Το ξέχασα...

Συνήθως δεν ξεχνάω πράγματα και ειδικά γενέθλια και γιορτές. Φέτος ξέχασα την γιορτή μια πολύ καλής μου φίλης (ήμουνα στο κανδύλι , δικαιολογία), την επέτειο από κάτι πολύ σημαντικό που έγινε στην ζωή μου(αδικαιολογήτως) :-( και τέλος το πιο σημαντικό ξέχασα τα γενέθλια του blog μου. Κοίταξα το ημερολόγιο με τις υπήρεσιές μου και είδα ότι ήμουν εξοδούχος εκείνη την μέρα. 2/11/2006 ήταν η μέρα που έκανα το πρώτο μου post. Αφορούσε την νίκη της ΑΕΚ στο ch.l. Μετά από ένα χρόνο 2/11/2007 έγραψα για τον Maxim. Φέτος αν και έξω δεν έγραψα τίποτα... Είχα μόλις γυρίσει από την Δράμα.
Τέλος πάντων μια που είναι μέρες γιορτινές και που οι ευχές επιβάλλονται λίγο πολύ θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους καλά χριστούγεννα με υγεία πάνω από όλα. Να μου ευχηθώ να συνεχίσω να γράφω και εγώ γιατί πολύ μου έχει λείψει εκεί που είμαι στα στρατά.

Πρόγραμμα

Mια τριμελής οικογένεια κατεβαίνει από το τρένο. Ο μπαμπάς αρκούδος, η μαμά αρκούδα και το μικρό αρκουδάκι. Και ενώ η μαμά αρκούδα με το μικρό αρκουδάκι προσπεράσανε βιαστικά τα μηχανήματα ακύρωσης των εισιτηρίων και κατευθύνονται προς την έξοδο του σταθμού ο μπαμπάς αρκούδος προσπαθεί να βρει τρόπο να αφήσει κάπως τα ακυρωμένα εισιτήριά τους έτσι ώστε να ειναι σε κοινή θέα για τους επόμενους επιβάτες. Τι κάνεις; ρώτησε η μαμά αρκούδα τον μπαμπά αρκούδο. Ε μπορεί να τα χρησιμοποιήσει κάποιος που δεν έχει καθόλου εισιτήριο, και συνέχισε μπορεί για εμάς να είναι για πέταμα αλλά κάποιος άλλος θα γλιτώσει το πρόσθιμο αν τον πιάσουν χωρίς εισιτήριο.
Πόσο κοστίζει ένα ακυρωμένο εισιτήριο; Για κάποιον που κατέβηκε μόλις από το τρένο δεν κοστίζει τίποτα , είναι σκουπίδια αλλά για κάποιον που μόλις ανέβηκε στο τρένο κοστίζει το 40-πλάσιο της αξίας του!!!

ΕΤ phone home

Γύρισα στην βάση μου! Στον Ασπρόπυργο. Εκεί που όλοι είμαστε ίσοι. Στην Δράμα νιώθεις σαν τον Σούπερμαν στην Γη. Έχεις ιδιότητες που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν ή τουλάχιστον οι περισσότεροι δεν τις έχουν. Ενώ εδώ στον Κρύπτον είμαστε όλοι κοινοί θνητοί. Κρίμα. Μόνο όταν φεύγεις από την Μοίρα καταλαβαίνεις τι κάνεις σε σχέση με τους υπόλοιπους. Είπε ο λοχαγος , δεν ξέρω αν το πίστευε , ότι ο τελευταίος του ουλαμού μας , θα ήταν ο καλύτερος στους υπόλοιπους ουλαμούς. Εντάξει υπερβολές βέβαια αλλά και πάλι κάτι είναι. Ας μιλήσει βέβαια επιτέλους και κάποιος για την ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ!!!

Φωτια

Ήθελα το προηγούμενο ποστ να είναι το τελεύταιο που θα έγραφα απο εδώ από την Δράμα. Αλλά τελικά θα κάνω άλλο ένα. Η παρέλαση κατά γενική ομολογιά πήγε καλά. Πιστεύω πήγαμε καλύτερα από τους υπόλοιπους καταδρομείς. Ο λοχαγός είπε ότι ένιωσε την αύρα και ότι πήγαμε σαν αλεξιπτωτιστές. Εγώ ένιωσα όμορφα.
Σήμερα τελευταία μου έξοδο στην Δράμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο. Είμαι πολύ κουρασμένος. Το ταξίδι θα είναι κουραστικό. Ένα πράγμα θα μου λείψει πολύ. Η ησυχία που είχε το βράδυ το στρατόπεδο. Όχι ότι στον Ασπρόπυργο γίνεται καμιά τρελή φασαρία , αλλά η θέση του στρατοπέδου βοηθάει στο να υπάρχει ηχορύπανση. Η γαλήνη που συναντάς εδώ στην Δράμα είχα καιρό να την νιώσω. Γαλήνη όχι ερημίας. Το μόνο κακό είναι ότι δεν πρόλαβα μέρα με πολύ κρύο. Δεν πειράζει. Ελπίζω να βρω αυτή την γαλήνη τώρα που θα επιστρέψω. Τώρα που χειμωνιάζει κιόλας η γαλήνη θα έρθει πιστεύω. Τα ποστ λογικά θα μειωθούν στους ρυθμούς προ Δράμας.

Άλφα

Το σημερινό βράδυ θύμιζε κατά πολύ το πρώτο βράδυ που ήρθαμε στην Δράμα. Ήταν όλοι προσοχή, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να κουνιούνται και πιστεύω σχεδόν φοβισμένοι. Όταν πρωτοήρθαμε βέβαια δεν ήταν φοβισμένοι, απλά πειθαρχιμένοι είτε από φόβο είτε επειδή το ένιωθαν έτσι. "Ένας γελοίος παρλαπίπας κοκοράκος που όπου με παίρνει και μένα κοκορεύομαι". Αυτοί είναι τα ψάρια. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να φτάνουμε μέχρι εκεί βέβαια. Δεν είναι αναγκαίο να γίνονται ακραία πράγματα για να συμμορφώνονται μερικοί. Το γεγονός ότι έμειναν μέσα δύο μέρες έφτασε για να λένε οτι θέλουν να βγουν σήμερα και όχι ηρωισμούς τύπου δεν με νοιάζει και αν δεν βγω. Μαλάκες!
Είμαι πολύ θυμωμένος σήμερα. Απογοητευμένος. Μερικές φορές ακούω κάτι και πέρνω κουράγιο. Μερικοί εκτιμούν κάποια πράγματα. Όπως το να τους φωνάζω με το μικρό τους όνομα:
- Έλα Χ.
-Πως με είπες;
- Γιατί έτσι δεν σε λένε;
- Ναι απλά δεν έχω συνηθίσει να με λένε έτσι εδώ.
- Ε μόνο από τον Maxim το ακούς αυτός τους ξέρει όλους!(είπε ένας τρίτος)
Το ακούν τόσο σπάνια μέσα στο στρατό που τους έχει λείψει πιστεύω. Εδώ ακόμα και έξω δεν το ακούμε συχνά. "Έλα ρε..". Συνήθως έτσι απευθύνουν τον λόγο σε κάποιον. Παρένθεση. Άλλοι βλάκες γεννήθηκαν, βλάκες μεγάλωσαν και βλάκες θα ....
Θυμωμένο ποστ το σημερινό. Δεν μπορώ αλλιώς. Σε μια συζήτηση για το blogging κάποιος πετάχτηκε και είπε ότι είναι αυτοψυχανάληση. Προσπαθώ και εγώ τώρα να αυτοψυχαναληθώ...
Σήμερα είδα και κάποιους που είχαν φύγει λίγο πριν έρθουμε για Δράμα. Θα είναι και εκείνοι στην παρέλαση αλλά με άλλο σώμα. Χάρηκα που όταν περνούσαμε από μπροστά τους με φώναξαν. Εμένα είδαν και έψαχναν και τον ξεναγό μου. Ήταν καλό που τους έχω μείνει κάπως. Ο ένας από τους τρεις μάλιστα μου είχε πει κάποτε όταν ακόμα είμασταν στην Μοίρα "δεν μπορούσαν να είναι όλοι σαν εσένα ρε Maxim;". Για καλό το είχε πει. Και οι τρεις καλά παιδιά, ο ένας λίγο είρωνας , αλλά γενικά πολύ καλά παιδιά.
Λοιπόν ανακεφαλαίωση:το βράδυ όπως το πρώτο,υπάρχουν αυτοί που εκτιμούν και οι βλάκες, αυτοψυχανάληση και τρεις που έχουν φύγει.
Τέλος να σας θυμίσω ότι όταν θα περάσει η πρώτη ταξιαρχία καταδρομών θα είμαι στον δεύτερο ουλαμό ο έκτος από αριστερά! Θα με γνωρίσετε γιατί θα είμαι ο πιο όμορφος(μου το είπαν στην 1η ΜΑΛ) , θα έχω το χέρι πιο ψηλά (το ξέρω γιατί ενώ ο λοχαγός λέει σε μερικούς να το σηκώνουν πιο ψηλά ή να το ντεντώσουν εμένα μου είπε να το χαμηλώσω λίγο (μάλλον το κάνω ήδη σαν αλεξιπτωτιστής εγώ και κατεβαίνω να γίνω σαν απλώς καταδρομέας)),το κεφάλι μου θα είναι ψηλά, το βλέμα μου θα είναι ψαρωτικό, το στήθος μου θα είναι έξω, το τακούνι μου θα ακούγεται πιο πολύ και θα περπατάω περήφανα!
Σε προηγούμενο ποστ είχα πει ότι το τοπίο μοιάζει να είναι βγαλμένο από ταινία τρόμο (17/10). Κάποιοι μόλις σήμερα το πρωί το κατάλαβαν. Τελικά είμαι πολύ μπροστά!!
(Οι στίχοι είναι από το τραγούδι των Κατσιμιχαίων "Κορίτσια της συγνώμης")

