαν πει ότι τους αθηναίους τους στέλνουν στην Κύπρο. Τέλος πάντων δεν μετανιώνω. Ευκαιρία όμως να ζήσω για λίγο σαν ορεινός...Έτσι είμαστε εμείς του βουνού.
Τώρα είμαι έξω. Φαίνεται ε; Βρήκα μες τα σκοτάδια ενα ΑΕΚ cafe, ένα τουρκικο τέμενος και τέλος ένα νετ cafe γιαυτό τα λέμε! Ελπίζω να βρω και άλλα διάφορα, να γνωρίσω καλύτερα την πόλη. Αυτά. Τους ζυγόυς λύσατε , μάρς
Tuesday, October 14, 2008
Το παραλήρημα ενός φαντάρου...
Είσαι στο σπίτι σου και προσέχεις τα "αδέρφια" σου. Τα όπλα τους, τα πράγματά τους , να ξυπνήσουν στην ώρα τους για να πάνε στην υπηρεσία τους και να κοιμούνται κανονικά. Ξαφνικά και ενώ παρατηρείς τον ουρανό ακούς φωνές από το λιμάνι. Είναι δύο από τα "αδέρφια" σου. Μιλάνε ψιθυριστά αλλά η ησυχία κάνει να ακούγεται καθαρά ο διάλογός τους. Μαλώνουν για κάτι. Δεν έχει σημασία γιατί.
Το σημαντικό είναι ότι τα λόγια τους μεταφέρονται όσο σιγά και αν μιλήσουν. Ο άνεμος τα μεταφέρει. Τα κάνει να ακουστούν παντού. Γιαυτό αν έχετε ένα μυστικό να το λέτε πολύ ψιθυριστά σχεδόν να το διαβάζει ο άλλος από τα χείλια σας...
Ζήλεψα που είδα τόσο πολλά μαζεμένα ποστ από τους φίλους μου Moloch και Πυθαγόρα. Όταν είμαι στην σκοπιά κάνω διάφορες σκέψεις αλλά σπάνια τις έχω γράψει κάπου. Ο τίτλος είναι του καταδρομένα Σ.Δ ήταν κάποια στιγμή που κάναμε καθαριότητες πριν λίγες μέρες. Τα νέα μου είναι ότι φεύγω την Τετάρτη για την Δράμα. Αν όλα πάνε καλά θα συμμετάσχω στην στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης. Βάλτε 28/10 στις 12:00 νετ ή ερτ είμαι στην αριστερή πλευρά ο έκτος, θα γνωρίσετε τον maxim από "κοντά".
Το σημαντικό είναι ότι τα λόγια τους μεταφέρονται όσο σιγά και αν μιλήσουν. Ο άνεμος τα μεταφέρει. Τα κάνει να ακουστούν παντού. Γιαυτό αν έχετε ένα μυστικό να το λέτε πολύ ψιθυριστά σχεδόν να το διαβάζει ο άλλος από τα χείλια σας...
Ζήλεψα που είδα τόσο πολλά μαζεμένα ποστ από τους φίλους μου Moloch και Πυθαγόρα. Όταν είμαι στην σκοπιά κάνω διάφορες σκέψεις αλλά σπάνια τις έχω γράψει κάπου. Ο τίτλος είναι του καταδρομένα Σ.Δ ήταν κάποια στιγμή που κάναμε καθαριότητες πριν λίγες μέρες. Τα νέα μου είναι ότι φεύγω την Τετάρτη για την Δράμα. Αν όλα πάνε καλά θα συμμετάσχω στην στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης. Βάλτε 28/10 στις 12:00 νετ ή ερτ είμαι στην αριστερή πλευρά ο έκτος, θα γνωρίσετε τον maxim από "κοντά".
Sunday, June 29, 2008
i beliece i can fly!!
Το πίστεψα και τα κατάφερα. Οι πιο πολλοί ήταν πιο σίγουροι από εμένα ότι θα τα κατάφερνα. Εγώ είχα αμφιβολίες. Το ότι πίστεψαν τόσο σε μένα με άγχωσε αλλά με έκανε να νιώθω και πολύ σημαντικός.
Στέκεσαι στην πόρτα και περιμένεις. Από την στιγμή που θα έρθει η σειρά σου περνάει ένα δευτερόλεπτο μέχρι να κάνεις την έξοδο. Σε λιγότερο από δύο δευτερόλεπτα το αλεξίπτωτο ανοίγει. Μέχρι εκείνη την στιγμή έχεις το κεφάλι σου κατεβασμένο. Όταν νιώσεις το τράβηγμα του αλεξιπτώτου κοιτάς προς πάνω, βλέπεις έναν μεγάλο καταπράσσινο θόλο. Το αλεξίπτωτό σου άνοιξε με επιτυχία. Τώρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις μέτωπο κόντρα στον άνεμο and.... enjoy the ride!! Εκεί πάνω είναι όλα τόσο ήσυχα. Έχει μια απίστευτη ¨αέρινη σιωπή¨. Στα αλήθεια φαίνοται όλα πολύ μικρά και διαφορετικά από εκεί πάνω.
Στο πρώτο άλμα ήμουν για αρκετή ώρα καθιστός δίπλα στην πόρτα. Είδα τριάντα να πηδάνε πριν από εμένα. Δεν δίστασε κανείς. Φυσικά δεν το έκαναν όλοι με τον σωστό τρόπο αλλά το γεγονός ότι δεν κώλωσε κανείς σε κάνει και εσένα αναίσθητο σε αυτό. Ήμουν πρώτος στο stick, δηλαδή ήμουν ο πρώτος που θα πηδούσε. Στεκόμουν στην πόρτα για τουλάχιστον πέντε λεπτά. Τώρα που το γράφω έχω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Ίσως να είχα και τότε, δεν θυμάμαι. Το μανίκι από το χιτώνιο της παραλλαγής είχε κατέβει και φαίνεται το ρολόι μου. Η ώρα ήταν οκτώ και εικοσιένα λεπτά. Ο φωτογράφος με έβαλε ακριβώς εκείνη την στιγμή.
Δεν θυμάμαι τι ώρα προσγειώθηκα. Δεν έχει σημασία. Το άλμα συνήθως κρατάει ένα λεπτό, μπορεί και δύο αν ο άνεμος και το μέτωπό σου είναι σωστό. Στην προσγείωση παραλίγο να πέσω σε κάποιον που πήδηξε λίγα λεπτά πριν. Κάποιος μετά από εμένα παραλίγο να πέσει πάνω μου. Ο θόλος του αλεξιπτώτο του έπεσε πάνω μου. Όλοι περπατούσαμε με ένα χαμογέλο και λέγαμε γαμώ μαλάκα γαμώ.
Έχω κάνει πέντε άλματα μέχρι σήμερα. Όλα λίγο πολύ έχουν την ίδια αλλά διαφορετική αίσθηση. Στην απονομή η ευχή μία και από όλους η ίδια: ¨Καλές προσγειώσεις¨.
Στην προσπάθειά μου να γίνω αλεξιπτωτιστής ήταν κοντά όλοι. Άλλοι κρυφά άλλοι φανερά. Δεν συμφωνούσαν με την απόφασή μου αλλά με στήριξαν, και ένιωσαν ικανοποίηση όταν τα κατάφερα. Τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
lyrics
video
Στέκεσαι στην πόρτα και περιμένεις. Από την στιγμή που θα έρθει η σειρά σου περνάει ένα δευτερόλεπτο μέχρι να κάνεις την έξοδο. Σε λιγότερο από δύο δευτερόλεπτα το αλεξίπτωτο ανοίγει. Μέχρι εκείνη την στιγμή έχεις το κεφάλι σου κατεβασμένο. Όταν νιώσεις το τράβηγμα του αλεξιπτώτου κοιτάς προς πάνω, βλέπεις έναν μεγάλο καταπράσσινο θόλο. Το αλεξίπτωτό σου άνοιξε με επιτυχία. Τώρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις μέτωπο κόντρα στον άνεμο and.... enjoy the ride!! Εκεί πάνω είναι όλα τόσο ήσυχα. Έχει μια απίστευτη ¨αέρινη σιωπή¨. Στα αλήθεια φαίνοται όλα πολύ μικρά και διαφορετικά από εκεί πάνω.
Στο πρώτο άλμα ήμουν για αρκετή ώρα καθιστός δίπλα στην πόρτα. Είδα τριάντα να πηδάνε πριν από εμένα. Δεν δίστασε κανείς. Φυσικά δεν το έκαναν όλοι με τον σωστό τρόπο αλλά το γεγονός ότι δεν κώλωσε κανείς σε κάνει και εσένα αναίσθητο σε αυτό. Ήμουν πρώτος στο stick, δηλαδή ήμουν ο πρώτος που θα πηδούσε. Στεκόμουν στην πόρτα για τουλάχιστον πέντε λεπτά. Τώρα που το γράφω έχω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Ίσως να είχα και τότε, δεν θυμάμαι. Το μανίκι από το χιτώνιο της παραλλαγής είχε κατέβει και φαίνεται το ρολόι μου. Η ώρα ήταν οκτώ και εικοσιένα λεπτά. Ο φωτογράφος με έβαλε ακριβώς εκείνη την στιγμή.
Δεν θυμάμαι τι ώρα προσγειώθηκα. Δεν έχει σημασία. Το άλμα συνήθως κρατάει ένα λεπτό, μπορεί και δύο αν ο άνεμος και το μέτωπό σου είναι σωστό. Στην προσγείωση παραλίγο να πέσω σε κάποιον που πήδηξε λίγα λεπτά πριν. Κάποιος μετά από εμένα παραλίγο να πέσει πάνω μου. Ο θόλος του αλεξιπτώτο του έπεσε πάνω μου. Όλοι περπατούσαμε με ένα χαμογέλο και λέγαμε γαμώ μαλάκα γαμώ.
Έχω κάνει πέντε άλματα μέχρι σήμερα. Όλα λίγο πολύ έχουν την ίδια αλλά διαφορετική αίσθηση. Στην απονομή η ευχή μία και από όλους η ίδια: ¨Καλές προσγειώσεις¨.
Στην προσπάθειά μου να γίνω αλεξιπτωτιστής ήταν κοντά όλοι. Άλλοι κρυφά άλλοι φανερά. Δεν συμφωνούσαν με την απόφασή μου αλλά με στήριξαν, και ένιωσαν ικανοποίηση όταν τα κατάφερα. Τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
lyrics
video
Friday, June 27, 2008
Ηλιος
please mind the gap between the train and the platform,
παρακαλούμε προσοχή στο κενό μεταξύ συνειρμού και αποφράδας!!!
παρακαλούμε προσοχή στο κενό μεταξύ συνειρμού και αποφράδας!!!
Friday, June 13, 2008
Απονομή πουλάδας
Καταδρομέας Maxim Glendower! Το σχολείο άρχισε 5 Μαϊου και τελείωσε 11 Ιουνίου. Τώρα πια θα παρουσιάζομαι καταδρομέας αλεξιπτωτιστής!!! Τα προηγούμενα κεφάλαια εν καιρώ. Μου λείπει να σας γράφω!
Saturday, June 07, 2008
Μου λείπει η Χαίτη μου!
Σε συνάντησα στο τρένο τυχαία. Επιτέλους ήσουν μόνη και εγώ το ίδιο. Θα μιλούσαμε σαν άνθρωποι σκέφτηκα. Φορούσες μαύρα ρούχα, όπως πάντα. Στον ώμο η μαύρη σου ζωγραφισμένη τσάντα. Είχες την κλασσική μελαγχολία στο πρόσωπο αν και χαμογελούσες.
-Σου πάει και έτσι το μαλλί αλλά ήσουν πιο ωραίος με το μακρύ, όχι το πολύ μακρύ και ξυρισμένος που είσαι σου πάει.
-Μου λείπει η χαίτη μου, νιώθω γυμνός. Που ακούστηκε λυκάνθρωπος κουρεμένος και ξυρισμένος;
-Ε εντάξει είσαι πολιτισμένος λυκάνθρωπος εσύ!
- Ναι πήγα στον στρατό και εκπολιτίστηκα. Εγινες άνθρωπος μου είπαν μερικοί και άλλοι με ρώτησαν γιατί ήμουν έτσι!
- Εντάξει είπαμε αλλά όχι και έτσι.
- Εσύ είσαι καλλιτέχνης γιαυτό δεν σου φαίνεται περίεργο. Και του Ξ του άρεσε σχεδόν.
- Ποιος είναι ο Ξ;
- Ενας καλλιτέχνης από το στρατό.
Αυτά!
-Σου πάει και έτσι το μαλλί αλλά ήσουν πιο ωραίος με το μακρύ, όχι το πολύ μακρύ και ξυρισμένος που είσαι σου πάει.
-Μου λείπει η χαίτη μου, νιώθω γυμνός. Που ακούστηκε λυκάνθρωπος κουρεμένος και ξυρισμένος;
-Ε εντάξει είσαι πολιτισμένος λυκάνθρωπος εσύ!
- Ναι πήγα στον στρατό και εκπολιτίστηκα. Εγινες άνθρωπος μου είπαν μερικοί και άλλοι με ρώτησαν γιατί ήμουν έτσι!
- Εντάξει είπαμε αλλά όχι και έτσι.
- Εσύ είσαι καλλιτέχνης γιαυτό δεν σου φαίνεται περίεργο. Και του Ξ του άρεσε σχεδόν.
- Ποιος είναι ο Ξ;
- Ενας καλλιτέχνης από το στρατό.
Αυτά!
Sunday, April 13, 2008
Απονομή μπερέ!
Καταδρομέας Maxim Glendower 08 A' ΕΣΣΟ χειριστής όλμου κλπ....
έχει και προηγούμενα κεφάλαια θα τα γράψβ εν καιρώ!
έχει και προηγούμενα κεφάλαια θα τα γράψβ εν καιρώ!
Friday, April 04, 2008
Θύρα
05/03
Βραδυνή άσκηση. Φούμο και κακό. Έρπειν και βλακείες. Το βράδυ διακοπή ρεύματος. Δεν προλάβαμε να πλυθούμε και αύριο... στην αναφορά του λόχου παρουσιάστηκε κάποιος είχε ακόμη βρώμικα χέρια απο χτές, ο λοχαγός δεν τον είδε και παρουσιάστηκε και στην αναφορά της μοίρας με βρώμικα χέρια. Ο διοικητής είπε στον λοχαγό να δει τα χέρια του στρατιώτη εκείνος είπε: ναι δείξε τα χέρια σου στο λοχαγό να στα πλύνει , ε στρατιώτες είναι κύριε διοικητά θα λερωθούν κιόλας, τον ψιλοειρωνεύτηκε και τα πήρε ο διοικητής. Ο λοχαγός έφυγε και οι εκπαιδευτές , που είναι παλιοί φαντάροι τα πήραν στο κρανίο. Έκανα και την πρώτη μου πορεία. 12 χιλιόμετρα, μόνο ο ώμος μου πιάστηκε λίγο. Το βράδυ σκοπιά με τον Μ.Β ο οποίος αποδείχτηκε αετός. Μας έσωσε στην σκοπιά, τους έβλεπε όλους από πολύ μακρυά, αλλά του μαλάκα του πήραν τον φακό. Ευτυχώς περίπολο καλό παιδί και δεν τον έδωσε στον επόπτη. Την δεύτερη φορά δεν μας έδωσαν τα συνθηματικά αλλά ευτυχώς την γλιτώσαμε φθηνά, και όταν λέω φθηνά εννοώ τσάμπα!
11/03 επιστρόφη από άδεια όλα καλά. άσκησεις χωρίς όπλο. Παραλίγο να αργήσουμε επειδή ο Ν. ξυρίστηκε στο αεροδρόμιο. Σήμερα ήταν η επιλογή για την παρέλαση της 25 Μαρτίου στα Χανιά δεν με πήραν και νταουνίαστηκα απίστευτα.
12/03 Έκλεισα μήνα
Με πήραν στην παρέλαση! Ανέβηκε το ηθικό! Θυμήθηκα όταν μας είπαν τα αποτελέσματα των αλεξιπτωτιστών και συγκινήθηκα. Όταν με διάλεξαν για την παρέλαση είπε ο υποδιοικητής να πάρουμε και κανέναν όμορφο! Θυμήθηκα το sms!
13/03
Ο υποδιοικητής: μην τους αφήνετε ελεύθερο χρόνο γιατί αν έχουν ελεύθερο χρόνο σκέφτονται. Όντως χτες που είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο άρχισα να σκέφτομαι και μελαγχόλισα.
18/03
Άσκηση στο πεδιό βολής: πυρ και κίνηση με αβολύδωτα. "Με καλύπτεις; Σε καλύπτω φύγε! Ασφαλίζω φεύγω!"΄
19/03 Πρόβα για παρέλαση
Πάντα στο πιο "χ'αλια" ουλαμό όπως και την πρώτη μέρα, πάντα στον πιο χάλια ζυγό. Μήπως δεν είναι τυχαίο? Είμασταν βέβαια ο δεν ξέρω να κρατάω αποστάσεις ΕΠΟΠ και τέσσερις που δεν είχαν ξανακάνει παρέλαση
20/03 Πάλι μετακόμιση!
Οι άλλοι κυρίως εγώ απλά θα χρεωθώ άλλη εξάρτηση (την είχα φτιάξει χτες και ήταν τζιτζί, έτρεχα και δεν έφυγε τίποτα). χρεωθήκαμε berking! Βαρύ για εμένα σίγουρα. Θα έρθουν κοντά στα εκατό άτομα, 76 απο το ΚΕΕΔ και 18 απο την 2α ΜΑΛ. Προβλέπεται να μας πάνε καλύτερα οι υπηρεσίες.
Έφυγαν το πρωί οι άλλοι με ειδικότητες όπως μάγειρας, οδηγός και λοιπά κοινώς οι λουφαδόροι! Ο κολλητός Π. Φ. έφυγε. Θα μετακομίσω σε λίγες μέρες και θα μείνω με άτομα που δεν τους πολυ ξέρω. Όλα καλά ευτυχώς μέσω Α. Δ. πήρα κρεβάτι με καλό στρώμα και φοριαμό πολύ κοντά μου.
21/03
Ήρθαν τα παιδιά από το ΚΕΕΔ. Μας είδαν στην γενική πρόβα παρέλασης, με τους μπερέδες και τα φουλάρια. Όταν περάσαμε σηκώθηκαν όρθιοι, σίγουρα ψάρωσαν οι "Αθη- νέοι"! Οι περισσότεροι τους αντιμετώπισαν λες και είναι κάποιοι κακοί άνθρωποι που ήρθαν να μας φάνε!
24/03
Χτες δεν ήμουν καλά. Από την Παρασκευή ή Πέμπτη βράδυ μάλλον κρύωσα. Έβγαλα το jacket ενώ ήμουν ιδρωμένος για την αναφορά. Μερικοί ηλιθίοι αφήνουν το παράθυρο ανοικτό και κρυώνουμε. Με νοιάστηκε ο Ο. Τ. "Έχουμε έναν αρρωστάρη εδώ κύριε εκπαιδευτά" μου είπε να σκεπαστώ και με το φάκελο για να πέσει ο πυρετός. Νιώθω καλύτερα σήμερα. Έχω φάει πολύ strepsis. Δεν πρέπει να έχω πυρετό.
Βραδυνή άσκηση. Φούμο και κακό. Έρπειν και βλακείες. Το βράδυ διακοπή ρεύματος. Δεν προλάβαμε να πλυθούμε και αύριο... στην αναφορά του λόχου παρουσιάστηκε κάποιος είχε ακόμη βρώμικα χέρια απο χτές, ο λοχαγός δεν τον είδε και παρουσιάστηκε και στην αναφορά της μοίρας με βρώμικα χέρια. Ο διοικητής είπε στον λοχαγό να δει τα χέρια του στρατιώτη εκείνος είπε: ναι δείξε τα χέρια σου στο λοχαγό να στα πλύνει , ε στρατιώτες είναι κύριε διοικητά θα λερωθούν κιόλας, τον ψιλοειρωνεύτηκε και τα πήρε ο διοικητής. Ο λοχαγός έφυγε και οι εκπαιδευτές , που είναι παλιοί φαντάροι τα πήραν στο κρανίο. Έκανα και την πρώτη μου πορεία. 12 χιλιόμετρα, μόνο ο ώμος μου πιάστηκε λίγο. Το βράδυ σκοπιά με τον Μ.Β ο οποίος αποδείχτηκε αετός. Μας έσωσε στην σκοπιά, τους έβλεπε όλους από πολύ μακρυά, αλλά του μαλάκα του πήραν τον φακό. Ευτυχώς περίπολο καλό παιδί και δεν τον έδωσε στον επόπτη. Την δεύτερη φορά δεν μας έδωσαν τα συνθηματικά αλλά ευτυχώς την γλιτώσαμε φθηνά, και όταν λέω φθηνά εννοώ τσάμπα!
11/03 επιστρόφη από άδεια όλα καλά. άσκησεις χωρίς όπλο. Παραλίγο να αργήσουμε επειδή ο Ν. ξυρίστηκε στο αεροδρόμιο. Σήμερα ήταν η επιλογή για την παρέλαση της 25 Μαρτίου στα Χανιά δεν με πήραν και νταουνίαστηκα απίστευτα.
12/03 Έκλεισα μήνα
Με πήραν στην παρέλαση! Ανέβηκε το ηθικό! Θυμήθηκα όταν μας είπαν τα αποτελέσματα των αλεξιπτωτιστών και συγκινήθηκα. Όταν με διάλεξαν για την παρέλαση είπε ο υποδιοικητής να πάρουμε και κανέναν όμορφο! Θυμήθηκα το sms!
13/03
Ο υποδιοικητής: μην τους αφήνετε ελεύθερο χρόνο γιατί αν έχουν ελεύθερο χρόνο σκέφτονται. Όντως χτες που είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο άρχισα να σκέφτομαι και μελαγχόλισα.
18/03
Άσκηση στο πεδιό βολής: πυρ και κίνηση με αβολύδωτα. "Με καλύπτεις; Σε καλύπτω φύγε! Ασφαλίζω φεύγω!"΄
19/03 Πρόβα για παρέλαση
Πάντα στο πιο "χ'αλια" ουλαμό όπως και την πρώτη μέρα, πάντα στον πιο χάλια ζυγό. Μήπως δεν είναι τυχαίο? Είμασταν βέβαια ο δεν ξέρω να κρατάω αποστάσεις ΕΠΟΠ και τέσσερις που δεν είχαν ξανακάνει παρέλαση
20/03 Πάλι μετακόμιση!
Οι άλλοι κυρίως εγώ απλά θα χρεωθώ άλλη εξάρτηση (την είχα φτιάξει χτες και ήταν τζιτζί, έτρεχα και δεν έφυγε τίποτα). χρεωθήκαμε berking! Βαρύ για εμένα σίγουρα. Θα έρθουν κοντά στα εκατό άτομα, 76 απο το ΚΕΕΔ και 18 απο την 2α ΜΑΛ. Προβλέπεται να μας πάνε καλύτερα οι υπηρεσίες.
Έφυγαν το πρωί οι άλλοι με ειδικότητες όπως μάγειρας, οδηγός και λοιπά κοινώς οι λουφαδόροι! Ο κολλητός Π. Φ. έφυγε. Θα μετακομίσω σε λίγες μέρες και θα μείνω με άτομα που δεν τους πολυ ξέρω. Όλα καλά ευτυχώς μέσω Α. Δ. πήρα κρεβάτι με καλό στρώμα και φοριαμό πολύ κοντά μου.
