Friday, June 22, 2012

Τα τέσσερα γουρουνάκια!

Χθες το βράδυ είδα ένα κουφό όνειρο. Αλλά δεν θα σας πω γιαυτό σήμερα. Σήμερα θα σας πω γιαυτό που σκεφτόμουν το πρωί στην δουλειά. Έχω πολύ ελεύθερο χρόνο δυστυχώς και σκέφτομαι ότι νάναι. Σκεφτόμουν λοιπόν τα ζευγάρια των προημιτελικών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου. Ήδη η Πορτογαλία πέρασε την Τσεχία. Απόψε θα περάσουμε εμείς τους Γερμανούς. Αύριο θα περάσουν οι Ισπανοί τους Γάλλους και μεθαύριο θα περάσει η Ιταλία τους Άγγλους. Ούτε κανονισμένο να το είχαμε. Ευκαιρία για δύο μεγάλους ημιτελικούς. Ανάμεσα στα Γουρούνια (από τα αρχικά των χωρών στα αγγλικά , Portugal, Italy, Greece , Spain) όπως μας λένε κάποιοι. Ημιτελικοί: Ελλάδα - Ιταλία και Πορτογαλία - Ισπανιά.  Τα γειτονάκια θα παίξουμε. Οι φτωχοί του νότου. Οι χρεωκοπημένοι.
Αν εξαιρέσουμε το ζευγάρι Τσεχία - Πορτογαλία τα υπόλοιπα τρία έχουν πολιτικές προεκτάσεις, νομίζω. Οι τρεις χώρες της Μεσογείου κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν την χρεωκοπία και παίζουν εναντίον χωρών/ομάδων που λίγο πολύ τους έχουν δανείσει. (εντάξει η Αγγλία μπορεί να μην έχει δανείσει την Ιταλία αλλά ποιητική αδεία). Όχι τον Μήτρογλου και τον Τάτο όπως έκανε ο Μαρινάκης. Αλλά αυτό μας πείραζε γιατί δημιουργούσε πελατειακές σχέσεις μεταξύ των ομάδων.
Οι λαοί με τα περισσότερα προβλήματα , ανεργία , ύφεση, θα πάρουν για λίγο χαρά μέσα από το ποδόσφαιρο όπου όλα μπορούν να συμβούν. Όπου δεν κερδίζει πάντα ο πιο δυνατός ή ο πιο πλούσιος. Βέβαια μόνο η Ελλάδα είναι το πραγματικά μεγάλο αουτσάιντερ στα ποδοσφαιρικά ζευγάρια.Τα άλλα δύο μοιάζουν πιο αμφίρροπα. Θα το κάνει όπως το 40' αλλά αντίστροφα. Αυτή την φορά πρώτα θα κερδίσουμε τους Γερμανούς και μετα τους Ιταλούς. Στο τελικό θα πάνε οι δύο ομάδες που κατέκτησαν τελευταίες το τρόπαιο. Θα μας περιμένει η παρέα των Ισπανών. Οχι υπερόπτες,αλαζόνες και αχώνευτοι όπως οι συμπατριώτες τους στο μπάσκετ. Θα γίνει ένας τελικός αλλά οι ομάδες θα είναι μαζί. Όπως μαζί βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες πέρυσι το καλοκαιρί αντιμετωπίζοντας όμοια προβλήματα.
Ίσως να μην είναι και τόσο σημαδιακό εντάξει...

Thursday, June 21, 2012

Το νερό μου

Η ζέστη είναι αφόρητη. Με κουράζει. Με εξουθενώνει. Σχεδόν με εξατμίζει. Άλλωστε το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από νερό σε ποσοστό μεγαλύτερο από το μισό. Το νερό μου ανεβαίνει. Ανεβαίνει στον ουρανό. Κλείνεται σε ένα σύννεφο. Ξαφνικά με μια καλοκαιρινή μπόρα γίνεται σταγόνες βροχής. Κάνει ελεύθερη πτώση σαν άλλος αλεξιπτωτιστής. Ταξιδεύει παντού. Ξεπλύνει αυλές. Ποτίζει κήπους. Λιμνάζει σε λακούβες στους δρόμους. Τρέχει από υδροροές. Στάζει από τέντες. Δροσίζει πρόσωπα. Χαλάει μπάνια. Οι άνθρωποι που τους αρέσει η βροχή χαίρονται. Βλέπουν την βροχή και ξέρουν πως κοιτάνε ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Ένας τρόπος να νιώθεις ότι μπορείς να ταξιδέψεις παντού. Είτε κοντά είτε μακρυά. Να πας σε μέρη που δεν έχεις ξαναπάει.
Μυρίζει βροχή...

