Sunday, January 28, 2007

Καλώς τον. Που ήσουν; Μας έλειψες. Μπορείς να κάτσεις όσο θέλεις σε έχουμε ανάγκη. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 60 μέρες για να σε δούμε; Δεν πειράζει εμείς σε αγαπάμε και σε θέλουμε. Όλους του θέλουμε μόνο που εσένα σου έχουμε μια ιδιαίτερη αδυναμία. Που μας θυμίζεις ένα αγαπημένο μας πρόσωπο ποιος ξέρει; Πιστεύω ότι πάντα σαν παππού,σαν γέροντα σε παρομοιάζουν. Κάτσε να ξεκουραστείς. Και όταν νιώσεις ότι πρέπει να πας κάπου αλλού να ζεστάνεις τις καρδιές των ανθρώπων πήγαινε έχεις το ελεύθερο από εμάς. Θα μας κάνουν παρέα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Για να μάθουμε όμως πόσο θα σε έχουμε κοντά μας ας ρωτήσουμε τον ειδικό.

Friday, January 26, 2007

Ακριβώς την ίδια ερώτηση μου έκανε μία κοπέλα σε μία πολυκατοικία στα κάτω πατήσια. Ήμουν με τον αδερφό μου. Πηγαίναμε σε έναν φίλο. Που πάτε; Στον τρίτο. Αλλά εκείνη ήταν προσεχτική. Μας είπε να περάσουμε και στάθηκε στην πόρτα. Πάτησε το κουμπί του τρίτου. Την ρώτησα μήπως είστε η κοπέλα που έχει νοικίασει το δίπλα διαμέρισμα;όχι μου απάντησε. Φτάνουμε στον τρίτο και δεν την βλέπω να κάνει κίνηση να κατέβει. Βγαίνοντας την ρωτάω εδώ μένετε; Δεν απάντησε. Συνέχισα την ερώτηση, στον ανσασέρ. Χαμογέλασε απλά.(από κάτι που δίαβασα στον μπλογκ της 3partiesaday.blogspot.com)

Thursday, January 25, 2007

Και σήμερα με φρέσκο χιόνι έπαιξα,αλλά μου ήρθε άλλο τραγούδι στο μυαλό. Το μπήκαν στην πόλη οι οχτροί. Ίσως γιατί μου μίλαγε ο προιστάμενος για το ίκα,για το κράτος γενικα για πράγματα που δεν τα πολυκαταλαβαίνω. Άλλα μάλλον δεν είχα άδικο για το τραγούδι γιατί έτσι όπως το μουρμούριζα ο προιστάμενος μου είπε: σωστός ταιριάζει και με αυτά που λέμε. Έπρεπε να του πω εννοείς λες μόνος σου ,αλλά δεν ήθελα να του το χαλάσω.

Wednesday, January 24, 2007

Φρέσκο χίονι
Σήμερα από το πρωί,περιπού από τις έξι,μου έχει κολήσει αυτό το τραγούδι Φρεσκο χιονι. Άσχετα με τα υπόλοιπα που λέει το τραγούδι ότι κάνει πολλά και δεν τα βλέπει η μάτια του, σήμερα «έπαιξα» πολύ με πάγο, παραπάνω από όταν χιονίζει. ελπίζω να μην πάθω τίποτα

Saturday, January 20, 2007

Ψηφίσαμε εκπόρθηση



Έβλεπα την εκπομπή ομιλείται ελληνικά και σε κάποιο μέρος του παιχνιδιού ζήτησαν από τους παίκτες να πουν συνώνυμα της λέξης κατάληψη. Όταν κάποιος είπε την λέξη εκπόρθηση μου φάνηκε πολύ αστείο και πολύ μεσαιωνικό. Εντάξει το ξέρω ότι έχει διπλή σημασία αλλά φαντάζομαι τους τίτλους των δελτίων "οι εκπορθήσεις συνεχίζονται σε γυμνάσια και λύκεια".