21/03
Ήρθαν τα παιδιά από το ΚΕΕΔ. Μας είδαν στην γενική πρόβα παρέλασης, με τους μπερέδες και τα φουλάρια. Όταν περάσαμε σηκώθηκαν όρθιοι, σίγουρα ψάρωσαν οι "Αθη- νέοι"! Οι περισσότεροι τους αντιμετώπισαν λες και είναι κάποιοι κακοί άνθρωποι που ήρθαν να μας φάνε!
24/03
Χτες δεν ήμουν καλά. Από την Παρασκευή ή Πέμπτη βράδυ μάλλον κρύωσα. Έβγαλα το jacket ενώ ήμουν ιδρωμένος για την αναφορά. Μερικοί ηλιθίοι αφήνουν το παράθυρο ανοικτό και κρυώνουμε. Με νοιάστηκε ο Ο. Τ. "Έχουμε έναν αρρωστάρη εδώ κύριε εκπαιδευτά" μου είπε να σκεπαστώ και με το φάκελο για να πέσει ο πυρετός. Νιώθω καλύτερα σήμερα. Έχω φάει πολύ strepsis. Δεν πρέπει να έχω πυρετό.
Wednesday, April 02, 2008
Αυτά
Καλή σκοπιά καλή σκοπιά και πολλά νούμερα γερμανικά!!
το είπε μια σειρά μου και το έκλεψα και το δημοσιεύσα!!
Την Κυριακή 30/03/08 μας ήρθε ειδοποίηση ξαφνικά ότι άλλαξαν τα συνθηματικά:
αριθμός σκοπού 4
αριθμός εφόδου 0
παρασύνθημα ΑΕΚ-ΤΙΤΛΟΣ
το είπε μια σειρά μου και το έκλεψα και το δημοσιεύσα!!
Την Κυριακή 30/03/08 μας ήρθε ειδοποίηση ξαφνικά ότι άλλαξαν τα συνθηματικά:
αριθμός σκοπού 4
αριθμός εφόδου 0
παρασύνθημα ΑΕΚ-ΤΙΤΛΟΣ
Saturday, March 29, 2008
Συνέχεια....
20/02 23:30
Μετά το φαγητό και κατά την διάρκεια του ελεύθερου χρόνου στις 20:00 μας είπαν αναφορά (19:30 τελείωσα το φαγητό). Η αναφορά αφορούσε τις εξαρτήσεις , εκπαίδευση δηλαδή, να τις δέσουμε και να τις λύσουμε τρεις φορές. Εγώ το έκανα μόνο μία! Γιατί λέει όσοι θα πάνε αλεξιπτωτιστές θα το κάνουν με κλειστά μάτια για εξέταση. Στην βραδυνή αναφορά (22:00) μας έκαναν παρατήρηση που δεν ξέραμε το δέσποτα παντοκράτωρ (βραδυνή στρατιωτή προσευχή) και επειδή είναι στον πίνακα ανακοινώσεων "θα έπρεπε" να το ξέρουμε και ότι πάλι οι αλεξιπτωτιστές εξετάζονται και αν δεν το ξέρουν τους "μπιμ". Πρέπει να το γράψουν οι υποψήφιοι αλεξιπτωστές και την τρίτη , που θα επιστρέψουμε από άδεια, θα πρέπει να το ξέρουμε. Μετά μας έβαλαν και τρέξαμε μέχρι τον λόχο διοικήσεως και πίσω. Λίγα μέτρα είναι εντάξει. Ένα παιδί έπεσε. Ήθελα να χτυπήσει για να βγει στην αναφόρα για το χτύπημα και έτσι να αναφερθεί το καψόνι. Όταν γυρίσαμε όλοι ήταν σαν τις κότες και εκτελούσαν τα παραγγέλματα όπως έπρεπε. Μερικοί βλάκες τότε ένιωσαν ότι είναι φαντάροι. Όταν μπήκαμε μέσα πάλι έτρεχαν για να προλάβουν να ξαπλώσουν , ενώ τις προηγούμενες μέρες έκαναν με το πάσο τους! Ο χοντρός δεν κατάλαβε τι του είπε και είπε ότι κάνω πάντα παράπονα σαν την πούστρα. Γαμώ το σπίτι σου χοντρέ, βλάχο, αγράμματε. Το βράδυ επειδή μιλούσαν μερικοί (και στο κινητό και μεταξύ τους) μας άναψαν τρεις φορές τα φώτα και μας κατέβασαν να βάλουμε παραλαγή. Αλλά μας ανέβαζαν μετά από λίγο. Την τρίτη φορά ο F. (που είχε ξενερώσει απίστευτα) είπε : όποιος ξαναμιλήσει θα του γαμήσω την παναγία! Φυσικά έσκασαν όλοι!
21/02 20:21 RNA
α ρε νέοι!!!
22/02 01:35
Το θαλαμοφυλίκι μοιάζει με τις πρώτες ώρες στο ιχθυοπωλείο. Κανείς να μιλήσεις με, φοράς καπέλό, φοράς εξάρτηση (ποδιά), άρβιλα (γαλότσες) και προσέχεις τα ΨΑΡΙΑ!!!Καμιά φορά περνάει έφοδος ο Αρχιλοχίας, ο Ανθυπολοχαγός (Υποδιευθυντής, Διευθυντής). Καλό ε?
14:19
Πιο νωρίς που περιμένα για να τηλεφωνήσω μίλησα με ένα φαντάρο από τον πρώτο λόχο (Οι νεοσύλλεκτοι είμαστε χωρισμένοι σε δύο λόχους, εγώ είμαι στο δεύτερο) και η γνώμη του ήταν ότι εμάς τρέχουν. Απλά μέχρι τώρα πίστευα ότι συμβαίνει το αντίθετο και ξαφνιάστηκα που το άκουσα από κάποιον άλλον. Έτσι το βλέπω εγώ μου είπε....
15:25
Το κάπνισμα κάνει κακό στην θητεία: χάνεις πολύ από τον λίγο ελεύθερό σου χρόνο για να κάνεις τσιγάρο και μετά δεν έχεις αυτά που πρέπει έτοιμα. Φυσικά και υπάρχουν άτομα που καπνίζουν και προλαβαίνουν αλλά όσο να πεις χάνεις πολύ χρόνο και χρήμα αν καπνίζεις!
23/02 με 26/02 άδεια ορκομωσίας!!!
28/02 Τσικνοπέμπτη
Φάγαμε αρακά αλλά το μεσημέρι κοτόπουλο. Στην βολή τα πήγα σκατά. Βραδυνή γαμώ! Πάμε να μείνουμε στο πρώτο λόχο. Σκατά. Μεγάλη πιθανότητα να χωριστούμε η παρέα. Σκατά (δις)
29/02 Η πρώτη μου σκοπιά
Τα πήγα πολύ καλά. Κάνω "ζωηρή" αναγώριση! Φωνάζω από την μέση του στρατοπέδου και ακούγομαι στην πύλη! Είδα και το πρώτο μου όνειρο. Κακό βέβαια... είδα ότι ήμουν αναφερόμενος!
Μετά την ένωση των δύο φυλών αλλά survivor τα πράγματα σοβάρεψαν. Έχουμε μείνει κιόλας τα παιδιά που θέλαμε Ε.Δ οπότε υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Εμάς του δευτέρου λόχου μας έχουν λες και δεν ξέρουμε τίποτα. Σιγά σιγά θα μας μάθουν και θα τους μάθουμε όμως.
03/03 Υποψία στρατού!
Γυμναστική γυμνοί από την μέση και πάνω. Κάτι βλαμένα ενώ πηγαίναμε χαλαρά ήθελαν να πούμε σύνθημα. Ο διμοιρήτης δεν ήθελε να πούμε. Από την μπροστά διμοιρία ακούστηκε σύνθημα και κάτι βλαμμένα επανέλαβαν ενώ δεν έπρεπε. Τσαντίστηκε ο διμοιρήτης μας και άνοιξε ρυθμό. Έμεινα να τον ακολουθάω εγώ και άλλοι τέσσερις από μία διμοιρία εικοσιέξι ατόμων! Σε κάποιο σημείο σταματήσε και κοίταξε πίσω του. Που είναι η διμοιρία μαλάκες; Θέλετε και σύνθημα! Εκεί είναι τα αρχίδια σας στην φωνή; Αφού μαζευτήκανε πάλι οι υπόλοιποι πέσαμε για κάμψεις. Στον στρατό όταν κάνεις κάμψεις πρέπει να μετράς κιόλας. Το μέτρημα ξεκινάει από το καμία ,μία , δύο κλπ. Τον ρυθμό τον δίνει ο διμοιρήτης. Πάνω κάτω. Επειδή μείναμε πολύ ώρα κάτω οι πιο πολλοί δεν μπόρεσαν να σηκωθούν άσε που ξεχάσαμε να πούμε καμία. Όποτε πήραμε και άλλη. Αλλά τότε για να σηκωθούμε το είπε ένας άλλος διμοιρήτης οπότε πάλι δεν μέτρησε. Στην τρίτη πάλι μας άφησε στο κάτω πολύ ώρα και δεν σηκώθηκαν οι περισσότεροι. Είπε μαλάκες ούτε καμία δεν μπορείται να πάρετε!!! Απόγευμα σκοπία στην διαχείριση. Το βράδυ σκοπιά. Άργησα να ξυπνήσα. Άρον άρον προετοιμασία. Έφοδο και περίπολο. Παλιός μαλάκας μου πιάνει κουβέντα και όταν έρχεται το περίπολο κάνω λάθος στην αναγνώριση. Την ώρα της επίλυσης της διαφοράς σκάει μύτη η έφοδος. Γενικά κακή μέρα για σκοπία. Να αναφέρω αύριο στον επόπτη ότι έγινε λάθος στην αναγνώριση.
04/03 Αγωνία για την χθεσινή πατάτα στην αναγνώριση:
Τίποτα δεν έγινε τελικά στην πρωινή φρουρά το ανέφερα αλλά δεν μου είπε τίποτα ο επόπτης, φθηνά την γλίτωσα.
Σήμερα τελικά θα γίνουν τα τεστ για την επιλογή των υποψήφιων αλεξιπτωτιστών. Από την αρχή δεν πίστευα ότι θα τα πάω καλά. Από την χθεσινή σκοπία είναι πιασμένες οι γάμπες μου και νιώθω πιασμένος παντού. Το μίλι το έκανα σε 6:05 ενώ το όριο ήταν 7:30, έκανα κάμψεις 43 με όριο 30 , κοιλιακούς 30 με όριο 25 και έλξεις 13 με όριο 5. Αυτό που έχει μεγαλύτερη βαρύτητα είναι οι έλξεις. Πρώτη φορά κάνω τόσες πολλές. Γενικά δεν νιώθω ότι ζορίστηκα σε κανένα από τα τεστ. Άλλα παιδιά έκαναν τα πάντα και προσπάθησαν πάρα πολύ για να πετύχουν αυτές τις επιδόσεις. Όταν έπαιρνα τις έξλξεις πολλοί ξαφνιάστηκαν που τα πήγα τόσο καλά. Ακόμα και εγώ ξαφνιάστηκα βέβαια. Αλλά πολλοί δεν με είχαν για τόσο ενεργητικό και δυναμικό. Τους έκοψα τα πόδια θα έλεγα. Χαίρομαι που ένιωσαν έτσι γιατί με έιχαν συνδέσει με κάτι αδύναμο. Καλά να πάθουν άλλοι φορά να φυλάγονται!!!
Μετά το φαγητό και κατά την διάρκεια του ελεύθερου χρόνου στις 20:00 μας είπαν αναφορά (19:30 τελείωσα το φαγητό). Η αναφορά αφορούσε τις εξαρτήσεις , εκπαίδευση δηλαδή, να τις δέσουμε και να τις λύσουμε τρεις φορές. Εγώ το έκανα μόνο μία! Γιατί λέει όσοι θα πάνε αλεξιπτωτιστές θα το κάνουν με κλειστά μάτια για εξέταση. Στην βραδυνή αναφορά (22:00) μας έκαναν παρατήρηση που δεν ξέραμε το δέσποτα παντοκράτωρ (βραδυνή στρατιωτή προσευχή) και επειδή είναι στον πίνακα ανακοινώσεων "θα έπρεπε" να το ξέρουμε και ότι πάλι οι αλεξιπτωτιστές εξετάζονται και αν δεν το ξέρουν τους "μπιμ". Πρέπει να το γράψουν οι υποψήφιοι αλεξιπτωστές και την τρίτη , που θα επιστρέψουμε από άδεια, θα πρέπει να το ξέρουμε. Μετά μας έβαλαν και τρέξαμε μέχρι τον λόχο διοικήσεως και πίσω. Λίγα μέτρα είναι εντάξει. Ένα παιδί έπεσε. Ήθελα να χτυπήσει για να βγει στην αναφόρα για το χτύπημα και έτσι να αναφερθεί το καψόνι. Όταν γυρίσαμε όλοι ήταν σαν τις κότες και εκτελούσαν τα παραγγέλματα όπως έπρεπε. Μερικοί βλάκες τότε ένιωσαν ότι είναι φαντάροι. Όταν μπήκαμε μέσα πάλι έτρεχαν για να προλάβουν να ξαπλώσουν , ενώ τις προηγούμενες μέρες έκαναν με το πάσο τους! Ο χοντρός δεν κατάλαβε τι του είπε και είπε ότι κάνω πάντα παράπονα σαν την πούστρα. Γαμώ το σπίτι σου χοντρέ, βλάχο, αγράμματε. Το βράδυ επειδή μιλούσαν μερικοί (και στο κινητό και μεταξύ τους) μας άναψαν τρεις φορές τα φώτα και μας κατέβασαν να βάλουμε παραλαγή. Αλλά μας ανέβαζαν μετά από λίγο. Την τρίτη φορά ο F. (που είχε ξενερώσει απίστευτα) είπε : όποιος ξαναμιλήσει θα του γαμήσω την παναγία! Φυσικά έσκασαν όλοι!
21/02 20:21 RNA
α ρε νέοι!!!
22/02 01:35
Το θαλαμοφυλίκι μοιάζει με τις πρώτες ώρες στο ιχθυοπωλείο. Κανείς να μιλήσεις με, φοράς καπέλό, φοράς εξάρτηση (ποδιά), άρβιλα (γαλότσες) και προσέχεις τα ΨΑΡΙΑ!!!Καμιά φορά περνάει έφοδος ο Αρχιλοχίας, ο Ανθυπολοχαγός (Υποδιευθυντής, Διευθυντής). Καλό ε?
14:19
Πιο νωρίς που περιμένα για να τηλεφωνήσω μίλησα με ένα φαντάρο από τον πρώτο λόχο (Οι νεοσύλλεκτοι είμαστε χωρισμένοι σε δύο λόχους, εγώ είμαι στο δεύτερο) και η γνώμη του ήταν ότι εμάς τρέχουν. Απλά μέχρι τώρα πίστευα ότι συμβαίνει το αντίθετο και ξαφνιάστηκα που το άκουσα από κάποιον άλλον. Έτσι το βλέπω εγώ μου είπε....
15:25
Το κάπνισμα κάνει κακό στην θητεία: χάνεις πολύ από τον λίγο ελεύθερό σου χρόνο για να κάνεις τσιγάρο και μετά δεν έχεις αυτά που πρέπει έτοιμα. Φυσικά και υπάρχουν άτομα που καπνίζουν και προλαβαίνουν αλλά όσο να πεις χάνεις πολύ χρόνο και χρήμα αν καπνίζεις!
23/02 με 26/02 άδεια ορκομωσίας!!!
28/02 Τσικνοπέμπτη
Φάγαμε αρακά αλλά το μεσημέρι κοτόπουλο. Στην βολή τα πήγα σκατά. Βραδυνή γαμώ! Πάμε να μείνουμε στο πρώτο λόχο. Σκατά. Μεγάλη πιθανότητα να χωριστούμε η παρέα. Σκατά (δις)
29/02 Η πρώτη μου σκοπιά
Τα πήγα πολύ καλά. Κάνω "ζωηρή" αναγώριση! Φωνάζω από την μέση του στρατοπέδου και ακούγομαι στην πύλη! Είδα και το πρώτο μου όνειρο. Κακό βέβαια... είδα ότι ήμουν αναφερόμενος!
Μετά την ένωση των δύο φυλών αλλά survivor τα πράγματα σοβάρεψαν. Έχουμε μείνει κιόλας τα παιδιά που θέλαμε Ε.Δ οπότε υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Εμάς του δευτέρου λόχου μας έχουν λες και δεν ξέρουμε τίποτα. Σιγά σιγά θα μας μάθουν και θα τους μάθουμε όμως.
03/03 Υποψία στρατού!
Γυμναστική γυμνοί από την μέση και πάνω. Κάτι βλαμένα ενώ πηγαίναμε χαλαρά ήθελαν να πούμε σύνθημα. Ο διμοιρήτης δεν ήθελε να πούμε. Από την μπροστά διμοιρία ακούστηκε σύνθημα και κάτι βλαμμένα επανέλαβαν ενώ δεν έπρεπε. Τσαντίστηκε ο διμοιρήτης μας και άνοιξε ρυθμό. Έμεινα να τον ακολουθάω εγώ και άλλοι τέσσερις από μία διμοιρία εικοσιέξι ατόμων! Σε κάποιο σημείο σταματήσε και κοίταξε πίσω του. Που είναι η διμοιρία μαλάκες; Θέλετε και σύνθημα! Εκεί είναι τα αρχίδια σας στην φωνή; Αφού μαζευτήκανε πάλι οι υπόλοιποι πέσαμε για κάμψεις. Στον στρατό όταν κάνεις κάμψεις πρέπει να μετράς κιόλας. Το μέτρημα ξεκινάει από το καμία ,μία , δύο κλπ. Τον ρυθμό τον δίνει ο διμοιρήτης. Πάνω κάτω. Επειδή μείναμε πολύ ώρα κάτω οι πιο πολλοί δεν μπόρεσαν να σηκωθούν άσε που ξεχάσαμε να πούμε καμία. Όποτε πήραμε και άλλη. Αλλά τότε για να σηκωθούμε το είπε ένας άλλος διμοιρήτης οπότε πάλι δεν μέτρησε. Στην τρίτη πάλι μας άφησε στο κάτω πολύ ώρα και δεν σηκώθηκαν οι περισσότεροι. Είπε μαλάκες ούτε καμία δεν μπορείται να πάρετε!!! Απόγευμα σκοπία στην διαχείριση. Το βράδυ σκοπιά. Άργησα να ξυπνήσα. Άρον άρον προετοιμασία. Έφοδο και περίπολο. Παλιός μαλάκας μου πιάνει κουβέντα και όταν έρχεται το περίπολο κάνω λάθος στην αναγνώριση. Την ώρα της επίλυσης της διαφοράς σκάει μύτη η έφοδος. Γενικά κακή μέρα για σκοπία. Να αναφέρω αύριο στον επόπτη ότι έγινε λάθος στην αναγνώριση.
04/03 Αγωνία για την χθεσινή πατάτα στην αναγνώριση:
Τίποτα δεν έγινε τελικά στην πρωινή φρουρά το ανέφερα αλλά δεν μου είπε τίποτα ο επόπτης, φθηνά την γλίτωσα.
Σήμερα τελικά θα γίνουν τα τεστ για την επιλογή των υποψήφιων αλεξιπτωτιστών. Από την αρχή δεν πίστευα ότι θα τα πάω καλά. Από την χθεσινή σκοπία είναι πιασμένες οι γάμπες μου και νιώθω πιασμένος παντού. Το μίλι το έκανα σε 6:05 ενώ το όριο ήταν 7:30, έκανα κάμψεις 43 με όριο 30 , κοιλιακούς 30 με όριο 25 και έλξεις 13 με όριο 5. Αυτό που έχει μεγαλύτερη βαρύτητα είναι οι έλξεις. Πρώτη φορά κάνω τόσες πολλές. Γενικά δεν νιώθω ότι ζορίστηκα σε κανένα από τα τεστ. Άλλα παιδιά έκαναν τα πάντα και προσπάθησαν πάρα πολύ για να πετύχουν αυτές τις επιδόσεις. Όταν έπαιρνα τις έξλξεις πολλοί ξαφνιάστηκαν που τα πήγα τόσο καλά. Ακόμα και εγώ ξαφνιάστηκα βέβαια. Αλλά πολλοί δεν με είχαν για τόσο ενεργητικό και δυναμικό. Τους έκοψα τα πόδια θα έλεγα. Χαίρομαι που ένιωσαν έτσι γιατί με έιχαν συνδέσει με κάτι αδύναμο. Καλά να πάθουν άλλοι φορά να φυλάγονται!!!
Monday, March 24, 2008
Από την πρώτη μέρα
12/02 Πρώτη νύχτα:
Ένιωσα σαν τον Χρόνη Μίσσιο. Όταν έφευγε από την απομόνωση θυμόταν τα παλιά του τραύματα. Εγώ στην απομόνωση δεν σκεφτόταν τον ευατό του, σκεφτόταν πως θα επιβιώσει εκεί πέρα. Έτσι και εγώ, όταν εκτελούσα στα αρχίδια μου αλλά όταν ξάπλωσα ένιωσα πόνους στα πέλματά μου από τα άρβιλα. Το κρεβάτι είναι χάλια! Σκέτο αφρολέξ και σεντόνι τρύπιο!
13/02
Κάτι μου έλεγε το 302 (είναι η σειρά κατάταξής μου). Τελικά μου ήρθε. Έχει σχέση με δρόμο ξεχωριστό για εμένα.
14/02 Χανιά blues
Την μέρα του αγίου βαλεντίνου οι εκπαιδευτές μας έστελναν φιλάκια. Τι κάνουν ρε γαμώτο σκέφτηκα. Μας είπαν αφού θα σας γαμήσουμε που θα σας γαμήσουμε να μην βάλουμε και λίγο συναίσθημα μέρα που είναι!! (Μεγάλη φαντασία έχεις)
15/02 Η πρώτη μου αγγαρεία
Εκεί που κάναμε παρέλαση χρειάστηκαν δέκα άντρες στην διαχείριση υλικού. Ήμουν στους τυχερούς. Έχασα ξανά το πρόγευμα. Εδώ και τρεις μέρες το χάνω. Μόνο την πρώτη μέρα το πήρα και δεν το έφαγα κιόλας εκείνη την στιγμή. Σκατά. Τώρα που είπα σκατά έχω να χέσω από την τρίτη 12/2 το πρωί. Άντε να δούμε.
15/02 Κιόσκι στίβου μάχης
Στο μάθημα για τον οπλισμό ένας είπε μία χαζομάρα και ο εκπαιδευτής αστειεύτηκε μαζί του. Γέλασαν όλοι!(Το 90% είναι Κρητικοί). Και εκείνος απαντάει: τι γελάτε εσείς ρε είστε καλύτεροι εσείς οι Αθηναίοι οι βρωμοποδαράδες....(οι πιο πολλοί είστε κρητικοί μαλάκα, σχόλιο δικό μου)
* Πριν πάω στο κιόσκι μου ήρθε καθώς περνούσαμε από τον στίβο μάχης να σπρώξω κάποιον στο λάκο με το νερό.
