Wednesday, October 28, 2009

Ενα δύο εν δυο εν δυο εν δυο ένα!

Πέρυσι, τέτοια μέρα , είχα πει σε αρκετούς γνωστούς , ακόμα και μέσα από αυτό το site ,να με δουν που θα κάνω παρέλαση. Φέτος που την είδα δεν μου άρεσε και τόσο. Δεν είναι κάτι σημαντικό να το βλέπεις από την τηλεόραση ίσως. Αν είσαι μέρος της παρέλασης ή είσαι δίπλα σε αυτούς που παρελαύνουν να είναι πιο θεαματικό. Η μουσική πάντως μου άρεσε. Το ¨Μακεδονία Ξακουστή". Την 25 Μαρτίου είχα πάει και στο Σύνταγμα να δω την στρατιωτική παρέλαση. Εκλεισε ο κύκλος των παρελάσεων νομίζω. Αυτά.

Tuesday, October 27, 2009

Προβλεπό-men In Green!


Ακόμα τα γυαλίζω τα άρβιλα

Monday, October 26, 2009

Καμία Α.Ε.Κ δεν θα παίξει μακρυά από τη ΝΦ*

Η ΑΕΚ το σαββατοκύριακο που πέρασε , στα ομαδικά αθλήματα , έδωσε τρεις αγώνες επίσημους εντός έδρας. Εγινε και κάποιο φιλικο στο ποδόσφαιρο σάλας εντός έδρας... στο Γέρακα! Στο γυναικείο βόλευ ο εκτός έδρας αγώνας αναβλήθηκε ενώ κ στο ποδόσφαιρο παίζαμε εκτός έδρας. Μπάσκετ , βόλευ ανδρών και χάντμπολ ήταν τα τμήματα που έπαιζαν στην έδρας μας. Δεν θα σταθώ στο αποτέλεσμα των αγώνων. Μόνο στο ότι εντός παίζαμε αντίστοιχα στο Ελληνικό , στο Νέο Ηράκλειο και στο Μενίδι. Γαμώ;
Α ναι το ξέχασα... Γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια, και ας είναι και 25 χιλιάδων θέσεων και ας μην χωράει και τίποτα άλλο! Σιγά τώρα για τα υπόλοιπα τμήματα θα κάτσουμε να σκάσουμε;;;
Μην πούμε κακές λέξεις τώρα για στίβο και τέτοια. Μόνο στο σκάκι παίζει εντός έδρας...
* Το είχε γράψει κάποιος σε φόρουμ τον Ιούλιο. . Πόσο δίκιο είχε....

Sunday, October 25, 2009

Περαστικά

Δεν είναι κρίμα και άδικο να περάσω την μία επιπλέον ώρα που κερδίσαμε χθες το βράδυ στο ΚΑΤ; Λες και έχει γίνει πόλεμος είναι το καημένο το ΚΑΤ. Ανοιγμένα κεφάλια , χέρια σπασμένα, μαχαιρωμένοι (!) , τροχαία. Ενας χαμός. Ακτινογραφίες στο φουλ! Τα φορεία μου θύμησαν λίγο τους παλετοφόρους στην δουλειά. Εχουν πάνω το όνομα του τμήματος στο οποίο ανήκουν. Είδα ένα που έγραφε "ακτινολογικό" πάνω όπως εμάς γράφουν "dps", "apls" , "χόρτα" κλπ. Τέλος πάντων. Ο ασθενής αποδείχθηκε ότι χρειάζεται ξεκούραση και θα επανεξεταθεί την Δευτέρα αν πονάει. Αν βοηθήσουμε και εμείς στο σπίτι στις δουλειές θα είναι καλύτερα πιστεύω. Πάμε;

Friday, October 23, 2009

Να τα 100στήσουν*

Το έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό. Έψαχνα μάλλον την κατάλληλη ευκαιρία να το δημοσιεύσω. Σήμερα έχουν γενέθλια λέει τα στρουμφάκια. Είχα γράψει πως τα σούπερ μάρκετ μοιάζουν με το στρουμφοχωριό. Το κείμενο που είχα γράψει δεν το βρίσκω που το έχω αποθηκεύσει. Όταν το βρω θα σας πω.
*Αλλώστε είναι από μόνα τους εκατό.

