Sunday, November 04, 2007

Εβδομάδα άδειας

Δευτέρα 29/10 : ξύπνησα ότι ώρα νάναι. Άνοιξα τον υπολογιστή. Κλασσική βόλτα ανάμεσα σε blogs, σε αθλητικά site, στο mail, σε forum. Άνοιγμα του msn και gtalk. Έπαιξα ένα παλιό παιχνίδι στον υπολογιστή , από ένα σημείο και μετά κόλλαγε και μου έσπασε τα νεύρα. Το μεσημέρι δεν ξάπλωσα. Το απόγευμα πήγα για μπάσκετ. Είχα καιρό να κάνω αθλητική δραστηριότητα. Τελικά είμαι σε φόρμα αλλά λογικά αύριο θα είμαι πιασμένος. Μια όμορφη internetική ιστορία εξελίχθηκε σε από τα blogs που διαβάζω. Πολύ συγκινητική και πολύ ανθρώπινη σε αντίθεση με αυτά που λέγονται για το απρόσωπο του μέσω!
Τρίτη 30/10: Η πιο βαρετή μέρα μάλλον της εβδομάδας. Όλη μέρα σχεδόν μπροστά από μία οθόνη. Το πρωί στον υπολογιστή, το μεσημέρι στον υπολογιστή,το απόγευμα στην τηλεόραση , το βράδυ στον υπολογιστή. Εντάξει ορισμένες στιγμές δεν ήταν βαρετές απλά δεν έγινε κάτι το νέο. Σουβενίρ από το χτεσινό μπάσκετ πιάσιμο σε πέντε έξι σημεία του σώματός μου. Αλλά αυτά δεν με πειράζουν. Σουβενίρ από τις πολλές ώρες στην οθόνη ένα ζευγάρι κατακόκκινα μάτια. Λες να είναι κατάλοιπα του Maxim λυκάνθρωπου;
Τετάρτη 31/10: Η πιο ενδιαφέρουσα by far μέρα της άδειας (μέχρι την επόμενη φυσικά). Το πρωί η καθιερωμένη βόλτα στο διαδίκτυο και συζήτηση στο μσν. Το μεσημέρι καφές με φίλους και σουβλάκια. Είδα και την Ρόζα ρε μα. Μετά βόλτα για αγορά εισιτηρίου (για την ΑΕΚ ντε) και επιστροφή στο σπίτι με μεγάλη παράκαμψη. Το απόγευμα παρακολούθηση αγώνων κυπέλου και euroleague. Το βράδυ φοβήθηκα. Τρομοκρατήθηκα. Είχα καιρό να το πάθω. Ένα κουφό με τους ήχους. Ο οποιοσδήποτε ήχος μου προκαλεί φόβο, ακόμα και ένα κλικ του ποντικιού! Ευτυχώς με λίγη βοήθεια πέρασε.
Πέμπτη 1/11: Καλό μήνα! Είμαι ακόμα πιασμένος και τα μάτια μου ακόμα κόκκινα. Την περίμενα αυτή την μέρα. Θα πάω γήπεδο! Μου αρέσει να πηγαίνω. Ευτυχώς κερδίσαμε. Βράχηκα και λίγο. Πέρυσι τέτοια μέρα είχα πάει πάλι στο γήπεδο. Πάλι είχαμε κερδίσει. Περνάει η εβδομάδα γρήγορα ρε γαμώτο, αλλά είναι δύσκολο μέσα σε μία εβδομάδα να κάνεις ότι δεν έχεις κάνει για ολόκληρους μήνες. Προσπαθώ!
Παρασκευή 2/11: Πρωινό ξύπνημα και το αυτοκίνητο για service. Τελικά και νωρίς τελειώσαμε και δεν πληρώσαμε και πολλά. Γυρνάμε γρήγορα και λέμε να πάμε για μπάσκετ. Πήγαμε εκεί για έφυγα σχεδόν αμέσως. Γυρνόντας είδα την Σοφία και τον Ευθύμη ρε μα. Το μεσημερί ξάπλωσα να ξεκουραστώ τα μάτια μου κυρίως να ξεκοκκινήσουν γιατί έχουν γίνει πολύ ντροπαλά τελευταία. Το βράδυ μονόπολη μετά από αρκετό καιρό και uno. Πήραμε από ένα παιχνίδι ο καθένας άρα όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ λίγο παραπάνω γιατί ήταν σα να ήσουν δίπλα μου. Το καλύτερο της μέρας είδα όνειρο ότι ήμουν διακοπές σε νησί!
Σάββατο 3/11: ΒΑΡΕΤΟ πρωινό. Πήγα στην δουλειά για δύο λεπτά –αρκετά για να θυμώσω λίγο - να μάθω το πρόγραμμα της εβδομάδας. Όλη η μέρα κύλησε ψιλοαδιάφορα. Μερικές στάσεις-οάσεις στο μσν που κάνουν την μέρα μου πιο ενδιαφέρουσα. Το βράδυ βόλτα σε φίλο και επιτραπέζια. Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και μπόλικα σχόλια.
Κυριακή 4/11: Η μέρα ξεκίνησε νωρίς και τέλειωσε αργά. Στις 6 εγερτήριο. Ταξίδι αστραπή μέχρι την Αίγινα. Στο δρόμο για τον Πειραιά ανάμεσα στο Μοσχάτο και το Φάληρο δίπλα στο ποτάμι η παραγκούπολη όλο και μεγαλώνει. Στην Αίγινα όλα θυμίζουν διακοπές. Σκέφτομαι να πάω στην επόμενή μου άδεια. Στην επιστροφή αναλαμπή για την πρόσκληση του τ. Τηλέφωνο και σε λίγα λεπτά είμαι εκεί. Πέρασα πολύ όμορφα. Χάρηκα που πήγα. Ίσως να το παράκανα λίγο*. Πως τα καταφέρνω και πάντα η τελευταία μέρα της άδειας είναι η πιο κουραστική δεν μπορώ να καταλάβω. Γεμάτη μέρα και χαρούμενη μέρα. Αύριο δουλειά και το κακό οτι το ρεπό της Παρασκευής μοιάζει πολύ μακρυνό.