16/02
Ο λοχαγός μας , του δευτέρου λόχου , μας άφησε μία ολόκληρη μέρα να μην φοράμε τα άρβιλα για να ξεκουραστούν τα πέλματά μας. Στα παγκάκια που κάθονται για να κάνουν τσιγάρο είναι κάποιοι στρατιώτες και τους φωνάζω ότι ο δεύτερος λόχος πρέπει να πάει κάτω. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Όλος ο δεύτερος λόχος κάτω... παιδιά είστε του δευτέρου;
- Μας βλέπεις να φοράμε αρβίλες;
- Υπάρχουν και στον δεύτερο λόχο μαλάκες σαν και εσάς
17/02 Συνέντευξη με τον λοχαγό του λόχου. (Στην συνέχεια θα έχω ποστ με ατάκες του)
Στα ενδιαφέροντα του είχα βάλει γράψιμο. Και του είπα για το blog και σημείωσε την διεύθυνση! Γενικά πολύ καλά στην συνέντευξη. Πριν μπούμε περιμέναμε καθιστοί έξω από το γραφείο του. Είχε ένα πολύ όμορφο βράδυ. Σαν να ήμουν στην κατασκήνωση ένιωσα.
18/02 12:40
Πληρώθηκα! 8,63 ευρώ αναλυτικώς έλαβον:
1* 5 ευρώ
1* 2 ευρώ
1* 1 ευρώ
1* 0,5 ευρώ
6* 0,02 ευρώ
Όταν πληρώθηκα είδα στο χαρτί την διεύθυνση του blog. Αμφιβάλλω αν έχει μπει!
18:45
Έχω σχεδόν με τρία άτομο. Σήμερα χωρίς να γίνει τίποτα σχεδόν θύμωσα πιο πολύ από τις προηγούμενες φορές. Αλλά έδωσα τόπο στην οργή. να ρωτάς άλλη φορά και όταν μιλούσε σε άλλον με είπε κ μαλάκα και είπε και αυτό που άκουσες κιόλας ο μάγκας. Σου γαμώ το σπίτι παλιοπούστη.
22:04
Ο λοχίας στην βραδυνή αναφόρα είπε πηγαίντε τώρα να πλυθείτε,να γυαλιστείται, να ξυριστείται τέλος πάντων δεν ξέρω τι κάνετε κάθε βράδυ....
Δική μου σκέψη: πηδάμε τον λοχία στα τέσσερα. Απλά μου είχε σπάσει τα νεύρα γιαυτό το σκέφτηκα
19/02 Υπηρεσία στα μαγειρία
Κάποιος πήρε τηλέφωνο στο ραδιοφωνικό σταθμό που ακούγαμε και έκανε αφιέρωση. Μετά από λίγο ακούσαμε: αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται στα μαγειρία της 1ης ΜΑΛ , δεν θυμάμαι πιο τραγούδι ήταν κάποιο κρητικό πάντως. Το σλόγκαν της υπηρεσίας ήταν το ακόλουθο: πλένω δίσκους και βλασφημώ.... κατά το πίνω μπάφους και παίζω pro
20/02 11:35 Στην πρόβα ορκομωσίας
Ο διοικητής είπε να μην λέει όποιος θέλει το "ουνεκρόμ απ"(κεφάλι δεξίαπ) γιατί εδώ δεν έχουμε δημοκρατία εδώ είναι στρατός και θα το λεεί όποιος έχει την διαταγή να το λέει! Επίσης αν λιποθυμήσει κάποιος , από την πολύ ώρα ακινησίας, δεν θα χαλάσουμε την διάταξη αλλά οι δύο διπλανοί του θα τον πάνε πίσω που θα είναι ο γιατρός και μετά θα γυρίσουν στην θέση τους.
Η συνεχεία την επόμενη φορά. Χαιρετίσματα από την 1η ΜΑΛ
Ένιωσα σαν τον Χρόνη Μίσσιο. Όταν έφευγε από την απομόνωση θυμόταν τα παλιά του τραύματα. Εγώ στην απομόνωση δεν σκεφτόταν τον ευατό του, σκεφτόταν πως θα επιβιώσει εκεί πέρα. Έτσι και εγώ, όταν εκτελούσα στα αρχίδια μου αλλά όταν ξάπλωσα ένιωσα πόνους στα πέλματά μου από τα άρβιλα. Το κρεβάτι είναι χάλια! Σκέτο αφρολέξ και σεντόνι τρύπιο!
13/02
Κάτι μου έλεγε το 302 (είναι η σειρά κατάταξής μου). Τελικά μου ήρθε. Έχει σχέση με δρόμο ξεχωριστό για εμένα.
14/02 Χανιά blues
Την μέρα του αγίου βαλεντίνου οι εκπαιδευτές μας έστελναν φιλάκια. Τι κάνουν ρε γαμώτο σκέφτηκα. Μας είπαν αφού θα σας γαμήσουμε που θα σας γαμήσουμε να μην βάλουμε και λίγο συναίσθημα μέρα που είναι!! (Μεγάλη φαντασία έχεις)
15/02 Η πρώτη μου αγγαρεία
Εκεί που κάναμε παρέλαση χρειάστηκαν δέκα άντρες στην διαχείριση υλικού. Ήμουν στους τυχερούς. Έχασα ξανά το πρόγευμα. Εδώ και τρεις μέρες το χάνω. Μόνο την πρώτη μέρα το πήρα και δεν το έφαγα κιόλας εκείνη την στιγμή. Σκατά. Τώρα που είπα σκατά έχω να χέσω από την τρίτη 12/2 το πρωί. Άντε να δούμε.
15/02 Κιόσκι στίβου μάχης
Στο μάθημα για τον οπλισμό ένας είπε μία χαζομάρα και ο εκπαιδευτής αστειεύτηκε μαζί του. Γέλασαν όλοι!(Το 90% είναι Κρητικοί). Και εκείνος απαντάει: τι γελάτε εσείς ρε είστε καλύτεροι εσείς οι Αθηναίοι οι βρωμοποδαράδες....(οι πιο πολλοί είστε κρητικοί μαλάκα, σχόλιο δικό μου)
* Πριν πάω στο κιόσκι μου ήρθε καθώς περνούσαμε από τον στίβο μάχης να σπρώξω κάποιον στο λάκο με το νερό.
16/02
Ο λοχαγός μας , του δευτέρου λόχου , μας άφησε μία ολόκληρη μέρα να μην φοράμε τα άρβιλα για να ξεκουραστούν τα πέλματά μας. Στα παγκάκια που κάθονται για να κάνουν τσιγάρο είναι κάποιοι στρατιώτες και τους φωνάζω ότι ο δεύτερος λόχος πρέπει να πάει κάτω. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Όλος ο δεύτερος λόχος κάτω... παιδιά είστε του δευτέρου;
- Μας βλέπεις να φοράμε αρβίλες;
- Υπάρχουν και στον δεύτερο λόχο μαλάκες σαν και εσάς
17/02 Συνέντευξη με τον λοχαγό του λόχου. (Στην συνέχεια θα έχω ποστ με ατάκες του)
Στα ενδιαφέροντα του είχα βάλει γράψιμο. Και του είπα για το blog και σημείωσε την διεύθυνση! Γενικά πολύ καλά στην συνέντευξη. Πριν μπούμε περιμέναμε καθιστοί έξω από το γραφείο του. Είχε ένα πολύ όμορφο βράδυ. Σαν να ήμουν στην κατασκήνωση ένιωσα.
18/02 12:40
Πληρώθηκα! 8,63 ευρώ αναλυτικώς έλαβον:
1* 5 ευρώ
1* 2 ευρώ
1* 1 ευρώ
1* 0,5 ευρώ
6* 0,02 ευρώ
Όταν πληρώθηκα είδα στο χαρτί την διεύθυνση του blog. Αμφιβάλλω αν έχει μπει!
18:45
Έχω σχεδόν με τρία άτομο. Σήμερα χωρίς να γίνει τίποτα σχεδόν θύμωσα πιο πολύ από τις προηγούμενες φορές. Αλλά έδωσα τόπο στην οργή. να ρωτάς άλλη φορά και όταν μιλούσε σε άλλον με είπε κ μαλάκα και είπε και αυτό που άκουσες κιόλας ο μάγκας. Σου γαμώ το σπίτι παλιοπούστη.
22:04
Ο λοχίας στην βραδυνή αναφόρα είπε πηγαίντε τώρα να πλυθείτε,να γυαλιστείται, να ξυριστείται τέλος πάντων δεν ξέρω τι κάνετε κάθε βράδυ....
Δική μου σκέψη: πηδάμε τον λοχία στα τέσσερα. Απλά μου είχε σπάσει τα νεύρα γιαυτό το σκέφτηκα
19/02 Υπηρεσία στα μαγειρία
Κάποιος πήρε τηλέφωνο στο ραδιοφωνικό σταθμό που ακούγαμε και έκανε αφιέρωση. Μετά από λίγο ακούσαμε: αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται στα μαγειρία της 1ης ΜΑΛ , δεν θυμάμαι πιο τραγούδι ήταν κάποιο κρητικό πάντως. Το σλόγκαν της υπηρεσίας ήταν το ακόλουθο: πλένω δίσκους και βλασφημώ.... κατά το πίνω μπάφους και παίζω pro
20/02 11:35 Στην πρόβα ορκομωσίας
Ο διοικητής είπε να μην λέει όποιος θέλει το "ουνεκρόμ απ"(κεφάλι δεξίαπ) γιατί εδώ δεν έχουμε δημοκρατία εδώ είναι στρατός και θα το λεεί όποιος έχει την διαταγή να το λέει! Επίσης αν λιποθυμήσει κάποιος , από την πολύ ώρα ακινησίας, δεν θα χαλάσουμε την διάταξη αλλά οι δύο διπλανοί του θα τον πάνε πίσω που θα είναι ο γιατρός και μετά θα γυρίσουν στην θέση τους.
Η συνεχεία την επόμενη φορά. Χαιρετίσματα από την 1η ΜΑΛ
Sunday, March 02, 2008
Ηλεκτρικό
Τις δύο τελευταίες μέρες ήμουν εξοδούχος. Από αύριο θα αρχίσει η πίεση. Έχουμε μείνει μόνο τα παιδιά που θέλαμε ειδικές δυνάμεις. Είμαστε πια ένας λόχος(Το ξέρω ότι δεν είχα αναφέρει ότι είμασταν δύο λόχοι). Δεν μας λένε πια στρατιώτες μας λένε υποψήφιους καταδρομείς. Θα έχουμε εντατικό πρόγραμμα και συνεχείς ασκήσεις πρωινές , απογευματινές , την τρίτη και την πέμπτη και βραδυνές , δύο βολές και μία πορεία. Θα τα καταφέρω σίγουρα!! Στο μέλλον θα πάρω τα πράγματα από την αρχή και θα πω ακριβώς πως ήταν μέχρι σήμερα.
Saturday, March 01, 2008
Στο πρωινό
Ο διοικητής είπε ότι πετάξαμε πολύ ψωμί: "να παίρνετε όσο φαγητό μπορείτε να τρώτε, μην πετάμε τζάμπα, αμαρτία είναι. Την επόμενη άνοιξε τον κάδο με τα σκουπίδια και μας είπε να φάτε από τα σκουπίδια το πρωινό!!!!
σιγά ρε ράμπο ψάρωσες,
Μεγαλη φαντασια εχεις(κανονικη ετικετα)
σιγά ρε ράμπο ψάρωσες,
Μεγαλη φαντασια εχεις(κανονικη ετικετα)
Monday, February 25, 2008
1η ΜΑΛ
Στρατιώτης Maxim Glendower 08/Α/ΕΣΣΟ παρουσιάζομαι στην μεσημβρινή αναφορά του λόχου κύριε λοχαγέ για να σας αναφέρω ότι αιτούμαι λίγο χρόνο για να κάνω ποστ!!!
Thursday, February 07, 2008
Για λίγο
Ναι Γιάννη μου.... Μίλησα με την μητέρα σου και την έπεισα να σε αφήσει. Θα πας κανονικά τις πρώτες ώρες στο φροντιστήριο και την τελευταία ώρα θα φύγεις.... Γιουυυυυυυυπιιιιιιιιιιιιιι!!! Ευχαριστώ μπαμπά!! Και σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα ρωτάω και τους δύο ταυτόχρονα….
Ο Γιάννης θα πάει συναυλία και εγώ φαντάρος. Δίκαια μοιρασιά. Το Μέγαρο Μαξίμου θα παραμείνει ανοικτό σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί το καλοκαίρι που είχα άδεια. Η συνέχεια της ιστορίας που έχει συγκλονίσει πιο πολύ από ότι στην αρχή "Η ΛΑΜΨΗ" σε επόμενα ποστ, σήμερα δεν προλαβαίνω. Επίσης έρχονται the new adventures of max in the army. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Θα έχετε μια έννοια λιγότερη αφού εγώ θα προσέχω τον μπαμπά πατρίδο!(εμ μα πια όλα η μητέρα να τα έχει!!)
Ο Γιάννης θα πάει συναυλία και εγώ φαντάρος. Δίκαια μοιρασιά. Το Μέγαρο Μαξίμου θα παραμείνει ανοικτό σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί το καλοκαίρι που είχα άδεια. Η συνέχεια της ιστορίας που έχει συγκλονίσει πιο πολύ από ότι στην αρχή "Η ΛΑΜΨΗ" σε επόμενα ποστ, σήμερα δεν προλαβαίνω. Επίσης έρχονται the new adventures of max in the army. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Θα έχετε μια έννοια λιγότερη αφού εγώ θα προσέχω τον μπαμπά πατρίδο!(εμ μα πια όλα η μητέρα να τα έχει!!)
Tuesday, February 05, 2008
Θυσία
Σήμερα πήγα και κουρεύτηκα. Είχα καιρό να τα κουρέψω τόσο κοντά. Μπορεί να τα έκοψα και παραπάνω από όσο χρειάζεται. Υπερβάλλον ζήλος μάλλον. Φαίνεται και ένα παλιό σημάδι που έχω. Ημουν στο εξοχικό και έκανα ποδήλατο. Με κυνήγησαν κάτι σκυλιά. Είχαν έρθει στο πλάι μου και εγώ για να μην μου δαγκώσουν το πόδι το είχα περάσει από την άλλη πλευρά. Είχα και τα δύο μου πόδια από την μία πλευρά άρα και περισσότερο βάρος. Το ποδήλατο άρχισε να παίρνει κάποια κλίση προς τα αριστερά. Τελικά πέτυχε δεν με δάγκωσαν αλλά πέτυχα ένα τοίχο καταλάθος. Χωρίς να καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει έτρεξα σπίτι. Είχα χτυπήσει ανάμεσα στο μάτι και το αυτί. Λίγο διαφορετικά να χτυπούσα θα έχασα ή το μάτι μου ή το αυτί μου. Είχα κάνει πληγή. Πήγα στο κέντρο υγείας της περιοχής και με περιποιήθηκαν λίγο. Θα χρειαζόμουν ράμματα. Αλλά επειδή ήμουν λέει δεκαπέντε έπρεπε να πάω στο "Παίδων". Επρεπε να πάμε πίσω στο σπίτι να πάρουμε το βιβλιάριο υγείας και να πάμε Ζωγράφου που είναι το "Παίδων". Ταλαιπωρία σκέτη δηλαδή. Εντάξει όλα πήγαν καλά τελικά. Εκανα τρία ράμματα. Το κακό ήταν ότι το έπαθα καλοκαίρι και έχασα τα μπάνια αλλά καλύτερο από το να έχασα το μάτι μου.
Δεν μου έχει μείνει ψυχολογικό τραύμα ούτε με τα σκυλιά ούτε με τα ποδήλατα ευτυχώς. Αυτά.
Δεν μου έχει μείνει ψυχολογικό τραύμα ούτε με τα σκυλιά ούτε με τα ποδήλατα ευτυχώς. Αυτά.
Friday, February 01, 2008
Ελευθερία
Χτες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα! Γενικά η πέμπτη είναι η αγαπημένη μου μέρα. Ξεκίνησε πολύ νωρίς. Πήγα στον Γέρακα να δω τον πρώην προϊστάμενό μου. Είχα να τον δω καιρό. Πήγα εκεί νωρίς για να "ελέγξω" την βιτρίνα του. "Δεν το πιστεύω ότι ήρθες τόσο πρωί!!! "Μου είπε ο λ. Εγώ του είπα ότι μου αρέσε πάντα η βιτρίνα του γιαυτό ήρθα νωρίς. Τα είπαμε έτσι λίγο στα όρθια. Μετά έκανα μία βόλτα στο μαγαζί μέχρι να μπορέσει να κάνει διάλλειμα. Δεν μου άρεσε πολύ το μαγαζί αλλά εντάξει, ένα σούπερ μάρκετ είναι τι να μου αρέσει; Εκατσα και μετά από λίγη ώρα κάθισε μαζί μου. Μου είπε για την κατάσταση στην δουλειά του. Μια χαρά τα πηγαίνει. Είναι περήφανος γενικά αλλά και ειδικά για την δουλειά του. Οπου πηγαίνει το απογειώνει το τμήμα, κάνει πολύ καλές πωλήσεις. Ελπίζω να μπορέσει να κάνει και κάτι καλύτερο γιατί χάνετε στα σούπερ μάρκετ. Τον χάρηκα που κάθισε μαζί μου σχεδόν μιάμιση ώρα, γιατί όταν δούλευε μαζί μου δεν προλάβαινε να καθίσει καθόλου. Τον αποχαιρέτησα και μου ευχήθηκε τα καλύτερα για τον στρατό. Πρόλαβε να με διαφημίσει κιόλας στον διευθυντή προσωπικού: "από εδώ ο maxim συναργάτης μου στο προηγούμενο κατάστημα που ήμουν...".
Στην επιστροφή πήγα σέ ένα πολύ όμορφο μέρος. Είχα πει κάποτε ότι θα έδινα τα πάντα για να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα. Μετά από το χτεσινό είπα ότι θα έδινα δύο φορές τα πάντα για να έχω ένα σπίτι σε εκείνο το μέρος. Είναι σε υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Αρκετά κοντά από εκεί που μένω. Ενας παράδεισος σε απόσταση αναπνοής. Η ηρεμία που μπορείς να νιώσεις σε ένα τέτοιο μέρος δεν περιγράφεται με λόγια.
Το μεσημέρι προσπάθησα να ξεκουραστώ. Το πρόγραμμά μου για τις τελευταίες μέρες πριν παρουσιαστώ είναι γεμάτο. Τηλέφωνα βαρούσαν για να κανονίσω το απογευματινό και το βραδυνό. Το απόγευμα τελικά κανόνισα να βγω με φίλους. Πήγαμε σε ένα καφενείο. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα φάγαμε. Πέρασα πολύ όμορφα με τα παιδιά. Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί. Αν δεν κάνω λάθος έξι μήνες. Ηταν πραγματικά πολύ όμορφα. Μια φορά εκεί που τα πίναμε , σε ένα τσούγκρισμα τσίπουρου ο γ είπε στην υγεία του maxim και οι υπόλοιποι στην υγειά του!!! Πολύ το χάρηκα. Πραγματικά με άγγιξε. Τους νιώθω πολύ κοντά μου και ήταν σημαντικό για μένα να γίνει κάτι τέτοιο πριν φύγω, όχι να πιούμε στην υγεία μου αλλά να μαζευτούμε πάλι όλοι μαζί. Θα ήθελα να παίξουμε ποδόσφαιρο πάλι όλοι μαζί πριν φύγω αλλά μου φαίνεται δύσκολο να γίνει. Δεν πειράζει θα βρεθούμε στην πρώτη άδειά μου.
Οπως είπα το πρόγραμμά μου είναι πολύ φωρτομένο αυτές τις μέρες. Κατά την διάρκεια της οινο/τσιπουροποσίας οριστικοποίησα και την βραδυνή έξοδο. Εφυγα απευθείας από εκεί. Πήγα. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Πέρασα πολύ όμορφα αν και κουρασμένος. Κάθε φορά περναώ καλά.
Σήμερα το μεσημέρι που ξύπνησα νόμιζα ότι ήταν ακόμα Πέμπτη. Τόσο καλή διάθεση έχω ακόμα. Αυτό θέλω μέχρι να φύγω. Γεμάτες μέρες!
Καλό μήνα σε όλους!!!
Αφιερωμένο στους Π Γ Δ Μ, (είναι το αρχικό γράμμα των φίλων που τα πίναμε μαζί και όχι η Πρωην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Ξέρεις ότι έκανες πολλά για αρχίσω και να τελειώσω όμορφα την μέρα μου!
Στην επιστροφή πήγα σέ ένα πολύ όμορφο μέρος. Είχα πει κάποτε ότι θα έδινα τα πάντα για να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα. Μετά από το χτεσινό είπα ότι θα έδινα δύο φορές τα πάντα για να έχω ένα σπίτι σε εκείνο το μέρος. Είναι σε υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Αρκετά κοντά από εκεί που μένω. Ενας παράδεισος σε απόσταση αναπνοής. Η ηρεμία που μπορείς να νιώσεις σε ένα τέτοιο μέρος δεν περιγράφεται με λόγια.
Το μεσημέρι προσπάθησα να ξεκουραστώ. Το πρόγραμμά μου για τις τελευταίες μέρες πριν παρουσιαστώ είναι γεμάτο. Τηλέφωνα βαρούσαν για να κανονίσω το απογευματινό και το βραδυνό. Το απόγευμα τελικά κανόνισα να βγω με φίλους. Πήγαμε σε ένα καφενείο. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα φάγαμε. Πέρασα πολύ όμορφα με τα παιδιά. Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί. Αν δεν κάνω λάθος έξι μήνες. Ηταν πραγματικά πολύ όμορφα. Μια φορά εκεί που τα πίναμε , σε ένα τσούγκρισμα τσίπουρου ο γ είπε στην υγεία του maxim και οι υπόλοιποι στην υγειά του!!! Πολύ το χάρηκα. Πραγματικά με άγγιξε. Τους νιώθω πολύ κοντά μου και ήταν σημαντικό για μένα να γίνει κάτι τέτοιο πριν φύγω, όχι να πιούμε στην υγεία μου αλλά να μαζευτούμε πάλι όλοι μαζί. Θα ήθελα να παίξουμε ποδόσφαιρο πάλι όλοι μαζί πριν φύγω αλλά μου φαίνεται δύσκολο να γίνει. Δεν πειράζει θα βρεθούμε στην πρώτη άδειά μου.
Οπως είπα το πρόγραμμά μου είναι πολύ φωρτομένο αυτές τις μέρες. Κατά την διάρκεια της οινο/τσιπουροποσίας οριστικοποίησα και την βραδυνή έξοδο. Εφυγα απευθείας από εκεί. Πήγα. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Πέρασα πολύ όμορφα αν και κουρασμένος. Κάθε φορά περναώ καλά.
Σήμερα το μεσημέρι που ξύπνησα νόμιζα ότι ήταν ακόμα Πέμπτη. Τόσο καλή διάθεση έχω ακόμα. Αυτό θέλω μέχρι να φύγω. Γεμάτες μέρες!
Καλό μήνα σε όλους!!!
Αφιερωμένο στους Π Γ Δ Μ, (είναι το αρχικό γράμμα των φίλων που τα πίναμε μαζί και όχι η Πρωην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Ξέρεις ότι έκανες πολλά για αρχίσω και να τελειώσω όμορφα την μέρα μου!
