Monday, May 31, 2010

Τα "τρυφερά" μου μέλη

Κόβω σολωμό. Ο Γ περηφανευόταν με τα καινούργια μαχαίρια: "θα κόβουμε πιο γρήγορα τώρα και καλύτερα...". Αρχίζω να κόβω τις φέτες. Το μαχαίρι σκίζει εύκολα την σάρκα του νεκρού ψαριού. Δεν σταματάει ούτε στο κόκκαλο όπως το παλιό που είχαμε. Η ευκολιά με κάνει απρόσεχτο. Στην τελευταία φέτα μαζί με τον κόκκαλο του ψαριού κόβω και τον αριστερό μου δείκτη.
Ο πάγκος πλημμυρίζει με αίμα. Η φωνή μου τόσο δυνατή που κάνει τους πάντες να στρέψουν το βλέμα τους προς το μέρος μου. Πετάω το μαχαίρι και ψάχνω το κομμένο μου δάχτυλο. Έχει πέσει στα σκουπίδια με τα λέπια και εντόσθια. Σκατά. Δεν είμαι ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος αλλά πιέζω το δάχτυλο μου για να μειώσω την αιμοραγία. Ο Γ δίπλα μου βρίσκει αυτό που ψάχνω. Το βάζει σε ένα γάντι και όλο μαζί με πάγο σε μια νάιλον σακούλα. Ήξερε τι να κάνει ώστε να μπορεί ο γιατρός να ξαναενώσει το δάκτυλό μου.
Με πάνε στο κοντινό νοσοκομείο. Σε όλη την διαδρομή ουρλιάζω από τους πόνους. Με βάζουν αμέσως στο χειρουργείο. Κάποια στιγμή νομίζω λιποθυμώ. Ξυπνάω και είμαι σε ένα κρεβάτι με έναν μεγάλο επίδεσμό στο χέρι. Δεν μπορώ να καταλάβω αν έχω πέντε ή τεσσερισήμισι δάχτυλα...
Είμαι σπίτι μόνος και βλέπω τηλεόραση. Καθιστός σε μία καρέκλα με τα πόδια τεντωμένα σε άλλη. Πήρα ένα ψαλίδι να κόψω τα μαλλία μου. Αλλά δεν το έκανα τακτικά. Τα έκοψα όπως νά'ναι. Τσουλούφια κρέμοταν από εδώ κι από κει. Μετά έκοψα το γενάκι μου. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχουν πουθενά οι τρίχες που έκοψα. Σαν να εξαφανίστηκαν όταν "έφυγαν" από το πρόσωπό μου.
Δεν ξέρω μετά πως μου ήρθε και έμπηξα το ψαλίδι στον μηρό μου. Δεν έβγαλα άχνα όμως. Ήμουν ψύχραιμος. Σαν να μην ένιωθα τον πόνο. Το αίμα πεταγόνταν συνέχεια. Είναι ωραίο το αίμα. Ζεστό. Έστριψα το ψαλίδι στην πληγή για να μεγαλώσει. Ο πόνος ακόμα ανύπαρκτος.
Το τραύμα ήταν πια διαμπερές. Έβλεπα το πάτωμα μέσα από το πόδι μου. Η μικρή λιμνούλα που είχε δημιουργηθεί από το αίμα καθρέπτιζε το πρόσωπο μου. Δεν είχε ούτε ένα ίχνος πόνου, δυσφορίας, ανησυχίας ή τρόμου. Ήταν ανέκφραστο λες και δεν συνέβει ποτέ τίποτα. Ήθελα να μείνω σακάτης. Να έχω πολύ καλή δικαιολογία σε περίπτωση αποτυχίας. Να μην περιμένει κανείς τίποτα από εμένα. Να βυθιστώ στο σωματικό μου και στο ακόμα μεγαλύτερο ψυχικό μου τραύμα. Να κάνω τους άλλους να με λυπηθούν. Να με οικτίρουν. Τόσο ανασφαλής. Τα κατάφερα;
Ξυπνάω από τον λήθαργο. Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ουρλιάξω από τον πόνο. Με βιαστικές κινήσεις να προσπαθήσω να κάνω ένα πρόχειρο επίδεσμο με την μπλούζα μου για να σταματήσω την αιμοραγία. Μάταια. Έχω καταστρέψει τον δεξί μου μηρό τέλεια τώρα πια. Φωνάζω αλλά κανείς δεν με ακούει.Θα μείνω έτσι για λίγη ώρα μέχρι που λιποθυμώ από την αιμοραγία.
Βρίσκομαι σε ένα χαρούμενο μέρος. Είμαι σώος και αβλαφής. Δεν έχω σημάδια πουθενά. Το πρόσωπο μου το νιώθω κουρασμένο. Δεν με νοιάζει. Τέλος τα βάσανα για σήμερα.

Sunday, May 30, 2010

Κάποιος παραπάνω από ποδοσφαιριστής

Δεν αναννέωσε στην ΑΕΚ ο ποδοσφαιριστής Γκουστάβο Μαντούκα τον οποίο θα τον θυμάμαι για μερικές πολύ όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές και μια όχι τόσο ποδοσφαιρική. Η χαρακτηριστική ποδοσφαιρική του στιγμή ήταν ένα γκολ που πέτυχε εναντίον της Λάρισας. Πέρασε τέσσερις παίκτες και με ένα φοβερό σουτ άνοιξε το σκορ. Αλλά αυτό μπορούν να το κάνουν κι άλλοι. Το έχουν κάνει αρκετοί τέλος πάντων. Η όχι τόσο ποδοσφαιρική στιγμή ήταν πάλι σε αγώνα. Με τον Ατρόμητο αν δεν κάνω λάθος. Σε όλο το παιχνίδι δεν κατάφερε να αποδώσει τα αναμενόμενα. Δεν κατάφερε να σκοράρει σε μία φάση από αυτές που λένε ότι δεν χάνονται. Γίνεται αλλαγή λοιπόν και βγαίνοντας σήκωσε τα χέρια σου σαν να ζητούσε συγνώμη από τον κόσμο. Δεν έχω δει να το κάνει κανείς άλλος αυτό. Μακάρι να πετύχει στην νέα του ομάδα (δεν ήθελε να συνεχίσει να παίζει στην Ελλάδα αν δεν του ανανεώσει η ΑΕΚ). Του αξίζει σαν αθρωπός και σαν αθλητής.

Saturday, May 29, 2010

Σαν σήμερα "Η Πόλις εάλω"

και οι ομάδες που έχουν κρατήσει στο έμβλημα τους τον δικέφαλο αετό έδωσαν και σήμερα μια μάχη.... Αρκεί να συνυπάρχουν δύο ποδοσφαιροκεντρικές ομάδες για να γίνουν επεισόδια ακόμα και στο χάντμπολ. Οι μάχες στην Λαμία όπου ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί το final4 Κυπέλου στο χαντμπολ είχαν ξεκινήσει από το πρωί και συνεχίστηκαν μέχρι τις 3 το μεσημέρι. Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να κουβεντιάσω ποιος φταίει. Φταίνε όλοι!Δυστυχώς οι ομάδες με τους περισσότερους οπαδούς απαγορευέται να προωθούν και κάποιο άλλο άθλημα. Γιατί μαζί τους κουβαλάνε και τις στρατιές τους. Την Τετάρτη στον αγώνα για την Παλαιστίνη άκουσα μερικούς να λένε:" δεν γινόταν να έχουμε ένα τέτοιο γηπεδάκι... κανείς δεν θα περνούσε....". Η νοοτροπία ότι με το κλίμα τρομοκρατίας είτε θα φοβίζαμε τους αντιπάλους και θα "καθόντουσαν" να χάσουν είτε ότι οι παίκτες της ομάδας μας θα φοβόντουσαν εμάς τους ίδιους και θα τα έδιναν όλα....
Στο ποδόσφαιρο σάλας, πριν από περίπου ένα μήνα, η ΑΕΚ έπαιζε με μία ομάδα από την Σαλαμίνα για τον τελικό του πρωταθλήματος. Στις εξέδρες βρισκόντουσαν οπαδοί και των δύο ομάδων με μια πολύ διακριτική παρουσία αστυνομικών και χωρίς δυνάμεις των ΜΑΤ(τουλάχιστον από την τηλεόραση έτσι φάνηκε). Περισσότεροι βέβαια ήταν οι οπαδοί της ΑΕΚ. Ο αγώνας είχε τον χαρακτήρα γιορτής καθώς και οι δύο ομάδες είχαν εξασφαλίσει την άνοδό τους και απλά έπαιζαν για τον τίτλο. Η ΑΕΚ έχασε. Στο τέλος λοιπόν κανείς δεν εμπόδισε τους λιγοστούς οπαδούς της αντίπαλης ομάδας να πανηγυρίσουν, όπως ήταν το φυσιολογικό δηλαδή. Αυτό δεν "τους" φάνηκε προκλητικό; Αν αυτό είχε γίνει με αντίπαλο κάποιον από τους παραδοσιακά μεγάλους του αθλητισμού θα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα; Αν η ήττα κόστιζε και την άνοδο της ομάδας θα είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα; Δεν περιμένω απαντήσεις είδα τι έγινε σήμερα στην Λαμία.