Ναύαρχος

Πλησιάζουν οι μέρες... Πολλοί με ρωτάνε αν είμαστε έτοιμοι για την παρέλαση. Η δική μου απάντηση κανονικά πρέπει να είναι όχι. Συνάδελφοι μου αναρωτιούνται : αυτό είναι δηλαδή η παρέλαση που βλέπαμε τόσο καιρό , και εμείς έτσι πηγαίνουμε συντονισμένα , με ψηλά το χέρι , τέλεια ζυγισμένοι και στοιχισμένοι; Στην δοκιμαστική καθώς περνούσαμε δίπλα από άλλα τμήματα που είχαν ήδη παρελάσει άκουγα σχόλια οπως: "αυτή είναι η 2α ΜΑΛ;" , "έτσι μπράβο ρε σκυλιά". Πήρα πολύ ηθικό εκεί και πεισμάτωσα να πηγαίνω ακόμα καλύτερα."Πιο δυνατά το τακούκι και πιο ψηλά το χέρι". Ο λοχαγός μας είπε ότι πάμε πολύ καλά. Καλύτερα από τους υπόλοιπους πρασσινομπερέδες. Είμαστε οι καλύτεροι των καταδρομών. Τώρα μένει να παρελάσουμε σαν αλεξιπτωτιστές. Υποτίθεται ότι δεν το έχουμε καταφέρει ακόμα. Ελπίζω να το καταφέρουμε την Τρίτη. Να πετάξουμε όπως αρμόζει σε εμάς δηλαδή. Θα τα πούμε στα 1200 πόδια!!!!

SCROLL

Γιούπιιιι επιτέλους Παρασκευή- Μία είναι η ομαδα! ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΑΡΑ γιάννης από αμπελοκήπους- Θέλω να πάω για καφέ θέλει να έρθει κανείς τελευταία ώρα;... Μανταλένα- Σου έχω θυμώσει αλλά πάρε με τηλέφωνο Λία- Πάλι στα Goody's τρώτε;- Ώρες ώρες με νευριάζεις απίστευτα...- Ρε σεις πόσο ήρθε ο ΟΣΦΠ με την τούρκικη;- Υπομονή είναι μόνο 14... - Τελικά δεν είσαι για να δίνει κανείς σημασία... -
Περίπου αυτά!!! είναι μηνύματα που βλέπω να περνάνε σε σκρόλ στο μαγαζί που συνήθως τρώω όταν είμαι εξοδούχος!

Γκρετελ

Δεν έχω πολλά να πω σήμερα. Κάποια στιγμή θα κάνω σύγκριση Χανιά , Ασπρόπυργο(ΣΧΑΛ) , Ασπρόπυργο(ΜΑΛ) και Δράμα.

Σύνθημα!

ΔΡΑΜΑ ΝΑΟΥΣΑ ΡΕΝΤΙΝΑ

ΠΗΓΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ

ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ ΜΠΕΡΕΔΕΣ

εντάξει μερικοί ήταν πιο λεβέντες από τους άλλους και φορούσανε πουλάδες , αλλά μην τους το πείτε και ζηλέψουν, οι καημένοι....

μαξιμ φρομ δραμα

-Πήγες;
- Που ρε;
- Γάμησες;
- Όχι σε ένα ίντερνετ καφέ πήγα.
- Έλα ρε αφού σε είδα ήρθες από Βόρια
- Τι Βόρια ρε;
- Ήρθες από την άλλη μεριά της πύλης.
- Ααα.. στο παρκάκι ήμουνα καθόμουν και μιλούσα στο τηλέφωνο.
- Έλα ρε ντρέπεσαι στην ηλικία σου; σιγα. Λέγε καλά ήταν;
Τόσο δύσκολο είναι να πείσω κάποιον ότι δεν πήγα σε μπουρδέλο;

maxim from drama

Αυτο που μου έχει κάνει εντύπωση εδώ στην Δράμα είναι ότι όλα τα γύρω χωριά έχουν δικό τους γήπεδο ποδοσφαίρου και μάλιστα με χόρτο. Μάλλον το αγαπάνε πολύ το ποδόσφαιρο εδώ πέρα και καλά κάνουν! Τα παιχνίδια τα δείχνει και τοπικό κανάλι. Λογικά όχι ζωντανα αλλά και μαγνητοσκόπηση δεν είναι λίγο. Μου έχει λείψει να παίζω ποδόσφαιρο. Χτες το βράδυ στην ξενάγηση περάσαμε και από ένα γήπεδο. Τα φώτα ήταν αναμένα αλλά δεν έκανε κανείς προπόνηση. Κρίμα.

μαξιμ απο δράμα

Με πήγαν mini βόλτα στην Δράμα. Δεν είδα και πολλά. Το πρωί πάντως πηγαίναμε στην Ασπροβάλτα και ήταν υπέροχα. Παντού ομίχλη. Τα δέντρα φαινόντουσαν λες και ήταν κομμένα. Το τοπίο είναι βγαλμένο από ταινία τρόμου. Ο "ξεναγός" μου μου είπε ότι είχε γίνει κάποιο ατύχημα πριν δύο χρόνια. Ένα τρένο χτύπησε ένα φορτηγό. Νύχτα ήταν χωρίς φώτα δεν κατέβηκαν οι μπάρες και αυτό ήταν. Δεν μου είπε αν είχε νεκρούς ή κάτι , λογικά θα είχε, το μόνο που μου είπε ήταν ότι ο δρόμος ήταν κλειστός για τρεις μέρες.(ή κάτι τέτοιο). Αυτά. Δεν ξέρω απλά νιώθω την ανάγκη να γράψω , να διαβάσω , να ξεφύγω από τα στενά όρια του στρατού.
Σήμερα κάτι ανέφερε για κομμουνισμό και δικαιώματα. Αν έβλεπε ο λοχαγός τι διαβάζω όλο και κάτι θα μου έλεγε. Μιλούσα με τον "ξεναγό" μου και του είπα ότι με λένε αναρχικό κάποιοι στο στρατό. Είδαν μια παλιά μου φωτογραφία και οι άσχετοι αμέσως αυτό είπαν. Καλά όχι ότι με πειράζει ιδιαίτερα αν και δεν είμαι αναρχικός. Εκείνος όταν του είπα αναρχικός αμέσως είπε την λέξη ελεύθερος. Μόνο με καλλιτέχνη μπορώ να μιλήσω πια; Λες να είναι δείγμα ότι γίνομαι και εγώ; Με σύστησε στην δασκάλα του ότι έχω σχέση με τα εικαστικά! Ένιωσα σημαντικός. Αυτά. Α! το είπα και πιο πάνω; Καλό βράδυ σε όλους. Εδώ το βράδυ είναι πάντα ιδιαίτερο όπως και το πρωί. Δεν ξεχωρίζεις εύκολα την ανατολή από την δύση. Είναι πάντα πιο ατμοσφαιρικά στο βουνό (έπρεπε να το βάλω στο χτεσινό ποστ!).
Σας έλειψα που δεν έγραφα τόσο καιρό; ΤΟ ΞΕΡΩ