Thursday, January 18, 2007

Σήμερα στο τρένο είδα μία σκηνή που μάλλον έπρεπε να εξελίσεται σε κάποιο κομμωτήριο στο κολωνάκι. Μου θύμισε αρκετά τα σκετς των διαπλεκόμενων και τον Λαζόπουλο όταν έκανε την μεγάλη κυρία. Αλλά κάτι έγινε και είχε τηλεμεταφερθεί στο βαγόνι ενός συρμού του ΗΣΑΠ ή το ανάποδο βρισκόμουν εγώ στο κομμωτήριο και δεν το είχα καταλάβει.Λοιπόν τρεις κυρίες μεγάλης ηλικίας μεταξύ 70 και 75 (με τις ηλικίες είχα πάντα πρόβλημα να τις προσδιορίσω) αλλά πολύ καλά -πως να το πω- διατηρημένες,με πολύ προσεγμένο ντύσιμο και μια νότα casual μπήκαν στο τρένο στην ομόνοια γεμάτες τσάντες με ψώνια όχι από καλά καταστήματα,μάλλον τίποτα σε κουρτίνες έμοιαζαν οι τσάντες ή γενικά υφάσματα. Επειδή μίλαγα και εγώ τότε με τον β. δεν πρόσεχα τι έλεγαν αλλά όταν κατέβηκε για να περάσει η ώρα κρυφάκουσα τι έλεγαν οι κυρίες. Σε κάποια στιγμή λοιπόν άκουσα να λένε για club εκαλης, για μαθήματα γίογκα,για τζάκια που τα ανάβουμε και απλά καθόμαστε. Κάποια στιγμή παύση , μεγάλη παύση, πολύ μεγάλη παύση,αφού νόμιζα ότι με κατάλαβαν και επίτηδες δεν μίλαγαν, οπότε λέει μία:
Την τ. την πήρατε κανένα τηλέφωνο;
Όχι καλέ,αποκρίθηκαν οι άλλες δύο, γιατί να την πάρουμε να την χρεώνουμε;
Έλα μωρέ απαντάει έχει ανάγκη η τ. ,μετά περάσαμε στην επαγγελματική απασχόληση μάλλον του αντρα της τ.,τι ανάγκη εχει η τ. 4 έσφαξε ο άντρας της!!!!!ορίστε;;;
Εκεί κάπου άρχισα να ανησυχώ που κρυφάκουγα γιατί νόμιζα οτι κινδυνεύει η ζωή μου,στην αρχή κατάλαβα οτι είναι κάτι σε χειρουργός αλλά μετά άρχισαν να λένε κάτι οτι δούλευε 24ωρα ότι έχει blanc’n’denker εκεί κόλλησα άλλα δεν κόλλησα τόσο ώστε να χάσω την στάση μου. Έχει πολύ πλάκα να κρυφακούς στο τρένο αρκεί να μην κινδυνεύει η ζωή σου. *Μετά απο την μεγάλη πίεση του αναγνωστικού κοινού(της 3parties a day).

Saturday, January 06, 2007

Σήμερα τα φώτα και ο φωτισμός η χαρά μεγάλη και ο αγιασμός

Έπρεπε να κατέβω στο κέντρο.πήρα το τρένο.είχα καίρο να πάρω το τρένο και να μην κρατάω ένα βιβλίο. Ευκαιρία να κοιτάξω τα γκράφιτι,κακία συνήθεια που μου κόλησε μια φίλη,μετά με πονάνει το κεφάλι μου.σήμερα είχε πλάκα στο τρένο. Σε κάθε στάση έμπαιναν δυο συνήθως παιδάκια και τα έλεγαν. Τα ακούσαμε αρκετές φορές,μετά από ένα σημείο κανείς δεν έψαχνε για ψιλά. Όλοι έκριναν τα παιδία πως τα έλεγαν ερμηνεία,ντύσιμο,τρόπος κρατήματος κάλαντου,θέση μέσα στο βαγόνι. Ένα μικρό fame story. Κάποια παιδία δεν ήξεραν καθόλου τα λόγια, άλλα καθόλου τον ρυθμό,άλλα δεν ήξεραν καν να κρατάνε το κάλαντο. Ρε γαμώτο ωραία ιδέα για κείμενο, άλλα αν δεν ξέρεις να γράφεις. Ορίστε πέρασαν τα μεσάνυχτα ,πρέπει να αλλάξω και τον τίτλο.