Monday, January 28, 2008
Μαξιλάρι
Το Σάββατο ήταν η τελευταία μέρα που δούλεψα. Πήρα άδεια. Θα κάθομαι και θα με πληρώνουν μέχρι να παρουσιαστώ. Τους χαιρέτησα σχεδόν όλους. Από την Παρασκευή ξεκίνησα να χαιρετάω και πάλι κάποιους άφησα. Λίγες μέρες πριν αλλάξει ο χρόνος είχε φύγει ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής. Την Πέμπτη σταμάτησε να δουλεύει και ο διευθυντής. Αφού φεύγω και εγώ τα πράγματα δεν θα πάνε καλά στο μαγαζί. Μάλλον δεν θα ξανάκανω ποστ για την δουλειά, εκτός αν θυμηθώ κάποια πολύ καλή περίπτωση πελάτη.
Friday, January 25, 2008
Thursday, January 24, 2008
Auf Aufgabe sein Buchhändlers*
ΖΗΤΕΙΤΑΙ εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο
*ο τίτλος κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο αλλά πολύ αμφιβάλλω αν τελικά βρήκα τις σωστές λέξεις στα γερμανικά
*ο τίτλος κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο αλλά πολύ αμφιβάλλω αν τελικά βρήκα τις σωστές λέξεις στα γερμανικά
Wednesday, January 23, 2008
Ξενύχτι!
Μετά από πολλές ώρες γυρνάμε. Δεν ήταν στο σχέδιο να μείνουμε τόσο. Αλλά φύγαμε από ένα τυχαίο περιστατικό. Οσο τυχαίο μπορεί να είναι βέβαια ένα μεθύσι πρωτοχρονιάτικα. Ηταν καλά μέχρι να φύγουμε. Η μουσική πολύ καλή οι ερμηνείες λίγο περιέργες αλλά σχετικά όλα καλά. Το φλουρί έτυχε στο κανονισμένο άτομο. Το κρασί πολύ καλό.
Στο δρόμο της επιστροφής θα περνούσαμε από εκεί. Το σκέφτηκα και το αποφάσισα. Μία μικρή στάση στο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων. Το εισιτήριο έγραφε την ώρα αναχώρησης: οκτώ και τριάντα. Ευτυχώς θα περίμενα λίγη ώρα. Στην κατάσταση που ήμουν θα μπορούσε να με πάρει ο ύπνος στην αναμονή.
Το ταξίδι μου φάνηκε μεγάλο παρόλο που είναι μόνο δύο ώρες. Όταν έφτασα εκεί ήταν δέκα το πρωί και έψαξα να βρω το σπίτι. Δεν ήταν και δύσκολο είναι ακριβώς στο στρατόπεδο. Δεν με περίμενε και άκουσα το : καλά δεν σου είπα να μου πεις αν θα έρθεις!!! Εγώ το έκανα για έκπληξη ρε!!! Η ε για άλλη μια φορά ηρέμησε την κατάσταση. Χρόνια πολλά! Καλή χρονιά! Να το χαιρόμαστε!! Ετσι ρε ε όχι σαν τον άλλον τον κάφρο.
Περάσαμε πολύ ωραία. Φάγαμε κυρίως και ήπιαμε λιγάκι. Γνώρισα και την υπόλοιπη οικογένεια. Χαρούμενοι άνθρωπο όλοι. Τελικά μόνο β είναι έτσι οι υπόλοιποι έιναι σαν την ε. Χρονιά πολλά β
Στο δρόμο της επιστροφής θα περνούσαμε από εκεί. Το σκέφτηκα και το αποφάσισα. Μία μικρή στάση στο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων. Το εισιτήριο έγραφε την ώρα αναχώρησης: οκτώ και τριάντα. Ευτυχώς θα περίμενα λίγη ώρα. Στην κατάσταση που ήμουν θα μπορούσε να με πάρει ο ύπνος στην αναμονή.
Το ταξίδι μου φάνηκε μεγάλο παρόλο που είναι μόνο δύο ώρες. Όταν έφτασα εκεί ήταν δέκα το πρωί και έψαξα να βρω το σπίτι. Δεν ήταν και δύσκολο είναι ακριβώς στο στρατόπεδο. Δεν με περίμενε και άκουσα το : καλά δεν σου είπα να μου πεις αν θα έρθεις!!! Εγώ το έκανα για έκπληξη ρε!!! Η ε για άλλη μια φορά ηρέμησε την κατάσταση. Χρόνια πολλά! Καλή χρονιά! Να το χαιρόμαστε!! Ετσι ρε ε όχι σαν τον άλλον τον κάφρο.
Περάσαμε πολύ ωραία. Φάγαμε κυρίως και ήπιαμε λιγάκι. Γνώρισα και την υπόλοιπη οικογένεια. Χαρούμενοι άνθρωπο όλοι. Τελικά μόνο β είναι έτσι οι υπόλοιποι έιναι σαν την ε. Χρονιά πολλά β
Monday, January 21, 2008
Ανάρτηση
Σήμερα σύμφωνα με το ημερολόγιο έχω την γιορτή μου. Ο Μάξιμος γιορτάζει επίσης και στις 10 Απριλίου. Είχα σκεφτεί να κάνω ποστ σήμερα ότι και καλά γιορτάζω. Η lote alcarin με πρόλαβε και μου ευχήθηκε πριν ποστάρω. Για μια στιγμή σκέφτηκα να σβήσω το σχόλιό της αλλά είμαι καλό παιδί εγώ!Αυτά.
Tuesday, January 15, 2008
Λες βρε Ντένη;
Φίλε μου, να ξέρεις ότι παρά την κακή σου ψυχολογική κατάσταση και τον πυρετό που είχες και ότι με τις βάρδιες δεν ξέρεις τι μέρα είναι και λοιπά τα πράγματα θα αλλάξουν. Ολα θα λυθούν με ένα μαγικό τρόπο. Το γνωστό κανάλι έβαλε πάλι σε επανάληψη τους "Δύο Ξένους".
Monday, January 14, 2008
N.
Οταν άρχισα να δουλεύω στο ιχθυοπωλείο είχα πει πολλές φορές ότι με αυτά που κάνω θα χαλάσει το κάρμα μου. Τελικά δεν χρειάζοταν το ιχθυοπωλείο για να χαλάσει το κάρμα μου. Μπορώ και μόνος να κάνω μεγάλες βλακείες...
Thursday, January 10, 2008
Ουρανός
Χτές έγινε ένας χαμός με το πρόγραμμα στην δουλειά. Εκεί που ήταν να πάω σήμερα στις 7 τελικά καταλάθος θα πήγαινα στις 5. Είχα βάλει κανονικά ξυπνητήρι στις 4:30. Το βράδυ ξύπνησα 1:30. Από εκείνο το σημείο δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου "κανονικά". Σκεφτόμουν διάφορα. Κάποια στιγμή ακούω το ξυπνητήρι. Σηκώνομαι το κλείνω και το βάζω να ξαναχτυπήσει στις 4:40. Εκεί μάλλον κάποιο λάθος έκανα, γιατί ενώ το ξυπνητήρι είχε μπει θα χτυπούσε την επόμενη μέρα! Ξύπνησα στις 5:30 χώρις να ακούσω τίποτα και μόλις είδα την ώρα αγχώθηκα λίγο. Αλλά εντάξει προλάβαινω. Το σπίτι μου είναι πέντε λεπτά από την δουλειά μου. Χτύπησα κάρτα 5:45. Ο δ μόλις με είδε εκτός από καλημέρα μου είπε ότι τον κοψωχόλιασα γιατί δεν έχω αργήσει ποτέ στην δουλεία και του φάνηκε περιέργο αλλά ηρέμησε όταν με είδε.
Το ωραίο που έγινε είναι ότι ενώ χτύπησα τόσο αργά την κάρτα σταμάτησα να δουλεύω κανονικά σαν να πήγα στις 5 . Πήγα πάνω και κάθισα και περίμενα να σχολάσω! Αλητεία; Εντάξει όχι τόσο.Το είχα πει στον δ και με άφησε. Και παραπάνω κοιμήθηκα και λιγότερο δούλεψα. Σωστός;
Σημείωση: ο τίτλος για άλλη μια φορά δανεικός. Νονά αυτή την φορά η λ.
Το ωραίο που έγινε είναι ότι ενώ χτύπησα τόσο αργά την κάρτα σταμάτησα να δουλεύω κανονικά σαν να πήγα στις 5 . Πήγα πάνω και κάθισα και περίμενα να σχολάσω! Αλητεία; Εντάξει όχι τόσο.Το είχα πει στον δ και με άφησε. Και παραπάνω κοιμήθηκα και λιγότερο δούλεψα. Σωστός;
Σημείωση: ο τίτλος για άλλη μια φορά δανεικός. Νονά αυτή την φορά η λ.
Monday, January 07, 2008
Το μακρύ ταξίδι...
... and now you thing its time for a break but real life has no brakes(επίτηδες). Chapter twenty-five. Army is a four letter word.
Παρουσιάζομαι στις 12/2 στα Χανιά! Άντε και του χρόνου!
Παρουσιάζομαι στις 12/2 στα Χανιά! Άντε και του χρόνου!
Thursday, January 03, 2008
Ο Αμίλητος
Μιλούσε με την Υπομονή στο msn.Η Υπομονή του είπε οτι ο Αμίλητος είναι σπίτι. Αφού έριξε ένα μπινελίκι πρώτα έφυγε από το pc και πήγε στο Πολύγευστο να πάρει σουβλάκια. Είπε στο Αιμύλιο ότι είναι για τον Αμίλητο και ο Αιμύλιος έτρεξε αμέσως να τον εξυπηρετήσει. Έφτασε με το αυτοκίνητο στο σπίτι του Αμίλητου και μπήκε χωρίς να χτυπήσει το κουδούνι, είχε συνενοηθεί με την Υπομονή. Ο Αμίλητος τον είδε και το μάτι του έπεσε αμέσως στην σακούλα με τα σουβλάκια. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Ο Αμίλητος κοίταξε την Υπομονή, κατάλαβα πως είχε βάλει το χέρι της για αυτή την έκπληξη. Εκείνη χαμογέλασε και τον αγκάλιασε. Φάγανε όλοι μαζί. Ο Αμίλητος έφυγε μετά από δύο ώρες. Θα έκανε να τον ξαναδεί πολύ καιρό γιατί ο Αμίλητος όποτε γυρνούσε, όπως προδίδει και το όνομά του, δεν λέει οτι έχει επιστρέψει.
Wednesday, January 02, 2008
Ανασκόπηση
Έφυγε το 2007. Μια χρονιά πολύ καλή για εμένα. Έκανα τόσο πολλά πράγματα όσα σχεδόν δεν είχα κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τρομερή ανασκόπηση; Αν και άργησα καλή χρονιά σε όλους με υγεία.
Sunday, December 30, 2007
Ξαφνικο
Πήγε σπίτι. Η έκπληξη δεν ήταν ευχάριστη. Φυσικά η έκπληξη είναι το αντίθετο της πλήξης(μαρια αντουανετα δεν με λενε μαρια) αλλά αν πλήξη θα σήμαινε να πάει στην συναυλία την προτιμούσε. Ο πατέρας του με ύφος σαν να ξέρει τον ρώτησε: "Πότε είπαμε είναι η συναυλία;". Η ερώτηση του πατέρα του τον έκανα να ιδρώσει τόσο πολύ από το άγχος σαν να έτρεχε μέρες χωρίς σταματημό. Με το ζόρι κατάφερε να βγάλει δύο λέξεις από το στόμα του οι οποίες σχεδόν δεν ακούστηκαν. "Γιατί ρωτάς;". Η απάντηση του πατέρα σου τον έκανε κομμάτια: Γιατί είχα μια κουβέντα με την μητέρα σου. Μου είπε ότι κάτι την ρώτησες για μία συναυλία και φυσικά σου απαγόρευεσαι να πας. Γιατί παιδί μου δεν μου το είπες ότι είχες ρωτήσει την μάνα σου πρώτα; Ο Γιάννης είχε καταπιεί την γλώσσα του. Σκεφτόταν στις ταινίες όταν συλλαμβάνουν τους κακοποιούς που τους διαβάζουν τα δικαιώματά τους. Για εκείνον είχε την υποχρέωση- και όχι το δικαίωμα- να μην μιλήσει γιατί ότι και αν έλεγε θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του. Ε;Ε; Άκου αγόρι μου, εμείς θέλουμε να μας τα λες όλα, δεν θέλουμε να μας φοβάσαι, η ειλικρίνεια είναι η νούμερο ένα προϋπόθεση για όλες τις σχέσεις... Γιάννης κατά την διάρκεια του μικρού λόγου του πατέρα του κοίταγε το πάτωμα και απλά έλεγε ναι. Σίγουρα συμφωνούσε με ότι έλεγε ο πατέρας του. Αλλά εκείνο που τον ένοιαζε ήταν να πάει τελικά στην συναυλία. Τα μάτια του καθώς άκουγε τον πατέρα του βούρκωσαν. Τον διέκοψε. Το ξέρω ρε μπαμπά ότι πρέπει να λέω αλήθεια... αλλά ήθελα πάρα πολύ να πάω.... η μαμά είπε όχι και εσύ είπες ναι. Δεν είναι λογικό να ακούσω εσένα; Καθώς μιλούσε τα δάκρυα πια είχαν γεμίσει το πρόσωπο του. Ηρέμησε αγόρι μου, είπε ο πατέρας. Απλά εγώ χθες ήμουν ακάλυπτος γιατί δεν ήξερα ότι η μητέρα σου σου είχε πει όχι. Αν μου το έλεγες θα το συζητούσαμε και οι τρεις και θα βρίσκαμε λύση. Τέλος πάντων εγώ δεν της είπα οτι το ζήτησες και από εμένα αν θα πας. Εκεί ο Γιάννης ηρέμησε. Αφού δεν είχε πει ο πατέρας του για την συζήτησή τους είχε ακόμα την ελπίδα να μην πέσει στα μάτια της μητέρας του και να κλείσει εκεί το θέμα. Εντάξει μπαμπά... είπε ο Γιάννης αποκαρδιωμένος. Τι εντάξει; αποκρίθηκε ο πατέρας του. Εντάξει άλλη φορά θα σας το λέω μαζί, αλλά αυτή την φορά να πάω;
Wednesday, December 26, 2007
Αίτημα....
φαγητά στέλνονται στον χώρο σας με παιδί με μηχανάκι. Τηλέφωνο παραγγελιών 210-........
Σημείωση: η γραμματοσειρά που γράφτηκε το ποστ λέγεται Courier
Σημείωση: η γραμματοσειρά που γράφτηκε το ποστ λέγεται Courier
Monday, December 24, 2007
Θυμήθηκα! και λίγο από ημερολόγιο
Αυτό που ήθελα να γράψω στο χτεσινό ποστ. Ήρθε στην δουλειά μία γοργόνα. Η ηθοποιός που παίζει την γοργόνα στο σήριαλ στο Mega, αλλά δεν πέρασε από το ιχθυοπωλείο.
Καλά χριστούγεννα σε όλους.
Σημείωση: μία φίλη είχε έρθει πριν από λίγο να πάρει τον αδερφό μου να πάνε σε φιλικό τους σπίτι. Τον βοήθησα να κατεβάσει κάτι. Έμεινα κάτω για να μην περιμένει η φιλή του μόνη της. Μιλούσαμε. Της είπα να μην μιλάει τόσο δυνατά, όχι ότι μιλούσε δυνατά , απλά ησυχία έξω , πειραγμένοι γείτονες δεν θέλει και πολύ. Όταν έμπαινα μέσα άκουσα μία φωνή: ησυχάστε ρε γαμώτο κάθε γιορτή! Μπορεί να μην το έλεγε σε εμάς αλλά σε όποιον και να το έλεγε....
Καλά χριστούγεννα σε όλους.
Σημείωση: μία φίλη είχε έρθει πριν από λίγο να πάρει τον αδερφό μου να πάνε σε φιλικό τους σπίτι. Τον βοήθησα να κατεβάσει κάτι. Έμεινα κάτω για να μην περιμένει η φιλή του μόνη της. Μιλούσαμε. Της είπα να μην μιλάει τόσο δυνατά, όχι ότι μιλούσε δυνατά , απλά ησυχία έξω , πειραγμένοι γείτονες δεν θέλει και πολύ. Όταν έμπαινα μέσα άκουσα μία φωνή: ησυχάστε ρε γαμώτο κάθε γιορτή! Μπορεί να μην το έλεγε σε εμάς αλλά σε όποιον και να το έλεγε....
Sunday, December 23, 2007
Χρυσό
Πάω στην δουλεία. Στον δρόμο μπροστά από το μαγαζί είδα πανό του ΠΑΜΕ. Γύρω γύρω κλασσικούς τύπους με φυλλάδια στα χέρια τα μοιράζουν. Οι μίσοι που τα πέρνουν τα πετάνε σε πέντε μέτρα οι άλλοι μισοί τα διπλώνουν και τα βάζουν στην κωλότσεπη οι άλλοι μισοί δεν τα παίρνουν καθόλου οι άλλοι μισοί τα διαβάζουν (γίνεται να υπάρχουν τέσσεραμισά!). Στην είσοδο του προσωπικού πάλι η ίδια κατάσταση αλλά με πιο λίγα άτομα φυσικά.
Ακούω μία κοπέλα να λέει: τι δεν αφήνουν κανέναν να μπει; Ε τότε εμείς τι θα κάνουμε; Την ρωτάω τι συμβαίνει και μου εξηγεί ότι υπάλληλοι από το σωματείο έχουν κλείσει την είσοδο του parking και δεν αφήνουν κανέναν να μπει. Μέχρι να πάω στο πόστο μου βλέπω ότι το μαγαζί είναι σχεδόν άδειο. Οι πελάτες είναι ελάχιστοι. Ρωτάω για να μάθω περισσότερα και έμαθα: οι υπάλληλοι του σωματείου έχουν κλείσει πανελλαδικά τα καταστήματα γιατί απολύθηκαν δύο κοπέλες που απέργησαν την προηγούμενη Τετάρτη με αυτό τον τρόπο ζητάνε να τις ξαναπροσλάβουν. Φυσικά οι τζίροι που χάθηκαν από την χτεσινή μέρα όλο και σε κάποιους θα βάλουν λίγο μυαλό.
Μέσα στο μαγαζί παιδική χαρά. Σχεδόν κανείς δεν δούλευε. Όλοι έκαναν βόλτες. (Μόνο εγώ με την μ κάναμε σοβαρή δουλειά που έπρεπε να κάνουμε ανανέωση γαμώ το τμήμα μου γαμώ). Τα παιδιά από τις ηλεκτρικές συσκευές είχαν κατέβει σε εμάς. Τους είπα ότι σε λίγο θα έρθω πάνω να κάνω τον πελάτη. Πήγαινα στο μανάβικο με πράγματα για να μου τα ζυγίζουν ώστε να τους κρατάω σε εγρήγορση. Τους είπα ότι και εκείνοι αν θέλουν μπορούν να έρθουν να ζητήσουν ψάρι αρκεί να μην μου πουν να τους το καθαρίσω. Γενικά ένα ευχάριστο κλίμα. Το μαγαζί ηταν σαν να μην είναι ανοικτό. Άρχισα να τους λέω όλους σύντροφους αντί για συναδέλφους για πλάκα. Καθ’ όλη την διάρκεια ήταν μία κοπέλα με μεγάφωνο και έλεγε. Απευθυνόταν σε εμάς και στους λιγοστούς πελάτες. Μετά οι συνδικαλιστές μας μοίρασαν αιτήσεις για να γραφτούμε στο σωματείο και μας είπαν τις επόμενες κινητοποιήσεις.
Από τις αντιδράσεις των συναδέλφων μπορούσες να καταλάβεις που στέκονται. Ένας είπε ναι αλλά είναι παράνομο να μην με αφήνει εμένα να κάνω ψώνια. Γιατί μήπως δεν ήταν παράνομο που απολύσαν τις κοπέλες ενώ απλά έκαναν το νόμιμό τους δικαίωμα να απεργούν; Για να τις απολύσαν κάποια μαλακία θα είχαν κάνει δεν μπορεί , και αυτή με το μεγάφωνο μου έχει σπάσει τα νεύρα. Αν είχες απολυθεί εσύ δεν θα σε ενοχλούσε το μεγάφωνο θα το έβρισκες καλή ιδέα.
Μετά από κάποια ώρα άνοιξαν την είσοδο και μπήκε κόσμος. Σιγά σιγά ερχόταν όλο και περισσότερος αλλά η ζημιά είχε γίνει. Δεν με νοιάζει για τους τζίρους. Πραγματικά είναι κάτι που δεν με απασχολεί. Το κρίμα είναι ότι αρκετά από τα προϊόντα θα καταλήξουν στα σκουπίδια αν συνεχιστεί αυτό εκτός και αν τα κάνουν όλα προσφορά. Μακάρι να προσλάβουν ξανά τις κοπέλες που έμεινα χωρίς δουλειά μέσα στις γιορτές.
Το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουν οι διευθυντές κινητοποιήσεις γιατί ο διευθυντής που τις απέλυσε και κόστισε στην αλυσίδα τόσα εκατομμύρια θα απολυθεί και αυτός.Και κάτι ακόμα αλλά το ξέχασα ρε γαμώτο, νομίζω ήταν με πελάτη αλλά δεν μου έρχεται
Ακούω μία κοπέλα να λέει: τι δεν αφήνουν κανέναν να μπει; Ε τότε εμείς τι θα κάνουμε; Την ρωτάω τι συμβαίνει και μου εξηγεί ότι υπάλληλοι από το σωματείο έχουν κλείσει την είσοδο του parking και δεν αφήνουν κανέναν να μπει. Μέχρι να πάω στο πόστο μου βλέπω ότι το μαγαζί είναι σχεδόν άδειο. Οι πελάτες είναι ελάχιστοι. Ρωτάω για να μάθω περισσότερα και έμαθα: οι υπάλληλοι του σωματείου έχουν κλείσει πανελλαδικά τα καταστήματα γιατί απολύθηκαν δύο κοπέλες που απέργησαν την προηγούμενη Τετάρτη με αυτό τον τρόπο ζητάνε να τις ξαναπροσλάβουν. Φυσικά οι τζίροι που χάθηκαν από την χτεσινή μέρα όλο και σε κάποιους θα βάλουν λίγο μυαλό.
Μέσα στο μαγαζί παιδική χαρά. Σχεδόν κανείς δεν δούλευε. Όλοι έκαναν βόλτες. (Μόνο εγώ με την μ κάναμε σοβαρή δουλειά που έπρεπε να κάνουμε ανανέωση γαμώ το τμήμα μου γαμώ). Τα παιδιά από τις ηλεκτρικές συσκευές είχαν κατέβει σε εμάς. Τους είπα ότι σε λίγο θα έρθω πάνω να κάνω τον πελάτη. Πήγαινα στο μανάβικο με πράγματα για να μου τα ζυγίζουν ώστε να τους κρατάω σε εγρήγορση. Τους είπα ότι και εκείνοι αν θέλουν μπορούν να έρθουν να ζητήσουν ψάρι αρκεί να μην μου πουν να τους το καθαρίσω. Γενικά ένα ευχάριστο κλίμα. Το μαγαζί ηταν σαν να μην είναι ανοικτό. Άρχισα να τους λέω όλους σύντροφους αντί για συναδέλφους για πλάκα. Καθ’ όλη την διάρκεια ήταν μία κοπέλα με μεγάφωνο και έλεγε. Απευθυνόταν σε εμάς και στους λιγοστούς πελάτες. Μετά οι συνδικαλιστές μας μοίρασαν αιτήσεις για να γραφτούμε στο σωματείο και μας είπαν τις επόμενες κινητοποιήσεις.