Wednesday, October 21, 2009

Συνάδελφε μια ανακοίνωση...

Είναι κάτι που θα το ακούς από το πανεπιστήμιο , αν έχεις περάσει σε κάποιο , μέχρι την δουλειά , είτε είναι χειρονακτική είτε όχι. Το σωματείο των εργαζομένων πραγματοποιεί εκλογές στις οποίες η αποχή είναι θανάσιμο αμάρτημα και η συμμετοχή υποχρέωση όλων μας. Άντε να δούμε.

Tuesday, October 20, 2009

Τόσο κολημένος πια...;

Το μεσημέρι είδα στον ύπνο μου ότι πήγα για άλμα. Ήταν κουραστικές πολύ οι μέρες που είχαμε άλμα. Ξυπνούσαμε στις 3 το χάραμα για να προλάβουμε. Η έλλειψη ύπνου, η πολύ πρωινή αναφορά , το κουβάλημα του μπέργκινγκ , η μεταφορά στο αεροδρόμιο , το ντύσιμο με το αλεξίπτωτο , το πιάσιμο στα γόνατα , η πίεση στα κόκκαλα της μέσης από τα μεταλλικά μέρη του αλεξιπτώτου , το να μπεις στο αεροπλάνο με το μπέργινγκ να το κουβαλάς ανάμεσα στα πόδια, η σαρδελοποίηση στο αεροσκάφος. Όλη αυτή η ταλαιπωρία άξιζε για τα 60 κάτι δευτερόλεπτα που κρατούσε η πτήση μας στο αέρα. Στο όνειρο μου το άλμα ήταν βραδυνό και μέτα ακολουθούσε πορεία σε χιονισμένο βουνό.

Monday, October 19, 2009

Παντραγικός - Πανθρακικός 3 -2

8.636 εισητήρια κόπηκαν. Ελάχιστος κόσμος αν βάλουμε ότι το προηγούμενο παιχνίδι εντός έδρας ήταν στις αρχές του μήνα. Η ομάδα είχε όρεξη έκανε φάσεις δυστυχώς όμως δεν προηγήθηκε. Αντίθετα δέχτηκε γκολ αλλά ευτυχώς ισοφάρισε γρήγορα. Το γκολ δεν το πανηγυρίσαμε ιδιαίτερα. Μετά από λίγο η ομάδα προηγήθηκε. Το γκολ πάλι δεν το πανηγυρίσαμε. Γυρνάει η ξαδέρφη και αναρωτιέται γιατί δεν το πανηγυρίζουμε; Το κλίμα στο γήπεδο αρρωστημένο. Γκρίνια για το πως παίζει η ομάδα. Άσχετο που είμασταν μπροστά στο σκορ. Το τρίτο γκολ πανηγυρίστηκε πιο έντονα από όλα. Ο παίκτης που είχε ένα άτυχο οικογενειακό συμβάν μέσα στην εβδομάδα σκόραρε! Γνώρισε την κυρία αποθέωση. Η αντίπαλη ομάδα μείωσε. Το γκολ της χειροκροτήθηκε. Υπάρχουν αρκετοί από τους 8636 που βρέθηκαν στο γήπεδο που τους αρέσει το ποδόσφαιρο και το χειροκρότημα ήρθε αυθόρμητο απο τους οπαδούς μιας ομάδας που έχουν μεγαλώσει ξέροντας ότι η ομάδα τους θα παίξει όμορφο ποδόσφαιρο. Στο τελευταίο εικοσάλεπτο η ομάδα κάθισε. Ήταν τυχερή καθώς δύο φορές η μπάλα βρήκε το δοκάρι. Οι αποδοκιμασίες έφτασαν σε όριο απειλής για τους παίκτες. "Παίξτε μπαλα ρε υπομονή τελείωσε θα σας γαμήσουμε...". Βέβαια οι περισσότεροι παίκτες (9 στον αριθμό) είναι ξένοι και πίστευαν ότι προσπαθούν να βοηθήσουν την ομάδα. Ακούστηκε και η φωνή του παραλόγου μετά από λίγο: "γήπεδο στην νέα φιλαδέλφεια...". Η ΠΑΕ έχει υπογράψει βέβαια το μνημόνιο οπότε το βάρος πέφτει σε άλλους ώμους πια. Δεν ήταν τραγική η ΑΕΚ όπως λέει και ο τίτλος. Απλά το σκέφτηκα στο γήπεδο. Τραγικό είναι το κλίμα στο γήπεδο. Σε αρρωσταίνει. Σε χαλάει. Τέλος πάντων. Ελπίζω σε καλύτερα αποτελέσματα. Ας θυμηθούν μερικοί ότι είναι και διασκέδαση να πηγαίνεις στο γήπεδο. Τα λέμε στο επόμενο.

