Wednesday, July 27, 2011

Το γλυκό

Ένα μικρό κοριτσάκι έπιανε τον πάγο. Του λέω μην το βάλεις στο στόμα σου όμως ε. Όχι,το πιάνω μόνο μου είπε. Ο μπαμπάς του το μάλωσε που θα πλύνεις τα χέρια σου τώρα; Του έδωσα να πλυθεί με οινόπνευμα και του έκοψα λίγο χαρτί κουζίνας για να σκουπιστεί. Το αστείο και γλυκό ταυτόχρονα και χαριτωμένο και ότι άλλο θέλετε ήταν πως με ρώτησε αν θα πονέσει με το οινόπνευμα. Το έχει συνδυάσει με πόνο το μικράκι γιαυτό μάλλον. Ακόμα και όταν του έριξα λίγο στο χεράκι του είχε ύφος σαν να πονάει. Πόνεσε το ρωτάω. Όχι μου λέει! Του σκούπισα τα χέρια και αυτό ήταν το απολύμανα! Τι λένε είπε ο μπαμπάς. Ευχαριστώ!

Monday, July 18, 2011

Στους καλούς μόνο

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Σήμερα ήρθε μια πελάτισσα πρωί πρωί. Αγοράζει αρκετά συχνά και πάντα γκρινιάζει για τις τιμές:
- Γιατί τόσο ακριβή η σαρδέλα;
- Ε ανάλογα με την τιμή αγοράς πάνε αυτά.
- Καλά βάλε μου ένα κιλό.
Βάζω χωρίς να λέω τίποτα.
- Μην μου βάζεις από κάτω που είναι λιωμένο σαν νερό...
Χαμογελάω.
- Οι υπάλληλοι πρέπει να (ανέχονται; ) τις πελάτισσες το λέω για τον μορφασμό σου.
Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ποια λέξη χρησιμοποιήσε πάντως ήταν πιο κοντά στο ανέχονται από το να κατανοούν.
Να σας πω λοιπόν αγαπητή πελάτισσα πως εσείς το έχετε χάσει αυτό το δικαίωμα/προνόμιο(ή όπως αλλιώςς θέλετε πείτε το) να σας ανέχομαι ή να σας κατανοώ.

Wednesday, July 13, 2011

Είναι το χόμπιτ!

Σήμερα ήρθε ένας ενδιαφέροντος! Κοιτούσε τους Σκάρους. Με ρωτάει αν είναι εισαγωγής. Ναι λέω και το γράφουμε κιόλας. Α γιατί στην Ελλάδα έχει μόνο στην Κρήτη μερικά κοπάδια απαντάει είναι και δυόμιση τόνους πιο σκούροι... Να του πω πως έχω δυσχρωματοψία αναρωτήθηκα και πως δεν θα είχε μεγάλη διαφορά για μένα ότι χρώμα και να ήταν. Που το ξέρει ρε γαμώτο πως είναι δυόμιση τόνους πιο σκούροι; ζωγράφος είναι; ξαναναρωτήθηκα. Μετά με ρώτησε για τις γαρίδες τι νούμερο είναι. Το νούμερο δείχνει βασικά το μέγεθος της γαρίδας. Οσο πιο μικρό το νούμερο τόσο μεγαλύτερες είναι οι γαρίδες. Δεν ξέρω γιατί είναι έτσι, αλλά έτσι είναι. Του εξηγώ πως το νούμερο δεν γράφεται πάνω στα τιμολόγια. Α δεν μπορεί, πως δεν γράφεται! Δεν μιλάς με κάποιον τυχαίο με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού ξέρω από κομπίνες ( ;) . Νομίζω είπε την συγκεκριμένη λέξη.
Τι θέλεις τώρα ρε αφεντικό να τσιμπάω; απόστρατος είσαι λογικά ξεπέρασέ το! Γιαυτό και έχεις πολλά χόμπι! Την ζωγραφική για τους τόνους του Σκάρου. Το ψάρεμα γενικά και για το νούμερο στις γαρίδες! Τώρα για τις λαμογιές και τις κομπίνες ή ότι άλλο ημιπαράνομο φαντάζομαι πως είναι ειδικότις αποκτηθείς εν τω στρατεύματι... που λέει και ο Φαίδων

Saturday, July 09, 2011

so and so

Δύο περιστατικά με πελάτες το ένα πολύ αστείο το άλλο λίγο τραγικό. Το λίγο τραγικό είναι πως μια πελάτισσα είχε πάρει ένα ματσάκι μαϊντανό και είχε βάλει λίγο άνιθο για να πάρει μαζί. Το ματσάκι ο άνιθος είχε ο,27 ευρώ και η κυρία προτίμησε να πάρει ένα κλωναράκι άνιθο αντί να το πληρώσει. Δεν της περίσσευαν 27 λεπτά για να πάρει ολόκληρο το ματσάκι; Δεν ξέρω. Νομίζω πως αυτό σκέφτηκε.
Το πολύ αστείο περιστατικό έχει να κάνει με μία γιαγιά και το εγγόνι της. Ακουμπάει λοιπόν ο μικρός , μέχρι εννιά χρονών τον κάνω, το χέρι του πάνω στην ζυγαριά και λέει: " γιαγιά είναι πολλά κιλά το χέρι μου;" και η θεϊκή απάντηση της γιαγιάς: " πολλά κιλά είναι η μαλακία που σε δέρνει..."

Thursday, July 07, 2011

Χωρίς τίτλο

Σήμερα απολύσαν ακόμα έναν συνάδελφο. Μάλλον απέλυσαν όπως με διόρθωσε ο φίλος μου. Περιμένουμε ποιος θα είναι ο επόμενος δυστυχώς... Κουράγιο μας

Monday, July 04, 2011

Μύγες

Το περασμένο Σάββατο (25/6) όλοι οι πελάτες είχαν νεύρα. Πραγματικά όμως ήταν όλοι νευριασμένοι. Φοβόμουν πως θα φάω ξύλο. Αυτό το Σάββατο ήταν όλοι πολύ ευδιάθετοι και υπομονετικοί. Η δουλειά έχει μειωθεί πάρα πολύ που αναρωτιέσαι πια τι τρώει ο κόσμος. Όλη την μέρα βαράμε μύγες. Ευτυχώς δηλαδή που είναι καλοκαίρι και έχεις περισσότερες....