Friday, June 26, 2009

Αίμα

Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στο μελλοντικό εξοχικό μου. Είχαμε δουλειές. Ολη η οικογένεια ήταν εκεί. Καθώς δούλευα ένιωθα δυνατός. Δυνατός και νέος. Ακούραστος. Γεμάτος όρεξη για ζωή. Τόσο πολύ που ήθελα να το φωνάξω. ΕΙΜΑΙ ΝΕΟΣ. Είχα να νιώσω από τον στρατό έτσι.

Thursday, June 25, 2009

σημαντικό!

πρόσωπο: σαγαπάω...
άλλο πρόσωπο:.....

πρόσωπο: έκοψα τα νύχια μου
άλλο πρόσωπο: α ωραία τα έκανες


πρόσωπο: νιώθω ότι μαζί σου βρήκα τον έρωτα...
άλλο πρόσωπο:....

πρόσωπο: βρήκα μια τρίχα στο πάτωμα
άλλο πρόσωπο: κατσαρή ή ίσια;

Wednesday, June 24, 2009

Πάτησε το τέζα και τεεεζα

Ο Χίτλερ μιλώντας στους αξιωματικούς του δίνει τις τελευταίες οδηγίες για τις επιθέσεις στα κράτη που θέλει να κατακτήσει:
- Θα πιάσετε και θα σκοτώσετε τρία εκατομμύρια Εβραίους καθώς και τους δυο πρώτους υδραυλικούς που θα βρείτε μπροστά σας!
- Μα Φύρερ τους υδραυλικούς γιατί να τους σκοτώσουμε...;
Γυρνόντας στον έμπιστό του λέει:
- Είδες; στο είπα ότι κανείς δεν θα νοιαζόταν για τρια εκατομμύρια Εβραίους...

Monday, June 22, 2009

freakτεζα

Να το τίτλος. Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Ακόμα και ο τίτλος βέβαια αυτή την φορά δεν είναι δικός μου

Ηράκλειος Σχολή

Πέρασα από το παλιό μου λύκειο. Το γκρεμίζουν. Συνεχίζουν βασικά την δουλειά του εγκέλαδου. Από το 1999 είναι έτσι το καημένο. Φέτες. Ε αποφάσισαν να σταματήσουν να το κάνουν χώρο στάθμευσης για τις γύρω πολυκατοικίες που είχαν εκμεταλλεύθει το προαύλιό του. Δεν ξέρω τι θα το κάνουν τελικά, θα σας ενημερώσω.
Στο συγκεκριμένο σχολείο φοίτησε και ο θείος μου. Μπορεί από τότε να έλεγαν ότι θα φτιάξουν το νέο κτίριο. Θυμάμαι ότι το έλεγαν σε μένα όταν πήγαινα γυμνάσιο. Τελικά πρώτη λυκείου πήγα σε αυτό το κτίριο.
Ηταν πολύ στενόχωρο. Κακοδιατηρημένο. Κάποιοι εξωσχολικοί το είχαν χαρακτηρίσει και φυλακή. Είχαν γράψει κελί ένα, κελί δύο στις αίθουσες με σπρέυ. Το πότε θα το επισκευάσουν ή θα άρχιζαν την κατασκευή του νέου ήταν ένα παραμύθι που κρατούσε χρόνια όπως είπα. Τελικά λόγο του σεισμού του 99 αποφάσισαν μάλλον να επισπεύσουν την διαδικασία.
Δευτέρα λυκείου πήγα στο παλιό μου γυμνάσιο. Αναγκαστικά είμασταν με δύο βάρδειες. Δευτέρα - Τρίτη και Τετάρτη πρωί και Πέμπτη Παρασκεύη απόγευμα. Η πρώτη και τελευταία χρονιά που μου συνέβη αυτό. (Ψιλό με κατάστρεψε αυτή η χρονιά. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ για να διαβάσω με τίποτα, βέβαια την προηγούμενη με την κατάληψη με ψιλοκατάστρεψε αλλά τέλος πάντων).
Τελικά όταν πήγα τρίτη λυκείου ήταν την πρώτη χρονιά που λειτούργησε το νέο κτίριο. Σε κανέναν δεν άρεσε μπορώ να πω. ( Εμένα μου άρεσε ). Ολοι προτιμούσαν το παλιό κτίριο - φυλακή. Μετέφεραν και τις παλιές τους συνήθειες στο νέο κτίριο. Κολλούσαν τα θρανιά στους τοίχους για να έχουν περισσότερο χώρο , περιορίζοντας βέβαια το ένα από τα δύο παιδάκια να μην μπορεί να βγει κανονικά και να πρέπει να σηκώσει το άλλο παιδάκι για να βγει στον διάδρομο ενώ θα μπορούσε το θρανίο να έχει μετατοπιστεί λίγο πιο κέντρικα ώστε και τα δύο παιδάκι να μπορούν να βγουν στον διάδρομο χωρίς να ενοχλεί το ένα το άλλο. Το έγραψα όλο αυτό με κίνδυνο να ξενερώσει αυτός που διαβάζει το ποστ αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση. Μόνο στην δική μου αίθουσα δεν τα είχαμε κολλήσει στους τοίχους.
Τέλος πάντων αυτή είναι η κτιριακή ιστοριά μου στο λύκειο. Την θυμήθηκα τώρα που είδα το πρώτο κτίριο να γκρεμίζεται. Για κάθε τάξη πήγα σε διαφορετικό κτίριο αλλά άνηκα διοικητικά στο ίδιο λύκειο. Πρέπει να αποτελεί κάποιου είδους ρεκόρ! Ελπίζω να γίνει κάτι χρήσιμο. Ελπίζω να μην γίνει άκομα μία πολυκατοικία. ( Δεν μου αρέσει που έχει γεμίσει με πολυκατοικίες η γειτονιά μου! )

