Monday, February 25, 2008

1η ΜΑΛ

Στρατιώτης Maxim Glendower 08/Α/ΕΣΣΟ παρουσιάζομαι στην μεσημβρινή αναφορά του λόχου κύριε λοχαγέ για να σας αναφέρω ότι αιτούμαι λίγο χρόνο για να κάνω ποστ!!!

Thursday, February 07, 2008

Για λίγο

Ναι Γιάννη μου.... Μίλησα με την μητέρα σου και την έπεισα να σε αφήσει. Θα πας κανονικά τις πρώτες ώρες στο φροντιστήριο και την τελευταία ώρα θα φύγεις.... Γιουυυυυυυυπιιιιιιιιιιιιιι!!! Ευχαριστώ μπαμπά!! Και σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα ρωτάω και τους δύο ταυτόχρονα….
Ο Γιάννης θα πάει συναυλία και εγώ φαντάρος. Δίκαια μοιρασιά. Το Μέγαρο Μαξίμου θα παραμείνει ανοικτό σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί το καλοκαίρι που είχα άδεια. Η συνέχεια της ιστορίας που έχει συγκλονίσει πιο πολύ από ότι στην αρχή "Η ΛΑΜΨΗ" σε επόμενα ποστ, σήμερα δεν προλαβαίνω. Επίσης έρχονται the new adventures of max in the army. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Θα έχετε μια έννοια λιγότερη αφού εγώ θα προσέχω τον μπαμπά πατρίδο!(εμ μα πια όλα η μητέρα να τα έχει!!)

Tuesday, February 05, 2008

Θυσία

Σήμερα πήγα και κουρεύτηκα. Είχα καιρό να τα κουρέψω τόσο κοντά. Μπορεί να τα έκοψα και παραπάνω από όσο χρειάζεται. Υπερβάλλον ζήλος μάλλον. Φαίνεται και ένα παλιό σημάδι που έχω. Ημουν στο εξοχικό και έκανα ποδήλατο. Με κυνήγησαν κάτι σκυλιά. Είχαν έρθει στο πλάι μου και εγώ για να μην μου δαγκώσουν το πόδι το είχα περάσει από την άλλη πλευρά. Είχα και τα δύο μου πόδια από την μία πλευρά άρα και περισσότερο βάρος. Το ποδήλατο άρχισε να παίρνει κάποια κλίση προς τα αριστερά. Τελικά πέτυχε δεν με δάγκωσαν αλλά πέτυχα ένα τοίχο καταλάθος. Χωρίς να καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει έτρεξα σπίτι. Είχα χτυπήσει ανάμεσα στο μάτι και το αυτί. Λίγο διαφορετικά να χτυπούσα θα έχασα ή το μάτι μου ή το αυτί μου. Είχα κάνει πληγή. Πήγα στο κέντρο υγείας της περιοχής και με περιποιήθηκαν λίγο. Θα χρειαζόμουν ράμματα. Αλλά επειδή ήμουν λέει δεκαπέντε έπρεπε να πάω στο "Παίδων". Επρεπε να πάμε πίσω στο σπίτι να πάρουμε το βιβλιάριο υγείας και να πάμε Ζωγράφου που είναι το "Παίδων". Ταλαιπωρία σκέτη δηλαδή. Εντάξει όλα πήγαν καλά τελικά. Εκανα τρία ράμματα. Το κακό ήταν ότι το έπαθα καλοκαίρι και έχασα τα μπάνια αλλά καλύτερο από το να έχασα το μάτι μου.
Δεν μου έχει μείνει ψυχολογικό τραύμα ούτε με τα σκυλιά ούτε με τα ποδήλατα ευτυχώς. Αυτά.