ΑΥΤΑ!
Σημείωση: εξάδερφε είναι μεγάλο ποστ το ξέρω μία μέρα κάθε φορά αν διαβάζεις "μικραίνει"
Σημείωση2: "σε σκέφτομαι" θα έπρεπε να μπει σε όλες τις μέρες(και δεν εννοώ τον εξάδερφο)!
Σημείωση3: η φράση με τον αστερίσκο μπήκε μετά το πρώτο σχόλιο

6 comments:

Moloch said...

Χαίρομαι που χάρηκες! Καλή συνέχεια στη δουλειά Μάξιμε...

maxim glendower said...

Είχα μόλις κλείσει το πισι και το άνοιξα για να συμπληρώσω την φράση με τον αστερίσκο. Πρέπει να είχαν περάσει πέντε λεπτά. Δεν περίμενα να είχα σχόλιο. Αλλά μερικοί αναγνώστες είναι τελικά πολύ εξαρτημένοι!
:)))

tzotza said...

ημαστε!!!ημαστε!!!

καλη δουλεια μαξ!!!
θα περασει και αυτη η εβδομαδα γρηγορα..don't worry!!!

φιλια!!
:)

PETROS said...

Ξάδεφρε ήταν χωρισμένο σε μέρες και δου μου φάνηκε και το πήρα σερι!

Lote Alcarin said...

Άκου να δεις τώρα. Πρώτον: καλή δουλίτσα από σήμερα, και εν αναμονή της επόμενης αδείας/ρεπό/διημέρου, υπομονή! Δεύτερον. Αυτό το πράγμα με τους ήχους το παθαίνω κι εγώ κάτι κουλές μέρες. Τετάρτη βράδυ ήμουν μόνη σπίτι. Καθισμένη στο γραφείο, χάζευα βλόγια και άλλα διάφορα. Κάθε φορά που κάνω κλικ στο ποντίκι, ακούγεται ένα τσικ από τα ηχεία. Περνούσαν αυτοκίνητα απ'έξω, τσικ τα παράθυρα. Είχε περίεργο καιρό και τα τσικ με τα τσακ έκαναν βόλτα στα αυτιά μου. Ησύχασα μόνο όταν έκλεισα τα ηχεία να μην ακούω τουλάχιστον αυτό του ποντικιού. Να'σαι καλά που το μοιράστηκες μαζί μας, αισθάνομαι λιγότερο τρελή!!!:P Καλή βδομάδα!!!!

maxim glendower said...

tzotza:για εσένα το ήξερα! :))
petros:ε άλλη φορά ότι και να λέει το ποστ να το χωρίζω σε μέρες για να το διαβάζεις!
lote alcarin:εγώ στην αρχή χαμήλωσα τα ηχεία, μετά όμως έκλεισα το παιχνίδι που έπαιζα, μίλησα λίγο στο μσν ,ήθελα παρέα και ευτυχώς βρήκα την κατάλληλη.
Τελικά η μέρα ήταν πιο εύκολη από όσο νόμιζα. Όλα πήγαν καλά!