Από τις αντιδράσεις των συναδέλφων μπορούσες να καταλάβεις που στέκονται. Ένας είπε ναι αλλά είναι παράνομο να μην με αφήνει εμένα να κάνω ψώνια. Γιατί μήπως δεν ήταν παράνομο που απολύσαν τις κοπέλες ενώ απλά έκαναν το νόμιμό τους δικαίωμα να απεργούν; Για να τις απολύσαν κάποια μαλακία θα είχαν κάνει δεν μπορεί , και αυτή με το μεγάφωνο μου έχει σπάσει τα νεύρα. Αν είχες απολυθεί εσύ δεν θα σε ενοχλούσε το μεγάφωνο θα το έβρισκες καλή ιδέα.
Μετά από κάποια ώρα άνοιξαν την είσοδο και μπήκε κόσμος. Σιγά σιγά ερχόταν όλο και περισσότερος αλλά η ζημιά είχε γίνει. Δεν με νοιάζει για τους τζίρους. Πραγματικά είναι κάτι που δεν με απασχολεί. Το κρίμα είναι ότι αρκετά από τα προϊόντα θα καταλήξουν στα σκουπίδια αν συνεχιστεί αυτό εκτός και αν τα κάνουν όλα προσφορά. Μακάρι να προσλάβουν ξανά τις κοπέλες που έμεινα χωρίς δουλειά μέσα στις γιορτές.
Το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουν οι διευθυντές κινητοποιήσεις γιατί ο διευθυντής που τις απέλυσε και κόστισε στην αλυσίδα τόσα εκατομμύρια θα απολυθεί και αυτός.Και κάτι ακόμα αλλά το ξέχασα ρε γαμώτο, νομίζω ήταν με πελάτη αλλά δεν μου έρχεται
Saturday, December 22, 2007
ΠΖΡ*
Αγύριστο κεφάλι
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
21/12 είναι η μέρα με την μεγαλύτερη νύχτα. Από τότε που το έμαθα κανόνιζα να βγαίνω πάντα 21/12 για να ξενυχτίσω περισσότερο. Αυτά
*Προγραμματιστές , Ζορό , Ρεϊβάδες..... είστε τελείος βλαμμένα!
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
21/12 είναι η μέρα με την μεγαλύτερη νύχτα. Από τότε που το έμαθα κανόνιζα να βγαίνω πάντα 21/12 για να ξενυχτίσω περισσότερο. Αυτά
*Προγραμματιστές , Ζορό , Ρεϊβάδες..... είστε τελείος βλαμμένα!
Thursday, December 20, 2007
Ονείρων συνέχεια
Είδα τον μα. Τον είδα να βρίσκεται σε αίθουσα διδασκαλίας. Έλυνε απορίες συμφοιτητών του. Το κουφό; Μιλήσαμε τελικά στο μσν. Είχαμε να μιλήσουμε μήνες. Το Σάββατο έρχεται.
Είδα τον πατέρα μου. Μου έκανε μία ερώτηση, οικονομικού περιεχομένου. Η απάντηση μου ότι δεν ξέρω αν θα μας φτάσουν. Το κουφό; Με ρώτησε κάτι αντίστοιχο. Όχι ακριβώς την ίδια ερώτηση αλλά το ποσό ήταν το ίδιο.
Τελευταίο και σουρρεάλ. Είδα την . Ήταν καθιστή σαν σε ξαπλώστρα όπως στην φωτογραφία στο μσν. Δεν ορκίζομαι αλλά πρέπει να ήταν στη στάση Άνω Πατήσια του ΗΣΑΠ. Έγω πλησιάζα με τρένο (;) και έκανα ότι κοιμάμαι για να μην την δω(;) να μην με δει(;) θα σας γελάσω. Αλλά όταν με είδε, με πλησίασε και με αγκάλιασε γεμάτη στοργή και φροντίδα.
Είδα τον πατέρα μου. Μου έκανε μία ερώτηση, οικονομικού περιεχομένου. Η απάντηση μου ότι δεν ξέρω αν θα μας φτάσουν. Το κουφό; Με ρώτησε κάτι αντίστοιχο. Όχι ακριβώς την ίδια ερώτηση αλλά το ποσό ήταν το ίδιο.
Τελευταίο και σουρρεάλ. Είδα την . Ήταν καθιστή σαν σε ξαπλώστρα όπως στην φωτογραφία στο μσν. Δεν ορκίζομαι αλλά πρέπει να ήταν στη στάση Άνω Πατήσια του ΗΣΑΠ. Έγω πλησιάζα με τρένο (;) και έκανα ότι κοιμάμαι για να μην την δω(;) να μην με δει(;) θα σας γελάσω. Αλλά όταν με είδε, με πλησίασε και με αγκάλιασε γεμάτη στοργή και φροντίδα.
Wednesday, December 19, 2007
Do u want to hang out?
Μας είδα στον ύπνο μου. Είμασταν έξι. Οι έξι που ήθελα πάντα να είμαστε. Ούτε εφτά ούτε πέντε. Τρία αγόρια και τρία κορίτσια. Κάναμε καλή παρέα πιστεύω. Απλά το θέμα είναι ότι αρχίσαμε να κάνουμε παρέα για "λάθος" λόγο. Υπήρχε κάτι βαθύτερο από φιλία από το μέρος της μίας. Φυσικά εννοώ κάτι ερωτικό. Μοιραία λοιπόν όταν σταμάτησε το ερωτικό για εκείνη δεν ήθελε να βλέπει και τον έναν αλλά και τους υπόλοιπους. Αλλά χτες μας είδα. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι κάναμε κάπου σαν διακοπές ήταν. Ίσως επειδή πλησιάζει η μέρα να βρεθούμε πάλι όλοι μαζί. Όχι όλοι, εκείνη που κάποτε ένιωσε τα περισσότερα για έναν από εμάς δεν θα είναι. Δεν είμαι εγώ ο ένας. Καθίσαμε έτσι όπως μου αρέσει εναλλάξ. Δεν ήθελα να είμασταν δύο παρέες σε μία γιαυτό μου άρεσε να καθόμασταν έτσι. Γιατί αν ήταν να μιλάγαμε πάλι ανα τρεις ακόμα και όταν είμασταν οι έξι δεν έχει νόημα, για εμένα τουλάχιστον. Περισσότερα δεν θυμάμαι για να πω την αλήθεια αλλά ελπίζω σύντομα να τα ζήσω κανονικά όχι σε όνειρο. Καλή μέρα.
Αν έχεις ρεπό ξεκινάει καλά η μέρα και μερικές φορές ξεκινάει ακόμα καλύτερα.
Αν έχεις ρεπό ξεκινάει καλά η μέρα και μερικές φορές ξεκινάει ακόμα καλύτερα.
Monday, December 17, 2007
Οικονομικές Θεωρίες
Έχω στα ταλαιπωρημένα από τις μετακομίσεις χέρια μου ένα ιδρωμένο μάτσο με χρήματα. Περνάω από ένα μαγαζί και βλέπω μία μπλούζα η οποία μου αρέσει. Ο πειρασμός μεγάλος. Μόλις πληρώθηκα. Δεν θέλω να χαλάσω τα όμορφα αν και ιδρωμένα λεφτά μου. Αφού τα έχω εδώ στα χέρια μου γιατί να τα δώσω; Όμως στο τέλος του μήνα θα έχω πολύ πιθανόν χαλάσει τα χρήματά μου σε βλακείες και δεν θα μου έχει μείνει τίποτα ενώ αν αγόραζα την μπλούζα που τόσο μου άρεσε θα που είχε μείνει τουλάχιστον η μπλούζα. Η άποψη μου αν δεις κάτι και το λαχταρίσεις καλό είναι να ικανοποιείς αυτή σου την λαχτάρα, γιατί στο τέλος δεν θα έχεις ούτε λεφτά (δεν γίνεται κάπου θα τα χαλάσεις σε αηδίες) αλλά ούτε και αυτό που τόσο λαχτάρησες. Μέχρι εδώ το θυμόμουν το υπόλοιπο είναι ότι ή αγοράζεις την μπλούζα ή βάζεις τα λεφτά στην τράπεζα. Όλα αυτό λοιπόν περίπου το είπε ο εξάδερφος ο ζηλιάρης. Το καρφί!
Σημείωση:δεν ειναι ουτε έχει αλλά εχω λίγα ποστ με την ετικέτα αυτή!
Σημείωση:δεν ειναι ουτε έχει αλλά εχω λίγα ποστ με την ετικέτα αυτή!
Saturday, December 15, 2007
Ροζ
Κοιμήθηκε ήσυχος ότι όλα θα πάνε καλά. Το επόμενο πρωί δεν συζητήθηκε το θέμα με τους γονείς του και πήγε στο σχολείο με μία χαρά να το ανακοινώσει στην παρέα. Πιο πολύ στον Μάρκο ήθελε να το πει. Να του αποδείξει ότι δεν είναι το παιδί της μαμάς. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν το παιδί του μπαμπά αλλά δεν τον ένοιαζε καθόλου.
- Τάξε μου, είπε στον Μάρκο
- Σε άφησαν ε;
- Δεν σου λέω , τάξε μου..
- Καλά επειδή εγώ σε ξέρω καλύτερα από ότι νομίζεις σου τάζω ότι μετά την συναυλία θα σε πάω μία βόλτα από έναν παράλληλο δρόμο της Αχαρνών...
- Ορίστε; Δεν κατάλαβα.
- Δεν πειράζει, εγώ σου έταξα πάντως θα μου πεις τώρα;
- Με άφησαν!
- Χρησιμοποίησες το όνομα μου;
- Άσε το όνομά σου δεν είναι και τόσο ισχυρό χαρτί όσο νομίζεις
- Τέλος πάντων το σημαντικό είναι ότι θα πάμε
- Πως θα πάμε τελικά ;
- Ε δεν είπαμε;
- Όχι δεν είπαμε
- Έλα ρε Γιάννη είπαμε με λεωφορείο
- Καλά. Για πες κανά νέο;
- Γράφουμε σήμερα ε;
- Νέο σου είπα να μου πεις , αυτό το ξέρω
- Και δεν έχω διαβάσει
- Καλά αυτό και αν το ξέρω! Αυτό το ξέρουν και τα παιδιά από το δίπλα σχολείο
- Πολύ αστείο. Εσύ έχεις διαβάσει έτσι;
- Εννοείται ρε Μάρκο
- Ωραία θα λες;
- Όταν τελειώσω και έχω χρόνο και μπορώ θα σου πω
- Κοίτα εγώ την βάση θέλω δεν θέλω και βαθμό
- Εντάξει είπα ,αν τελείωσω και έχω χρόνο και μπορώ θα σου πω.
Έκει ο Γιάννης μπορούσε να ειναι ο «σκληρός» της παρέας. Ήταν καλός μαθητής και προσπαθούσε να βοηθάει για να τον κάνουν παρέα. Σήμερα ήταν η μέρα του και διαγώνισμα και καλά νέα για την συναυλία. Τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι θα ένιωθε βασιλίας γιατί τον περίμενε μια έκπληξη στο σπίτι.
Σημείωση: ο τίτλος κλασσικά δεν είναι δικός μου
- Τάξε μου, είπε στον Μάρκο
- Σε άφησαν ε;
- Δεν σου λέω , τάξε μου..
- Καλά επειδή εγώ σε ξέρω καλύτερα από ότι νομίζεις σου τάζω ότι μετά την συναυλία θα σε πάω μία βόλτα από έναν παράλληλο δρόμο της Αχαρνών...
- Ορίστε; Δεν κατάλαβα.
- Δεν πειράζει, εγώ σου έταξα πάντως θα μου πεις τώρα;
- Με άφησαν!
- Χρησιμοποίησες το όνομα μου;
- Άσε το όνομά σου δεν είναι και τόσο ισχυρό χαρτί όσο νομίζεις
- Τέλος πάντων το σημαντικό είναι ότι θα πάμε
- Πως θα πάμε τελικά ;
- Ε δεν είπαμε;
- Όχι δεν είπαμε
- Έλα ρε Γιάννη είπαμε με λεωφορείο
- Καλά. Για πες κανά νέο;
- Γράφουμε σήμερα ε;
- Νέο σου είπα να μου πεις , αυτό το ξέρω
- Και δεν έχω διαβάσει
- Καλά αυτό και αν το ξέρω! Αυτό το ξέρουν και τα παιδιά από το δίπλα σχολείο
- Πολύ αστείο. Εσύ έχεις διαβάσει έτσι;
- Εννοείται ρε Μάρκο
- Ωραία θα λες;
- Όταν τελειώσω και έχω χρόνο και μπορώ θα σου πω
- Κοίτα εγώ την βάση θέλω δεν θέλω και βαθμό
- Εντάξει είπα ,αν τελείωσω και έχω χρόνο και μπορώ θα σου πω.
Έκει ο Γιάννης μπορούσε να ειναι ο «σκληρός» της παρέας. Ήταν καλός μαθητής και προσπαθούσε να βοηθάει για να τον κάνουν παρέα. Σήμερα ήταν η μέρα του και διαγώνισμα και καλά νέα για την συναυλία. Τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι θα ένιωθε βασιλίας γιατί τον περίμενε μια έκπληξη στο σπίτι.
Σημείωση: ο τίτλος κλασσικά δεν είναι δικός μου
Friday, December 14, 2007
Τσαγκαροπαρασκεύη
Σήμερα επέστρεψα στην δουλειά από μίνι άδεια. Είχα ένα υπόλοιπο τρεις μέρες, που μαζί με κάτι ρεπό έγινε σχεδόν κανονική άδεια. Την τελευταία φορά που είχα πάει στην δουλειά ήταν την προηγούμενη πέμπτη. Το τι χαμός επικράτησε αυτές τις μέρες δεν περιγράφεται, γιαυτό και δεν θα το περιγράψω. Θα πω μονάχα πως το πρωί πρέπει να έριξα τα περισσότερα καντήλια της ζωής μου. Η κατάσταση στον θάλαμο αποκαρδιωτική. Στους πάγκους επίσης. Ο προιστάμενος με χαιρέτησε και αμέσως του έκανα παράπονα. Πες μια καλημέρα πρώτα μου λέει. Δ δεν έχω κοιμηθεί καθόλου (τώρα που γράφω συμπληρώνω 26 ώρες άυπνος), δεν θέλω καφέ για να ξυπνήσω και έχω έρθει με γκάζι. Τι είναι αυτά εδω; Δεν ξέρω απάντησε εμένα στα αρχίδια μου. Ε τότε και εμένα στα δικά μου. Μετά από την αμοιβαία αναφορά στα γεννητικά μας όργανα άρχισα την δουλειά.
Να πω εδώ ότι μου φάνηκε παιχνιδάκι. Είχα και βοήθεια βέβαια. Το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι σήμερα έχουμε και την τσιπούρα προσφορά. Μετά από προσπαθειες ο πάγκος συμμαζεύτηκε, το ψυγείο ακόμα θέλει δουλειά αλλά με αυτό θα ασχοληθώ αύριο. Ενημέρωσα τον Δ για την κατάσταση στο στήμα. Τα παίρνει άγρια και με το δίκιο του. Καλά μου λέει όταν θα έρθουν θα τα πούμε.
Λίγο πριν σχολάσω άρχισε να τα χώνει σε δύο από τους τρεις. Τώρα ποιος έφταιγε περισσότερο δεν ξέρω. Κατα την γνώμη της μ "μόνο εγώ φταίω;" και κατά την γνώμη του γ "ναι αλλά δεν φταίω εγώ". Και ποιος φταίει ρε παιδία; εγώ που είχα άδεια και έλειπα;; Ο ένας τα έριχνε στον άλλον. Μια ζωή έτσι γίνεται ένας να αναλάβει τις ευθύνες του δεν υπάρχει. Το τι μου έλεγε η μ δεν κάνει να το πω αλλά είναι θαύμα που έχω ακόμη μαλλία.
Τέλος πάντων για μία μέρα χωρίς πολύ δουλειά ετοιμαζόμουν αλλά τελικά μία η προσφορά και μία όλα τα άλλα δεν κάθισα σε χλωρό κλαρί. Το νέο πρόγραμμα με βολεύει ,δεν ανοίγω μόνος και το κυριότερο υπάρχουν μέρες που είμαι στις 7! Μου φαίνεται τελείως κουφό. Τέλος πάντων έτσι κύλησε η πρώτη μέρα στην δουλειά. Τρέμω στην ιδέα τι θα κάνει ο δ όταν θα φύγω για φαντάρος.
Έχετε ακούσει την φράση: οι συμπαίκτες μου με κάνουν και φαίνομαι καλύτερος; Αυτό σημαίνει ότι κάνουν τόσο καλά την δουλειά τους όλοι αλλά τελικά φαίνεται εκείνος που βάζει το γκολ ίσως. Ε τότε οι συνάδελφοι μου με κάνουν και φαίνομαι καλύτερος όχι όμως επειδή κάνουν σωστά τις δουλειές τους αλλά ακριβώς το αντίθετο επειδή τα κάνουν όλα (σχεδόν όλα) λάθος! Δεν θέλω να περιαυτολογώ αλλά ο διευθυντής μόλις με είδε είπε κάτι σε στυλ μας έλειψες και ο υποδιευθυντής ενώ με έχει δει μία φορά αμέσως έμαθε το όνομά μου και μιλούσε μαζί μου λες και συνεργαζόμαστε καιρό. Αυτά είναι.
Να πω εδώ ότι μου φάνηκε παιχνιδάκι. Είχα και βοήθεια βέβαια. Το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι σήμερα έχουμε και την τσιπούρα προσφορά. Μετά από προσπαθειες ο πάγκος συμμαζεύτηκε, το ψυγείο ακόμα θέλει δουλειά αλλά με αυτό θα ασχοληθώ αύριο. Ενημέρωσα τον Δ για την κατάσταση στο στήμα. Τα παίρνει άγρια και με το δίκιο του. Καλά μου λέει όταν θα έρθουν θα τα πούμε.
Λίγο πριν σχολάσω άρχισε να τα χώνει σε δύο από τους τρεις. Τώρα ποιος έφταιγε περισσότερο δεν ξέρω. Κατα την γνώμη της μ "μόνο εγώ φταίω;" και κατά την γνώμη του γ "ναι αλλά δεν φταίω εγώ". Και ποιος φταίει ρε παιδία; εγώ που είχα άδεια και έλειπα;; Ο ένας τα έριχνε στον άλλον. Μια ζωή έτσι γίνεται ένας να αναλάβει τις ευθύνες του δεν υπάρχει. Το τι μου έλεγε η μ δεν κάνει να το πω αλλά είναι θαύμα που έχω ακόμη μαλλία.
Τέλος πάντων για μία μέρα χωρίς πολύ δουλειά ετοιμαζόμουν αλλά τελικά μία η προσφορά και μία όλα τα άλλα δεν κάθισα σε χλωρό κλαρί. Το νέο πρόγραμμα με βολεύει ,δεν ανοίγω μόνος και το κυριότερο υπάρχουν μέρες που είμαι στις 7! Μου φαίνεται τελείως κουφό. Τέλος πάντων έτσι κύλησε η πρώτη μέρα στην δουλειά. Τρέμω στην ιδέα τι θα κάνει ο δ όταν θα φύγω για φαντάρος.
Έχετε ακούσει την φράση: οι συμπαίκτες μου με κάνουν και φαίνομαι καλύτερος; Αυτό σημαίνει ότι κάνουν τόσο καλά την δουλειά τους όλοι αλλά τελικά φαίνεται εκείνος που βάζει το γκολ ίσως. Ε τότε οι συνάδελφοι μου με κάνουν και φαίνομαι καλύτερος όχι όμως επειδή κάνουν σωστά τις δουλειές τους αλλά ακριβώς το αντίθετο επειδή τα κάνουν όλα (σχεδόν όλα) λάθος! Δεν θέλω να περιαυτολογώ αλλά ο διευθυντής μόλις με είδε είπε κάτι σε στυλ μας έλειψες και ο υποδιευθυντής ενώ με έχει δει μία φορά αμέσως έμαθε το όνομά μου και μιλούσε μαζί μου λες και συνεργαζόμαστε καιρό. Αυτά είναι.
Wednesday, December 12, 2007
Αφιερωμένο σε ένα πολύ καλό παιδί
Τον γνώρισα την δεύτερη μέρα στην σχολή. Ήταν παρέα μαζί με άλλους δύο αμίλητους. Εγώ παρέα με άλλους δύο πολυλογάδες. Γενικά κλειστός χαρακτήρας θα έλεγα αλλά πολύ ευγενικός. Ο πιο ευγενικός καπνιστής που ξέρω. Κάποιες εργασιές που κάναμε μαζί στο πανεπιστήμιο είχαν μεγάλη επιτυχία. Σε αυτόν ωφείλω ότι πέρασα τρία μαθήμα ενός καθηγητή. Η βοήθειά του ήταν καταλυτική. Μου έκανε φροντιστήριο για να περάσω. Και εγώ τον βοήθησα σε κάποια μαθήματα. Έχουμε πάει μαζί σε τρία στρατόπεδα επισκεπτήριο ,το ένα δεν έμοιαζε με στρατόπεδο βέβαια αλλά μετράει. Του υποσχέθηκα ότι θα πάω στο δικό του επισκεπτήριο. Ελπίζω να μπορέσω. Είμαι ο προτελευταίος των μοϊκανών και εκείνος λογικά θα είναι ο τελευταίος, μπορεί και το ανάποδο δεν ξέρω. Last but not least. Το πιο καλό του είναι ότι δεν είναι για την πάρτυ. Φίλε να είσαι πάντα καλά.
Σημείωση: δεν είναι αλλά έχει
Σημείωση: δεν είναι αλλά έχει
Tuesday, December 11, 2007
Αν δεν πουλήσεις λίγη μούρη εδώ μέσα
Από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του blog, η ηλεκτρονική μου διεύθυνση γέμισε με προτάσεις για συνεντεύξεις. Μου έκανε και τρομερή εντύπωση που βρήκαν το mail γιατι δεν το έχω βάλει καν στο προφίλ. Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει ήταν η απαντήση τους. Τις αρνήθηκα κατηγορηματικά. Ένας απλός blogger είμαι αφήστε με ήσυχο ,πάρτε συνέντευξη από τους υπόλοιπους, τόσοι είμαστε πια! Το ξέρω δεν γράφουν όλοι καταπληκτικά σαν εμένα αλλά εντάξει. Η μοναδική φορά που ενέδωσα ήταν μετά από πρόσκληση της synas αλλά ήταν κάτι τελείως διαφορετικό αυτό. Ήταν μεταξύ μας αυτό,τους bloggers εννοώ. Μετά άρχισαν οι προτάσεις εργασίας από περιοδικά ,από εφημεριδές και από διαφημιστικές. Πολύ δελεαστικές μπορώ να πω. Επίσης είχα προτάσεις από ιχθυοπωλεία,αυτές όχι και τόσο δελεαστικές. Εϊχα και μια πρόταση γάμου. Γενικά το blogging μόνο καλά μου έχει προσφέρει μέχρι τώρα και ελπίζω αυτό να συνεχιστεί. Μόνο η δωρεάν ψυχανάλυση δεν θέλει και άλλο.
