Friday, November 30, 2007

avyssos

Χτες στο γήπεδο ,μπορεί να έκανε κρύο, να μην κέρδισε η ομάδα , να μην κάναμε τελικά κύμα αλλά παρόλα αυτά ήταν μία ωραία βραδιά. Είναι δύσκολο να στεναχωρηθώ ακόμα και αν χάσει η ομάδα. Ο περιβάλλον χώρος του ΟΑΚΑ την νύχτα, γιατί την μέρα φαίνονται όλα τα άσχημά του, είναι πολύ όμορφος με τα φώτα του ,τον κόσμο να τρέχει να προλάβει την θέση του , τα παιδιά των συνδέσμων να προσπαθούν να πουλήσουν μπλουζάκια και διάφορα για να βγάλουν λεφτά για τις εκδρομές, φωνές μικρών φιλάθλων. Κάτι ήταν διαφορετικό πάνω σου. Μπορεί να φταίω και εγώ και η ψυχολογική κατάσταση που βρίσκομαι.
Είμαι σαν έξι μήνες πριν, περίπου. Μόνο που αντί για τέσσερις ώρες δουλειά και τέσσερις ώρες ποδόσφαιρο έχω μόνο οκτώ ώρες δουλειάς. Είμαι πάλι στο σημείο που έχω άγχος για την δουλειά και τίποτα που να με ξεαγχώνει. Έχουν μείνει λέξεις, καταστάσεις , στιγμές , εμπειρίες στο μυαλό μου σημαντικές, πιο σημαντικές από κάθε άλλη φορα, που δεν μπορώ να ξεχάσω και δεν θέλω να ξεχάσω. Αυτά περίπου, δεν τα είπα και πολύ καλά το ξέρω. Για τον τίτλο δεν φταίω εγώ όπως πάντα δηλαδή.

Thursday, November 29, 2007

Μια απρόσμενα καλή μέρα

... για αύριο λίγο δύσκολο πάντως γιατί θα δουλεύω απόγευμα και σχολάω στις εννιά οπότε δεν ξέρω αν θα έχω όρεξη. Τέλος πάντων θα τηλεφωνηθούμε!
Εμ αφού όμως χτες όλα τελείωσαν όμορφα έπρεπε να αρχίσουν άσχημα. Άγριο ξυπνημα μετά από σχετικό ξενύχτι και εκεί που λες δουλεύω στη μία θα κοιμάμαι μέχρι αργά πάει ο ύπνος.
Το απογευματινό ωράριο το μισώ. Πας εκεί σχεδόν πρωί και φεύγεις βράδυ και μετά συνήθως είσαι κουρασμένος για να κάνεις οτιδήποτε. Άσε που δεν έχει δουλειά και βαριέσαι που ζεις. Την προηγούμενη φορά που είχα κάνει απογευματινό είχα φτάσει στο όριο να κόψω τις βλέβες μου με το μαχαίρι για το σολωμό. Αυτό για το φιλέτο όχι το άλλο για τις φέτες. Σήμερα θα είχε ο προϊστάμενος βάρδια θα είχα παρεα. Παρένθεση έκλεισε.
Τελικά είχε δουλίτσα πέρασε η ώρα σχετικά γρήγορα και ευχάριστα. Όσο ευχάριστα μπορεί να περάσει ένα οχτάωρο στην δουλειά του κάποιος. Αν δεν έχει μαλάκες πελάτες όλα πάνε καλά. Έκανα το αγροτικό μου στο μανάβικο, και πλακίτσα με διευθυντή και τραγουδοποιό υποδιευθυντή. Ήρθε ο προϊστάμενος τα είπαμε λίγο. Με παίνεψε και το χάρηκα.
Σχόλασα δεν ήμουν κουρασμένος και είχα καλή διάθεση οπότε κανονίστηκε σε δευτερόλεπτα. Δεν κάναμε και τίποτα σούπερ αλλά όσο να’ναι αν βγεις από το σπίτι καλά θα περάσεις. Κέρδισε η εθνική στο ποδόσφαιρο, χάσαμε εμείς στην μπιρίμπα.
Η μέρα όμως τελείωσε απρόσμενα πολύ καλά. Δεν περίμενα να μου απαντήσει. Με προσγείωσε βέβαια την επόμενη μέρα αλλά δεν πειράζει όλα καλά.
Η μέρα ανάμεσα στα δύο δρώμενα γέμισε ευχάριστα αυτό είναι το σημαντικό. Κάθε μέρα να κάνεις κάτι που να σε διασκεδάζει , γεμάτες μέρες με φίλους και εμπειρίες!
Σημείωση: κανονικά θα έπρεπε το ποστ να βρίσκεται αμέσως μετά το πρώτο δρώμενο και αμέσως πριν το δεύτερο δρώμενο, αλλά δεν πειράζει. Η μέρα που περιγράφω σχεδόν είναι η 21/11