Saturday, October 17, 2009

Like Santa...

Το έχω ξαναπεί; Στο ψαράδικο η μοναξιά είναι εκνευριστική. Συνήθως βέβαια δεν έχει και τόση δουλειά. Τις περισσότερες φορές μάλιστα εγώ είμαι εκείνος που βοηθάει σε άλλο τμήμα παρά το αντίθετο. Υπάρχουν όμως μέρες που ακόμα και τρία άτομα δεν είναι αρκετά. Σαν σήμερα. Τρεις έδιναν και δεν προλάβαιναν κιόλας. Εγώ απλά γέμιζα. Βουνά οι τσιπούρες. Όταν μου στέλνουν βοηθούς τους λέω κάπως. Χριστουγενιάτικα. Νιώθω σαν τον Άγιο Βασίλη που έχει τα ελφ που τον βοηθάνε...

Friday, October 16, 2009

Τα ψάρια κοιτάτε...

Έχουν μπει σε μια διαδικασία στην δουλειά τύπου πρώτα ο πελάτης. Ότι έχει πάντα δίκιο και τα ρέστα. Δεν ξέρω πως τους ήρθε. Λες και θα αλλάξει κάτι. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν παράπονο από εμένα αλλά κατά γενική ομολογία πιστεύω κάνω καλή εντύπωση. Που να κουρευτώ και να ξυριστώ κιόλας! Δεν το έχω σκοπό. Ας λαχταράνε τα ψάρια οι πελάτες και όχι εμένα!

Wednesday, October 14, 2009

Ε;

Σε τι ακριβώς ειδικεύεται ο ιχθυολόγος;

Monday, October 12, 2009

18.....19.....20....

Παρακολούθησα την παράδοση - παραλαβή από πολλά υπουργεία. Οι περισσότεροι υπουργοί είπαν αυτό που έπρεπε." Έγιναν πολλά επί των ημερών που , βέβαια δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω το έργο μου, λίγο ακόμα θα ήθελα να φάω, η παράνομη βίλα που χτίζω δεν επιπλώθηκε...". Εκείνο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι η παράδοση παραλαβή στο υπουργείο εθνικής αμύνης. Δεν ήξερα ότι μπορούν να κάνουν άγημα και οι ναύτες!