Μεταφέρω και τον διάλογο της φωτογραφίας
-Πες μου Μοντεχρήστο, θέλεις να μείνεις εδώ, να σε φροντίζω και να σε ταϊζω;
- Εξαρτάται! Τι ζητάς για αντάλλαγμα;
- Τίποτα! Απλώς να μου κάνεις λίγη παρέα
- Αποκλείεται! Έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
- Σε παρακαλώ! Είμαι τόσο μόνος! Θα σου δώσω ότι θες!...
- Τέλος πάντων.... Θα κοιτάξω το καρνέ μου και θα σου απαντήσω
Αν δεν πουλήσεις λίγη μούρη εδώ μέσα, σε έχουνε χεσμένο!
-Πες μου Μοντεχρήστο, θέλεις να μείνεις εδώ, να σε φροντίζω και να σε ταϊζω;
- Εξαρτάται! Τι ζητάς για αντάλλαγμα;
- Τίποτα! Απλώς να μου κάνεις λίγη παρέα
- Αποκλείεται! Έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
- Σε παρακαλώ! Είμαι τόσο μόνος! Θα σου δώσω ότι θες!...
- Τέλος πάντων.... Θα κοιτάξω το καρνέ μου και θα σου απαντήσω
Αν δεν πουλήσεις λίγη μούρη εδώ μέσα, σε έχουνε χεσμένο!
Monday, December 10, 2007
Sunday, December 09, 2007
Μακέτα
Ήμουν στην κατασκήνωση που πήγαινα μικρός. Εφτά καλοκαίρια υπέροχα. Ήμουν λοιπόν καθισμένος εκεί που καθόταν ο αρχηγός τα βράδυα στις εκδηλώσεις και έτρωγα φυστίκι κελυφωτό. (Δεν ξέρω αν ήταν αιγίνης). Γύρω μου ήταν παιδία από το σχολείο που βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με την κατασκήνωση. Από κοντά μου και ο β. Ξαφνικά έρχεται η δ με ένα τραπεζάκι με ροδάκια που πάνω είχε μία εντυπωσιακή μακέτα. Την μετέφερε προσεκτικά. Μετά παρατήρησα ότι όλοι είχαν κάτι σαν μακέτες στα χέρια τους. Η δ μας έδειξε την δική της και μας εξηγούσε τι έκανε και πως. Υπήρξαν κάποιοι που είχαν αντιρρήσεις αλλά τους έβαλε στην θέση τους. Την κοιτούσα συνέχεια. Στο τέλος καθώς πέρασε από δίπλα μου της έπιασα το χέρι, στάθηκε για λίγο δίπλα μου. Μου είπε αν δεν ξυριστείς και πλυθείς δεν σου απαντάω! Μα δεν σε ρώτησα τίποτα... της είπα. Χαμογέλασε.
Εκει με πήρε ο β τηλέφωνο στην πραγματικότητα και με ξύπνησε.
Εκει με πήρε ο β τηλέφωνο στην πραγματικότητα και με ξύπνησε.
Saturday, December 08, 2007
Γιατί Μπαμπά;
Σχεδόν αποκαρδιωμένος ο Γιάννης σύρθηκε στο γραφείο που καθόταν ο πατέρας του. Δεν χάνω τίποτα να τον ρωτήσω, σκέφτηκε:
- Μπαμπά
- Έλα αγόρι μου.
- Να πάω σε μία συναυλία;
- Να πας πότε είναι;
- Την Πέμπτη.
- Δεν έχεις φροντιστήριο;
- Έχω…
- Και πως θα πας τότε;
- Έλεγα να φύγω την τελευταία ώρα.
- Ξέρεις πόσα λεφτά δίνουμε για το φροντιστήριο κάθε μήνα;
- Όχι δεν ξέρω.
- Δίνουμε πολλά! Η μάνα σου τι είπε;
- Ότι έχεις πει και εσύ μέχρι τώρα ,ούτε συνεννοημένοι να είσαστε!
- Δεν είμαστε, αλλά θα κάνεις και εσύ παιδιά και θα καταλάβεις.
- Τελικά εσύ τι λες;
- Ότι είπε και η μαμά , μία κοπάνα δεν πειράζει δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψεις το σχολείο.
- Δηλαδή να πάω;
- Ναι τι λέμε τόση ώρα ,και η μαμά αυτό δεν είπε;
- Ε; Ναι ναι αυτό είπε και η μαμά
- Καλά έκανες και μας το είπες για να μην ανησυχούμε.
- Ευχαριστώ, καλή νύχτα
- Καλή νύχτα αγόρι μου.
Τυχή βουνό λοιπόν ο Γιάννης, τώρα το μόνο που ήθελε ήταν να μην το συζητήσουν και μεταξύ τους.
- Μπαμπά
- Έλα αγόρι μου.
- Να πάω σε μία συναυλία;
- Να πας πότε είναι;
- Την Πέμπτη.
- Δεν έχεις φροντιστήριο;
- Έχω…
- Και πως θα πας τότε;
- Έλεγα να φύγω την τελευταία ώρα.
- Ξέρεις πόσα λεφτά δίνουμε για το φροντιστήριο κάθε μήνα;
- Όχι δεν ξέρω.
- Δίνουμε πολλά! Η μάνα σου τι είπε;
- Ότι έχεις πει και εσύ μέχρι τώρα ,ούτε συνεννοημένοι να είσαστε!
- Δεν είμαστε, αλλά θα κάνεις και εσύ παιδιά και θα καταλάβεις.
- Τελικά εσύ τι λες;
- Ότι είπε και η μαμά , μία κοπάνα δεν πειράζει δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψεις το σχολείο.
- Δηλαδή να πάω;
- Ναι τι λέμε τόση ώρα ,και η μαμά αυτό δεν είπε;
- Ε; Ναι ναι αυτό είπε και η μαμά
- Καλά έκανες και μας το είπες για να μην ανησυχούμε.
- Ευχαριστώ, καλή νύχτα
- Καλή νύχτα αγόρι μου.
Τυχή βουνό λοιπόν ο Γιάννης, τώρα το μόνο που ήθελε ήταν να μην το συζητήσουν και μεταξύ τους.
Friday, December 07, 2007
Fuckες
Πωλείται μισή μαρμίτα φακές από την περσυνή Μεγάλη Παρασκευή!Τρέξατε!
μαρμίτα:(η) ουσ. είδος μετάλλινης χύτρας περίσσευμα φαγητού σε συσσίτιο
Σημείωση: η γιαγιά μου μου έδωσε την ιδέα για το ποστ!
μαρμίτα:(η) ουσ. είδος μετάλλινης χύτρας περίσσευμα φαγητού σε συσσίτιο
Σημείωση: η γιαγιά μου μου έδωσε την ιδέα για το ποστ!
Τϊποτα
- Γιατί; για να είμαστε δύο που δεν θα χορεύουν;
- Τρόμαξε ο φουκαράς!
- Πίστευα ,ήθελα να πιστεύω. Τώρα πια δεν ξέρω τι να υποθέσω.
- Τι έγιναν τα έλληνικα;δεν θα μου λείψουν
- Καληνύχτα.
Wednesday, December 05, 2007
Μαμά!
Όλη την μέρα σκεφτόταν πως να το πει στην μητέρα του ο Γιάννης. Έκανε πρόβες, και όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις οι πρόβες δεν τον βοήθησαν. Στο μυαλό του όλα ήταν εύκολα μέχρι και να μην πάει καθόλου στο φροντιστήριο θα του έλεγε.
- Μαμά
-Ώχ δεν μου αρέσει αυτό το μαμα
-Να σου ζητήσω μια χάρη;
-Για λέγε να δούμε
-Να μωρέ , έχει μία συναυλία και θέλω να πάω
-Πότε;
-Την άλλη Πέμπτη
-Τι ώρα;
-Στις δέκα
-Δεν μπορείς έχεις φροντιστήριο
-Το ξέρω , αλλά έλεγα αν είναι να μην πάω την τελευταία ώρα
- Τι;
-Έλα ρε μαμά πως κάνεις έτσι; Μια κοπάνα δεν είναι τίποτα
- Δεν πληρώνουμε για να κάνεις κοπάνες Γιάννη
- Ε μία φορά δεν πειράζει
- Ο πατέρας σου τι λέει;
- Δεν του το είπα , ήθελα να δω πρώτα εσύ τι λες
- Εγώ λέω ότι δεν είναι καλή ιδέα
- Ο Μάρκος με έπεισε, το έκανε να φαίνεται καλή ιδέα.
- Α μάλιστα ο Μάρκος. Αυτό παιδί σε επηρρεάζει αρνητικά βρε παιδί μου δεν το καταλαβαίνεις; Είναι μεγαλύτερος από εσένα έχει μείνει τόσες φορές….
- Και τι φοβάσαι μην μείνω και εγώ; Εσύ δεν έκανες ποτέ κοπάνα; Και στο κάτω κάτω της γραφής....
- Όπα για ηρέμησε λιγάκι. Ορίστε μας εκεί. Είπαμε δεν θα πας πάει και τελείωσε.
Έφυγε με τη ουρά κάτω από τα σκέλια. Η επόμενη λύση να ρωτήσει τον πατέρα του μήπως δείξει μεγαλύτερη κατανόηση.
- Μαμά
-Ώχ δεν μου αρέσει αυτό το μαμα
-Να σου ζητήσω μια χάρη;
-Για λέγε να δούμε
-Να μωρέ , έχει μία συναυλία και θέλω να πάω
-Πότε;
-Την άλλη Πέμπτη
-Τι ώρα;
-Στις δέκα
-Δεν μπορείς έχεις φροντιστήριο
-Το ξέρω , αλλά έλεγα αν είναι να μην πάω την τελευταία ώρα
- Τι;
-Έλα ρε μαμά πως κάνεις έτσι; Μια κοπάνα δεν είναι τίποτα
- Δεν πληρώνουμε για να κάνεις κοπάνες Γιάννη
- Ε μία φορά δεν πειράζει
- Ο πατέρας σου τι λέει;
- Δεν του το είπα , ήθελα να δω πρώτα εσύ τι λες
- Εγώ λέω ότι δεν είναι καλή ιδέα
- Ο Μάρκος με έπεισε, το έκανε να φαίνεται καλή ιδέα.
- Α μάλιστα ο Μάρκος. Αυτό παιδί σε επηρρεάζει αρνητικά βρε παιδί μου δεν το καταλαβαίνεις; Είναι μεγαλύτερος από εσένα έχει μείνει τόσες φορές….
- Και τι φοβάσαι μην μείνω και εγώ; Εσύ δεν έκανες ποτέ κοπάνα; Και στο κάτω κάτω της γραφής....
- Όπα για ηρέμησε λιγάκι. Ορίστε μας εκεί. Είπαμε δεν θα πας πάει και τελείωσε.
Έφυγε με τη ουρά κάτω από τα σκέλια. Η επόμενη λύση να ρωτήσει τον πατέρα του μήπως δείξει μεγαλύτερη κατανόηση.
Tuesday, December 04, 2007
Έ όχι και μου έχει αδυναμία!!!
Καθώς έφευγα από την δουλειά, πέρασα από το αρτοποιείο του καταστήματος. Εκεί μιλούσε η τ με την ν. Μία βλακεία έγινε μάλλον τις προηγούμενες μέρες και αντί να τα ακούσει από τον υποδιευθυντή τραγουδοποιό η ν τα άκουσε η τ. Ένταξει μερικές φορές είμαι αδιάκριτος όχι ότι ρώτησα τι έγινε απλά πήγα εκεί δίπλα και άκουγα.
- Και ξέρεις πως είναι να στα χώνει πρωί πρωί ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής ε, είπε η τ κοιτώντας εμένα
- Δεν ξέρω ,εμένα δεν μου έχει φωνάξει και ποτέ.
- Ε τι να κάνουμε εσύ είσαι η αδυναμία του ,μην κοιτάς εμείς που πρέπει να αποδεικνυουμε κάθε μέρα την αξίας μας.
Δεν σχολιάσα γιατί θα έλεγα τίποτα χοντροκομμένο. Έ όχι και μου έχει αδυναμία γιαυτό δεν μου φωνάζει. Αν έχει σε κάτι αδυναμία ο υποδιευθυντής είναι η καλή δουλειά. Αν κάνεις καλή δουλειά θα σου έχει αδυναμία. Αν μάλιστα κάνεις καλή δουλειά από την πρώτη μέρα θα σου έχει αδυναμία από την πρώτη μέρα. Αυτο που λες εσύ ότι πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου, εκτός ότι είναι το αυτονόητο, είναι κάτι που έκαναν μερικοί υπεύθυνοι άνθρωποι από την πρώτη μέρα και δεν περίμεναν να περάσει ένας χρόνος.
Είναι μερικές φορές που πραγματικά το βλέπω και εγώ για τον υποδιευθυντή τραγουδοποιό. Κάποια πράγματα που μου έχει πει και έχω χαρεί ιδιαίτερα. Έτυχε σήμερα αυτό το περιστατικό και ευκαιρία να πω κάποια από αυτά. (γιατί εκτός ότι είμαι ψωνάρα, τα ακούς από έναν άνθρωπο ο οποίος σε αυτό που κάνει είναι πραγματικά κορυφή)
Όταν άρχισα να ανοίγω μόνος μου τις πρώτες φορές μου είχε πει μπράβο κάνεις καλή δουλειά. Σε τρίτους είχε πει ότι ο λ είναι σε άδεια αλλά και ο μικρός κάνει καλή δουλειά.
Μία άλλη φορά μου εξηγούσε κάτι και του λέω κατάλαβα κύριε σ η απάντησή του: το ξέρω ότι καταλαβαίνεις ρε μ (το μ είναι το αρχικό γράμμα του ονόματός μου όχι της λέξης μαλάκα).
Όταν είχαμε μία μέρα προσφορά τσιπούρα πριν φύγω του έδωσα την παραγγελία για την επόμενη μέρα μου είπε μπράβο πήγες καλά σήμερα, λες και εγώ είμαι ολόκληρο το τμήμα.
Τέλος στην απογραφή την προηγούμενη εβδομάδα έλεγχε κάθε φορά κάθε ζώνη που κάναμε την καταμέτρηση. Όταν έλεγξε μία δική μου είπε: καλά εσύ μ κάνεις πάντα καλή δουλειά.
Από αύριο δεν θα δουλεύει πια μαζί μας και είναι μεγάλη απώλεια για το μαγάζι. Αυτά.
- Και ξέρεις πως είναι να στα χώνει πρωί πρωί ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής ε, είπε η τ κοιτώντας εμένα
- Δεν ξέρω ,εμένα δεν μου έχει φωνάξει και ποτέ.
- Ε τι να κάνουμε εσύ είσαι η αδυναμία του ,μην κοιτάς εμείς που πρέπει να αποδεικνυουμε κάθε μέρα την αξίας μας.
Δεν σχολιάσα γιατί θα έλεγα τίποτα χοντροκομμένο. Έ όχι και μου έχει αδυναμία γιαυτό δεν μου φωνάζει. Αν έχει σε κάτι αδυναμία ο υποδιευθυντής είναι η καλή δουλειά. Αν κάνεις καλή δουλειά θα σου έχει αδυναμία. Αν μάλιστα κάνεις καλή δουλειά από την πρώτη μέρα θα σου έχει αδυναμία από την πρώτη μέρα. Αυτο που λες εσύ ότι πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου, εκτός ότι είναι το αυτονόητο, είναι κάτι που έκαναν μερικοί υπεύθυνοι άνθρωποι από την πρώτη μέρα και δεν περίμεναν να περάσει ένας χρόνος.
Είναι μερικές φορές που πραγματικά το βλέπω και εγώ για τον υποδιευθυντή τραγουδοποιό. Κάποια πράγματα που μου έχει πει και έχω χαρεί ιδιαίτερα. Έτυχε σήμερα αυτό το περιστατικό και ευκαιρία να πω κάποια από αυτά. (γιατί εκτός ότι είμαι ψωνάρα, τα ακούς από έναν άνθρωπο ο οποίος σε αυτό που κάνει είναι πραγματικά κορυφή)
Όταν άρχισα να ανοίγω μόνος μου τις πρώτες φορές μου είχε πει μπράβο κάνεις καλή δουλειά. Σε τρίτους είχε πει ότι ο λ είναι σε άδεια αλλά και ο μικρός κάνει καλή δουλειά.
Μία άλλη φορά μου εξηγούσε κάτι και του λέω κατάλαβα κύριε σ η απάντησή του: το ξέρω ότι καταλαβαίνεις ρε μ (το μ είναι το αρχικό γράμμα του ονόματός μου όχι της λέξης μαλάκα).
Όταν είχαμε μία μέρα προσφορά τσιπούρα πριν φύγω του έδωσα την παραγγελία για την επόμενη μέρα μου είπε μπράβο πήγες καλά σήμερα, λες και εγώ είμαι ολόκληρο το τμήμα.
Τέλος στην απογραφή την προηγούμενη εβδομάδα έλεγχε κάθε φορά κάθε ζώνη που κάναμε την καταμέτρηση. Όταν έλεγξε μία δική μου είπε: καλά εσύ μ κάνεις πάντα καλή δουλειά.
Από αύριο δεν θα δουλεύει πια μαζί μας και είναι μεγάλη απώλεια για το μαγάζι. Αυτά.
Monday, December 03, 2007
Η συναυλία
Το κανόνισαν σχεδόν αμέσως. Χρειάστηκαν μονάχα πέντε λεπτά αφού είδαν την αναγγελιά της συναυλιάς στο διαδίκτυο. Οι δύο πείστηκαν. Ο Μάρκος , ο πιο "περπατημένος" της παρέας θα αναλάμβανε να πείσει τον Γιάννη, τον πιο ντροπαλό και συνεσταλμένο.
- Έλα ρε μαλάκα, αφού θα είναι γαμώ!
- Μπορείς να είσαι λίγο πιο συγκεκριμένος;
- Ε τι να σου πω τι να φορέσεις;
- Χα χα γελάσαμε
- Έλα ρε φίλε , μία συναυλία θα κάνουν και μετά ποιος ξέρει πότε...
- Έχω φροντιστήριο ρε συ Μάρκο
- Μέχρι τι ώρα;
- Μέχρι τις έντεκα
- Τι μάθημα έχεις την τελευταία ώρα;
- Ε... α ναι έχω αυτό με τον προγραμματισμό
- Τι βαθμό έχεις στο τετράμηνο στο μάθημα;
- 19
- Άρα δεν το χρειάζεσαι το φροντιστήριο
- Χα χα πάλι γελάσαμε
- Κοίτα μία μέρα κοπάνα δεν σου χαλάει τον βαθμό, θα δεις ότι αξίζει η κοπάνα. Έχεις κάνει ποτε;
- Όχι βέβαια!
- Ε ευκαιρία, σου έχω ξαναζητήσει ποτέ να κάνεις ;
- Συνέχεια μου ζητάς!
- Ναι αλλά ποτέ δεν μου έχεις κάνει την χάρη. Στο κάτω κάτω μην το κάνεις για εμένα ρε φίλε κάντο για εσένα. Θέλεις να τελείωσεις το λύκειο και να μην έχεις κάνει μία κοπάνα;
- Και στους δικούς μου τι θα πω;
- Δεν θα το πεις και στους δύο, θα το πεις σε εκείνον που θα δείξει την μεγαλύτερη κατανόηση.
- Οι άλλοι δύο τι λένε;
- Οι άλλοι μέσα, εσένα περιμένουμε για να είμαστε πλήρεις, μην χαλάς την παρέα ρε φίλε.
- Καλα... Πως θα πάμε;
- Έτσι σε θέλω αγόρι μου! Θα πάμε με λεωφορείο.
- Ποιο λεωφορείο;
- Ε όποιο περάσει εκείνη την ώρα, τόσα κατεβαίνουν την Αχαρνών.
- Πόσα;
- Εεεε πολλά
- Και πως θα γυρίσουμε;
- Ή με ταξί ή βλέπουμε
- Αυτά τα βλέπουμε φοβάμαι
- Έλα ρε , μην φοβάσαι όλα θα πάνε καλά
- Κάτσε να το πω στην μάνα μου όμως πρώτα
- Πες της ότι θα είναι ο Μάρκος για να ησυχάσει
- Αμ τότε είναι που θα τρομοκρατηθεί
- Έλα δεν θέλω μαλακίες
- Τέλος πάντων, θα σου πω αύριο...
- Έλα ρε μαλάκα, αφού θα είναι γαμώ!
- Μπορείς να είσαι λίγο πιο συγκεκριμένος;
- Ε τι να σου πω τι να φορέσεις;
- Χα χα γελάσαμε
- Έλα ρε φίλε , μία συναυλία θα κάνουν και μετά ποιος ξέρει πότε...
- Έχω φροντιστήριο ρε συ Μάρκο
- Μέχρι τι ώρα;
- Μέχρι τις έντεκα
- Τι μάθημα έχεις την τελευταία ώρα;
- Ε... α ναι έχω αυτό με τον προγραμματισμό
- Τι βαθμό έχεις στο τετράμηνο στο μάθημα;
- 19
- Άρα δεν το χρειάζεσαι το φροντιστήριο
- Χα χα πάλι γελάσαμε
- Κοίτα μία μέρα κοπάνα δεν σου χαλάει τον βαθμό, θα δεις ότι αξίζει η κοπάνα. Έχεις κάνει ποτε;
- Όχι βέβαια!
- Ε ευκαιρία, σου έχω ξαναζητήσει ποτέ να κάνεις ;
- Συνέχεια μου ζητάς!
- Ναι αλλά ποτέ δεν μου έχεις κάνει την χάρη. Στο κάτω κάτω μην το κάνεις για εμένα ρε φίλε κάντο για εσένα. Θέλεις να τελείωσεις το λύκειο και να μην έχεις κάνει μία κοπάνα;
- Και στους δικούς μου τι θα πω;
- Δεν θα το πεις και στους δύο, θα το πεις σε εκείνον που θα δείξει την μεγαλύτερη κατανόηση.
- Οι άλλοι δύο τι λένε;
- Οι άλλοι μέσα, εσένα περιμένουμε για να είμαστε πλήρεις, μην χαλάς την παρέα ρε φίλε.
- Καλα... Πως θα πάμε;
- Έτσι σε θέλω αγόρι μου! Θα πάμε με λεωφορείο.
- Ποιο λεωφορείο;
- Ε όποιο περάσει εκείνη την ώρα, τόσα κατεβαίνουν την Αχαρνών.
- Πόσα;
- Εεεε πολλά
- Και πως θα γυρίσουμε;
- Ή με ταξί ή βλέπουμε
- Αυτά τα βλέπουμε φοβάμαι
- Έλα ρε , μην φοβάσαι όλα θα πάνε καλά
- Κάτσε να το πω στην μάνα μου όμως πρώτα
- Πες της ότι θα είναι ο Μάρκος για να ησυχάσει
- Αμ τότε είναι που θα τρομοκρατηθεί
- Έλα δεν θέλω μαλακίες
- Τέλος πάντων, θα σου πω αύριο...