Friday, May 28, 2010

Τόσο περιέργο σας φαίνεται;

Ένα περιστατικό που είχε γίνει στην έκτη δημοτικού. Ο δάσκαλος ρώτησε γιατί τα περισσότερα φυτά ανθίζουν την άνοιξη αλλά καρπωφορούν (;) το καλοκαιρί. Στο "Εμείς και ο κόσμος" λογικά θα ήταν αυτή η απορία του δάσκαλου. Η δική μου λογική έλεγε ότι εφόσον στις χημικές αντιδράσεις που γίνονται σε ένα φυτό μεγάλο ρόλο παίζει ο ήλιος , δηλαδή η θερμοκρασία, για να δημιουργηθεί ο καρπός θα απαιτείται μεγαλύτερη θερμοκρασία. Άρα αφού το καλοκαιρί η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη τότε είναι λογικό να καρπωφορούν τότε τα περισσότερα φυτά. Αρκετοί συμμαθητές , καλύτεροι μαθητές από εμένα , έλεγαν "ε γιατί περνάει ο καιρός κύριε και γίνονται τα άνθη καρποί..."( λες και έχουν κανένα ημερολόγιο τα φυτά!). Εμένα δεν με ρώτησε τελικά αν και σήκωνα επίμονα το χέρι μου! Δεν φαντάστηκε ότι ένας "κακός" μαθητής είχε μια ,αν όχι σωστή το λιγότερο μια λογική απάντηση.
Έτσι λοιπόν ρωτάνε και οι πελάτες. Μα καλά τόσο νωρίς καρπούζια; Τα φυτά και τα ζώα έχουν δικό τους τρόπο να μετράνε τον χρόνο. Δεν κοιτούν την ώρα ή τα ημερολόγια. Όταν σκοτεινιάζει κοιμούνται , όταν ξημερώνει ξυπνάνε. Δεν έχουν να πάνε στην δουλειά αύριο.Νομίζετε ότι στην έκλειψη λένε σε λίγα λεπτά που θα φύγει το φεγγάρι μπροστά από τον ήλιο και όλα θα είναι όπως πριν; πάνε για ύπνο! Όταν παίρνουν αυτό που χρειάζονται είτε είναι χειμώνας είτε καλοκαίρι ανθίζουν και καρπωφορούν. Από την στιγμή που έχουμε στην Ελλάδα 9 μήνες καλοκαίρι και 3 μήνες χειμώνα λογικό είναι. Ένταξει, όλο και κάτι θα τους βάζουνε αλλά όσο να πεις βοηθάει και ο καιρός. Μην μας φαίνεται περίεργο πια! Το κλίμα έχει αλλάξει. Γιαυτό προϊόντα που ευδοκιμούσαν καθαρά στις μεσογειακές χώρες, λόγω κλίματος όχι γιατί είμαστε οι εκλεκτοί, θα ευδοκιμούν και σε άλλες χώρες.

Thursday, May 27, 2010

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Η εκδήλωση άνοιξε με τραγούδι από τον Βασίλη Λέκκα και τον Λάκη Χαλκιά. Στην συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος του Απόλλωνα Σμύρνης που διέθεσε το γήπεδο γιαυτό τον αγώνα. Μίλησε και ο πρέσβης της Παλαιστίνης. Ακολούθησαν ακόμα δύο τραγούδια ένα από τον κάθε ερμηνευτή και μετά ξεκινήσε ο αγώνας. Όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία. Μετά το τέλος του αγώνα υπήρχε χορευτικό από φοιτητές με παραδοσιακούς χορούς της Παλαιστίνης.
Άν έμαθα κάτι τελικά; Έμαθα ότι ο μαλάκας είναι ανίκητος που λένε και στον στρατό. Σε έναν αγώνα που έγινε για την Παλαιστίνη μερικοί ασχολήθηκαν και έβρισαν τον Δομάζο , τον Τσάρτα , τον Κάκο , τον Τσαρούχα. Για μία ακόμα φορά θεωρούν ότι έχουν δίκιο. Ένας υπεύθυνος τους έβαλε "χέρι" που αποδοκίμαζαν. "Νόμιζω ότι σήμερα ήρθαμε εδώ για την Παλαιστίνη και όχι για τους Κάκους και τους υπόλοιπους". Η απάντηση ήταν ότι τους προκαλούν και μόνο που κάλεσαν τους "Κάκους"! Οι ίδιοι που έτρεξαν να πάρουν το δωρεάν σαρίκι που μοίραζαν στην αρχή και εκείνοι που έτρεξαν να πάρουν τις φανέλες όσων συμμετείχαν στον αγώνα. Για να λένε μετά ότι ήταν εκεί!
(Ήταν και οπαδοί του Απόλλωνα, δυο τρεις βέβαια μόνο)