Σημείωση 2: αν δεν έκανα το προπροηγούμενο ποστ δεν θα κέρδιζε

Tuesday, November 27, 2007

Όπα ρε σπόνσορα!

Έχω καιρό να γράψω για πελάτες. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο ότι δεν δίνω σημασία πια ή ότι δεν συμβαίνει και τίποτα το αξιοπερίεργο. Σήμερα όμως έγινε κάτι με το οποίο πραγματικά νευριάσα απίστευτα. Έχουμε προσφορά που να μην είχαμε. Δεν καθαρίζεται η τσιπούρα της προσφοράς όλα τα υπόλοιπα ψάρια καθαρίζονται. Ένας όταν τις πήρε λέει σε πόση ώρα να περάσω , λέω τώρα θα τις πάρετε γιατί δεν καθαρίζεται η προσφορά. Α εγώ είμαι πελάτης χρόνια, πάντα μου τις καθαρίζουνε, ξέρω τον διευθυντή, είμαι χρηματοδότης, από εμένα τρως! Καλά όλα τα άλλα αλλά όχι και χρηματοδότης που πήρες ψάρι προσφοράς και έδωσες 8,54 ευρώ(!), ψωνίζεις μόνο όταν έχει προσφορά και στην τελική τα λεφτά (σιγά τα λεφτά δλδ) δεν τρώγονται ενώ οι τσιπούρες που σου δίνω εγώ θα τις φας παλιομαλάκα. Έπρεπε να του πω όλα αυτά αλλά κρατήθηκα και ο διευθυντής βέβαια δεν είχε ιδέα ποιος ήταν αλλά λέει εντάξει μην γίνει θέμα.

Monday, November 26, 2007

Ολυμπιακός

Μπράβο
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ:καφές
ο Kαφές του Cafu
τον καφέ
Ω καφέ

Σημείωση 1: το τελευταίο δεν ξέρω αν είναι το χρώμα καφέ, έχω δαλτωνισμό δεν βλέπω καλά!
Σημείωση2 : για τον τίτλο δεν φταίω εγώ

Sunday, November 25, 2007

Διακοπή για διαφημίσεις

Σλόγκαν για εταιρεία ανακύκλωσης:κάνουμε και το σκατό σας παξιμάδι!

Saturday, November 24, 2007

Έτσι ήθελα να το αλλάξω

χασίΣΩΘΗΚΑ

ΣΩΘΗΚΑ

χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα χασίς σώθηκα
Σημείωση: διάβασε πολύ γρήγορα για να καταλάβεις τι πραγματικά έγινε!


Friday, November 23, 2007

Τελευταίο ποστ*...

Ήταν κάποτε ένα μικρό λυκάκι που έπαιζε με το αδερφάκι του Τα χρόνια περνούσαν ήρεμα, και το μικρό λυκάκι μεγάλωνε και γινόταν ένας μεγάλος και όμορφος λύκος Όπως όλοι οι λύκοι (στα κινούμενα σχέδια τουλάχιστον) όταν έβλεπε πανσέληνο Ούρλιαζε!!!
Αλλά κάποιες φορές , έβλεπε την πανσέληνο με κόκκινο χρώμα
Τότε θύμωσε, γιατί ήθελα να χύσει αίμα κόκκινο σαν της πανσελήνου
και δάγκωνε.... be prepared!!!