Μεταξύ αστείου και πιο αστείου...
γιατί εγώ σοβαρά πράγματα δεν λέω! Απλά όταν ήμουν πιο μικρός είχα συνδέσει το σοβαρός με το βαρετός. Τώρα ξέρω ότι το βαρετός ίσως με το σοβαροφανής έχουν πιο πολύ σχέση ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Σημείωση:Μία ατάκα που πέταξα στο μσν μου άρεσε και την πόσταρα
Σημείωση:Μία ατάκα που πέταξα στο μσν μου άρεσε και την πόσταρα
Sunday, December 02, 2007
Κοντεύουμε!
Πάω στο τελευταίο επισκεπτήριο πριν πάω ο ίδιος φαντάρος τον Φεβρουάριο. Μόλις ξεκινάω αλλά συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια κοιμήθηκα και δύο ώρες παραπάνω από ότι συνήθως. Άντε να δούμε!
Saturday, December 01, 2007
Δεκέμβριος
Ο Δεκέμβριος είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Ας ελπίσω να περάσω καλά ,γιατί μου έχει λείψει να περνάω καλά...
Σημείωση: Καλό μήνα σε όλους!!
Σημείωση: Καλό μήνα σε όλους!!
Friday, November 30, 2007
avyssos
Χτες στο γήπεδο ,μπορεί να έκανε κρύο, να μην κέρδισε η ομάδα , να μην κάναμε τελικά κύμα αλλά παρόλα αυτά ήταν μία ωραία βραδιά. Είναι δύσκολο να στεναχωρηθώ ακόμα και αν χάσει η ομάδα. Ο περιβάλλον χώρος του ΟΑΚΑ την νύχτα, γιατί την μέρα φαίνονται όλα τα άσχημά του, είναι πολύ όμορφος με τα φώτα του ,τον κόσμο να τρέχει να προλάβει την θέση του , τα παιδιά των συνδέσμων να προσπαθούν να πουλήσουν μπλουζάκια και διάφορα για να βγάλουν λεφτά για τις εκδρομές, φωνές μικρών φιλάθλων. Κάτι ήταν διαφορετικό πάνω σου. Μπορεί να φταίω και εγώ και η ψυχολογική κατάσταση που βρίσκομαι.
Είμαι σαν έξι μήνες πριν, περίπου. Μόνο που αντί για τέσσερις ώρες δουλειά και τέσσερις ώρες ποδόσφαιρο έχω μόνο οκτώ ώρες δουλειάς. Είμαι πάλι στο σημείο που έχω άγχος για την δουλειά και τίποτα που να με ξεαγχώνει. Έχουν μείνει λέξεις, καταστάσεις , στιγμές , εμπειρίες στο μυαλό μου σημαντικές, πιο σημαντικές από κάθε άλλη φορα, που δεν μπορώ να ξεχάσω και δεν θέλω να ξεχάσω. Αυτά περίπου, δεν τα είπα και πολύ καλά το ξέρω. Για τον τίτλο δεν φταίω εγώ όπως πάντα δηλαδή.
Είμαι σαν έξι μήνες πριν, περίπου. Μόνο που αντί για τέσσερις ώρες δουλειά και τέσσερις ώρες ποδόσφαιρο έχω μόνο οκτώ ώρες δουλειάς. Είμαι πάλι στο σημείο που έχω άγχος για την δουλειά και τίποτα που να με ξεαγχώνει. Έχουν μείνει λέξεις, καταστάσεις , στιγμές , εμπειρίες στο μυαλό μου σημαντικές, πιο σημαντικές από κάθε άλλη φορα, που δεν μπορώ να ξεχάσω και δεν θέλω να ξεχάσω. Αυτά περίπου, δεν τα είπα και πολύ καλά το ξέρω. Για τον τίτλο δεν φταίω εγώ όπως πάντα δηλαδή.
Thursday, November 29, 2007
Μια απρόσμενα καλή μέρα
... για αύριο λίγο δύσκολο πάντως γιατί θα δουλεύω απόγευμα και σχολάω στις εννιά οπότε δεν ξέρω αν θα έχω όρεξη. Τέλος πάντων θα τηλεφωνηθούμε!
Εμ αφού όμως χτες όλα τελείωσαν όμορφα έπρεπε να αρχίσουν άσχημα. Άγριο ξυπνημα μετά από σχετικό ξενύχτι και εκεί που λες δουλεύω στη μία θα κοιμάμαι μέχρι αργά πάει ο ύπνος.
Το απογευματινό ωράριο το μισώ. Πας εκεί σχεδόν πρωί και φεύγεις βράδυ και μετά συνήθως είσαι κουρασμένος για να κάνεις οτιδήποτε. Άσε που δεν έχει δουλειά και βαριέσαι που ζεις. Την προηγούμενη φορά που είχα κάνει απογευματινό είχα φτάσει στο όριο να κόψω τις βλέβες μου με το μαχαίρι για το σολωμό. Αυτό για το φιλέτο όχι το άλλο για τις φέτες. Σήμερα θα είχε ο προϊστάμενος βάρδια θα είχα παρεα. Παρένθεση έκλεισε.
Τελικά είχε δουλίτσα πέρασε η ώρα σχετικά γρήγορα και ευχάριστα. Όσο ευχάριστα μπορεί να περάσει ένα οχτάωρο στην δουλειά του κάποιος. Αν δεν έχει μαλάκες πελάτες όλα πάνε καλά. Έκανα το αγροτικό μου στο μανάβικο, και πλακίτσα με διευθυντή και τραγουδοποιό υποδιευθυντή. Ήρθε ο προϊστάμενος τα είπαμε λίγο. Με παίνεψε και το χάρηκα.
Σχόλασα δεν ήμουν κουρασμένος και είχα καλή διάθεση οπότε κανονίστηκε σε δευτερόλεπτα. Δεν κάναμε και τίποτα σούπερ αλλά όσο να’ναι αν βγεις από το σπίτι καλά θα περάσεις. Κέρδισε η εθνική στο ποδόσφαιρο, χάσαμε εμείς στην μπιρίμπα.
Η μέρα όμως τελείωσε απρόσμενα πολύ καλά. Δεν περίμενα να μου απαντήσει. Με προσγείωσε βέβαια την επόμενη μέρα αλλά δεν πειράζει όλα καλά.
Η μέρα ανάμεσα στα δύο δρώμενα γέμισε ευχάριστα αυτό είναι το σημαντικό. Κάθε μέρα να κάνεις κάτι που να σε διασκεδάζει , γεμάτες μέρες με φίλους και εμπειρίες!
Σημείωση: κανονικά θα έπρεπε το ποστ να βρίσκεται αμέσως μετά το πρώτο δρώμενο και αμέσως πριν το δεύτερο δρώμενο, αλλά δεν πειράζει. Η μέρα που περιγράφω σχεδόν είναι η 21/11
Σημείωση 2: αν δεν έκανα το προπροηγούμενο ποστ δεν θα κέρδιζε
Εμ αφού όμως χτες όλα τελείωσαν όμορφα έπρεπε να αρχίσουν άσχημα. Άγριο ξυπνημα μετά από σχετικό ξενύχτι και εκεί που λες δουλεύω στη μία θα κοιμάμαι μέχρι αργά πάει ο ύπνος.
Το απογευματινό ωράριο το μισώ. Πας εκεί σχεδόν πρωί και φεύγεις βράδυ και μετά συνήθως είσαι κουρασμένος για να κάνεις οτιδήποτε. Άσε που δεν έχει δουλειά και βαριέσαι που ζεις. Την προηγούμενη φορά που είχα κάνει απογευματινό είχα φτάσει στο όριο να κόψω τις βλέβες μου με το μαχαίρι για το σολωμό. Αυτό για το φιλέτο όχι το άλλο για τις φέτες. Σήμερα θα είχε ο προϊστάμενος βάρδια θα είχα παρεα. Παρένθεση έκλεισε.
Τελικά είχε δουλίτσα πέρασε η ώρα σχετικά γρήγορα και ευχάριστα. Όσο ευχάριστα μπορεί να περάσει ένα οχτάωρο στην δουλειά του κάποιος. Αν δεν έχει μαλάκες πελάτες όλα πάνε καλά. Έκανα το αγροτικό μου στο μανάβικο, και πλακίτσα με διευθυντή και τραγουδοποιό υποδιευθυντή. Ήρθε ο προϊστάμενος τα είπαμε λίγο. Με παίνεψε και το χάρηκα.
Σχόλασα δεν ήμουν κουρασμένος και είχα καλή διάθεση οπότε κανονίστηκε σε δευτερόλεπτα. Δεν κάναμε και τίποτα σούπερ αλλά όσο να’ναι αν βγεις από το σπίτι καλά θα περάσεις. Κέρδισε η εθνική στο ποδόσφαιρο, χάσαμε εμείς στην μπιρίμπα.
Η μέρα όμως τελείωσε απρόσμενα πολύ καλά. Δεν περίμενα να μου απαντήσει. Με προσγείωσε βέβαια την επόμενη μέρα αλλά δεν πειράζει όλα καλά.
Η μέρα ανάμεσα στα δύο δρώμενα γέμισε ευχάριστα αυτό είναι το σημαντικό. Κάθε μέρα να κάνεις κάτι που να σε διασκεδάζει , γεμάτες μέρες με φίλους και εμπειρίες!
Σημείωση: κανονικά θα έπρεπε το ποστ να βρίσκεται αμέσως μετά το πρώτο δρώμενο και αμέσως πριν το δεύτερο δρώμενο, αλλά δεν πειράζει. Η μέρα που περιγράφω σχεδόν είναι η 21/11
Σημείωση 2: αν δεν έκανα το προπροηγούμενο ποστ δεν θα κέρδιζε
Tuesday, November 27, 2007
Όπα ρε σπόνσορα!
Έχω καιρό να γράψω για πελάτες. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο ότι δεν δίνω σημασία πια ή ότι δεν συμβαίνει και τίποτα το αξιοπερίεργο. Σήμερα όμως έγινε κάτι με το οποίο πραγματικά νευριάσα απίστευτα. Έχουμε προσφορά που να μην είχαμε. Δεν καθαρίζεται η τσιπούρα της προσφοράς όλα τα υπόλοιπα ψάρια καθαρίζονται. Ένας όταν τις πήρε λέει σε πόση ώρα να περάσω , λέω τώρα θα τις πάρετε γιατί δεν καθαρίζεται η προσφορά. Α εγώ είμαι πελάτης χρόνια, πάντα μου τις καθαρίζουνε, ξέρω τον διευθυντή, είμαι χρηματοδότης, από εμένα τρως! Καλά όλα τα άλλα αλλά όχι και χρηματοδότης που πήρες ψάρι προσφοράς και έδωσες 8,54 ευρώ(!), ψωνίζεις μόνο όταν έχει προσφορά και στην τελική τα λεφτά (σιγά τα λεφτά δλδ) δεν τρώγονται ενώ οι τσιπούρες που σου δίνω εγώ θα τις φας παλιομαλάκα. Έπρεπε να του πω όλα αυτά αλλά κρατήθηκα και ο διευθυντής βέβαια δεν είχε ιδέα ποιος ήταν αλλά λέει εντάξει μην γίνει θέμα.
Monday, November 26, 2007
Ολυμπιακός
Μπράβο 
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ:καφές
ο Kαφές 
του Cafu
τον καφέ
Ω καφέ
του Cafu 
τον καφέ 
Ω καφέ 
Σημείωση 1: το τελευταίο δεν ξέρω αν είναι το χρώμα καφέ, έχω δαλτωνισμό δεν βλέπω καλά!
Σημείωση2 : για τον τίτλο δεν φταίω εγώ
Sunday, November 25, 2007
Saturday, November 24, 2007
ΣΩΘΗΚΑ
χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα
Σημείωση: διάβασε πολύ γρήγορα για να καταλάβεις τι πραγματικά έγινε!
Σημείωση: διάβασε πολύ γρήγορα για να καταλάβεις τι πραγματικά έγινε!
Friday, November 23, 2007
Τελευταίο ποστ*...
Ήταν κάποτε ένα μικρό λυκάκι που έπαιζε με το αδερφάκι του
Τα χρόνια περνούσαν ήρεμα, και το μικρό λυκάκι μεγάλωνε και γινόταν ένας μεγάλος και όμορφος λύκος
Όπως όλοι οι λύκοι (στα κινούμενα σχέδια τουλάχιστον) όταν έβλεπε πανσέληνο
Ούρλιαζε!!!
Αλλά κάποιες φορές , έβλεπε την πανσέληνο με κόκκινο χρώμα
Τότε θύμωσε, γιατί ήθελα να χύσει αίμα κόκκινο σαν της πανσελήνου
και δάγκωνε.... be prepared!!!
Μπορεί και να χασμουριόταν... δεν φαίνεται καλά από την φωτό
Τα χρόνια περνούσαν ήρεμα, και το μικρό λυκάκι μεγάλωνε και γινόταν ένας μεγάλος και όμορφος λύκος
Όπως όλοι οι λύκοι (στα κινούμενα σχέδια τουλάχιστον) όταν έβλεπε πανσέληνο
Ούρλιαζε!!!
Αλλά κάποιες φορές , έβλεπε την πανσέληνο με κόκκινο χρώμα
Τότε θύμωσε, γιατί ήθελα να χύσει αίμα κόκκινο σαν της πανσελήνου
και δάγκωνε.... be prepared!!!
Μπορεί και να χασμουριόταν... δεν φαίνεται καλά από την φωτό*με λύκους και δαγκώματα εννοω
Το δεύτερο δρώμενο
Μόλις γύρισα από το δεύτερο δρώμενο. Ήμουν αποφασισμένος να πάω και πήγα. Είχα αμφιβολίες αν θα κατάφερνα να γυρίσω έγκαιρα και σε κατάσταση που θα μου επιτρέψει να γράψω. Ωραία ήταν αλλά μου φάνηκε λίγο ρε γαμώτο. Έτσι είναι αν ξέρεις όλα τα τραγούδια ενός συγκροτήματος όσα και να πει πάλι λίγο σου φαίνεται. Ήθελα να κάνω και χιουμοράκι ότι και καλά δεν θα πουν το "πίνω μπάφους και παίζω pro" λόγω Ζωνιανών αλλά τελικά δεν το είπαν και έτσι δεν θα το κάνω το χιουμοράκι! Θα μπορούσαν στην σελίδα τους να βάλουν και για τις άλλες δύο εμφανίσεις. Τέλος πάντων ραντεβού στις 6/12 στο ίδιο μέρος με μεγαλύτερο πρόγραμμα ελπίζω. Πάω τώρα γιατί δουλεύω στις 9.
Σημείωση: καθώς γυρνούσα είδα το κατά 96% γεμάτο φεγγάρι. Πλησιάζει πανσέληνος και έχω μία έντονη επιθυμία να ξυριστώ και να κουρευτώ αλλά θα το καταπολεμήσω!
Σημείωση: καθώς γυρνούσα είδα το κατά 96% γεμάτο φεγγάρι. Πλησιάζει πανσέληνος και έχω μία έντονη επιθυμία να ξυριστώ και να κουρευτώ αλλά θα το καταπολεμήσω!
Thursday, November 22, 2007
Το πρώτο δρώμενο
Πέρασε από είκοσι κύματα για να πραγματοποιηθεί τελικά. (Το ξέρω ότι η φράση είναι σαράντα κύματα, αλλά θέλω να είμαι ακριβής στις περιγραφές). Αφού τελικά φτάσαμε σε ένα πολύ ¨ζεστό¨ χώρο, καθίσαμε και περιμέναμε να αρχίσει η συναυλία. Μαλώσαμε στην αρχή αν η μουσική που θα παίξουν είναι έντεχνο ή ροκ ή τέλος πάντων κάτι άλλο. Δεν έχει και τόση σημασιά βέβαια. Ήταν ψυχαγωγική η μουσική. Μου άρεσε. Να πάτε!
Στο ταξί κανονίσαμε να κάνουμε και αύριο κάτι να μην μείνει κενή μέρα μιας και για μεθαύριο το πρόγραμα είναι κανονισμένο....
Σημείωση: τα πράγματα από το κακό έχουν πάει στο λίγο μέτριο. Όσο περνάνε οι μέρες τελικά το καλό το έχουμε στο τσεπάκι και μένουμε εκεί γιατί το καλύτερο είναι εχθρός του καλού. Τώρα αυτό το είπε κάποιος μάλλον σημαντικός αλλά επειδή δεν ξέρω ποιος είναι απλά δεν θα τον αναφέρω.
Στο ταξί κανονίσαμε να κάνουμε και αύριο κάτι να μην μείνει κενή μέρα μιας και για μεθαύριο το πρόγραμα είναι κανονισμένο....
Σημείωση: τα πράγματα από το κακό έχουν πάει στο λίγο μέτριο. Όσο περνάνε οι μέρες τελικά το καλό το έχουμε στο τσεπάκι και μένουμε εκεί γιατί το καλύτερο είναι εχθρός του καλού. Τώρα αυτό το είπε κάποιος μάλλον σημαντικός αλλά επειδή δεν ξέρω ποιος είναι απλά δεν θα τον αναφέρω.
Monday, November 19, 2007
Καταθέστε το αίμα σας στις υπηρεσίες της αλλαγής, αυτοί ξέρουν
Σήμερα έδωσα αίμα. Δέκα λεπτά από το χρόνο μου. Καλά αυτό είναι ψιλομύθος παίρνει τουλάχιστον είκοσι λεπτά η όλη διαδικασία. Βέβαια εμένα δεν θα με πείραζε στην συγκεκριμένη περίπτωση να κρατούσε ώρες. Η εθελοντική αιμοδοσία γινόταν στον χώρο της δουλειάς μου οπότε όση ώρα διαρκούσε θα δούλευα λιγότερο, άσε που μετά πρέπει να καθίσεις λιγάκι οπότε γλυτώνεις και από εκεί. Φυσικά δεν είναι ότι έδωσα αίμα γιαυτό το λόγο. Πάντα ήθελα να το κάνω. Πιστεύω ότι αυτές οι πράξεις βοηθάνε πάρα πολύ στο γενικό καλό. Άσε που μετά πίνεις και χυμό πορτοκάλι!
Σημείωση: τα πράγματα πάνε από το χειρότερο στο απλά κακό, και όσο παιρνάνε οι μέρες από το κακό θα πάμε στο μέτριο. Η κορύφωση που είναι το καλό δεν ξέρω πότε θα έρθει θα σας ενημερώσω πάντως!
Σημείωση2: ο τίτλος είναι ατάκα του Τζίμη Πανούση από συναυλία.
Σημείωση: τα πράγματα πάνε από το χειρότερο στο απλά κακό, και όσο παιρνάνε οι μέρες από το κακό θα πάμε στο μέτριο. Η κορύφωση που είναι το καλό δεν ξέρω πότε θα έρθει θα σας ενημερώσω πάντως!
Σημείωση2: ο τίτλος είναι ατάκα του Τζίμη Πανούση από συναυλία.
Sunday, November 18, 2007
Όχι δεν είμαι κυκλοθυμικός!
Βαριέμαι πολύ τελευταία. Φταίνε πολλά γιαυτό. Μου λείπουν πολλά πράγματα. Πρόσωπα και καταστάσεις. Φταίω και εγώ. Θυμώνω εύκολα τελευταία ή πιστεύω ότι όλοι είναι θυμωμένοι μαζί μου.
Το ποστ θα συνέχιζε με γκρίνια , μελαγχολία και συναφή. Αλλά μία βόλτα στο διαδίκτυο και η επίσκεψη μιας συγκεκριμένης σελίδας μου έδωσε έναν στόχο. Κάτι να περιμένω μέχρι την Πέμπτη στις 22 Νοεμβρίου.
Δεν χρειάζομαι δικαιολογίες αλλά μερικά πράγματα σε κάνουν να νιώθεις πολύ όμορφα και περιέργα μαζί. Ευχάριστα περιέργα.
Το ποστ ξεκίνησε μες την μιζέρια και θα τελειώσει με ένα πλατύ χαμόγελο και με γερή δόση αισιοδοξίας.
Το ποστ θα συνέχιζε με γκρίνια , μελαγχολία και συναφή. Αλλά μία βόλτα στο διαδίκτυο και η επίσκεψη μιας συγκεκριμένης σελίδας μου έδωσε έναν στόχο. Κάτι να περιμένω μέχρι την Πέμπτη στις 22 Νοεμβρίου.
Δεν χρειάζομαι δικαιολογίες αλλά μερικά πράγματα σε κάνουν να νιώθεις πολύ όμορφα και περιέργα μαζί. Ευχάριστα περιέργα.
Το ποστ ξεκίνησε μες την μιζέρια και θα τελειώσει με ένα πλατύ χαμόγελο και με γερή δόση αισιοδοξίας.
Friday, November 16, 2007
Φανταστικός διάλογος
- Α μπήκε στο μσν η αρετή...
- Ποια αρετή;
- Μία αρετή
- Ε ναι αλλά ποια αρετή;
- Ξέρω 'γω η υπομονή!
Σημείωση: από εδώ και πέρα μπορεί να σε λέω και υπομονή για πλάκα, δεν πειράζει ε;
- Ποια αρετή;
- Μία αρετή
- Ε ναι αλλά ποια αρετή;
- Ξέρω 'γω η υπομονή!
Σημείωση: από εδώ και πέρα μπορεί να σε λέω και υπομονή για πλάκα, δεν πειράζει ε;
Με ένα χαμόγελο...
ειρωνικό, σαρδόνιο, γλυκό, λαμπερό, αστραφτερό, της crest, κροκοδείλιο , όχι αυτό είναι για δάκρυα, πικρό, χωρίς δόντια τέλος πάντων ένα χαμόγελο όπως και αν είναι.
Wednesday, November 14, 2007
Tuesday, November 13, 2007
Match Point
Σημείωση: όποιος έχει δει το match point του Woody Allen θα καταλάβει όποιος δεν το έχει δει και έχει σκοπό να το δει καλύτερα να μην διαβάσει τα μικρά γράμματα!
Δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαίος αρκεί απλά από όλα τα κλοπιμαία της ληστείας μετά φόνου (μάλλον φόνου μετά ληστείας) της γειτόνισσας της ερωμένης σου, έχοντας σκοτώσει πρώτα την ίδια, να βρει ένας σεσημασμένος ναρκωμανής για μικροκλοπές το δακτυλίδι που τελικά ήταν το μόνο που δεν έπεσε στο ποτάμι που πήγες να τα ξεφορτωθείς , για να πιάσει τελικά το σχέδιό σου, που σαν σκοπό είχε να φανεί για ληστεία με κίνητρο τα χρήματα για την εξασφάλιση της δόσης του και να κατηγορηθεί εκείνος για την διπλή δολοφονία και όχι εσύ που είχες για κίνητρο να φύγει από την μέση η έγκυος ερωμένη σου για να μπορέσεις να ζήσεις με την έγκυο πλούσια γυναίκα σου.
Δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαίος αρκεί απλά από όλα τα κλοπιμαία της ληστείας μετά φόνου (μάλλον φόνου μετά ληστείας) της γειτόνισσας της ερωμένης σου, έχοντας σκοτώσει πρώτα την ίδια, να βρει ένας σεσημασμένος ναρκωμανής για μικροκλοπές το δακτυλίδι που τελικά ήταν το μόνο που δεν έπεσε στο ποτάμι που πήγες να τα ξεφορτωθείς , για να πιάσει τελικά το σχέδιό σου, που σαν σκοπό είχε να φανεί για ληστεία με κίνητρο τα χρήματα για την εξασφάλιση της δόσης του και να κατηγορηθεί εκείνος για την διπλή δολοφονία και όχι εσύ που είχες για κίνητρο να φύγει από την μέση η έγκυος ερωμένη σου για να μπορέσεις να ζήσεις με την έγκυο πλούσια γυναίκα σου.
Sunday, November 11, 2007
Σε θέλω
To βίντεο κλιπ
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Είν' ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει
Είν' η καρδιά μου που φρικτά σε αγαπάει
Είν' η ζωή μας που αφήσαμε και πάει
μια φλέβα έρωτα που σπάει και χτυπάει
Είναι το φως σου που μ' αγγίζει και ανθίζω
είναι που έμαθα στο τίποτα να ελπίζω
είναι που έπαψα την τύχη μου να βρίζω
μια τύχη άτυχη που πια δεν την γνωρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω
Είναι τα μάτια σου που κλείνεις και τρομάζω
είναι που μέσα σου σαν χρώμα ξεθωριάζω
είναι που θέλω το κορμί σου και διστάζω
μη φύγει τ' όνειρο καθώς θα σ' αγκαλιάζω
Είν' η κορδέλα σου που φέρνει το άρωμά σου
αυτή που μάζευες τις νύχτες τα μαλλιά σου
νύχτες που σ' έπινα στα bar της αγκαλιάς σου
σήκω ξημέρωσε θ' αργήσεις στην δουλειά σου...
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω
Σημείωση:οι στίχοι με πλάγια γράμματα απλά μου θύμισαν πολύ το προηγούμενο όνειρο και είπα να βάλω ολόκληρο το τραγούδι
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Είν' ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει
Είν' η καρδιά μου που φρικτά σε αγαπάει
Είν' η ζωή μας που αφήσαμε και πάει
μια φλέβα έρωτα που σπάει και χτυπάει
Είναι το φως σου που μ' αγγίζει και ανθίζω
είναι που έμαθα στο τίποτα να ελπίζω
είναι που έπαψα την τύχη μου να βρίζω
μια τύχη άτυχη που πια δεν την γνωρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω
Είναι τα μάτια σου που κλείνεις και τρομάζω
είναι που μέσα σου σαν χρώμα ξεθωριάζω
είναι που θέλω το κορμί σου και διστάζω
μη φύγει τ' όνειρο καθώς θα σ' αγκαλιάζω
Είν' η κορδέλα σου που φέρνει το άρωμά σου
αυτή που μάζευες τις νύχτες τα μαλλιά σου
νύχτες που σ' έπινα στα bar της αγκαλιάς σου
σήκω ξημέρωσε θ' αργήσεις στην δουλειά σου...
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω
Σημείωση:οι στίχοι με πλάγια γράμματα απλά μου θύμισαν πολύ το προηγούμενο όνειρο και είπα να βάλω ολόκληρο το τραγούδι
Friday, November 09, 2007
Όνειρα γλυκά...
Ούτε που ξέρω πως βρεθήκαμε εκεί, και καλά όλοι οι άλλοι μέχρι ένα σημείο ήταν λογικό ,εσύ όμως πως; Σημασία για εμένα βέβαια δεν είχε αυτό. Το πιο σημαντικό ήταν ότι σε έβλεπα ξανά μετά από αρκετό καιρό. Καθόμασταν και δίπλα δίπλα. Λέγαμε διάφορα. Φοβόμουν να σου πω αυτό που σκεφτόμουν. Τελικά , δεν ξέρω τι με βοήθησε αλλά στο ψυθίρισα στο αυτί. Είμασταν αγκαλιά και στο είπα: σε θέλω ακόμα... Δεν φάνηκες να ξαφνιάζεσαι. Αν και μου το έχουν ξαναπεί ότι όσον αφορά σε αυτό δεν κρίβω εύκολα τα αισθήματά μου. Η απάντηση ήταν όμως δεν το δείχνεις ή δεν φαίνεται. Δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Το σκεφτόμουν μετά όλο το βράδυ. Χάρηκα που σε είδα. Ήσουν καλά. Μετά εγώ γύρισα με τα πόδια. Επόμενο ήταν να φτάσω μετά από εσάς. Με περίμενες! Αντί για καληνύχτα δύο μικρές λέξεις:... και εγώ! Η πιο γλυκιά καληνύχτα που έχω ακούσει εδώ και καιρό.
Wednesday, November 07, 2007
Αφόδευση*
Τα πράγματα στην δουλειά αν εξαιρέσεις το αρχικό σοκ είναι μια χαρά. Δεν ξέρω αν φταίει η δική μου συμπεριφορά, παίρνω τα πράγματα λιγότερο "σοβαρά", αλλά οι πελάτες μου φέρονται πολύ καλύτερα από ότι πριν. Με εκτίμησαν και εκείνοι όσο καιρό έλειπα; ποιος ξέρει; Σίγουρα κάποιοι συνάδελφοι νιώθουν "ανακούφιση" που γύριζα. Ο κυριος δ μου είπε ότι επιτέλους μπήκε μια τάξη και η κοπέλα του ανθοπωλείου είπε ότι μόνο εγώ το προσέχω το τμήμα. Τέλος πάντων κοκκινίζω λίγο όταν ακούω καλά λόγια (και στην δουλειά και εδώ και παντού).
Τρία αστεία περιστατικά στην δουλειά:
το πρώτο με πλησίασε ένας κύριος κρατόντας ένα διπλωμένο χαρτάκι. Το ξεδιπλώνει, μου το δείχνει και το διπλώνει πάλι. Έγραφε: ένα κιλό γαύρο. Χαμογέλασα του είπε τι έγραφε το χαρτί και του έδειξα ποιο ψάρι είναι για να μαθαίνει όσο γίνεται τέλος πάντων.
Το δεύτερο μία κυρία πήρε το φαγγρί Ομάν και σχολιάσε το γεγονός ότι δεν είναι ελληνικό λέγοντας: γιατί αν πηγαίναμε εκεί δεν θα το τρώγαμε; νηστικοί θα μέναμε;
Το τρίτο και πιο αστείο ένας κύριος πήρε ψάρι για σούπα. Το ζυγίζω και το συσκευάζω και τον ρώτησα: θα θέλατε κάτι άλλο; και μου απάντησε χαμογελόντας : καρότα και σέλινο!
Χαίρομαι που είναι στα κέφια τους , αυτό μας δίνει και εμάς δύναμη να συνεχίζουμε.
Ελπίζω όλα τα ποστ που θα αφορούν πελάτες να είναι σαν αυτό και όχι σαν αυτό ή αυτό
Σημείωση*:Κοινώς το χέσιμο! ο αρχικός τίτλος ήταν ανακούφιση αλλά μου ήρθε έτσι στην τρέλα ο νέος τίτλος γιατί και αυτο μία ανακούφιση είναι!
ΛΕΞΙΚΟ
Αφόδευση (η) ουσ. (Κ αφόδευσις, -εως) αποπάτηση
Αποπάτηση (η) ουσ. (Κ αποπάτησις, -εως) αποβολή των περιττωμάτων.
Χέσιμο (το) ουσ. αποπάτηση
Τρία αστεία περιστατικά στην δουλειά:
το πρώτο με πλησίασε ένας κύριος κρατόντας ένα διπλωμένο χαρτάκι. Το ξεδιπλώνει, μου το δείχνει και το διπλώνει πάλι. Έγραφε: ένα κιλό γαύρο. Χαμογέλασα του είπε τι έγραφε το χαρτί και του έδειξα ποιο ψάρι είναι για να μαθαίνει όσο γίνεται τέλος πάντων.
Το δεύτερο μία κυρία πήρε το φαγγρί Ομάν και σχολιάσε το γεγονός ότι δεν είναι ελληνικό λέγοντας: γιατί αν πηγαίναμε εκεί δεν θα το τρώγαμε; νηστικοί θα μέναμε;
Το τρίτο και πιο αστείο ένας κύριος πήρε ψάρι για σούπα. Το ζυγίζω και το συσκευάζω και τον ρώτησα: θα θέλατε κάτι άλλο; και μου απάντησε χαμογελόντας : καρότα και σέλινο!
Χαίρομαι που είναι στα κέφια τους , αυτό μας δίνει και εμάς δύναμη να συνεχίζουμε.
Ελπίζω όλα τα ποστ που θα αφορούν πελάτες να είναι σαν αυτό και όχι σαν αυτό ή αυτό
Σημείωση*:Κοινώς το χέσιμο! ο αρχικός τίτλος ήταν ανακούφιση αλλά μου ήρθε έτσι στην τρέλα ο νέος τίτλος γιατί και αυτο μία ανακούφιση είναι!
ΛΕΞΙΚΟ
Αφόδευση (η) ουσ. (Κ αφόδευσις, -εως) αποπάτηση
Αποπάτηση (η) ουσ. (Κ αποπάτησις, -εως) αποβολή των περιττωμάτων.
Χέσιμο (το) ουσ. αποπάτηση
Monday, November 05, 2007
Βανδαλισμοί
Περνούσα απο τον Σταθμό του ΗΣΑΠ Νεα Ιωνία (Nea Ionia στα αγγλικά και καλά). Από το σημείο που καθόμουν φαινόταν μόνο το Nea Ion και σκέφτηκα να βανδαλίσω λίγο. Θα μουτζουρώσω όλη την πινακίδα εκτός απο το Nea Ion, θα γράψω από κάτω ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ και θα ζωγραφίσω μετά μία σοκολάτα. Πιο γάλακτος δεν γίνεται!
Sunday, November 04, 2007
Εβδομάδα άδειας
Δευτέρα 29/10 : ξύπνησα ότι ώρα νάναι. Άνοιξα τον υπολογιστή. Κλασσική βόλτα ανάμεσα σε blogs, σε αθλητικά site, στο mail, σε forum. Άνοιγμα του msn και gtalk. Έπαιξα ένα παλιό παιχνίδι στον υπολογιστή , από ένα σημείο και μετά κόλλαγε και μου έσπασε τα νεύρα. Το μεσημέρι δεν ξάπλωσα. Το απόγευμα πήγα για μπάσκετ. Είχα καιρό να κάνω αθλητική δραστηριότητα. Τελικά είμαι σε φόρμα αλλά λογικά αύριο θα είμαι πιασμένος. Μια όμορφη internetική ιστορία εξελίχθηκε σε από τα blogs που διαβάζω. Πολύ συγκινητική και πολύ ανθρώπινη σε αντίθεση με αυτά που λέγονται για το απρόσωπο του μέσω!
Τρίτη 30/10: Η πιο βαρετή μέρα μάλλον της εβδομάδας. Όλη μέρα σχεδόν μπροστά από μία οθόνη. Το πρωί στον υπολογιστή, το μεσημέρι στον υπολογιστή,το απόγευμα στην τηλεόραση , το βράδυ στον υπολογιστή. Εντάξει ορισμένες στιγμές δεν ήταν βαρετές απλά δεν έγινε κάτι το νέο. Σουβενίρ από το χτεσινό μπάσκετ πιάσιμο σε πέντε έξι σημεία του σώματός μου. Αλλά αυτά δεν με πειράζουν. Σουβενίρ από τις πολλές ώρες στην οθόνη ένα ζευγάρι κατακόκκινα μάτια. Λες να είναι κατάλοιπα του Maxim λυκάνθρωπου;
Τετάρτη 31/10: Η πιο ενδιαφέρουσα by far μέρα της άδειας (μέχρι την επόμενη φυσικά). Το πρωί η καθιερωμένη βόλτα στο διαδίκτυο και συζήτηση στο μσν. Το μεσημέρι καφές με φίλους και σουβλάκια. Είδα και την Ρόζα ρε μα. Μετά βόλτα για αγορά εισιτηρίου (για την ΑΕΚ ντε) και επιστροφή στο σπίτι με μεγάλη παράκαμψη. Το απόγευμα παρακολούθηση αγώνων κυπέλου και euroleague. Το βράδυ φοβήθηκα. Τρομοκρατήθηκα. Είχα καιρό να το πάθω. Ένα κουφό με τους ήχους. Ο οποιοσδήποτε ήχος μου προκαλεί φόβο, ακόμα και ένα κλικ του ποντικιού! Ευτυχώς με λίγη βοήθεια πέρασε.
Πέμπτη 1/11: Καλό μήνα! Είμαι ακόμα πιασμένος και τα μάτια μου ακόμα κόκκινα. Την περίμενα αυτή την μέρα. Θα πάω γήπεδο! Μου αρέσει να πηγαίνω. Ευτυχώς κερδίσαμε. Βράχηκα και λίγο. Πέρυσι τέτοια μέρα είχα πάει πάλι στο γήπεδο. Πάλι είχαμε κερδίσει. Περνάει η εβδομάδα γρήγορα ρε γαμώτο, αλλά είναι δύσκολο μέσα σε μία εβδομάδα να κάνεις ότι δεν έχεις κάνει για ολόκληρους μήνες. Προσπαθώ!
Παρασκευή 2/11: Πρωινό ξύπνημα και το αυτοκίνητο για service. Τελικά και νωρίς τελειώσαμε και δεν πληρώσαμε και πολλά. Γυρνάμε γρήγορα και λέμε να πάμε για μπάσκετ. Πήγαμε εκεί για έφυγα σχεδόν αμέσως. Γυρνόντας είδα την Σοφία και τον Ευθύμη ρε μα. Το μεσημερί ξάπλωσα να ξεκουραστώ τα μάτια μου κυρίως να ξεκοκκινήσουν γιατί έχουν γίνει πολύ ντροπαλά τελευταία. Το βράδυ μονόπολη μετά από αρκετό καιρό και uno. Πήραμε από ένα παιχνίδι ο καθένας άρα όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ λίγο παραπάνω γιατί ήταν σα να ήσουν δίπλα μου. Το καλύτερο της μέρας είδα όνειρο ότι ήμουν διακοπές σε νησί!
Σάββατο 3/11: ΒΑΡΕΤΟ πρωινό. Πήγα στην δουλειά για δύο λεπτά –αρκετά για να θυμώσω λίγο - να μάθω το πρόγραμμα της εβδομάδας. Όλη η μέρα κύλησε ψιλοαδιάφορα. Μερικές στάσεις-οάσεις στο μσν που κάνουν την μέρα μου πιο ενδιαφέρουσα. Το βράδυ βόλτα σε φίλο και επιτραπέζια. Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και μπόλικα σχόλια.
Κυριακή 4/11: Η μέρα ξεκίνησε νωρίς και τέλειωσε αργά. Στις 6 εγερτήριο. Ταξίδι αστραπή μέχρι την Αίγινα. Στο δρόμο για τον Πειραιά ανάμεσα στο Μοσχάτο και το Φάληρο δίπλα στο ποτάμι η παραγκούπολη όλο και μεγαλώνει. Στην Αίγινα όλα θυμίζουν διακοπές. Σκέφτομαι να πάω στην επόμενή μου άδεια. Στην επιστροφή αναλαμπή για την πρόσκληση του τ. Τηλέφωνο και σε λίγα λεπτά είμαι εκεί. Πέρασα πολύ όμορφα. Χάρηκα που πήγα. Ίσως να το παράκανα λίγο*. Πως τα καταφέρνω και πάντα η τελευταία μέρα της άδειας είναι η πιο κουραστική δεν μπορώ να καταλάβω. Γεμάτη μέρα και χαρούμενη μέρα. Αύριο δουλειά και το κακό οτι το ρεπό της Παρασκευής μοιάζει πολύ μακρυνό.
ΑΥΤΑ!
Σημείωση: εξάδερφε είναι μεγάλο ποστ το ξέρω μία μέρα κάθε φορά αν διαβάζεις "μικραίνει"
Σημείωση2: "σε σκέφτομαι" θα έπρεπε να μπει σε όλες τις μέρες(και δεν εννοώ τον εξάδερφο)!
Σημείωση3: η φράση με τον αστερίσκο μπήκε μετά το πρώτο σχόλιο
Τρίτη 30/10: Η πιο βαρετή μέρα μάλλον της εβδομάδας. Όλη μέρα σχεδόν μπροστά από μία οθόνη. Το πρωί στον υπολογιστή, το μεσημέρι στον υπολογιστή,το απόγευμα στην τηλεόραση , το βράδυ στον υπολογιστή. Εντάξει ορισμένες στιγμές δεν ήταν βαρετές απλά δεν έγινε κάτι το νέο. Σουβενίρ από το χτεσινό μπάσκετ πιάσιμο σε πέντε έξι σημεία του σώματός μου. Αλλά αυτά δεν με πειράζουν. Σουβενίρ από τις πολλές ώρες στην οθόνη ένα ζευγάρι κατακόκκινα μάτια. Λες να είναι κατάλοιπα του Maxim λυκάνθρωπου;
Τετάρτη 31/10: Η πιο ενδιαφέρουσα by far μέρα της άδειας (μέχρι την επόμενη φυσικά). Το πρωί η καθιερωμένη βόλτα στο διαδίκτυο και συζήτηση στο μσν. Το μεσημέρι καφές με φίλους και σουβλάκια. Είδα και την Ρόζα ρε μα. Μετά βόλτα για αγορά εισιτηρίου (για την ΑΕΚ ντε) και επιστροφή στο σπίτι με μεγάλη παράκαμψη. Το απόγευμα παρακολούθηση αγώνων κυπέλου και euroleague. Το βράδυ φοβήθηκα. Τρομοκρατήθηκα. Είχα καιρό να το πάθω. Ένα κουφό με τους ήχους. Ο οποιοσδήποτε ήχος μου προκαλεί φόβο, ακόμα και ένα κλικ του ποντικιού! Ευτυχώς με λίγη βοήθεια πέρασε.
Πέμπτη 1/11: Καλό μήνα! Είμαι ακόμα πιασμένος και τα μάτια μου ακόμα κόκκινα. Την περίμενα αυτή την μέρα. Θα πάω γήπεδο! Μου αρέσει να πηγαίνω. Ευτυχώς κερδίσαμε. Βράχηκα και λίγο. Πέρυσι τέτοια μέρα είχα πάει πάλι στο γήπεδο. Πάλι είχαμε κερδίσει. Περνάει η εβδομάδα γρήγορα ρε γαμώτο, αλλά είναι δύσκολο μέσα σε μία εβδομάδα να κάνεις ότι δεν έχεις κάνει για ολόκληρους μήνες. Προσπαθώ!
Παρασκευή 2/11: Πρωινό ξύπνημα και το αυτοκίνητο για service. Τελικά και νωρίς τελειώσαμε και δεν πληρώσαμε και πολλά. Γυρνάμε γρήγορα και λέμε να πάμε για μπάσκετ. Πήγαμε εκεί για έφυγα σχεδόν αμέσως. Γυρνόντας είδα την Σοφία και τον Ευθύμη ρε μα. Το μεσημερί ξάπλωσα να ξεκουραστώ τα μάτια μου κυρίως να ξεκοκκινήσουν γιατί έχουν γίνει πολύ ντροπαλά τελευταία. Το βράδυ μονόπολη μετά από αρκετό καιρό και uno. Πήραμε από ένα παιχνίδι ο καθένας άρα όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ λίγο παραπάνω γιατί ήταν σα να ήσουν δίπλα μου. Το καλύτερο της μέρας είδα όνειρο ότι ήμουν διακοπές σε νησί!
Σάββατο 3/11: ΒΑΡΕΤΟ πρωινό. Πήγα στην δουλειά για δύο λεπτά –αρκετά για να θυμώσω λίγο - να μάθω το πρόγραμμα της εβδομάδας. Όλη η μέρα κύλησε ψιλοαδιάφορα. Μερικές στάσεις-οάσεις στο μσν που κάνουν την μέρα μου πιο ενδιαφέρουσα. Το βράδυ βόλτα σε φίλο και επιτραπέζια. Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και μπόλικα σχόλια.
Κυριακή 4/11: Η μέρα ξεκίνησε νωρίς και τέλειωσε αργά. Στις 6 εγερτήριο. Ταξίδι αστραπή μέχρι την Αίγινα. Στο δρόμο για τον Πειραιά ανάμεσα στο Μοσχάτο και το Φάληρο δίπλα στο ποτάμι η παραγκούπολη όλο και μεγαλώνει. Στην Αίγινα όλα θυμίζουν διακοπές. Σκέφτομαι να πάω στην επόμενή μου άδεια. Στην επιστροφή αναλαμπή για την πρόσκληση του τ. Τηλέφωνο και σε λίγα λεπτά είμαι εκεί. Πέρασα πολύ όμορφα. Χάρηκα που πήγα. Ίσως να το παράκανα λίγο*. Πως τα καταφέρνω και πάντα η τελευταία μέρα της άδειας είναι η πιο κουραστική δεν μπορώ να καταλάβω. Γεμάτη μέρα και χαρούμενη μέρα. Αύριο δουλειά και το κακό οτι το ρεπό της Παρασκευής μοιάζει πολύ μακρυνό.
ΑΥΤΑ!
Σημείωση: εξάδερφε είναι μεγάλο ποστ το ξέρω μία μέρα κάθε φορά αν διαβάζεις "μικραίνει"
Σημείωση2: "σε σκέφτομαι" θα έπρεπε να μπει σε όλες τις μέρες(και δεν εννοώ τον εξάδερφο)!
Σημείωση3: η φράση με τον αστερίσκο μπήκε μετά το πρώτο σχόλιο
Friday, November 02, 2007
Το πρώτο μου ποστ
Ο Maxim Glendower είναι ένα halfling. Επειδή είναι αδύνατο για έμενα να το εξηγήσω απλά να πω ότι στον Αρχοντα των Δακτυλιδιών ο Frodo είναι ένα halfling. Στα μάτια των ανθρώπων θα είναι σαν ένα παιδί. Ο Maxim λοιπόν μεγάλωσε στην Silvera. Η περιέργιά του όμως δεν τον άφησε ήσυχο οπότε άρχισε να περιπλανιέται. Έκανε μεγάλα ταξίδια μέχρι και στον άλλο κόσμο πήγε. Δεν ήταν ακριβώς γενναίος πολεμιστής αλλά η βοήθεια του στην μάχη ήταν αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθος του. Η έμφυτη τάση των halfling να κλέβουν και να συλλέγουν πράγματα τον είχε κάνει λίγο ματαιόδοξο. Είχε αναπτύξει τις ικανότητες του έτσι ώστε να μπορεί να επιβιώσει σε αφιλόξενο περιβάλλον. Η μοίρα τα έφερε έτσι που κάποια στιγμή χωρίς να σκέφτεται σκότωσε κάποιον σύντροφο του. Τον χτύπησε πρώτα και μετά έτσι όπως ήταν αναίσθητος τον αποτελείωσε. Για τον φόνο αυτό συλλήφθηκε αλλά δεν δικάστηκε ποτέ. Τώρα το πιο πιθανό να είναι χωμένος σε κάποιο μπουντρούμι ή αν τα κατάφερε να έχει δραπετεύσει. Το σίγουρο είναι ότι οπούδηποτε και να βρίσκεται θα περνάει καλά.
Σημείωση:Αυτό ήθελα να είναι το πρώτο μου ποστ. Άργησα λίγο να το γράψω είναι η αλήθεια (έναν ολόκληρο χρόνο) αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Subscribe to:
Posts (Atom)