Maxim apo drama

Είμαι στην Δράμα. Είχα καιρό να κάνω road trip. Ώραία ήταν. Προσπάθησα να μείνω ξύπνιος όσο περισσότερο γίνεται. Διάβασα και λίγο. Είχα καιρό να διαβάσω, μου έχει λείψει. Έκανα την διαφορά από όλους τους άλλους που έπαιζαν psp και άκουγαν μουσική από το κινητό. Καθώς φτάναμε θυμήθηκα τα Γιάννενα. Το βράδυ ήταν υπέροχο. Πολύ ησυχία. Υπερβολικά πολύ. Επιτέλους! Είχε κρύο αλλά το ωραίο το κρύο. Εμένα μου άρεσε. Είμαι παιδί του χειμώνα πως να το κάνουμε;
Το πρωινό ήταν πολύ πιο όμορφο. Φαντάστηκα πως θα ήταν τα γύρω βουνά με χιόνι. Από την αρχή ορεινός ήθελα να δηλώσω και όχι αλεξιπτωτιστής , αλλά μου είχαν πει ότι τους αθηναίους τους στέλνουν στην Κύπρο. Τέλος πάντων δεν μετανιώνω. Ευκαιρία όμως να ζήσω για λίγο σαν ορεινός...Έτσι είμαστε εμείς του βουνού.
Τώρα είμαι έξω. Φαίνεται ε; Βρήκα μες τα σκοτάδια ενα ΑΕΚ cafe, ένα τουρκικο τέμενος και τέλος ένα νετ cafe γιαυτό τα λέμε! Ελπίζω να βρω και άλλα διάφορα, να γνωρίσω καλύτερα την πόλη. Αυτά. Τους ζυγόυς λύσατε , μάρς

Το παραλήρημα ενός φαντάρου...

Είσαι στο σπίτι σου και προσέχεις τα "αδέρφια" σου. Τα όπλα τους, τα πράγματά τους , να ξυπνήσουν στην ώρα τους για να πάνε στην υπηρεσία τους και να κοιμούνται κανονικά. Ξαφνικά και ενώ παρατηρείς τον ουρανό ακούς φωνές από το λιμάνι. Είναι δύο από τα "αδέρφια" σου. Μιλάνε ψιθυριστά αλλά η ησυχία κάνει να ακούγεται καθαρά ο διάλογός τους. Μαλώνουν για κάτι. Δεν έχει σημασία γιατί.
Το σημαντικό είναι ότι τα λόγια τους μεταφέρονται όσο σιγά και αν μιλήσουν. Ο άνεμος τα μεταφέρει. Τα κάνει να ακουστούν παντού. Γιαυτό αν έχετε ένα μυστικό να το λέτε πολύ ψιθυριστά σχεδόν να το διαβάζει ο άλλος από τα χείλια σας...
Ζήλεψα που είδα τόσο πολλά μαζεμένα ποστ από τους φίλους μου Moloch και Πυθαγόρα. Όταν είμαι στην σκοπιά κάνω διάφορες σκέψεις αλλά σπάνια τις έχω γράψει κάπου. Ο τίτλος είναι του καταδρομένα Σ.Δ ήταν κάποια στιγμή που κάναμε καθαριότητες πριν λίγες μέρες. Τα νέα μου είναι ότι φεύγω την Τετάρτη για την Δράμα. Αν όλα πάνε καλά θα συμμετάσχω στην στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης. Βάλτε 28/10 στις 12:00 νετ ή ερτ είμαι στην αριστερή πλευρά ο έκτος, θα γνωρίσετε τον maxim από "κοντά".

i beliece i can fly!!

Το πίστεψα και τα κατάφερα. Οι πιο πολλοί ήταν πιο σίγουροι από εμένα ότι θα τα κατάφερνα. Εγώ είχα αμφιβολίες. Το ότι πίστεψαν τόσο σε μένα με άγχωσε αλλά με έκανε να νιώθω και πολύ σημαντικός.
Στέκεσαι στην πόρτα και περιμένεις. Από την στιγμή που θα έρθει η σειρά σου περνάει ένα δευτερόλεπτο μέχρι να κάνεις την έξοδο. Σε λιγότερο από δύο δευτερόλεπτα το αλεξίπτωτο ανοίγει. Μέχρι εκείνη την στιγμή έχεις το κεφάλι σου κατεβασμένο. Όταν νιώσεις το τράβηγμα του αλεξιπτώτου κοιτάς προς πάνω, βλέπεις έναν μεγάλο καταπράσσινο θόλο. Το αλεξίπτωτό σου άνοιξε με επιτυχία. Τώρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις μέτωπο κόντρα στον άνεμο and.... enjoy the ride!! Εκεί πάνω είναι όλα τόσο ήσυχα. Έχει μια απίστευτη ¨αέρινη σιωπή¨. Στα αλήθεια φαίνοται όλα πολύ μικρά και διαφορετικά από εκεί πάνω.
Στο πρώτο άλμα ήμουν για αρκετή ώρα καθιστός δίπλα στην πόρτα. Είδα τριάντα να πηδάνε πριν από εμένα. Δεν δίστασε κανείς. Φυσικά δεν το έκαναν όλοι με τον σωστό τρόπο αλλά το γεγονός ότι δεν κώλωσε κανείς σε κάνει και εσένα αναίσθητο σε αυτό. Ήμουν πρώτος στο stick, δηλαδή ήμουν ο πρώτος που θα πηδούσε. Στεκόμουν στην πόρτα για τουλάχιστον πέντε λεπτά. Τώρα που το γράφω έχω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Ίσως να είχα και τότε, δεν θυμάμαι. Το μανίκι από το χιτώνιο της παραλλαγής είχε κατέβει και φαίνεται το ρολόι μου. Η ώρα ήταν οκτώ και εικοσιένα λεπτά. Ο φωτογράφος με έβαλε ακριβώς εκείνη την στιγμή.
Δεν θυμάμαι τι ώρα προσγειώθηκα. Δεν έχει σημασία. Το άλμα συνήθως κρατάει ένα λεπτό, μπορεί και δύο αν ο άνεμος και το μέτωπό σου είναι σωστό. Στην προσγείωση παραλίγο να πέσω σε κάποιον που πήδηξε λίγα λεπτά πριν. Κάποιος μετά από εμένα παραλίγο να πέσει πάνω μου. Ο θόλος του αλεξιπτώτο του έπεσε πάνω μου. Όλοι περπατούσαμε με ένα χαμογέλο και λέγαμε γαμώ μαλάκα γαμώ.
Έχω κάνει πέντε άλματα μέχρι σήμερα. Όλα λίγο πολύ έχουν την ίδια αλλά διαφορετική αίσθηση. Στην απονομή η ευχή μία και από όλους η ίδια: ¨Καλές προσγειώσεις¨.
Στην προσπάθειά μου να γίνω αλεξιπτωτιστής ήταν κοντά όλοι. Άλλοι κρυφά άλλοι φανερά. Δεν συμφωνούσαν με την απόφασή μου αλλά με στήριξαν, και ένιωσαν ικανοποίηση όταν τα κατάφερα. Τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
lyrics
video

Ηλιος

please mind the gap between the train and the platform,
παρακαλούμε προσοχή στο κενό μεταξύ συνειρμού και αποφράδας!!!

Απονομή πουλάδας

Καταδρομέας Maxim Glendower! Το σχολείο άρχισε 5 Μαϊου και τελείωσε 11 Ιουνίου. Τώρα πια θα παρουσιάζομαι καταδρομέας αλεξιπτωτιστής!!! Τα προηγούμενα κεφάλαια εν καιρώ. Μου λείπει να σας γράφω!

Μου λείπει η Χαίτη μου!