Wednesday, May 26, 2010

Τις προάλλες

The other day όταν μιλήσαμε αργά στο τηλέφωνο μου είπες ότι ήσουν έξω. Θυμήθηκα τις φορές που είμασταν μαζί έξω αργά. Ζήλεψα. Μου λείπεις πολυ.

Tuesday, May 25, 2010

Για διάβασε καλύτερα...

Η συνεχόμενη αύξηση της τιμής της βενζίνης δεν είναι ακόμα ένα εισπρακτικό μέτρο της κυβέρνησης όπως πολύ έσπευσαν να κατηγορήσουν. Δεν "διαβάζουμε" καλά τις προθέσεις της. Στόχος είναι να μειωθεί η εξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο (και τα παραγωγά του) και να στραφεί για πρώτη φόρα στην ιστορία της στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειες. Επίσης η αύξηση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς καθώς και η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Αλλά εμείς οι απαίδευτοι το παρεξηγήσαμε... Τώρα θα καθίσω να σκεφτώ γιατί μείωσαν τις συντάξεις... Όλο και κάποια λογική εξήγηση θα υπάρχει... Δεν μπορεί να είναι εισπρακτικό μέτρο πάντως...

Monday, May 24, 2010

"Μαζί" Παλαιστίνη και ΑΕΚ

"Μαζί" Παλαιστίνη και ΑΕΚ. Θα πάω γιατί μένω κοντά, είναι δωρεάν, θα παίξουν κάποια από τα παλιά αστέρια της ΑΕΚ και ίσως μάθω και κάτι τελικά.

Sunday, May 23, 2010

Τέτοιο βραδάκι που'ναι...

Όταν δυο σώματα γυμνά είναι αγκαλιασμένα δίνουν τόση ζεστασιά το ένα στο άλλο που ακόμα και να μην έχουν σκεπαστεί με κουβέρτα ή κάτι άλλο αποκλείεται να κρυώνουν. Εγώ δεν είχα. Επιστράτευσα λοιπόν το πάπλωμα μου για σήμερα το μεσημέρι.

Friday, May 21, 2010

Κι εγώ ε

Πόσα και πόσα μηνύματα δεν μου είχες στείλει για να μου ευχηθείς για δικούς μου ανθρώπους; Για τους γονείς μου, για τα αδερφιά μου, για τους παππούδες μου, για τους φίλους μου. Τους ένιωθες και δικούς σου. Είναι ένα κομμάτι απο έσενα έλεγες και αφού αγαπάω εσένα αγαπάω κι εκείνους. Δεν θυμάμαι αν ήταν ακριβώς αυτές οι λέξεις αλλά αυτό ήταν το νόημα. Όπως συμβαίνει και με τους γύρω σου. Όλοι με αγαπάνε επειδή με αγαπάς εσύ. Με στεναχώρησε πολύ αυτό που έγινε απόψε. Το τελευταίο σου μήνυμα δίνει την εξήγηση. Με συγχωρείς...

Thursday, May 20, 2010

Όμορφη μέρα

Τελικά δεν θέλει και πολύ για να σου φτιάξει η διάθεση. Παρότι δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση το ψυγείο δεν με αποθάρρυνε όπως άλλες φορές. Ξεκίνησα με κέφι την δουλειά. Το μάζεμα είχε γίνει μια χαρά αν και από συνάδελφο του μανάβικου. Πείραξα και λίγο τους συναδέλφους που είναι Ολυμπιακοί. Αν έχει κερδίσει η ομάδα είναι πιο εύκολο να παραμείνεις ευδιάθετος. Τελείωσα νωρίς τις δουλειές που είχα. Αρκετά πριν το άνοιγμα. Στους πρώτους πελάτες μιλούσα τόσο ήρεμα και ευγενικά που μου το είπαν κιόλας. Είστε ευγένεσταστος. Πως να μην πάει μετά καλά η μερα; Ακόμα και πιο αργά πελάτες μου είπαν πόσο εξυπηρετικός και ευγενικός είμαι. Μία πελάτισσα μάλιστα που ευχήθηκε να βρω και μια καλή κοπέλα χαμογελαστή. Έπιασαν τόπο τα σεμινάρια ή απλά είναι που κέρδισε η ΑΕΚ; Γυρνόντας από την δουλειά σκέφτηκα ότι το μόνο που μένει είναι να έχουμε και ωραίο φαγητό... Συκώτι με πατάτες τηγανιτές!! Ώρε μάνα μου!! Μόλις πριν λίγο ξύπνησα από τον μεσημεριανό ύπνο και είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν φαντάρος και μάλιστα είχαμε και άλμα. Το όνειρο ξεκίνησε λίγο πριν απογειωθεί το αεροπλάνο. Με προφύλαξα από την προηγούμενη ταλαιπωρία. Ελπίζω να είχε όλοι μια τόσο όμορφη μέρα η οποία δεν έχει καν τελειώσει....

Άγιος Σαχα

Σε ένα παιχνίδι με περισσότερο πάθος παρά ποιότητα κερδίσαμε. Σώθηκε η χρονιά; Δεν ξέρω. Πάντως το καλοκαίρι σώθηκε. Η ΑΕΚ θα έχει τον περισσότερο χρόνο ξεκούρασης από όλες τις ομάδες που συμμετείχαν στους αγώνες των Play-off. Πιο πολύ και από τον πρώτο Παοκ που βέβαια θα έχει την ευκαιρία να παίξει τους ομίλους του Champions League. Ας ελπίσουμε η επόμενη χρονιά να είναι πιο ήρεμη για την ομάδα. Αν είναι πιο ήρεμη σίγουρα θα είναι και καλύτερη. Ασχολίαστοι όλοι όσοι έβριζαν τους παίκτες, τον προπονητή και την διοίκηση της ομάδας. Ευτυχώς δεν ήταν πολλοί.
Για να πικάρω τα παιδιά στην δουλειά κυρίως "θρύλε θεέ μου καλοκαιρινέ μου..."

Wednesday, May 19, 2010

Συμμορίες

Χθες το βράδυ είδα στον ύπνο μου ένα όνειρο ψιλοπερίεργο. Ήταν σε στυλ κινουμένων σχεδίων. Ήμουν σε κάποια ας πούμε σαν συμμορία και κανονίζαμε και βρισκόμασταν με άλλες αντίστοιχες και παίζαμε ξύλο. Όσες φάμε κι όσες δώσουμε. Απόψε το βράδυ παίζουμε ένα τελικό στο ποδόσφαιρο. Αν το παιχνίδι δεν πάει όπως πρέπει υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει το όνειρο πραγματικότητα....

Monday, May 10, 2010

Δουλευόμαστε μεταξύ μας;

Ακούγεται ήχος σαν από εκείνους που ακούγονται στα αεροδρόμια όταν πρόκειται να ακουστεί ανακοίνωση. "Συγχαρητήρια στον πελάτη στο ταμείο αριθμός τάδε μόλις κέρδισε τα ψώνια της εβδομάδας". Είναι ένας διαγωνισμός/παιχνίδι που γίνεται στο κατάστημα που δουλεύω. Υποθέτω κάθε έναν συγκεκριμένο αριθμό πελατών ( γιαυτό προσέχετε σε ποιον δίνετε την σειρά σας) βγαίνει ο τυχερός. Είναι μια δωροεπιταγή που κερδίζει λοιπόν ο πελάτης. Ρώτησα έναν συνάδελφο πόσα χρήματα νομίζει ότι είναι η δωροεπιταγή που διαφημίζεται ως τα ψώνια της εβδομάδας. Εκείνος με μια φυσικότητα είπε 180 με 200 ευρώ. Ποσό λογικό για τα ψώνια της εβδομάδας. Οι ιδιοκτήτες του καταστήματος όμως έχουν άλλη γνώμη. Η δωροεπιταγή που αντιστοιχεί στα ψώνια της εβδομάδας λοιπόν είναι το υπέρογκο ποσό των 30 ευρώ! Δεν ντρέπεστε λίγο; Αγαπητοί μου ιδιοκτήτες αν κάθε πελάτης ψώνιζε 30 ευρώ την εβδομάδα θα το είχαμε κλείσει το μαγαζί. Ας αλλάξει η ραμάδα η διαφήμιση και ας γίνει τα ψώνια της ημέρας... Τόσα ειναι τα χρήματα που αντιστοιχούν όπως σωστά υπέθεσε ο συνάδελφος γιαυτό είπε 200 ευρώ.

Sunday, May 09, 2010

Και όχι μόνο

Σε ένα πολύ όμορφο παιχνίδι με ανατροπές και αλλαγή συναισθημάτων η ΑΕΚ κέρδισε τον Αρη 4-2. Το παιχνίδι εκτός από 6 γκολ είχε και 4 αποβολές! Μόνο καλεσμένους δεν είχε καθώς στο ΟΑΚΑ βρέθηκαν μόλις 6961. Στο Παρίσι για τον τελικό του Ευρωπαϊκου Πρωταθλήματος στο μπάσκετ όπου συμμετείχε ο Οσφπ πήγαν περισσότεροι οπαδοί του!!( Τελικά δεν τα κατάφερε να κερδίσει).
Στο ποδόσφαιρο τώρα να πω ότι στο ημίχρονο του αγώνα παίχτηκε ένα βίντεο. Με μουσική υπόκρουση το "Δώσε σημασία".(http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=32244). Έδειχνε εικόνες από επεισόδια σε πορείες , από τις φωτιές πέρυσι το καλοκαίρι. Η λέξη ΑΕΚ σχηματιζόταν μόνο που κάθε φορά τα αρχικά της ήταν και άλλες λέξεις. Άλλες φορές κάτι θετικό ( Αξία Ευθύνη Κατανόηση ) και άλλες κάτι αρνητικό ( Ανεργία Εγκληματικότητα Κριση). Το βρήκα πολύ καλή ιδεά αλλά ο τρόπος που τελείωσε ήταν σαν να είναι η ΑΕΚ κόμμα που μπορεί να βγάλει την χώρα από την τραγική κατάσταση που βρίσκεται.

Tuesday, May 04, 2010

Ε δεν θα φαμε σήμερα...

Θυμάμαι όταν έκανα στο λύκειο το μάθημα Αρχές Οικονομικής Θεωρίας. Τα αγαθά/προϊόντα χωρίζονται σε προϊόντα πολυτελείας και προϊόντα πρώτης ανάγκης. Κάτι τέτοιο. Προϊόντα πολυτελείας θεωρούνται νομίζω όσα δεν μπορεί να τα καλύψη το εισοδημά σου. Πριν λίγο άκουσα ότι τα τρόφιμα μετά από λίγο καιρό θα έχουν το υψηλό ΦΠΑ στο 21% και όχι στο 9% όπως είναι τώρα. Ακολουθούν την οικονομία. Είδος πολυτελείας θα είναι πια το φαγητό για όλους εμάς....

Saturday, May 01, 2010

Στεφάνι

Πίσω από το σπίτι μας είχα μια αλάνα. Μάλλον και πίσω από το σπίτι μας είχε μια αλάνα. Τώρα έχει πολυκατοικία. Σε αυτή παίζαμε πεντόβολα. Αλήθεια! Η γιαγιά μου μάζευε μαργαρίτες κυρίως από εκεί για το στεφάνι. Θυμάμαι το έφτιαχνε απο την προηγούμενη το βράδυ. Τις μαργαρίτες της έβαζε γύρω γύρω. Δεν φαινόντουσαν. Απλά τις έβαζε για να δείχνει πιο μεγάλο το στεφάνι. Μετά εβαζε μεγάλα φύλλα κυσού, από την αυλή μας αυτά. Γινόταν έτσι πλατύ και καταπράσσινο. Τέλος έβαζε τριαντάφυλλα και άλλα όμορφα λουλουδιά για να δώσει χρώμα. Έφτιαχνε δύο. Ένα για το δικό μας σπίτι και ένα για το δικό της. Ήταν πολύ όμορφα και τα δύο. Τώρα πια δεν φτιάχνει. Νομίζω ότι πολύ λίγοι φτιάχνουν πια. Τα αγοράζουν έτοιμα. Ε χαζομάρα πάντως. Τα πιο όμορφα όμως στεφάνια ούτε αγοράζονται ούτε φτιάχνονται μόνο από λουλούδια. Καλό μήνα σε όλους.