Thursday, June 18, 2009

Περήφανος

Σήμερα έκανα δύο πράγματα για τα οποία είμαι περήφανος! Έδωσα αίμα στην εθελοντικη αιμοδοσία του δήμου μου πρώτον. Δεύτερον αγόρασα εισητήριο διαρκείας για την ΑΕΚ. Εύχομαι το ένα να προσφέρει πραγματική βοήθεια σε κάποιον. Τώρα το άλλο απλά να μου δώσει πολλές στιγμές χαράς. Ας γλιτώσουμε και τα play offs φέτος δεν θα με πειράξει καθόλου , αρκεί να τερματίσουμε πιο πάνω εννοείται!
Για ένα τρίτο που είμαι περήφανος είναι ότι έφυγα από την δουλειά πιο νωρίς αλλά μην διαρρεύσει.

Monday, June 15, 2009

Βάζω κόκκινα γυαλιά...

"Και εγώ αύριο, βέβαια, μπορεί να προδώσω αυτό που αγαπάω. Δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Μπορεί να έρθει αύριο ο Κόκκαλης, να μου δώσει 1.000.000 ευρώ να οργανώσω τους οπαδούς του. Λέμε τώρα"
Τάδε έφη Δημήτρης Χατζηχρήστος στη «LΙFO». Με την λογική των δημοσιογράφων κάνει άνοιγμα πρόταση στον Κόκκαλη; Όπως αντίστοιχα έλεγαν ότι η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ κάνει πρόταση- πρόκληση-άνοιγμα στον κύριο Μελισανίδη επειδή έλεγε ότι είναι ανοικτή σε προτάσεις και ότι όποιος θέλει να βοηθήσει καλώς να έρθει;

Saturday, June 13, 2009

Ο κύβος ερρίφθη....

Είπε ο Μπάμπης και έριξε τα ζάρια.... Έφερε την κατάλληλη ζαριά και έπιασε την "μάνα" του αντιπάλου! Σ'έφαγα! Πάρε τώρα ένα δίπιτο για να χορτάσεις και αν δεν χόρτασες έλα να σε κεράσω ξανά την άλλη εβδομάδα!

Wednesday, June 10, 2009

Ενί-ΟΤΕ...

...και έψαχνα μία λέξη που να έχει την λέξη που βλέπετε με κεφαλαία , το είπα το απόγευμα στον αδερφό μου , την βρήκα στις 10 το βράδυ σε ένα βιβλίο που διάβαζα, ποιος είπε ότι το διάβασμα δεν κάνει καλό;
Μου θύμησα γεωργία βασιλιάδου , στο « ο θησαυρός του μακαρίτη»:
Θεία: σάματι λένε και ετούτα τα ρημάδια τίποτα τα βιβλιά να σ’ανοίξουν τα μάτια...λένε!
Ανηψιά: Τα βιβλία;
Θεία: Τα βιβλία. Ακου θα βάλουμε τα ψεύτικα γράμματα στα παλιά βιβλιά οτι δήθεν εκεί παράπεσε το γράμμα του μακαρίτη
Ανηψια: ε και;
Θεια: τι ε και, δεν εχει ε και, θα πουλήσουμε τα βιβλία
Ανηψια: στο στέλιο το βιβλιοπώλη!

Θεια: στο στελιο το βιβλιοπώλη όποιος τα αγοράσει θα βρει το γράμμα, άντε γρήγορα πάρε μολύβι και χαρτί και γράφε....