Σε συνάντησα στο τρένο τυχαία. Επιτέλους ήσουν μόνη και εγώ το ίδιο. Θα μιλούσαμε σαν άνθρωποι σκέφτηκα. Φορούσες μαύρα ρούχα, όπως πάντα. Στον ώμο η μαύρη σου ζωγραφισμένη τσάντα. Είχες την κλασσική μελαγχολία στο πρόσωπο αν και χαμογελούσες.
-Σου πάει και έτσι το μαλλί αλλά ήσουν πιο ωραίος με το μακρύ, όχι το πολύ μακρύ και ξυρισμένος που είσαι σου πάει.
-Μου λείπει η χαίτη μου, νιώθω γυμνός. Που ακούστηκε λυκάνθρωπος κουρεμένος και ξυρισμένος;
-Ε εντάξει είσαι πολιτισμένος λυκάνθρωπος εσύ!
- Ναι πήγα στον στρατό και εκπολιτίστηκα. Εγινες άνθρωπος μου είπαν μερικοί και άλλοι με ρώτησαν γιατί ήμουν έτσι!
- Εντάξει είπαμε αλλά όχι και έτσι.
- Εσύ είσαι καλλιτέχνης γιαυτό δεν σου φαίνεται περίεργο. Και του Ξ του άρεσε σχεδόν.
- Ποιος είναι ο Ξ;
- Ενας καλλιτέχνης από το στρατό.
Αυτά!

Απονομή μπερέ!

Καταδρομέας Maxim Glendower 08 A' ΕΣΣΟ χειριστής όλμου κλπ....
έχει και προηγούμενα κεφάλαια θα τα γράψβ εν καιρώ!

Θύρα

05/03
Βραδυνή άσκηση. Φούμο και κακό. Έρπειν και βλακείες. Το βράδυ διακοπή ρεύματος. Δεν προλάβαμε να πλυθούμε και αύριο... στην αναφορά του λόχου παρουσιάστηκε κάποιος είχε ακόμη βρώμικα χέρια απο χτές, ο λοχαγός δεν τον είδε και παρουσιάστηκε και στην αναφορά της μοίρας με βρώμικα χέρια. Ο διοικητής είπε στον λοχαγό να δει τα χέρια του στρατιώτη εκείνος είπε: ναι δείξε τα χέρια σου στο λοχαγό να στα πλύνει , ε στρατιώτες είναι κύριε διοικητά θα λερωθούν κιόλας, τον ψιλοειρωνεύτηκε και τα πήρε ο διοικητής. Ο λοχαγός έφυγε και οι εκπαιδευτές , που είναι παλιοί φαντάροι τα πήραν στο κρανίο. Έκανα και την πρώτη μου πορεία. 12 χιλιόμετρα, μόνο ο ώμος μου πιάστηκε λίγο. Το βράδυ σκοπιά με τον Μ.Β ο οποίος αποδείχτηκε αετός. Μας έσωσε στην σκοπιά, τους έβλεπε όλους από πολύ μακρυά, αλλά του μαλάκα του πήραν τον φακό. Ευτυχώς περίπολο καλό παιδί και δεν τον έδωσε στον επόπτη. Την δεύτερη φορά δεν μας έδωσαν τα συνθηματικά αλλά ευτυχώς την γλιτώσαμε φθηνά, και όταν λέω φθηνά εννοώ τσάμπα!
11/03 επιστρόφη από άδεια όλα καλά. άσκησεις χωρίς όπλο. Παραλίγο να αργήσουμε επειδή ο Ν. ξυρίστηκε στο αεροδρόμιο. Σήμερα ήταν η επιλογή για την παρέλαση της 25 Μαρτίου στα Χανιά δεν με πήραν και νταουνίαστηκα απίστευτα.
12/03 Έκλεισα μήνα
Με πήραν στην παρέλαση! Ανέβηκε το ηθικό! Θυμήθηκα όταν μας είπαν τα αποτελέσματα των αλεξιπτωτιστών και συγκινήθηκα. Όταν με διάλεξαν για την παρέλαση είπε ο υποδιοικητής να πάρουμε και κανέναν όμορφο! Θυμήθηκα το sms!
13/03
Ο υποδιοικητής: μην τους αφήνετε ελεύθερο χρόνο γιατί αν έχουν ελεύθερο χρόνο σκέφτονται. Όντως χτες που είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο άρχισα να σκέφτομαι και μελαγχόλισα.
18/03
Άσκηση στο πεδιό βολής: πυρ και κίνηση με αβολύδωτα. "Με καλύπτεις; Σε καλύπτω φύγε! Ασφαλίζω φεύγω!"΄
19/03 Πρόβα για παρέλαση
Πάντα στο πιο "χ'αλια" ουλαμό όπως και την πρώτη μέρα, πάντα στον πιο χάλια ζυγό. Μήπως δεν είναι τυχαίο? Είμασταν βέβαια ο δεν ξέρω να κρατάω αποστάσεις ΕΠΟΠ και τέσσερις που δεν είχαν ξανακάνει παρέλαση
20/03 Πάλι μετακόμιση!
Οι άλλοι κυρίως εγώ απλά θα χρεωθώ άλλη εξάρτηση (την είχα φτιάξει χτες και ήταν τζιτζί, έτρεχα και δεν έφυγε τίποτα). χρεωθήκαμε berking! Βαρύ για εμένα σίγουρα. Θα έρθουν κοντά στα εκατό άτομα, 76 απο το ΚΕΕΔ και 18 απο την 2α ΜΑΛ. Προβλέπεται να μας πάνε καλύτερα οι υπηρεσίες.
Έφυγαν το πρωί οι άλλοι με ειδικότητες όπως μάγειρας, οδηγός και λοιπά κοινώς οι λουφαδόροι! Ο κολλητός Π. Φ. έφυγε. Θα μετακομίσω σε λίγες μέρες και θα μείνω με άτομα που δεν τους πολυ ξέρω. Όλα καλά ευτυχώς μέσω Α. Δ. πήρα κρεβάτι με καλό στρώμα και φοριαμό πολύ κοντά μου.
21/03
Ήρθαν τα παιδιά από το ΚΕΕΔ. Μας είδαν στην γενική πρόβα παρέλασης, με τους μπερέδες και τα φουλάρια. Όταν περάσαμε σηκώθηκαν όρθιοι, σίγουρα ψάρωσαν οι "Αθη- νέοι"! Οι περισσότεροι τους αντιμετώπισαν λες και είναι κάποιοι κακοί άνθρωποι που ήρθαν να μας φάνε!
24/03
Χτες δεν ήμουν καλά. Από την Παρασκευή ή Πέμπτη βράδυ μάλλον κρύωσα. Έβγαλα το jacket ενώ ήμουν ιδρωμένος για την αναφορά. Μερικοί ηλιθίοι αφήνουν το παράθυρο ανοικτό και κρυώνουμε. Με νοιάστηκε ο Ο. Τ. "Έχουμε έναν αρρωστάρη εδώ κύριε εκπαιδευτά" μου είπε να σκεπαστώ και με το φάκελο για να πέσει ο πυρετός. Νιώθω καλύτερα σήμερα. Έχω φάει πολύ strepsis. Δεν πρέπει να έχω πυρετό.

Αυτά

Καλή σκοπιά καλή σκοπιά και πολλά νούμερα γερμανικά!!
το είπε μια σειρά μου και το έκλεψα και το δημοσιεύσα!!
Την Κυριακή 30/03/08 μας ήρθε ειδοποίηση ξαφνικά ότι άλλαξαν τα συνθηματικά:
αριθμός σκοπού 4
αριθμός εφόδου 0
παρασύνθημα ΑΕΚ-ΤΙΤΛΟΣ

Συνέχεια....