Thursday, October 08, 2009

Σ'αγαπάω γιαγιά Λίτσα

Στο υπόγειο του σπιτιού , εκεί που παλιά έκτρεφε καναρίνια, είχε ένα μαυροπίνακα. Σε αυτόν σημείωνε την απογραφή της οικογένειας(τα σχόλια είναι δικά μου):
1+1=2 ( ζευγάρι)
2+2=4 ( τα παιδιά )
4+1=5 (το πρώτο παιδί παντρευεται...)
5+3=8 (... και κάνει 3 γιους)
8+1=9 ( το δευτερο παιδια παντρευται...)
9+1=10 (... και κάνει 1 γιο)
Εκεί είχε σταματήσει. Ο σεισμός του 99 κατέστρεψε το σπίτι αλλά όχι την οικογένεια. Ο μαυροπίνακας πήγε στον εγγονό που σπούδαζε φυσική. Όλο και κάπου θα του χρειαστεί. Το νούμερο δέκα παρέμενε για χρόνια ακλόνητο. Ώσπου ένα διαζύγιο. Τώρα τι; Αφαίρεση; Όχι βέβαια. Ποτέ δεν θα το έκανε αυτό. Μετά από λίγο καιρό άλλωστε ένας νέος γάμος. Το δέκα έγινε έντεκα. Μια ακόμα νύφη. Σε δύο χρόνια έγινε και δώδεκα! Κι άλλο εγγόνι! Το πέμπτο κατα σειρά. Και αυτό αγόρι!
" Αγόρια μου!!" σχεδόν φώναξε ( που την βρήκε την δύναμη ;) όταν βγήκε από την εξέταση. Χαμογέλασε κιόλας. Ήταν καλύτερα. Φαινόταν καλύτερα. Ένιωθε πιο σιγουριά ίσως , δεν φοβόταν πια.
Έτσι σκέφτηκε ο εγγονός που σπούδαζε φυσική. Αυτός που έχει και τον μαυροπίνακα. Μόνο που δεν τον "ανανεώνει" πια. Ευτυχώς. Γιατί από χθες το βράδυ. Κάποιος από αυτούς τους αριθμούς δεν υπάρχει πια. Κακώς γράφω αριθμούς. Ονόματα θα έπρεπε να γράφω. Αλλά έτσι έκανε ο παππούς έτσι κάνω και εγώ. Λοιπόν ο ένας από τους δύο ανθρώπους που ξεκίνησαν αυτή την οικογένεια δεν υπάρχει πια. Έφυγε. Ξεκουράστηκε. Προσευχήθηκε γιαυτό ο άλλος άνθρωπος που μαζί ξεκίνησαν την οικογένεια. " Παναγία μου... πάρτην να ξεκουραστεί.... ". Έτσι και έγινε. Αυτό το ζευγάρι που δεν το χώρισε τίποτα μέχρι τώρα. Που ήταν μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα. Που άλλαξαν αναγκαστικά σπίτια μετά τον σεισμο του 99. Που πήγαιναν μαζί στα δεκάδες νοσοκομεία και γυρνούσαν πάντα στο σπίτι τους. Πριν κάποια χρόνια ένας γιατρός είχε δει τον ιατρικό της φάκελο. "Είναι θαύμα που ζει με τέτοιο ιστορικό..."
Η γιαγιά μου έφυγε χθες το βράδυ. Έφυγε μετά ακόμα μία νοσηλία που κράτησε εννιά μέρες. Μέχρι χθες τους είχα και τους τέσσερις. Δύο παππούδες και δύο γιαγιάδες. Υπήρχε καιρός που είχα ακόμα και προγιαγιά. Το ξέρω ότι είμαι πολύ τυχερός. Καθώς ακόμα και από πριν δέκα χρόνια είχα συμμαθητές μου που είχαν χάσει κάποιον παππού ή γιαγιά ή ακόμα και τους δύο. Λοιπόν εμένα ήταν η πρώτη μου μεγάλη απώλεια. Πόνεσα και έκλαψα. Όσο γράφω κλαίω. Θα κλάψω κι άλλο....
Καληνύχτα γιαγιά Λίτσα. Θα προσέχουμε τον παππού. Θα είσαι και εσύ πάντα μαζί μας άλλωστε.

Wednesday, October 07, 2009

who knows....