Wednesday, June 20, 2012

Α ρε Έλληνα

Μας εξαγόρασαν λοιπόν. Όποιος βλέπει λίγο ειδήσεις στο διαδίκτυο και γνωρίζει πως δουλεύω σε σούπερ μάρκετ καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάω. Είμαστε ελληνική εταιρεία πια. Κανονίστε να μας αγαπάτε περισσότερο! Γιατί ως γνωστόν ο Έλληνας επιχειρηματίας αγαπάει την Ελλάδα. Δεν βγάζει τις καταθέσεις του στο εξωτερικό. Με αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται οι κυβερνήσεις να δίνουν συνέχεια λεφτά στις τράπεζες. Δεν απολύει υπαλλήλους και κάνει συνεχώς προσλήψεις. Φυσικά μόνο Έλληνες έτσι. Για να μειωθεί  η ανεργία να φύγει η ύφεση να έρθει η δίεση αλλά και ο αστερίσκος μην σου πω. Δίνει συνέχεια όλο και περισσότερα δικαιώματα στους εργαζομένους. Κάνει κοινωνικό έργο , δεν κοιτάει το κέρδος αλλά την κατανάλωση βρε παιδί μου. Δεν έχει σημασία να βγάλουμε χρήματα αλλά να φάει ο κόσμος βρε αδερφέ. Φυσικά υποστηρίζει και τα ελληνικά προϊόντα. Το σημαντικότερο κάνει επενδύσεις! Στην Ελλάδα φυσικά. Τι νομίζετε; Πως επειδή ξαφνικά έχασαν κάποια προνόμια θα κλείσουν ας πούμε τις μονάδες παραγωγής τους και θα πάνε παραδείγματος χάριν στην Βουλγαρία; ΠΟΤΕ! Ο Έλληνας επιχειρηματίας αγαπάει την Ελλάδα πιο πολύ από το πορτοφόλι του! Μια φορά είχαμε παίξει Μονόπολη να φανταστείς με Έλληνα επιχειρηματία και δεν μας ζητούσε ενοίκια! Γιαυτό σας λέω!

Thursday, June 14, 2012

ΟΑΕΔ τα σπάει

Έχει γίνει εδώ και καιρό αλλά όλο κάτι συμβαίνει και δεν το γράφω. Η ιστοριά έχεις ως εξής. Υπάρχουν προγράμμα του ΟΑΕΔ που επιδοτούν τα σούπερ μάρκετ και παίρνουν υπαλλήλους δοκιμαστικά για έξι μήνες. Δουλεύουν οκτάωρο ,έξι το πρωί με δύο το μεσημέρι , και έχουν πάντα ρεπό Σάββατο. Μπορούν να δουλέψουν σε όποιο τμήμα θέλουν, αλλά αν δουλέψουν σε τμήμα φρέσκων προϊόντων δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν μαχαίρια κλπ. Άρα αυτομάτως ιχθυοπωλείο κρεοπωλείο και πάγκους κοπής τυριών/αλλαντικών είναι σαν να έχουν έναν υπάλληλο λιγότερο αφού ο υπάλληλος δεν μπορεί να καθαρίσει ψάρια ή να κόψει κρέας κοκ. Λοιπόν επειδή οι νόμοι στην Ελλάδα ή δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται κατά συνθήκη ξέρω κάποιον υπάλληλο ο οποίος διάλεξε να δουλέψει στο ιχθυοπωλείο. Όχι σε έμας. Σε άλλο κατάστημα. Το παιδί θες επειδή βαριόταν; θες επειδή τον ανάγκασαν; θες επειδή ήθελε να έχει περισσότερες ελπίδες να μείνει αφού τελειώσει το πρόγραμμα; καθάριζε ψάρια , έκοβε και σολομό. Κανονικά ότι κάνει ένας υπάλληλος. Έλα όμως που κάποια στιγμή κόπηκε. Βαθιά κιόλας. Δεν μπορούσαν να τον πάνε στον γιατρό. Τι του έβαλαν άραγε στην πληγή του; ε; Δεν σας λέω να το βρείτε μόνοι σας.

Tuesday, June 12, 2012

Ποιος κατάλαβε;

Ακούστηκε ο ήχος του κλουβιού. Εγώ δεν χάρηκα , ούτε ανήσυχησα. Πίστευα πως θα το έχει προβλέψει. Εγώ μετά την πρώτη φορά το είχα στο νου μου. Ίσως δεν το είχε σχεδιάσει καλά από την αρχή. Εγώ την αμβροσία την είχα ξεχάσει. Με καθυστέρησε αυτό λιγάκι. Χάζευα κιόλας. Δεν κατάλαβα ακριβώς τι έγινε. Όταν είδα όμως ποιος μπήκε στο κλουβί λέω περαστικά. Τον ελευθέρωσα με οποιοδήποτε κόστος. Κανένα στην δική μου περίπτωση. Η παραδοχή της ήττας ήρθε ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα. Τα στημένα είναι για σένα. Τα κανονικά για μένα. Μπορεί την τέταρτη.

Monday, June 11, 2012

Χωρίς βαρύγδουπα

Η τελευταία εβδομάδα στην δουλειά πέρασε ευχάριστα. Οι μέρες είχαν και από κάτι μικρό αστείο. Περνούσαν σχετικά γρήγορα οι ώρες στην δουλειά. Είχε λίγο παραπάνω δουλειά. Βοηθάει αυτό για να περάσει πιο γρήγορα η μέρα. Σήμερα έγινε ένα περιστατικό που ήθελα να το πω. Μια κυρία αγόρασε δύο καβουράκια για να παίζουν τα παιδιά της. Μάλιστα διάλεξαν κιόλας κάποια που ήταν αρκετά κινητικά. Εως επιθετικά θα έλεγα. Πως θα έπαιζαν αν δεν ήταν κινητικά ε;