20/02 23:30
Μετά το φαγητό και κατά την διάρκεια του ελεύθερου χρόνου στις 20:00 μας είπαν αναφορά (19:30 τελείωσα το φαγητό). Η αναφορά αφορούσε τις εξαρτήσεις , εκπαίδευση δηλαδή, να τις δέσουμε και να τις λύσουμε τρεις φορές. Εγώ το έκανα μόνο μία! Γιατί λέει όσοι θα πάνε αλεξιπτωτιστές θα το κάνουν με κλειστά μάτια για εξέταση. Στην βραδυνή αναφορά (22:00) μας έκαναν παρατήρηση που δεν ξέραμε το δέσποτα παντοκράτωρ (βραδυνή στρατιωτή προσευχή) και επειδή είναι στον πίνακα ανακοινώσεων "θα έπρεπε" να το ξέρουμε και ότι πάλι οι αλεξιπτωτιστές εξετάζονται και αν δεν το ξέρουν τους "μπιμ". Πρέπει να το γράψουν οι υποψήφιοι αλεξιπτωστές και την τρίτη , που θα επιστρέψουμε από άδεια, θα πρέπει να το ξέρουμε. Μετά μας έβαλαν και τρέξαμε μέχρι τον λόχο διοικήσεως και πίσω. Λίγα μέτρα είναι εντάξει. Ένα παιδί έπεσε. Ήθελα να χτυπήσει για να βγει στην αναφόρα για το χτύπημα και έτσι να αναφερθεί το καψόνι. Όταν γυρίσαμε όλοι ήταν σαν τις κότες και εκτελούσαν τα παραγγέλματα όπως έπρεπε. Μερικοί βλάκες τότε ένιωσαν ότι είναι φαντάροι. Όταν μπήκαμε μέσα πάλι έτρεχαν για να προλάβουν να ξαπλώσουν , ενώ τις προηγούμενες μέρες έκαναν με το πάσο τους! Ο χοντρός δεν κατάλαβε τι του είπε και είπε ότι κάνω πάντα παράπονα σαν την πούστρα. Γαμώ το σπίτι σου χοντρέ, βλάχο, αγράμματε. Το βράδυ επειδή μιλούσαν μερικοί (και στο κινητό και μεταξύ τους) μας άναψαν τρεις φορές τα φώτα και μας κατέβασαν να βάλουμε παραλαγή. Αλλά μας ανέβαζαν μετά από λίγο. Την τρίτη φορά ο F. (που είχε ξενερώσει απίστευτα) είπε : όποιος ξαναμιλήσει θα του γαμήσω την παναγία! Φυσικά έσκασαν όλοι!
21/02 20:21 RNA
α ρε νέοι!!!
22/02 01:35
Το θαλαμοφυλίκι μοιάζει με τις πρώτες ώρες στο ιχθυοπωλείο. Κανείς να μιλήσεις με, φοράς καπέλό, φοράς εξάρτηση (ποδιά), άρβιλα (γαλότσες) και προσέχεις τα ΨΑΡΙΑ!!!Καμιά φορά περνάει έφοδος ο Αρχιλοχίας, ο Ανθυπολοχαγός (Υποδιευθυντής, Διευθυντής). Καλό ε?
14:19
Πιο νωρίς που περιμένα για να τηλεφωνήσω μίλησα με ένα φαντάρο από τον πρώτο λόχο (Οι νεοσύλλεκτοι είμαστε χωρισμένοι σε δύο λόχους, εγώ είμαι στο δεύτερο) και η γνώμη του ήταν ότι εμάς τρέχουν. Απλά μέχρι τώρα πίστευα ότι συμβαίνει το αντίθετο και ξαφνιάστηκα που το άκουσα από κάποιον άλλον. Έτσι το βλέπω εγώ μου είπε....
15:25
Το κάπνισμα κάνει κακό στην θητεία: χάνεις πολύ από τον λίγο ελεύθερό σου χρόνο για να κάνεις τσιγάρο και μετά δεν έχεις αυτά που πρέπει έτοιμα. Φυσικά και υπάρχουν άτομα που καπνίζουν και προλαβαίνουν αλλά όσο να πεις χάνεις πολύ χρόνο και χρήμα αν καπνίζεις!
23/02 με 26/02 άδεια ορκομωσίας!!!
28/02 Τσικνοπέμπτη
Φάγαμε αρακά αλλά το μεσημέρι κοτόπουλο. Στην βολή τα πήγα σκατά. Βραδυνή γαμώ! Πάμε να μείνουμε στο πρώτο λόχο. Σκατά. Μεγάλη πιθανότητα να χωριστούμε η παρέα. Σκατά (δις)
29/02 Η πρώτη μου σκοπιά
Τα πήγα πολύ καλά. Κάνω "ζωηρή" αναγώριση! Φωνάζω από την μέση του στρατοπέδου και ακούγομαι στην πύλη! Είδα και το πρώτο μου όνειρο. Κακό βέβαια... είδα ότι ήμουν αναφερόμενος!
Μετά την ένωση των δύο φυλών αλλά survivor τα πράγματα σοβάρεψαν. Έχουμε μείνει κιόλας τα παιδιά που θέλαμε Ε.Δ οπότε υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Εμάς του δευτέρου λόχου μας έχουν λες και δεν ξέρουμε τίποτα. Σιγά σιγά θα μας μάθουν και θα τους μάθουμε όμως.
03/03 Υποψία στρατού!
Γυμναστική γυμνοί από την μέση και πάνω. Κάτι βλαμένα ενώ πηγαίναμε χαλαρά ήθελαν να πούμε σύνθημα. Ο διμοιρήτης δεν ήθελε να πούμε. Από την μπροστά διμοιρία ακούστηκε σύνθημα και κάτι βλαμμένα επανέλαβαν ενώ δεν έπρεπε. Τσαντίστηκε ο διμοιρήτης μας και άνοιξε ρυθμό. Έμεινα να τον ακολουθάω εγώ και άλλοι τέσσερις από μία διμοιρία εικοσιέξι ατόμων! Σε κάποιο σημείο σταματήσε και κοίταξε πίσω του. Που είναι η διμοιρία μαλάκες; Θέλετε και σύνθημα! Εκεί είναι τα αρχίδια σας στην φωνή; Αφού μαζευτήκανε πάλι οι υπόλοιποι πέσαμε για κάμψεις. Στον στρατό όταν κάνεις κάμψεις πρέπει να μετράς κιόλας. Το μέτρημα ξεκινάει από το καμία ,μία , δύο κλπ. Τον ρυθμό τον δίνει ο διμοιρήτης. Πάνω κάτω. Επειδή μείναμε πολύ ώρα κάτω οι πιο πολλοί δεν μπόρεσαν να σηκωθούν άσε που ξεχάσαμε να πούμε καμία. Όποτε πήραμε και άλλη. Αλλά τότε για να σηκωθούμε το είπε ένας άλλος διμοιρήτης οπότε πάλι δεν μέτρησε. Στην τρίτη πάλι μας άφησε στο κάτω πολύ ώρα και δεν σηκώθηκαν οι περισσότεροι. Είπε μαλάκες ούτε καμία δεν μπορείται να πάρετε!!! Απόγευμα σκοπία στην διαχείριση. Το βράδυ σκοπιά. Άργησα να ξυπνήσα. Άρον άρον προετοιμασία. Έφοδο και περίπολο. Παλιός μαλάκας μου πιάνει κουβέντα και όταν έρχεται το περίπολο κάνω λάθος στην αναγνώριση. Την ώρα της επίλυσης της διαφοράς σκάει μύτη η έφοδος. Γενικά κακή μέρα για σκοπία. Να αναφέρω αύριο στον επόπτη ότι έγινε λάθος στην αναγνώριση.
04/03 Αγωνία για την χθεσινή πατάτα στην αναγνώριση:
Τίποτα δεν έγινε τελικά στην πρωινή φρουρά το ανέφερα αλλά δεν μου είπε τίποτα ο επόπτης, φθηνά την γλίτωσα.
Σήμερα τελικά θα γίνουν τα τεστ για την επιλογή των υποψήφιων αλεξιπτωτιστών. Από την αρχή δεν πίστευα ότι θα τα πάω καλά. Από την χθεσινή σκοπία είναι πιασμένες οι γάμπες μου και νιώθω πιασμένος παντού. Το μίλι το έκανα σε 6:05 ενώ το όριο ήταν 7:30, έκανα κάμψεις 43 με όριο 30 , κοιλιακούς 30 με όριο 25 και έλξεις 13 με όριο 5. Αυτό που έχει μεγαλύτερη βαρύτητα είναι οι έλξεις. Πρώτη φορά κάνω τόσες πολλές. Γενικά δεν νιώθω ότι ζορίστηκα σε κανένα από τα τεστ. Άλλα παιδιά έκαναν τα πάντα και προσπάθησαν πάρα πολύ για να πετύχουν αυτές τις επιδόσεις. Όταν έπαιρνα τις έξλξεις πολλοί ξαφνιάστηκαν που τα πήγα τόσο καλά. Ακόμα και εγώ ξαφνιάστηκα βέβαια. Αλλά πολλοί δεν με είχαν για τόσο ενεργητικό και δυναμικό. Τους έκοψα τα πόδια θα έλεγα. Χαίρομαι που ένιωσαν έτσι γιατί με έιχαν συνδέσει με κάτι αδύναμο. Καλά να πάθουν άλλοι φορά να φυλάγονται!!!