Friday, February 01, 2008

Ελευθερία

Χτες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα! Γενικά η πέμπτη είναι η αγαπημένη μου μέρα. Ξεκίνησε πολύ νωρίς. Πήγα στον Γέρακα να δω τον πρώην προϊστάμενό μου. Είχα να τον δω καιρό. Πήγα εκεί νωρίς για να "ελέγξω" την βιτρίνα του. "Δεν το πιστεύω ότι ήρθες τόσο πρωί!!! "Μου είπε ο λ. Εγώ του είπα ότι μου αρέσε πάντα η βιτρίνα του γιαυτό ήρθα νωρίς. Τα είπαμε έτσι λίγο στα όρθια. Μετά έκανα μία βόλτα στο μαγαζί μέχρι να μπορέσει να κάνει διάλλειμα. Δεν μου άρεσε πολύ το μαγαζί αλλά εντάξει, ένα σούπερ μάρκετ είναι τι να μου αρέσει; Εκατσα και μετά από λίγη ώρα κάθισε μαζί μου. Μου είπε για την κατάσταση στην δουλειά του. Μια χαρά τα πηγαίνει. Είναι περήφανος γενικά αλλά και ειδικά για την δουλειά του. Οπου πηγαίνει το απογειώνει το τμήμα, κάνει πολύ καλές πωλήσεις. Ελπίζω να μπορέσει να κάνει και κάτι καλύτερο γιατί χάνετε στα σούπερ μάρκετ. Τον χάρηκα που κάθισε μαζί μου σχεδόν μιάμιση ώρα, γιατί όταν δούλευε μαζί μου δεν προλάβαινε να καθίσει καθόλου. Τον αποχαιρέτησα και μου ευχήθηκε τα καλύτερα για τον στρατό. Πρόλαβε να με διαφημίσει κιόλας στον διευθυντή προσωπικού: "από εδώ ο maxim συναργάτης μου στο προηγούμενο κατάστημα που ήμουν...".
Στην επιστροφή πήγα σέ ένα πολύ όμορφο μέρος. Είχα πει κάποτε ότι θα έδινα τα πάντα για να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα. Μετά από το χτεσινό είπα ότι θα έδινα δύο φορές τα πάντα για να έχω ένα σπίτι σε εκείνο το μέρος. Είναι σε υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Αρκετά κοντά από εκεί που μένω. Ενας παράδεισος σε απόσταση αναπνοής. Η ηρεμία που μπορείς να νιώσεις σε ένα τέτοιο μέρος δεν περιγράφεται με λόγια.
Το μεσημέρι προσπάθησα να ξεκουραστώ. Το πρόγραμμά μου για τις τελευταίες μέρες πριν παρουσιαστώ είναι γεμάτο. Τηλέφωνα βαρούσαν για να κανονίσω το απογευματινό και το βραδυνό. Το απόγευμα τελικά κανόνισα να βγω με φίλους. Πήγαμε σε ένα καφενείο. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα φάγαμε. Πέρασα πολύ όμορφα με τα παιδιά. Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί. Αν δεν κάνω λάθος έξι μήνες. Ηταν πραγματικά πολύ όμορφα. Μια φορά εκεί που τα πίναμε , σε ένα τσούγκρισμα τσίπουρου ο γ είπε στην υγεία του maxim και οι υπόλοιποι στην υγειά του!!! Πολύ το χάρηκα. Πραγματικά με άγγιξε. Τους νιώθω πολύ κοντά μου και ήταν σημαντικό για μένα να γίνει κάτι τέτοιο πριν φύγω, όχι να πιούμε στην υγεία μου αλλά να μαζευτούμε πάλι όλοι μαζί. Θα ήθελα να παίξουμε ποδόσφαιρο πάλι όλοι μαζί πριν φύγω αλλά μου φαίνεται δύσκολο να γίνει. Δεν πειράζει θα βρεθούμε στην πρώτη άδειά μου.
Οπως είπα το πρόγραμμά μου είναι πολύ φωρτομένο αυτές τις μέρες. Κατά την διάρκεια της οινο/τσιπουροποσίας οριστικοποίησα και την βραδυνή έξοδο. Εφυγα απευθείας από εκεί. Πήγα. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Πέρασα πολύ όμορφα αν και κουρασμένος. Κάθε φορά περναώ καλά.
Σήμερα το μεσημέρι που ξύπνησα νόμιζα ότι ήταν ακόμα Πέμπτη. Τόσο καλή διάθεση έχω ακόμα. Αυτό θέλω μέχρι να φύγω. Γεμάτες μέρες!
Καλό μήνα σε όλους!!!
Αφιερωμένο στους Π Γ Δ Μ, (είναι το αρχικό γράμμα των φίλων που τα πίναμε μαζί και όχι η Πρωην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Ξέρεις ότι έκανες πολλά για αρχίσω και να τελειώσω όμορφα την μέρα μου!