Μπορεί και να χασμουριόταν... δεν φαίνεται καλά από την φωτό
*με λύκους και δαγκώματα εννοω

Το δεύτερο δρώμενο

Μόλις γύρισα από το δεύτερο δρώμενο. Ήμουν αποφασισμένος να πάω και πήγα. Είχα αμφιβολίες αν θα κατάφερνα να γυρίσω έγκαιρα και σε κατάσταση που θα μου επιτρέψει να γράψω. Ωραία ήταν αλλά μου φάνηκε λίγο ρε γαμώτο. Έτσι είναι αν ξέρεις όλα τα τραγούδια ενός συγκροτήματος όσα και να πει πάλι λίγο σου φαίνεται. Ήθελα να κάνω και χιουμοράκι ότι και καλά δεν θα πουν το "πίνω μπάφους και παίζω pro" λόγω Ζωνιανών αλλά τελικά δεν το είπαν και έτσι δεν θα το κάνω το χιουμοράκι! Θα μπορούσαν στην σελίδα τους να βάλουν και για τις άλλες δύο εμφανίσεις. Τέλος πάντων ραντεβού στις 6/12 στο ίδιο μέρος με μεγαλύτερο πρόγραμμα ελπίζω. Πάω τώρα γιατί δουλεύω στις 9.
Σημείωση: καθώς γυρνούσα είδα το κατά 96% γεμάτο φεγγάρι. Πλησιάζει πανσέληνος και έχω μία έντονη επιθυμία να ξυριστώ και να κουρευτώ αλλά θα το καταπολεμήσω!

Thursday, November 22, 2007

Το πρώτο δρώμενο

Πέρασε από είκοσι κύματα για να πραγματοποιηθεί τελικά. (Το ξέρω ότι η φράση είναι σαράντα κύματα, αλλά θέλω να είμαι ακριβής στις περιγραφές). Αφού τελικά φτάσαμε σε ένα πολύ ¨ζεστό¨ χώρο, καθίσαμε και περιμέναμε να αρχίσει η συναυλία. Μαλώσαμε στην αρχή αν η μουσική που θα παίξουν είναι έντεχνο ή ροκ ή τέλος πάντων κάτι άλλο. Δεν έχει και τόση σημασιά βέβαια. Ήταν ψυχαγωγική η μουσική. Μου άρεσε. Να πάτε!
Στο ταξί κανονίσαμε να κάνουμε και αύριο κάτι να μην μείνει κενή μέρα μιας και για μεθαύριο το πρόγραμα είναι κανονισμένο....
Σημείωση: τα πράγματα από το κακό έχουν πάει στο λίγο μέτριο. Όσο περνάνε οι μέρες τελικά το καλό το έχουμε στο τσεπάκι και μένουμε εκεί γιατί το καλύτερο είναι εχθρός του καλού. Τώρα αυτό το είπε κάποιος μάλλον σημαντικός αλλά επειδή δεν ξέρω ποιος είναι απλά δεν θα τον αναφέρω.

Monday, November 19, 2007

Καταθέστε το αίμα σας στις υπηρεσίες της αλλαγής, αυτοί ξέρουν

Σήμερα έδωσα αίμα. Δέκα λεπτά από το χρόνο μου. Καλά αυτό είναι ψιλομύθος παίρνει τουλάχιστον είκοσι λεπτά η όλη διαδικασία. Βέβαια εμένα δεν θα με πείραζε στην συγκεκριμένη περίπτωση να κρατούσε ώρες. Η εθελοντική αιμοδοσία γινόταν στον χώρο της δουλειάς μου οπότε όση ώρα διαρκούσε θα δούλευα λιγότερο, άσε που μετά πρέπει να καθίσεις λιγάκι οπότε γλυτώνεις και από εκεί. Φυσικά δεν είναι ότι έδωσα αίμα γιαυτό το λόγο. Πάντα ήθελα να το κάνω. Πιστεύω ότι αυτές οι πράξεις βοηθάνε πάρα πολύ στο γενικό καλό. Άσε που μετά πίνεις και χυμό πορτοκάλι!
Σημείωση: τα πράγματα πάνε από το χειρότερο στο απλά κακό, και όσο παιρνάνε οι μέρες από το κακό θα πάμε στο μέτριο. Η κορύφωση που είναι το καλό δεν ξέρω πότε θα έρθει θα σας ενημερώσω πάντως!
Σημείωση2: ο τίτλος είναι ατάκα του Τζίμη Πανούση από συναυλία.

Sunday, November 18, 2007

Όχι δεν είμαι κυκλοθυμικός!