Από την πρώτη μέρα

12/02 Πρώτη νύχτα:
Ένιωσα σαν τον Χρόνη Μίσσιο. Όταν έφευγε από την απομόνωση θυμόταν τα παλιά του τραύματα. Εγώ στην απομόνωση δεν σκεφτόταν τον ευατό του, σκεφτόταν πως θα επιβιώσει εκεί πέρα. Έτσι και εγώ, όταν εκτελούσα στα αρχίδια μου αλλά όταν ξάπλωσα ένιωσα πόνους στα πέλματά μου από τα άρβιλα. Το κρεβάτι είναι χάλια! Σκέτο αφρολέξ και σεντόνι τρύπιο!
13/02
Κάτι μου έλεγε το 302 (είναι η σειρά κατάταξής μου). Τελικά μου ήρθε. Έχει σχέση με δρόμο ξεχωριστό για εμένα.
14/02 Χανιά blues
Την μέρα του αγίου βαλεντίνου οι εκπαιδευτές μας έστελναν φιλάκια. Τι κάνουν ρε γαμώτο σκέφτηκα. Μας είπαν αφού θα σας γαμήσουμε που θα σας γαμήσουμε να μην βάλουμε και λίγο συναίσθημα μέρα που είναι!! (Μεγάλη φαντασία έχεις)
15/02 Η πρώτη μου αγγαρεία
Εκεί που κάναμε παρέλαση χρειάστηκαν δέκα άντρες στην διαχείριση υλικού. Ήμουν στους τυχερούς. Έχασα ξανά το πρόγευμα. Εδώ και τρεις μέρες το χάνω. Μόνο την πρώτη μέρα το πήρα και δεν το έφαγα κιόλας εκείνη την στιγμή. Σκατά. Τώρα που είπα σκατά έχω να χέσω από την τρίτη 12/2 το πρωί. Άντε να δούμε.
15/02 Κιόσκι στίβου μάχης
Στο μάθημα για τον οπλισμό ένας είπε μία χαζομάρα και ο εκπαιδευτής αστειεύτηκε μαζί του. Γέλασαν όλοι!(Το 90% είναι Κρητικοί). Και εκείνος απαντάει: τι γελάτε εσείς ρε είστε καλύτεροι εσείς οι Αθηναίοι οι βρωμοποδαράδες....(οι πιο πολλοί είστε κρητικοί μαλάκα, σχόλιο δικό μου)
* Πριν πάω στο κιόσκι μου ήρθε καθώς περνούσαμε από τον στίβο μάχης να σπρώξω κάποιον στο λάκο με το νερό.
16/02
Ο λοχαγός μας , του δευτέρου λόχου , μας άφησε μία ολόκληρη μέρα να μην φοράμε τα άρβιλα για να ξεκουραστούν τα πέλματά μας. Στα παγκάκια που κάθονται για να κάνουν τσιγάρο είναι κάποιοι στρατιώτες και τους φωνάζω ότι ο δεύτερος λόχος πρέπει να πάει κάτω. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Όλος ο δεύτερος λόχος κάτω... παιδιά είστε του δευτέρου;
- Μας βλέπεις να φοράμε αρβίλες;
- Υπάρχουν και στον δεύτερο λόχο μαλάκες σαν και εσάς
17/02 Συνέντευξη με τον λοχαγό του λόχου. (Στην συνέχεια θα έχω ποστ με ατάκες του)
Στα ενδιαφέροντα του είχα βάλει γράψιμο. Και του είπα για το blog και σημείωσε την διεύθυνση! Γενικά πολύ καλά στην συνέντευξη. Πριν μπούμε περιμέναμε καθιστοί έξω από το γραφείο του. Είχε ένα πολύ όμορφο βράδυ. Σαν να ήμουν στην κατασκήνωση ένιωσα.
18/02 12:40
Πληρώθηκα! 8,63 ευρώ αναλυτικώς έλαβον:
1* 5 ευρώ
1* 2 ευρώ
1* 1 ευρώ
1* 0,5 ευρώ
6* 0,02 ευρώ
Όταν πληρώθηκα είδα στο χαρτί την διεύθυνση του blog. Αμφιβάλλω αν έχει μπει!
18:45
Έχω σχεδόν με τρία άτομο. Σήμερα χωρίς να γίνει τίποτα σχεδόν θύμωσα πιο πολύ από τις προηγούμενες φορές. Αλλά έδωσα τόπο στην οργή. να ρωτάς άλλη φορά και όταν μιλούσε σε άλλον με είπε κ μαλάκα και είπε και αυτό που άκουσες κιόλας ο μάγκας. Σου γαμώ το σπίτι παλιοπούστη.
22:04
Ο λοχίας στην βραδυνή αναφόρα είπε πηγαίντε τώρα να πλυθείτε,να γυαλιστείται, να ξυριστείται τέλος πάντων δεν ξέρω τι κάνετε κάθε βράδυ....
Δική μου σκέψη: πηδάμε τον λοχία στα τέσσερα. Απλά μου είχε σπάσει τα νεύρα γιαυτό το σκέφτηκα
19/02 Υπηρεσία στα μαγειρία
Κάποιος πήρε τηλέφωνο στο ραδιοφωνικό σταθμό που ακούγαμε και έκανε αφιέρωση. Μετά από λίγο ακούσαμε: αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται στα μαγειρία της 1ης ΜΑΛ , δεν θυμάμαι πιο τραγούδι ήταν κάποιο κρητικό πάντως. Το σλόγκαν της υπηρεσίας ήταν το ακόλουθο: πλένω δίσκους και βλασφημώ.... κατά το πίνω μπάφους και παίζω pro
20/02 11:35 Στην πρόβα ορκομωσίας
Ο διοικητής είπε να μην λέει όποιος θέλει το "ουνεκρόμ απ"(κεφάλι δεξίαπ) γιατί εδώ δεν έχουμε δημοκρατία εδώ είναι στρατός και θα το λεεί όποιος έχει την διαταγή να το λέει! Επίσης αν λιποθυμήσει κάποιος , από την πολύ ώρα ακινησίας, δεν θα χαλάσουμε την διάταξη αλλά οι δύο διπλανοί του θα τον πάνε πίσω που θα είναι ο γιατρός και μετά θα γυρίσουν στην θέση τους.
Η συνεχεία την επόμενη φορά. Χαιρετίσματα από την 1η ΜΑΛ

Ηλεκτρικό

Τις δύο τελευταίες μέρες ήμουν εξοδούχος. Από αύριο θα αρχίσει η πίεση. Έχουμε μείνει μόνο τα παιδιά που θέλαμε ειδικές δυνάμεις. Είμαστε πια ένας λόχος(Το ξέρω ότι δεν είχα αναφέρει ότι είμασταν δύο λόχοι). Δεν μας λένε πια στρατιώτες μας λένε υποψήφιους καταδρομείς. Θα έχουμε εντατικό πρόγραμμα και συνεχείς ασκήσεις πρωινές , απογευματινές , την τρίτη και την πέμπτη και βραδυνές , δύο βολές και μία πορεία. Θα τα καταφέρω σίγουρα!! Στο μέλλον θα πάρω τα πράγματα από την αρχή και θα πω ακριβώς πως ήταν μέχρι σήμερα.

Στο πρωινό

Ο διοικητής είπε ότι πετάξαμε πολύ ψωμί: "να παίρνετε όσο φαγητό μπορείτε να τρώτε, μην πετάμε τζάμπα, αμαρτία είναι. Την επόμενη άνοιξε τον κάδο με τα σκουπίδια και μας είπε να φάτε από τα σκουπίδια το πρωινό!!!!
σιγά ρε ράμπο ψάρωσες,
Μεγαλη φαντασια εχεις(κανονικη ετικετα)

1η ΜΑΛ

Στρατιώτης Maxim Glendower 08/Α/ΕΣΣΟ παρουσιάζομαι στην μεσημβρινή αναφορά του λόχου κύριε λοχαγέ για να σας αναφέρω ότι αιτούμαι λίγο χρόνο για να κάνω ποστ!!!