Ε ναι λοιπόν έγιναν και εκλογές. Δεν άκουσα πάντως την κλασική ατακά περί μηνύματος. Ότι ο λαός έστειλε το μήνυμα και ότι το κάθε κόμμα πήρε το μήνυμα κοκ. Βέβαια πολλά ήταν τα μηνύματα που έστειλαν στα κινητά οι υποψήφιοι για να δείξουν ότι μας θυμούνται. Στις 19:00 που κλείνουν οι κάλπες μας ξέχασαν...
Ένα που δεν αντέχω στην προεκλογική περίοδο είναι που στείνουν τα εκλογικά τους κέντρα το κάθε κόμα στις πλατείες. Λες και έχουμε πολύ ελεύθερο χώρο στις πλατείες και χωράνε και αυτά τα ρημάδια.
Η πιο κοντινή μου σχέση με τα πολιτικά ήταν όταν κατέβαινα στο πανεπιστήμιο πιο συχνά. Όταν ήταν η περίοδος των εκλογών το πανεπιστήμιο γινόταν ένα τεράστιο λούνα πάρκ. Επίσης η κίνηση τους χώρους του πανεπιστημίου γινόταν αισθητά πιο δύσκολα γιατί είχαν γεμίσει τους διαδρόμους τραπεζάκια! Η μουσική τόσο δυνατή που δεν μπορούσαμε να κάνουμε μάθημα στις αίθουσες. Τουρνουά μπάσκετ, τάβλι , σκάκι , ποδοσφαίρου , βιντεοπαιχνιδιών και ότι ακόμα μπορείς να φανταστείς. Χαρά του παιδιού οι εκλογές. Θυμάμαι την αλαζονεία ορισμένων φοιτητών που άνηκαν σε κάποιες από τις παρατάξεις που έχουν παραδοσιακά μεγάλη απήχηση. Όταν μιλούσαν στους φοιτητές πίστευαν ότι τους γνωρίζουν. Ποιος είσαι ρε φίλε που έχεις την απαίτηση να σε γνωρίζω κιόλας. Ένας είχε πει κιόλας για να κατηγορήσει την αντίπαλη παράταξη: " Οι αλλοι έκαναν το τάδε και το τάδε...". Ρώτησε ένα φοιτητής τι εννοεί. Απάντησε δείχνοντας το σκεφτικό μιας ολόκληρης Ελλάδας. Δύο είναι οι παρατάξεις μία εμείς και μία οι άλλοι...
Στις βουλευτικές εκλογές λοιπόν σε ένα εκλογικό κέντρο είχαν μαζευτεί και αρκετοί μετανάστες και πανηγύριζαν. Τι ακριβώς δεν είμαι σίγουρος αλλά μπορώ να υποθέσω:
που πρωθυπουργός βγήκε ένας έλληνας του εξωτερικού και ξέρει τις ανάγκες των μεταναστών;
που δεν βγήκε πρωθυπουργός κάποιος που την επόμενη των εκλογών θα τους έδιωχνε από την χώρα στην καλύτερη και στην χειρότερη θα τους έκανε σαπούνια;
που θα κλείσει το εκλογικό κέντρο και θα έχουν πάλι λίγο ελεύθερο χώρο πρασίνου;
που πιστεύουν ότι θα είναι καλύτερη η ζωή τους;
που είδαν την πετρούλα από κοντά;

Tuesday, October 06, 2009

Πήγα και αρρώστησα...

Literaly... Χθες το βράδυ είχα 37,8 και το πρωί στις πέντε το χάραμα είχα 38,5. Πήγα στην δουλειά άνοιξα και έφυγα. Δεν επέμεινε ο υποδιευθυνής για το κούρεμα που μου είχε επιβάλλει πριν φύγω για άδεια. Κανόνισα και ρεπό για αύριο. Οπότε όλα καλά. Καλή σας νύχτα.