Βαριέμαι πολύ τελευταία. Φταίνε πολλά γιαυτό. Μου λείπουν πολλά πράγματα. Πρόσωπα και καταστάσεις. Φταίω και εγώ. Θυμώνω εύκολα τελευταία ή πιστεύω ότι όλοι είναι θυμωμένοι μαζί μου.
Το ποστ θα συνέχιζε με γκρίνια , μελαγχολία και συναφή. Αλλά μία βόλτα στο διαδίκτυο και η επίσκεψη μιας συγκεκριμένης σελίδας μου έδωσε έναν στόχο. Κάτι να περιμένω μέχρι την Πέμπτη στις 22 Νοεμβρίου.
Δεν χρειάζομαι δικαιολογίες αλλά μερικά πράγματα σε κάνουν να νιώθεις πολύ όμορφα και περιέργα μαζί. Ευχάριστα περιέργα.
Το ποστ ξεκίνησε μες την μιζέρια και θα τελειώσει με ένα πλατύ χαμόγελο και με γερή δόση αισιοδοξίας.

Friday, November 16, 2007

Φανταστικός διάλογος

- Α μπήκε στο μσν η αρετή...
- Ποια αρετή;
- Μία αρετή
- Ε ναι αλλά ποια αρετή;
- Ξέρω 'γω η υπομονή!
Σημείωση: από εδώ και πέρα μπορεί να σε λέω και υπομονή για πλάκα, δεν πειράζει ε;

Με ένα χαμόγελο...

ειρωνικό, σαρδόνιο, γλυκό, λαμπερό, αστραφτερό, της crest, κροκοδείλιο , όχι αυτό είναι για δάκρυα, πικρό, χωρίς δόντια τέλος πάντων ένα χαμόγελο όπως και αν είναι.

Wednesday, November 14, 2007

Tuesday, November 13, 2007

Match Point

Σημείωση: όποιος έχει δει το match point του Woody Allen θα καταλάβει όποιος δεν το έχει δει και έχει σκοπό να το δει καλύτερα να μην διαβάσει τα μικρά γράμματα!
Δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαίος αρκεί απλά από όλα τα κλοπιμαία της ληστείας μετά φόνου (μάλλον φόνου μετά ληστείας) της γειτόνισσας της ερωμένης σου, έχοντας σκοτώσει πρώτα την ίδια, να βρει ένας σεσημασμένος ναρκωμανής για μικροκλοπές το δακτυλίδι που τελικά ήταν το μόνο που δεν έπεσε στο ποτάμι που πήγες να τα ξεφορτωθείς , για να πιάσει τελικά το σχέδιό σου, που σαν σκοπό είχε να φανεί για ληστεία με κίνητρο τα χρήματα για την εξασφάλιση της δόσης του και να κατηγορηθεί εκείνος για την διπλή δολοφονία και όχι εσύ που είχες για κίνητρο να φύγει από την μέση η έγκυος ερωμένη σου για να μπορέσεις να ζήσεις με την έγκυο πλούσια γυναίκα σου.

Sunday, November 11, 2007

Σε θέλω

To βίντεο κλιπ
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Είν' ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει
Είν' η καρδιά μου που φρικτά σε αγαπάει
Είν' η ζωή μας που αφήσαμε και πάει
μια φλέβα έρωτα που σπάει και χτυπάει

Είναι το φως σου που μ' αγγίζει και ανθίζω
είναι που έμαθα στο τίποτα να ελπίζω
είναι που έπαψα την τύχη μου να βρίζω
μια τύχη άτυχη που πια δεν την γνωρίζω

Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω

Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω

Είναι τα μάτια σου που κλείνεις και τρομάζω
είναι που μέσα σου σαν χρώμα ξεθωριάζω
είναι που θέλω το κορμί σου και διστάζω
μη φύγει τ' όνειρο καθώς θα σ' αγκαλιάζω

Είν' η κορδέλα σου που φέρνει το άρωμά σου
αυτή που μάζευες τις νύχτες τα μαλλιά σου
νύχτες που σ' έπινα στα bar της αγκαλιάς σου
σήκω ξημέρωσε θ' αργήσεις στην δουλειά σου...

Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω

Σε θέλω, σε θέλω
σε 'σένα που ελπίζω
σε 'σένα με χαρίζω

Σημείωση:οι στίχοι με πλάγια γράμματα απλά μου θύμισαν πολύ το προηγούμενο όνειρο και είπα να βάλω ολόκληρο το τραγούδι

Friday, November 09, 2007

Όνειρα γλυκά...