Sunday, June 07, 2009

Να η επόμενη εκπομπή!

"Η όσφρησις πρό πάντων είναι εξ'όλων μας των αισθήσεων η επιδεκτικωτέρα να μεταβληθή δια της έξεως εις αναισθησίαν."
Αυτό το γράφει ο Ροΐδης Εμμανουήλ σε ένα κείμενο που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εστία στις 22 Μαΐου 1986. Το βρήκα σε ένα βιβλίο με κείμενά του για την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Αυτό που διάβασα μου θύμισε την δουλειά μου. Οταν έχω άδεια και περνάω από εκεί πάντα μα πάντα μου μυρίζει ψαρίλα. Στον στρατό μας έλεγαν απλά να κάνουμε συνέχεια μπάνιο γιατί θα συνηθίσουμε την βρώμα μας. Απλά διάβασα αυτό το σημείο και τα θυμήθηκα. Ε αυτά.

Friday, June 05, 2009

Νυστάζω και δεν μπορώ να βρω τίτλο, εδώ με το ζόρι βρήκα ποστ!

Σήμερα πήγα να βγάλω καινούργια ταυτότητα. Την παλιά μου την έχασα. Πήγα στην εφοριά και πλήρωσα το πρόστιμο. Ενταξει δεν ήταν ακριβώς πρόστιμο. Αλλά σε περίπτωση απώλειας χρειάζεται ένα παράβολο των 9 ευρώ που το παίρνεις από την εφορία. Αργεί αρκετά η διαδικασία αλλά το καλό ότι παίρνεις την ταυτότητά σου εκείνη την ώρα. Καθώς περίμενα έκανα μερικές εποικοδομητικές σκέψεις όπως: η λέξη ταυτότητες έχει μόνο το τ για σύμφωνο ενώ έχει 5 διαφορετικά φωνήεντα! Υπάρχει τρόπος να κρατήσω τον παλιό μου αριθμό όπως με τα κινητά; την νύχτα τα χρησιμοποιείται για πορτατίφ;(ποιος ξέρει από που είναι αυτό). Επίσης διάβασα ένα περιοδικό για την αστυνομία.
Το απόγευμα πήγα στον οδοντίατρο πάλι. Εκανα ένα σφράγισμα. Το στόμα μου είναι μουδιασμένο σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό. Αλλά καλά είμαι. Το μάθημα το πρωινό της αναμονής έγινε πάθημα και πήρα ένα βιβλίο μαζί μου. Το τελείωσα σχεδόν όση ώρα περίμενα. Και έμαθα κάτι που θα το πω στην επόμενη εκπομπή. Ε αυτά ρε μα.

Thursday, June 04, 2009

Κάτι μας είπες τώρα...

Βρε Σωκράτη αγόρι μου.... μας το λένε συνέχεια σε γνώστο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό.... εσένα περιμέναμε να μας το πεις από την Ιταλία;;;;
ε;

Στο λόγο σου;

Μοιάζω για Κρητκός; Την Δευτέρα μια συνάδελφος με ρώτησε αν είμαι Κρητικός. Λέω όχι δεν είμαι αλλά υπηρέτησα στα Χανιά. Μα αφού μιλάς κρητικά μου απάντησε. Όχι δεν μιλάω κρητικά βραχνιασμένος είμαι!

Monday, June 01, 2009

Αν είστε μάγκες ελάτε δύο δύο...

Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό. Τα υπόλοιπα αύριο.
Ηρθε το αύριο.
Γυρνάω από την δουλειά στις πέντε και τέταρτο. Ο τελικός του handball άρχισε στις τέσσερις. Μάλλον θα τελειώνει σκέφτηκα. Μαθαίνω το σκορ. Είμαστε μπροστά 20 - 17. Ετσι ρε Αεκάρα δώσε δύο λόγους για εξώφυλλο για τις αυριανές εφημερίδες. Συγκήνηθηκα στην σκέψη. Η Αεκ της καρδιάς όπως την λένε να πάρει έναν τίτλο. Παρακολουθώ λίγο τον αγώνα. Ο παππούς μου με ρωτάει τι είναι αυτό βόλευ ή μπάσκετ; Του απαντώ τι είναι και δεν σχολίασε. Οσο παρακολουθώ δεν τα πάμε καλά. Κάνω το καθήκον μου για να γυρίσω το παιχνίδι. Πάω για υπνό στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου της πρώτης παράτασης με την Αεκ να υπολείπεται δύο γκολ του αντιπάλου. Ξυπνάω στις εφτά και μισή για να πάω στο γήπεδο ( αεκ - παο ). Ανοίγω τον υπολογιστή και μπαίνω για να δω το αποτελέσμα. Σε αθλητικά site χτυπήματα τίτλων. Κυπελλούχος η Αεκ στο handball. Το γύρισα το ματσάκι τελικά!
Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό.Βλέπεις το γήπεδο γεμάτο και χαίρεσαι. Για μένα δεν έχει σημασιά που είναι. Αλλά καταλαβαίνω απόλυτα εκείνους που κρίνουν με το συναίσθημα για την τοποθεσία του. Εγώ κάθε φορά που πηγαίνω στο γήπεδο συγκινούμαι (και αυτό πριν καν γνωρίσω εσένα). Φαντάσου πως θα νιώθουν εκείνοι . Πρέπει να νιώθουν τέλεια. Εϊναι φοβερό 30 χιλιάδες κόσμος να φωνάζει για σένα. Θυμάμαι στο δημοτικό έτρεχα σε αγώνα χίλιων μέτρων. Ημουν πρώτος και τότε η τάξη μου άρχισε να φωνάζει ρυθμικά το όνομά μου. Ε λοιπόν άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα.
Ξεκινάει το ζέσταμα χειροκρότημα για εμάς αποδοκιμασίες για τους άλλους. Στο ζέσταμα στην άσκηση της κατοχής μπάλας οι ομάδες χωρισμένες σε επιθετικούς και αμυντικούς. Ολοι την ώρα οι λατίνοι επιθετικοί είχαν την μπάλα αλλάζοντάς την με ευκολία. Ξεκινάει ο αγώνας και όλο το γήπεδο φωνάζει. Η ομάδα μπήκε δυνατά. Πήρε δύναμη και από εμάς. Θα προτιμούσα να είχε γίνει ο αγώνας την Τετάρτη. Αλλά λόγο τσλ το προτίμησε η τηλεόραση για την ακροαματικότητα και τα λεφτά να μην γίνουν ίδια μέρα. Νομίζω ότι αυτό χαλάρωσε την ομάδα η οποία ασχολήθηκε περισσότερο με το αν θα έρθει ο κατσουράνης και λιγότερο για το παιχνίδι. Τέλος πάντων. Ξεκίνησε λοιπόν το παιχνίδι και η ομάδα μπήκε δυνατά. Είχε κάποιες φάσεις από βαθιές μπαλίες κυρίως αν θυμάμαι καλά ή ατομικές ενέργειες. Στο 9 λεπτό και 39 δευτερόλεπτο η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι. Αν είχε μπει γκολ όλα θα είχαν γίνει διαφορετικά. Η ομάδα μετά τον πρώτο ενθουσιασμό και τον κόσμο να φωνάζει χαλάρωσε και η αντίπαλη ομάδα ισορρόπησε το παιχνίδι. Δυστυχώς ήταν καλύτερη ομάδα. Δεν είχαμε καθόλου διαδρόμους για επίθεση. Σε αντίθεση με εκείνους που νόμιζες ότι ήταν παραπάνω μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο μικρός που ξεκίνησε ίσως για πρώτη φόρα έκανε κάποια λάθη. Βέβαια και ο έμπειρος έκανε το λάθος του και φτάσαμε στο δεύτερο γκολ. Ηταν πιο ομάδα η αντίπαλη δυστυχώς και φάνηκε από τον τρόπο που γύριζε την μπάλα. Βέβαια εκτός από την κρυάδα του εκτός έδρας παιχνιδιού όλα τα άλλα ήταν με το μέρος της.

" Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...
Εφυγα από το γήπεδο νιώθοντας ότι νιώθω πάντα. Χαρά. Δεν με νοιάζει αν κέρδισε ή όχι η ομάδα. Εγώ πάω εκεί για να διασκεδάσω και να δω ποδόσφαιρο. Αν είναι ποιοτικό ή όχι δεν με πειράζει. Αν η ομάδα που θα παίξει καλύτερα είναι η δική μου ή η αντίπαλη πάλι δεν με πειράζει. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και ο αθλητιμός γενικά που και μόνο η παρακολουθησή του μου φέρνει ευδαιμονία. Ψάρωσες με την λέξη;
Μακάρι να συνεχίσει η προσπάθεια που ξεκίνησε φέτος στα μισά της περιόδου. Πάνε χρόνια που η αεκ απέχει από τους τίτλους στα ομαδικά δημοφιλή αθλήματα. Ε αυτά.
Γράφω χωρίς να έχω δει εξώφυλλα και ειδήσεις για το παιχνίδι. Δεν ήθελα να με επηρρεάσουν. Η ώρα είναι 3:30 μεσημέρι δευτέρας πρώτης ιουνίου. Καλό καλοκαίρι σε όλους.