Για λίγο

Ναι Γιάννη μου.... Μίλησα με την μητέρα σου και την έπεισα να σε αφήσει. Θα πας κανονικά τις πρώτες ώρες στο φροντιστήριο και την τελευταία ώρα θα φύγεις.... Γιουυυυυυυυπιιιιιιιιιιιιιι!!! Ευχαριστώ μπαμπά!! Και σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα ρωτάω και τους δύο ταυτόχρονα….
Ο Γιάννης θα πάει συναυλία και εγώ φαντάρος. Δίκαια μοιρασιά. Το Μέγαρο Μαξίμου θα παραμείνει ανοικτό σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί το καλοκαίρι που είχα άδεια. Η συνέχεια της ιστορίας που έχει συγκλονίσει πιο πολύ από ότι στην αρχή "Η ΛΑΜΨΗ" σε επόμενα ποστ, σήμερα δεν προλαβαίνω. Επίσης έρχονται the new adventures of max in the army. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Θα έχετε μια έννοια λιγότερη αφού εγώ θα προσέχω τον μπαμπά πατρίδο!(εμ μα πια όλα η μητέρα να τα έχει!!)

Θυσία

Σήμερα πήγα και κουρεύτηκα. Είχα καιρό να τα κουρέψω τόσο κοντά. Μπορεί να τα έκοψα και παραπάνω από όσο χρειάζεται. Υπερβάλλον ζήλος μάλλον. Φαίνεται και ένα παλιό σημάδι που έχω. Ημουν στο εξοχικό και έκανα ποδήλατο. Με κυνήγησαν κάτι σκυλιά. Είχαν έρθει στο πλάι μου και εγώ για να μην μου δαγκώσουν το πόδι το είχα περάσει από την άλλη πλευρά. Είχα και τα δύο μου πόδια από την μία πλευρά άρα και περισσότερο βάρος. Το ποδήλατο άρχισε να παίρνει κάποια κλίση προς τα αριστερά. Τελικά πέτυχε δεν με δάγκωσαν αλλά πέτυχα ένα τοίχο καταλάθος. Χωρίς να καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει έτρεξα σπίτι. Είχα χτυπήσει ανάμεσα στο μάτι και το αυτί. Λίγο διαφορετικά να χτυπούσα θα έχασα ή το μάτι μου ή το αυτί μου. Είχα κάνει πληγή. Πήγα στο κέντρο υγείας της περιοχής και με περιποιήθηκαν λίγο. Θα χρειαζόμουν ράμματα. Αλλά επειδή ήμουν λέει δεκαπέντε έπρεπε να πάω στο "Παίδων". Επρεπε να πάμε πίσω στο σπίτι να πάρουμε το βιβλιάριο υγείας και να πάμε Ζωγράφου που είναι το "Παίδων". Ταλαιπωρία σκέτη δηλαδή. Εντάξει όλα πήγαν καλά τελικά. Εκανα τρία ράμματα. Το κακό ήταν ότι το έπαθα καλοκαίρι και έχασα τα μπάνια αλλά καλύτερο από το να έχασα το μάτι μου.
Δεν μου έχει μείνει ψυχολογικό τραύμα ούτε με τα σκυλιά ούτε με τα ποδήλατα ευτυχώς. Αυτά.

Ελευθερία

Χτες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα! Γενικά η πέμπτη είναι η αγαπημένη μου μέρα. Ξεκίνησε πολύ νωρίς. Πήγα στον Γέρακα να δω τον πρώην προϊστάμενό μου. Είχα να τον δω καιρό. Πήγα εκεί νωρίς για να "ελέγξω" την βιτρίνα του. "Δεν το πιστεύω ότι ήρθες τόσο πρωί!!! "Μου είπε ο λ. Εγώ του είπα ότι μου αρέσε πάντα η βιτρίνα του γιαυτό ήρθα νωρίς. Τα είπαμε έτσι λίγο στα όρθια. Μετά έκανα μία βόλτα στο μαγαζί μέχρι να μπορέσει να κάνει διάλλειμα. Δεν μου άρεσε πολύ το μαγαζί αλλά εντάξει, ένα σούπερ μάρκετ είναι τι να μου αρέσει; Εκατσα και μετά από λίγη ώρα κάθισε μαζί μου. Μου είπε για την κατάσταση στην δουλειά του. Μια χαρά τα πηγαίνει. Είναι περήφανος γενικά αλλά και ειδικά για την δουλειά του. Οπου πηγαίνει το απογειώνει το τμήμα, κάνει πολύ καλές πωλήσεις. Ελπίζω να μπορέσει να κάνει και κάτι καλύτερο γιατί χάνετε στα σούπερ μάρκετ. Τον χάρηκα που κάθισε μαζί μου σχεδόν μιάμιση ώρα, γιατί όταν δούλευε μαζί μου δεν προλάβαινε να καθίσει καθόλου. Τον αποχαιρέτησα και μου ευχήθηκε τα καλύτερα για τον στρατό. Πρόλαβε να με διαφημίσει κιόλας στον διευθυντή προσωπικού: "από εδώ ο maxim συναργάτης μου στο προηγούμενο κατάστημα που ήμουν...".
Στην επιστροφή πήγα σέ ένα πολύ όμορφο μέρος. Είχα πει κάποτε ότι θα έδινα τα πάντα για να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα. Μετά από το χτεσινό είπα ότι θα έδινα δύο φορές τα πάντα για να έχω ένα σπίτι σε εκείνο το μέρος. Είναι σε υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Αρκετά κοντά από εκεί που μένω. Ενας παράδεισος σε απόσταση αναπνοής. Η ηρεμία που μπορείς να νιώσεις σε ένα τέτοιο μέρος δεν περιγράφεται με λόγια.
Το μεσημέρι προσπάθησα να ξεκουραστώ. Το πρόγραμμά μου για τις τελευταίες μέρες πριν παρουσιαστώ είναι γεμάτο. Τηλέφωνα βαρούσαν για να κανονίσω το απογευματινό και το βραδυνό. Το απόγευμα τελικά κανόνισα να βγω με φίλους. Πήγαμε σε ένα καφενείο. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα φάγαμε. Πέρασα πολύ όμορφα με τα παιδιά. Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί. Αν δεν κάνω λάθος έξι μήνες. Ηταν πραγματικά πολύ όμορφα. Μια φορά εκεί που τα πίναμε , σε ένα τσούγκρισμα τσίπουρου ο γ είπε στην υγεία του maxim και οι υπόλοιποι στην υγειά του!!! Πολύ το χάρηκα. Πραγματικά με άγγιξε. Τους νιώθω πολύ κοντά μου και ήταν σημαντικό για μένα να γίνει κάτι τέτοιο πριν φύγω, όχι να πιούμε στην υγεία μου αλλά να μαζευτούμε πάλι όλοι μαζί. Θα ήθελα να παίξουμε ποδόσφαιρο πάλι όλοι μαζί πριν φύγω αλλά μου φαίνεται δύσκολο να γίνει. Δεν πειράζει θα βρεθούμε στην πρώτη άδειά μου.
Οπως είπα το πρόγραμμά μου είναι πολύ φωρτομένο αυτές τις μέρες. Κατά την διάρκεια της οινο/τσιπουροποσίας οριστικοποίησα και την βραδυνή έξοδο. Εφυγα απευθείας από εκεί. Πήγα. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Πέρασα πολύ όμορφα αν και κουρασμένος. Κάθε φορά περναώ καλά.
Σήμερα το μεσημέρι που ξύπνησα νόμιζα ότι ήταν ακόμα Πέμπτη. Τόσο καλή διάθεση έχω ακόμα. Αυτό θέλω μέχρι να φύγω. Γεμάτες μέρες!
Καλό μήνα σε όλους!!!
Αφιερωμένο στους Π Γ Δ Μ, (είναι το αρχικό γράμμα των φίλων που τα πίναμε μαζί και όχι η Πρωην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Ξέρεις ότι έκανες πολλά για αρχίσω και να τελειώσω όμορφα την μέρα μου!