Ούτε που ξέρω πως βρεθήκαμε εκεί, και καλά όλοι οι άλλοι μέχρι ένα σημείο ήταν λογικό ,εσύ όμως πως; Σημασία για εμένα βέβαια δεν είχε αυτό. Το πιο σημαντικό ήταν ότι σε έβλεπα ξανά μετά από αρκετό καιρό. Καθόμασταν και δίπλα δίπλα. Λέγαμε διάφορα. Φοβόμουν να σου πω αυτό που σκεφτόμουν. Τελικά , δεν ξέρω τι με βοήθησε αλλά στο ψυθίρισα στο αυτί. Είμασταν αγκαλιά και στο είπα: σε θέλω ακόμα... Δεν φάνηκες να ξαφνιάζεσαι. Αν και μου το έχουν ξαναπεί ότι όσον αφορά σε αυτό δεν κρίβω εύκολα τα αισθήματά μου. Η απάντηση ήταν όμως δεν το δείχνεις ή δεν φαίνεται. Δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Το σκεφτόμουν μετά όλο το βράδυ. Χάρηκα που σε είδα. Ήσουν καλά. Μετά εγώ γύρισα με τα πόδια. Επόμενο ήταν να φτάσω μετά από εσάς. Με περίμενες! Αντί για καληνύχτα δύο μικρές λέξεις:... και εγώ! Η πιο γλυκιά καληνύχτα που έχω ακούσει εδώ και καιρό.

Wednesday, November 07, 2007

Αφόδευση*

Τα πράγματα στην δουλειά αν εξαιρέσεις το αρχικό σοκ είναι μια χαρά. Δεν ξέρω αν φταίει η δική μου συμπεριφορά, παίρνω τα πράγματα λιγότερο "σοβαρά", αλλά οι πελάτες μου φέρονται πολύ καλύτερα από ότι πριν. Με εκτίμησαν και εκείνοι όσο καιρό έλειπα; ποιος ξέρει; Σίγουρα κάποιοι συνάδελφοι νιώθουν "ανακούφιση" που γύριζα. Ο κυριος δ μου είπε ότι επιτέλους μπήκε μια τάξη και η κοπέλα του ανθοπωλείου είπε ότι μόνο εγώ το προσέχω το τμήμα. Τέλος πάντων κοκκινίζω λίγο όταν ακούω καλά λόγια (και στην δουλειά και εδώ και παντού).
Τρία αστεία περιστατικά στην δουλειά:
το πρώτο με πλησίασε ένας κύριος κρατόντας ένα διπλωμένο χαρτάκι. Το ξεδιπλώνει, μου το δείχνει και το διπλώνει πάλι. Έγραφε: ένα κιλό γαύρο. Χαμογέλασα του είπε τι έγραφε το χαρτί και του έδειξα ποιο ψάρι είναι για να μαθαίνει όσο γίνεται τέλος πάντων.
Το δεύτερο μία κυρία πήρε το φαγγρί Ομάν και σχολιάσε το γεγονός ότι δεν είναι ελληνικό λέγοντας: γιατί αν πηγαίναμε εκεί δεν θα το τρώγαμε; νηστικοί θα μέναμε;
Το τρίτο και πιο αστείο ένας κύριος πήρε ψάρι για σούπα. Το ζυγίζω και το συσκευάζω και τον ρώτησα: θα θέλατε κάτι άλλο; και μου απάντησε χαμογελόντας : καρότα και σέλινο!
Χαίρομαι που είναι στα κέφια τους , αυτό μας δίνει και εμάς δύναμη να συνεχίζουμε.
Ελπίζω όλα τα ποστ που θα αφορούν πελάτες να είναι σαν αυτό και όχι σαν αυτό ή αυτό
Σημείωση*:Κοινώς το χέσιμο! ο αρχικός τίτλος ήταν ανακούφιση αλλά μου ήρθε έτσι στην τρέλα ο νέος τίτλος γιατί και αυτο μία ανακούφιση είναι!
ΛΕΞΙΚΟ
Αφόδευση (η) ουσ. (Κ αφόδευσις, -εως) αποπάτηση
Αποπάτηση (η) ουσ. (Κ αποπάτησις, -εως) αποβολή των περιττωμάτων.
Χέσιμο (το) ουσ. αποπάτηση

Monday, November 05, 2007

Βανδαλισμοί

Περνούσα απο τον Σταθμό του ΗΣΑΠ Νεα Ιωνία (Nea Ionia στα αγγλικά και καλά). Από το σημείο που καθόμουν φαινόταν μόνο το Nea Ion και σκέφτηκα να βανδαλίσω λίγο. Θα μουτζουρώσω όλη την πινακίδα εκτός απο το Nea Ion, θα γράψω από κάτω ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ και θα ζωγραφίσω μετά μία σοκολάτα. Πιο γάλακτος δεν γίνεται!