Monday, October 05, 2009

Αυτοί που έμειναν πέρασαν καλύτερα;

Τελείωσε η άδεια μου. Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα δουλειάς. Είχα να αντιμετωπίσω ένα μικρό χάος. Ένα μεγάλο χάος βασικά. Το πρώτα μηνύματα τα είχα πάρει την περασμένη Παρασκεύη. Είχα πάει για να πάρω το βιβλίο που παίρνω κάθε εβδομάδα και ο προϊστάμενος με είπε αμελέτητο! Η Ν. είπε άντε maximaki έλα επιτέλους. Βέβαια σε όσους λέω ότι πήρα την καλοκαιρινή μου άδεια παίρνουν ένα περίεργο ύφος. Είχα δύο σκέψεις και ήμουν σίγουρος ότι θα είναι αλήθεια. Ότι θα έχουμε πολύ σολωμό και ότι δεν θα έχουμε καθόλου σακούλες. Τελικά προστέθηκαν και άλλα. Ο πάγος ήταν μάλλον πολλών ημερών, αναρωτιέμαι πως τα κατάφερε. Υπήρχαν ψαράκια τα καημένα που ενώ τα είχαν για πέταμα δεν τα είχαν πετάξει. Περίμεναν να τα δω και να σιγουρευτώ και εγώ μάλλον. Ήμουν κουρασμένος κατά την διάρκεια της μέρας. Κομάρες ένιωθα και γενικά δεν ήμουν στα πολύ καλά μου. Ποιος νιώθει καλά την πρώτη μέρα στην δουλειά του βέβαια; Εμάθα ότι ακόμα στην άδειά μου παραιτήθηκαν δύο άτομα. Καλά πάμε. Το κακό; Ότι ακόμα δεν έχουν πάρει αντικαταστάτες και ίσως ούτε πρόκεται. Στο τέλος θα πάρουμε όλοι αναρρωτική άδεια και θα ανοίγουν οι διευθυντάδες που λένε και μερικοί. Άντε να δούμε.

Thursday, October 01, 2009

Ποια Μπενφίκα;;;;;

Σε ένα παιχνίδι που παρακολούθησαν μόνο δώδεκα χιλιάδες τετρακόσια κάτι άτομα η ΑΕΚ κέρδισε την Μπενφίκα που ήρθε στην Αθήνα με 3,5 γκολ ενεργητικό μέσω όρο. Είχαμε πάθος και τύχη. Αυτό ήθελαν οι οπαδοί. Να δουν τους παίκτες να μην καταθέτουν τα όπλα. Το μοναδικό γκολ μπήκε από στημένη φάση. Μετά από κόρνερ του Μαντούκα με το φαλακρό του κεφάλι ο Μαϊστόροβιτς έβαλε την μπάλα στα δίχτυα. Συγχαρητήρια στην ομάδα και στους φιλάθλους που βρέθηκαν στο γήπεδο.
( ο τίτλος είναι φυσικά οπαδικός. Συνεχίζω λίγο σε αυτό το ύφος θα στεναχωρήθηκαν πολύ κάποιοι παίκτες στην παιανία)

Ποιος δεν κατάλαβε;

Χθές έδωσα αίμα για τέταρτη φορά. Το χρειάζεται η γιαγιά μου για μετάγγιση. Είχα αιματοκρίτη 43 και πίεση 12 η μεγάλη 7 η μικρή. Καλά είμαι εγώ αλλά η γιαγιά μου θέλει ακόμα προσπάθεια για να καλυτερεύσει. Μέχρι σήμερα ήταν πολλές φορές σε αυτή την θέση και τα κατάφερε. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Θα δώσει μάχη και θα τα καταφέρει. Αλλώστε πρέπει να μου φτιάξει πιπεριές γεμιστές για να φέρει στο τραπέζι που κάνουμε μαζί με τον παππού μου για την γιορτή μας στο σπίτι. Αυτή την φορά σε ένα νέο σπίτι όπως και πέρυσι!