Thursday, February 26, 2009

Σκέψη

Σκέφτομαι μετά τον τίτλο του προηγούμενου ποστ να αλλάξω τον τίτλο στα ποστ με ετικέτα ποδόσφαιρό σε γκολ-ποστ! Τι λέτε;;

Αναστενάζουν τα γκολ - ποστ!

Χθες είχα πάει στο γήπεδο. Είδα ΑΕΚ - Ξάνθη. Πολύ κρύο βρε παιδί μου. Δεν σε "ζεσταίνει" και η ομάδα. Η ΑΕΚ έχει μέσο όρο εισιτηρίων 18034 (λογικά στα παιχνίδια πρωταθλήματος πηγη:www.novasports.gr). Τα επόμενα παιχνίδια δεν την βοηθάνε ιδιαίτερα να ανεβάσει αυτό το μέσο όρο. Αλλά αν λάβουμε τα παιχνίδια των play offs , που πέρυσι δεν είχε το αναμενώμενο αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, και τον ημιτελικό με τον ΠΑΟ, θα δούμε ότι η ΑΕΚ έχει ακόμα σημαντικά παιχνίδια να δώσει. Σημαντικά και με την έννοια του εμπορικά , "να πάει ο κόσμος να δει". Είναι σημαντικό να είμαστε δίπλα στην ομάδα. Η νέα διοίκηση φαίνεται να κάνει μια στροφή στο παρελθόν. Αυτό φαίνεται από πολλά πράγματα. Ενα από αυτά είναι που με την είσοδο των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο εκτός από το βίντεο της εποχής Νικολαϊδη που παίζεται από τα matrix του γηπέδου μετά από λίγο ακούγεται και ο ύμνος της ΑΕΚ , "αναστενάζουν τα γκολποστ...".
Μακάρι τελικά να γίνει και επιτέλους το γήπεδο. Δεν ήμουν υπερ στο να γίνει το γήπεδο στην Ν. Φιλαδέλφεια. (Δική μου γνώμη ήταν να γίνει αλλού το γήπεδο ποδοσφαίρου και στον χώρο της Ν.Φιλαδέλφειας να γίνει κάτι σαν τις εγκαταστάσεις του Πανελληνίου). Το μόνο σωστό στο όλο σχέδιο ήταν ότι θα μπορούσαν να στεγαστούν όλα τα τμήματα στο χώρο. Μακάρι να γίνει γήπεδο ποδοσφαίρου , μπάσκετ αλλά και κολυμβητήριο και κλειστό για τις ανάγκες των χαντμπαλ και βόλευ.

Wednesday, February 25, 2009

Palaiokwstas rules!!

Σήμερα το πρωί σηκώθηκα στις 12:30 και πήγα στην τράπεζα. Εκεί αγριοκοίταξα ένα παιδάκι που πείραζε τα πάντα από τον συναγερμό μέχρι τα πάντα! Οταν το αγριοκοίταξα είπε μαμά αυτός ο κύριος είναι μεγάλος και παίζει ποδόσφαιρό!! Δεν ξέρω πως το κατάλαβε ίσως επειδή φορούσα φόρμα. Γυρνόντας σπίτι με είδες ένας γείτονας και μου είπε : Α ρε μαξιμ έφυγες από τον στρατό και δραπέτευσε ο παλαιοκώστας!!! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να κάνω ποστ για αυτή την πρωτοφανή χολιγουντιανή (μία από τις ταλαιπωρίες της επιγραφής που είχα γράψει σε προηγούμενο ποστ ) απόδραση που γίνεται για δεύτερη φορά! Μου έδωσε ωραία πάσα ο γείτονας.

Sunday, February 22, 2009

Επιτέλους λίγο μπάλα!

Mόλις τελειώσαν τα παιχνίδια Θρασύβουλος - Πανθρακικός και ΑΕΛ - Αρης. Ομάδες με λίγο πολύ ίδιους προσανατολισμούς και στόχους. Οι δύο πρώτες μάχονται για την σωτηρία οι δύο δεύτερες για μια καλή θέση που θα τους οδηγήσει στα play off των θέσεων στο UEFA. Στα δυο παιχνίδια μπήκαν συνολικά 4 γκολ. Στο πρώτο το ένα με πέναλτι και το άλλο με αυτογκόλ, ενώ πέναλτι έχασε και η ομάδα του Θρασύβουλου. Στο δεύτερο και τα δύο με πέναλτι. Πέραν τούτου ελάχιστες φάσεις από τις τέσσερις ομάδες! Γιατί ασχολούμαι ξαφνικά με αυτά; γιατί χθες σάββατο πήγα στην ομάδα που έπαιζα πριν πάω φαντάρος και είδα ένα παιχνίδι με 3 γκολ , και τουλάχιστον 4 δοκάρια. Πολύ πιο θεαματικό , αν και κάπως πιο αργο , το παιχνίδι που παρακολούθησα από παίκτες που σχεδόν πληρώνουν για να παίζουν αντί να πληρώνονται! Τα συμπεράσματα δικάς σας (Τι διπλωματικό τελείωμα!)
Σε λίγο αρχίζει και η ομάδα μου. Υποτίθεται πως θα πάρουν ευκαιρίες κάποιοι νεότεροι παίκτες. Ας ελπίσουμε να έχουν αυτά τα στοίχεια που είχαν όταν έπαιζαν ποδόσφαιρο στις αλάνες(;) , δεν ξέρω αν τις πρόλαβαν.
Κλείνω με την ευχή του χρόνου στον τελικό κυπέλου στο μπάσκετ να επιτραπεί πάνε περισσότεροι απο περίπου 2000 άτομα ενώ το γήπεδο είναι της τάξεως των 15000.

Thursday, February 19, 2009

Γλάρος

Τι έχει τραβήξει αυτή η καημένη επιγραφή σε κινούμενα σχέδια δεν λέγεται!!! Η καημένη

Wednesday, February 18, 2009

Ονειρο

Δύο φίλοι κουβεντιάζουν για το λογικό και το παράλογο:
- Η λογική λέει αυτό κ αυτό που λες εσύ είναι παράλογο!
- Καλά άσε τι λέει η λογική και κάτσε να πάρω τηλέφωνο να δω η γυναίκα μου τι λέει...

Monday, February 16, 2009

Πυρετός

Εχω μιλήσει με δύο γνωστούς μου που έχουν τελειώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και όταν τους είπα οτι είμαι άρρωστος , βήχως και είχα πυρετό μου απάντησαν και οι δυο: "Ε! έληξαν τα εμβόλια, είναι μελετημένο!!".
ΘΕΛΩ: να σταματήσει να πονάει το στομάχι μου!

Sunday, February 15, 2009

Είπαμε

Κατεβαίναμε μαζί στην σχολή όπως κάθε μέρα. Είχα αργήσει και από λάθος χάσαμε και έναν ακόμα συρμό. Από Αγιο Νικόλαο μέχρι και Ομόνοια βρίζει ο ένας τον άλλον και φωνάζουμε. Εχουμε γίνει θέαμα σε όλο το βαγόνι. Οταν το τρένο σταμάτησε στην Ομόνοια μια κυρία μας είπε: συγνώμη είστε αδέρφια; γιατί μόνο αδέρφια τσακώνονται τόσο έντονα... Μετά από το κοπλιμέντο ησυχάσαμε και η μέρα κύλησε σαν να μην έγινε τίποτα.
Tην επόμενη μέρα κατεβήκαμε πάλι μαζί. Αυτή την φορά χωρίς φωνές. Κοιτούσαμε μαζί την εφημερίδα και μας λέει πάλι μια κυρία: σήμερα δεν τσακώνεστε ε;
Αυτός είναι ο φίλος μου ο β. Τι να κάνουμε;

Saturday, February 14, 2009

Σαλάτα


Είχα πει ότι θα κάνω ποστ γιαυτή την διαδρομή. Τελικά δεν το έκανα εκείνη την φορά. Αυριο δεν θα πάω. Κάποιος αποφάσισε μια μέρα αφού απολυθώ να ανεβάσω πυρετό. Είπαμε έληξαν τα εμβόλια. Τέλος πάντων. Ημουν λοιπόν στο αυτοκίνητο με το β. κ την ε. Εκείνο το σήμειο που είμασταν είναι η Κακιά Σκάλα. Ενα μέρος της διαδρομής γεμάτο τούνελ. Η μέρα ήταν συννεφιασμένη. Το αυτοκίνητο πήγαινε γρήγορα. Φως. Σκοτάδι. Σύννεφο. Παράσιτα ραδιοφώνου. Βράχοι. Βροχή. Και από πίσω από μόνος μου να ακούω αυτό το τραγούδι. Να ενώνεται με τις εικόνες που βλέπω και να κάνουν ένα ξεχωριστό βίντεο κλιπ. Οχι τόσο ωραίο βέβαια όσο αυτό που θα δείτε. Αύριο όπως είπα δεν θα πάω για να το ξαναζήσω. Ε αυτά. Στην φωτογραφια είμαστε οι τρεις μας. Ο μεσαίος απολύθηκε τον Νοέμβριο, ο αριστερά πριν λίγες μέρες. Ο δεξία απολύεται σε 360 μέρες. Καλή θητεία β.

Thursday, February 12, 2009

Λήξης - ΛΟΚ (λήξης παύλα λοκ)


και πέρασε η ώρα και καθενείς στο σπίτι του επήγε....

Wednesday, February 11, 2009

Ηρθε το τέλος;

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα. Αύριο απλά θα παώ για να πάρω το απολυτήριό μου. Από την στιγμή που έφυγα από το στρατόπεδο έχω πονοκέφαλο και νιώθω οτι είμαι ζεστός. Μπορεί να έχω πυρετό. Μάλλον έληξαν τα εμβόλια που μου έκαναν την πρώτη μέρα θα είχαν διάρκεια 365 μέρες αλλά επειδή εγώ έκατσα στο δίσεκτό για την τελευταία μέρα δεν με προστατεύουν. Ετούτα!