Sunday, November 04, 2007

Εβδομάδα άδειας

Δευτέρα 29/10 : ξύπνησα ότι ώρα νάναι. Άνοιξα τον υπολογιστή. Κλασσική βόλτα ανάμεσα σε blogs, σε αθλητικά site, στο mail, σε forum. Άνοιγμα του msn και gtalk. Έπαιξα ένα παλιό παιχνίδι στον υπολογιστή , από ένα σημείο και μετά κόλλαγε και μου έσπασε τα νεύρα. Το μεσημέρι δεν ξάπλωσα. Το απόγευμα πήγα για μπάσκετ. Είχα καιρό να κάνω αθλητική δραστηριότητα. Τελικά είμαι σε φόρμα αλλά λογικά αύριο θα είμαι πιασμένος. Μια όμορφη internetική ιστορία εξελίχθηκε σε από τα blogs που διαβάζω. Πολύ συγκινητική και πολύ ανθρώπινη σε αντίθεση με αυτά που λέγονται για το απρόσωπο του μέσω!
Τρίτη 30/10: Η πιο βαρετή μέρα μάλλον της εβδομάδας. Όλη μέρα σχεδόν μπροστά από μία οθόνη. Το πρωί στον υπολογιστή, το μεσημέρι στον υπολογιστή,το απόγευμα στην τηλεόραση , το βράδυ στον υπολογιστή. Εντάξει ορισμένες στιγμές δεν ήταν βαρετές απλά δεν έγινε κάτι το νέο. Σουβενίρ από το χτεσινό μπάσκετ πιάσιμο σε πέντε έξι σημεία του σώματός μου. Αλλά αυτά δεν με πειράζουν. Σουβενίρ από τις πολλές ώρες στην οθόνη ένα ζευγάρι κατακόκκινα μάτια. Λες να είναι κατάλοιπα του Maxim λυκάνθρωπου;
Τετάρτη 31/10: Η πιο ενδιαφέρουσα by far μέρα της άδειας (μέχρι την επόμενη φυσικά). Το πρωί η καθιερωμένη βόλτα στο διαδίκτυο και συζήτηση στο μσν. Το μεσημέρι καφές με φίλους και σουβλάκια. Είδα και την Ρόζα ρε μα. Μετά βόλτα για αγορά εισιτηρίου (για την ΑΕΚ ντε) και επιστροφή στο σπίτι με μεγάλη παράκαμψη. Το απόγευμα παρακολούθηση αγώνων κυπέλου και euroleague. Το βράδυ φοβήθηκα. Τρομοκρατήθηκα. Είχα καιρό να το πάθω. Ένα κουφό με τους ήχους. Ο οποιοσδήποτε ήχος μου προκαλεί φόβο, ακόμα και ένα κλικ του ποντικιού! Ευτυχώς με λίγη βοήθεια πέρασε.
Πέμπτη 1/11: Καλό μήνα! Είμαι ακόμα πιασμένος και τα μάτια μου ακόμα κόκκινα. Την περίμενα αυτή την μέρα. Θα πάω γήπεδο! Μου αρέσει να πηγαίνω. Ευτυχώς κερδίσαμε. Βράχηκα και λίγο. Πέρυσι τέτοια μέρα είχα πάει πάλι στο γήπεδο. Πάλι είχαμε κερδίσει. Περνάει η εβδομάδα γρήγορα ρε γαμώτο, αλλά είναι δύσκολο μέσα σε μία εβδομάδα να κάνεις ότι δεν έχεις κάνει για ολόκληρους μήνες. Προσπαθώ!
Παρασκευή 2/11: Πρωινό ξύπνημα και το αυτοκίνητο για service. Τελικά και νωρίς τελειώσαμε και δεν πληρώσαμε και πολλά. Γυρνάμε γρήγορα και λέμε να πάμε για μπάσκετ. Πήγαμε εκεί για έφυγα σχεδόν αμέσως. Γυρνόντας είδα την Σοφία και τον Ευθύμη ρε μα. Το μεσημερί ξάπλωσα να ξεκουραστώ τα μάτια μου κυρίως να ξεκοκκινήσουν γιατί έχουν γίνει πολύ ντροπαλά τελευταία. Το βράδυ μονόπολη μετά από αρκετό καιρό και uno. Πήραμε από ένα παιχνίδι ο καθένας άρα όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ λίγο παραπάνω γιατί ήταν σα να ήσουν δίπλα μου. Το καλύτερο της μέρας είδα όνειρο ότι ήμουν διακοπές σε νησί!
Σάββατο 3/11: ΒΑΡΕΤΟ πρωινό. Πήγα στην δουλειά για δύο λεπτά –αρκετά για να θυμώσω λίγο - να μάθω το πρόγραμμα της εβδομάδας. Όλη η μέρα κύλησε ψιλοαδιάφορα. Μερικές στάσεις-οάσεις στο μσν που κάνουν την μέρα μου πιο ενδιαφέρουσα. Το βράδυ βόλτα σε φίλο και επιτραπέζια. Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και μπόλικα σχόλια.
Κυριακή 4/11: Η μέρα ξεκίνησε νωρίς και τέλειωσε αργά. Στις 6 εγερτήριο. Ταξίδι αστραπή μέχρι την Αίγινα. Στο δρόμο για τον Πειραιά ανάμεσα στο Μοσχάτο και το Φάληρο δίπλα στο ποτάμι η παραγκούπολη όλο και μεγαλώνει. Στην Αίγινα όλα θυμίζουν διακοπές. Σκέφτομαι να πάω στην επόμενή μου άδεια. Στην επιστροφή αναλαμπή για την πρόσκληση του τ. Τηλέφωνο και σε λίγα λεπτά είμαι εκεί. Πέρασα πολύ όμορφα. Χάρηκα που πήγα. Ίσως να το παράκανα λίγο*. Πως τα καταφέρνω και πάντα η τελευταία μέρα της άδειας είναι η πιο κουραστική δεν μπορώ να καταλάβω. Γεμάτη μέρα και χαρούμενη μέρα. Αύριο δουλειά και το κακό οτι το ρεπό της Παρασκευής μοιάζει πολύ μακρυνό.