Μαξιλάρι

Το Σάββατο ήταν η τελευταία μέρα που δούλεψα. Πήρα άδεια. Θα κάθομαι και θα με πληρώνουν μέχρι να παρουσιαστώ. Τους χαιρέτησα σχεδόν όλους. Από την Παρασκευή ξεκίνησα να χαιρετάω και πάλι κάποιους άφησα. Λίγες μέρες πριν αλλάξει ο χρόνος είχε φύγει ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής. Την Πέμπτη σταμάτησε να δουλεύει και ο διευθυντής. Αφού φεύγω και εγώ τα πράγματα δεν θα πάνε καλά στο μαγαζί. Μάλλον δεν θα ξανάκανω ποστ για την δουλειά, εκτός αν θυμηθώ κάποια πολύ καλή περίπτωση πελάτη.

....και σκούζει*

*αφιερωμένο στην xoxlidaki και τις γάτες της που αυξάνονται και πληθύνονται

Auf Aufgabe sein Buchhändlers*

ΖΗΤΕΙΤΑΙ εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο
*ο τίτλος κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο αλλά πολύ αμφιβάλλω αν τελικά βρήκα τις σωστές λέξεις στα γερμανικά

Ξενύχτι!

Μετά από πολλές ώρες γυρνάμε. Δεν ήταν στο σχέδιο να μείνουμε τόσο. Αλλά φύγαμε από ένα τυχαίο περιστατικό. Οσο τυχαίο μπορεί να είναι βέβαια ένα μεθύσι πρωτοχρονιάτικα. Ηταν καλά μέχρι να φύγουμε. Η μουσική πολύ καλή οι ερμηνείες λίγο περιέργες αλλά σχετικά όλα καλά. Το φλουρί έτυχε στο κανονισμένο άτομο. Το κρασί πολύ καλό.
Στο δρόμο της επιστροφής θα περνούσαμε από εκεί. Το σκέφτηκα και το αποφάσισα. Μία μικρή στάση στο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων. Το εισιτήριο έγραφε την ώρα αναχώρησης: οκτώ και τριάντα. Ευτυχώς θα περίμενα λίγη ώρα. Στην κατάσταση που ήμουν θα μπορούσε να με πάρει ο ύπνος στην αναμονή.
Το ταξίδι μου φάνηκε μεγάλο παρόλο που είναι μόνο δύο ώρες. Όταν έφτασα εκεί ήταν δέκα το πρωί και έψαξα να βρω το σπίτι. Δεν ήταν και δύσκολο είναι ακριβώς στο στρατόπεδο. Δεν με περίμενε και άκουσα το : καλά δεν σου είπα να μου πεις αν θα έρθεις!!! Εγώ το έκανα για έκπληξη ρε!!! Η ε για άλλη μια φορά ηρέμησε την κατάσταση. Χρόνια πολλά! Καλή χρονιά! Να το χαιρόμαστε!! Ετσι ρε ε όχι σαν τον άλλον τον κάφρο.
Περάσαμε πολύ ωραία. Φάγαμε κυρίως και ήπιαμε λιγάκι. Γνώρισα και την υπόλοιπη οικογένεια. Χαρούμενοι άνθρωπο όλοι. Τελικά μόνο β είναι έτσι οι υπόλοιποι έιναι σαν την ε. Χρονιά πολλά β

Ανάρτηση

Σήμερα σύμφωνα με το ημερολόγιο έχω την γιορτή μου. Ο Μάξιμος γιορτάζει επίσης και στις 10 Απριλίου. Είχα σκεφτεί να κάνω ποστ σήμερα ότι και καλά γιορτάζω. Η lote alcarin με πρόλαβε και μου ευχήθηκε πριν ποστάρω. Για μια στιγμή σκέφτηκα να σβήσω το σχόλιό της αλλά είμαι καλό παιδί εγώ!Αυτά.

Λες βρε Ντένη;

Φίλε μου, να ξέρεις ότι παρά την κακή σου ψυχολογική κατάσταση και τον πυρετό που είχες και ότι με τις βάρδιες δεν ξέρεις τι μέρα είναι και λοιπά τα πράγματα θα αλλάξουν. Ολα θα λυθούν με ένα μαγικό τρόπο. Το γνωστό κανάλι έβαλε πάλι σε επανάληψη τους "Δύο Ξένους".

N.

Οταν άρχισα να δουλεύω στο ιχθυοπωλείο είχα πει πολλές φορές ότι με αυτά που κάνω θα χαλάσει το κάρμα μου. Τελικά δεν χρειάζοταν το ιχθυοπωλείο για να χαλάσει το κάρμα μου. Μπορώ και μόνος να κάνω μεγάλες βλακείες...

Ουρανός

Χτές έγινε ένας χαμός με το πρόγραμμα στην δουλειά. Εκεί που ήταν να πάω σήμερα στις 7 τελικά καταλάθος θα πήγαινα στις 5. Είχα βάλει κανονικά ξυπνητήρι στις 4:30. Το βράδυ ξύπνησα 1:30. Από εκείνο το σημείο δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου "κανονικά". Σκεφτόμουν διάφορα. Κάποια στιγμή ακούω το ξυπνητήρι. Σηκώνομαι το κλείνω και το βάζω να ξαναχτυπήσει στις 4:40. Εκεί μάλλον κάποιο λάθος έκανα, γιατί ενώ το ξυπνητήρι είχε μπει θα χτυπούσε την επόμενη μέρα! Ξύπνησα στις 5:30 χώρις να ακούσω τίποτα και μόλις είδα την ώρα αγχώθηκα λίγο. Αλλά εντάξει προλάβαινω. Το σπίτι μου είναι πέντε λεπτά από την δουλειά μου. Χτύπησα κάρτα 5:45. Ο δ μόλις με είδε εκτός από καλημέρα μου είπε ότι τον κοψωχόλιασα γιατί δεν έχω αργήσει ποτέ στην δουλεία και του φάνηκε περιέργο αλλά ηρέμησε όταν με είδε.
Το ωραίο που έγινε είναι ότι ενώ χτύπησα τόσο αργά την κάρτα σταμάτησα να δουλεύω κανονικά σαν να πήγα στις 5 . Πήγα πάνω και κάθισα και περίμενα να σχολάσω! Αλητεία; Εντάξει όχι τόσο.Το είχα πει στον δ και με άφησε. Και παραπάνω κοιμήθηκα και λιγότερο δούλεψα. Σωστός;
Σημείωση: ο τίτλος για άλλη μια φορά δανεικός. Νονά αυτή την φορά η λ.

Το μακρύ ταξίδι...

... and now you thing its time for a break but real life has no brakes(επίτηδες). Chapter twenty-five. Army is a four letter word.
Παρουσιάζομαι στις 12/2 στα Χανιά! Άντε και του χρόνου!

Ο Αμίλητος

Μιλούσε με την Υπομονή στο msn.Η Υπομονή του είπε οτι ο Αμίλητος είναι σπίτι. Αφού έριξε ένα μπινελίκι πρώτα έφυγε από το pc και πήγε στο Πολύγευστο να πάρει σουβλάκια. Είπε στο Αιμύλιο ότι είναι για τον Αμίλητο και ο Αιμύλιος έτρεξε αμέσως να τον εξυπηρετήσει. Έφτασε με το αυτοκίνητο στο σπίτι του Αμίλητου και μπήκε χωρίς να χτυπήσει το κουδούνι, είχε συνενοηθεί με την Υπομονή. Ο Αμίλητος τον είδε και το μάτι του έπεσε αμέσως στην σακούλα με τα σουβλάκια. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Ο Αμίλητος κοίταξε την Υπομονή, κατάλαβα πως είχε βάλει το χέρι της για αυτή την έκπληξη. Εκείνη χαμογέλασε και τον αγκάλιασε. Φάγανε όλοι μαζί. Ο Αμίλητος έφυγε μετά από δύο ώρες. Θα έκανε να τον ξαναδεί πολύ καιρό γιατί ο Αμίλητος όποτε γυρνούσε, όπως προδίδει και το όνομά του, δεν λέει οτι έχει επιστρέψει.

Ανασκόπηση

Έφυγε το 2007. Μια χρονιά πολύ καλή για εμένα. Έκανα τόσο πολλά πράγματα όσα σχεδόν δεν είχα κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τρομερή ανασκόπηση; Αν και άργησα καλή χρονιά σε όλους με υγεία.