Tuesday, February 10, 2009

Οταν στέκομαι στην πόρτα

Μόλις γύρισα από το στρατόπεδο. Τον τελευταίο καιρό επειδή βγαίνω πιο συχνά έχω πάρει το αυτοκίνητο και γυρνάω με αυτό. Τις προηγούμενες φορές "αγγάρευα" κάποιον. Εχω πάρει σχεδόν όλα μου τα πράγματα πια από το στρατόπεδο. Επιπλέον έχει δύο σακκούλες με βιβλία από το παζάρι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το πρωί ξεκίνησα μόνος για να πάω στο 401 να βγάλω ακτινογραφίας θώρακος. Ηταν να πάω χθες μαζί με τους υπόλοιπους αλλά όπως ήμουν μόνος , από άποψη συναδέλφων, σχεδόν σε όλη μου την θητεία έτσι και τώρα από τυχαίο γεγονός πήγα μόνος. Κάνεις και μία όταν παρουσιάζεσαι. Πρέπει να έχει αποδείξεις ο στρατός ότι σε παραδίδει οπώς σε παρέλαβε. Το πρωί καθώς οδηγούσα , γύρω στις 7 , κοιτούσα το φεγγάρι. Ηταν πανέμορφο. Χθες το βράδυ είχε πανσέλινο αλλά σήμερα το πρωί ήταν σαν να είχε μόλις ανατήλει. Αφού στεναχωρήθηκα που δεν είχα φωτογραφική μηχανή για την αποθανατίσω συνέχισα τον δρόμο μου.
Με την ακτινογραφιά ξεμπέρδεψα στις εννιά παρά και μετά πήγα στο παζάρι. Γύρισα στις 2 στο στρατόπεδο. Ξεχρέωσα τον οπλισμό μου και τον ιματισμό μου. Ο λοχαγός μας θέλησε να μιλήσει σε εμάς τους απολυόμενους. Δεν το είχε κάνει ποτέ μέχρι τώρα, ρώτησα έναν παλιότερο που έχει μένει για ΟΒΑ. Μας γλίτωσε και από την απογευματινή εκπαίδευση αυτό από μόνο του θα έλεγε πολλά, αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Οταν οι υπόλοιποι απολυόμενοι έκαναν παρέλαση εμείς είμασταν στην διμοιρία με τα πολιτικά μας. Μας μίλησε ανοικτά και πιστεύω ειλικρινά. Συγκινήθηκε. Είπε καλά λόγια ότι είμασταν καλοί στρατιώτες και άλλα τέτοια. Μας ρώτησε την γνώμη μας ώστε να μπορέσει να γίνει καλύτερος στους επόμενους φαντάρους. Τα πιο πολλά δεν του τα είπαμε αλλά πιστεύω άκουσε κάποια πράγματα και σχημάτισε μια άποψη. Μας είπε και εκείνος πως έχει η κατάσταση και πως τον φρενάρουν κάποια πράγματα ώστε να είναι καλύτερη η εκπαίδευση. Βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία. Για λίγο ήρθε πιο κοντά μας και από λοχαγός έγινε άνθρωπος. Μας χαιρέτισε έναν έναν. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν μια φράση του που συνδυάζεται και με ένα σύνθημα που λέγαμε όταν περνούσαμε την σχολή αλεξιπτωτιστών:
"Οταν στέκομαι στην πόρτα 1000 πόδια εκεί ψηλά
το εφεδρικό χαιδεύω μου'χει φύγει η μαγκία
μα σαν έρθει εκείνη η ώρα και κοιτώ τον αρχηγό
1000 φόβους ξεπερνάω και βουτάω στο κενό"
Μας είπε λοιπόν πως τώρα ο άνθρωπος στο τέλος δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα. Οπως λοιπόν μερικοί όταν στέκονται στην πόρτα μπορεί να διστάσουν την τελευταία στιγμή έτσι και εμείς πρέπει την τελευταία στιγμή, που στεκόμαστε στην πύλη για να φύγουμε, να δείξουμε ότι τελικά κάτι μας έμεινε μετά από τόσους μήνες να μείνουμε ψύχραιμοι και να μην χαλάσουμε αυτή την καλή εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα.
Οταν πέρασα την πύλη πήγα στο αυτοκινητό μου. Μπήκα μέσα και ήθελα να τρέξω. Πάντα αντιμετώπιζα ψύχραιμα ότι έχει να κάνει με το θέμα απόλυσης. Ελεγα δεν πήραμε και πτυχίο πανεπιστημίου απλά πέρασε ένας χρόνος. Αλλά δεν ξέρω τι με έπιασε. Ημουν κάπως και συγκεκριμένα πολύ. Στην αττική οδό έπιασα και τα --- . Με είχε ρωτήσει ένα κοπέλι τα πόσα πιάνει και είπα να δοκιμάσω τελικά τα πόσα. Σκέφτηκα τι θα γινόταν αν έχανα τον έλεγχο αλλά δεν το συνέχισα για πολύ. Σταμάτησα να τρέχω και πήγα σαν άνθρωπος στο σπίτι μου. Οπως θα κάνω και την πέμπτη που θα είναι η μέρα που θα παώ να πάρω το απολυτήριο μου. Ετούτα.

Sunday, February 08, 2009