ΑΥΤΑ!
Σημείωση: εξάδερφε είναι μεγάλο ποστ το ξέρω μία μέρα κάθε φορά αν διαβάζεις "μικραίνει"
Σημείωση2: "σε σκέφτομαι" θα έπρεπε να μπει σε όλες τις μέρες(και δεν εννοώ τον εξάδερφο)!
Σημείωση3: η φράση με τον αστερίσκο μπήκε μετά το πρώτο σχόλιο

Friday, November 02, 2007

Το πρώτο μου ποστ


Ο Maxim Glendower είναι ένα halfling. Επειδή είναι αδύνατο για έμενα να το εξηγήσω απλά να πω ότι στον Αρχοντα των Δακτυλιδιών ο Frodo είναι ένα halfling. Στα μάτια των ανθρώπων θα είναι σαν ένα παιδί. Ο Maxim λοιπόν μεγάλωσε στην Silvera. Η περιέργιά του όμως δεν τον άφησε ήσυχο οπότε άρχισε να περιπλανιέται. Έκανε μεγάλα ταξίδια μέχρι και στον άλλο κόσμο πήγε. Δεν ήταν ακριβώς γενναίος πολεμιστής αλλά η βοήθεια του στην μάχη ήταν αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθος του. Η έμφυτη τάση των halfling να κλέβουν και να συλλέγουν πράγματα τον είχε κάνει λίγο ματαιόδοξο. Είχε αναπτύξει τις ικανότητες του έτσι ώστε να μπορεί να επιβιώσει σε αφιλόξενο περιβάλλον. Η μοίρα τα έφερε έτσι που κάποια στιγμή χωρίς να σκέφτεται σκότωσε κάποιον σύντροφο του. Τον χτύπησε πρώτα και μετά έτσι όπως ήταν αναίσθητος τον αποτελείωσε. Για τον φόνο αυτό συλλήφθηκε αλλά δεν δικάστηκε ποτέ. Τώρα το πιο πιθανό να είναι χωμένος σε κάποιο μπουντρούμι ή αν τα κατάφερε να έχει δραπετεύσει. Το σίγουρο είναι ότι οπούδηποτε και να βρίσκεται θα περνάει καλά.
Σημείωση:Αυτό ήθελα να είναι το πρώτο μου ποστ. Άργησα λίγο να το γράψω είναι η αλήθεια (έναν ολόκληρο χρόνο) αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει.