Monday, April 29, 2013

Και τα εφτά είναι υπέροχα;

Το αποφάσισε. Ετούτη την μεγάλη εβδομάδα θα αφιέρωνε κάθε μία μέρα αποκλειστικά για κάθε ένα από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα. Συνειδητά όμως. Γιατί μπορούσε να σκεφτεί πολλές μέρες που τα έκανε ίσως και παραπάνω από ένα. Και τεμπέλης ήταν και αλαζόνας και λαίμαργος και λάγνος και άπληστος και θυμωμένος και ζηλιάρης. Φυσιολογικός άνθρωπος δηλαδή. Αλλά ήθελε μια μέρα να είναι μόνο τεμπέλης , μόνο αλαζόνας και πάει λέγοντας. Του έμενε μονάχα να διαλέξει πότε θα γινόταν το κάθετι. Τώρα το τι θα έκανε ακριβώς...κάτι είχε στο μυαλό του...

Saturday, April 27, 2013

Κάτι παραπάνω από κούραση

Σήμερα πρέπει να έσπασα κάποιο ρεκόρ συνεχόμενων ωρών καθαρίσματος ψαριού. Είχα καιρό να νιώσω τόσο κούραση μετά την δουλειά. Γιαυτό ήθελα άδεια μεγάλη εβδομάδα γκρινιάρηδες όλοι! Πρόλαβα σχεδόν όλες τις δουλειές μου. Οι υπόλοιπες την Δευτέρα δεν χάθηκε ο κόσμος. Τις σημαντικές τις έκανα. Γεια

Tuesday, April 23, 2013

μι νίδαρ

Είμαστε ελληνική εταιρεία είπαμε. Τώρα θα μας διαφημίσω. Έχουμε από όλα τα καλά. Σε εμάς μπορείτε να βρείτε: Κάσιους Ινδίας , αποξηραμένες φέτες μπανάνας με μέλι Φιλιππίνας , τριμμένη καρύδα Ινδονησίας , φυστίκι αράπικο Αργεντινής , κολοκυθόσπορο (πανατέμπο) Ουκρανίας , σταφίδα και αποξηραμένα βερύκοκα Τουρκίας, αποξηραμένα δαμάσκηνα Σεβρίας , ηλιόσπορο Βουλγαρίας , φυστίκι κελυφωτό (τα Αιγίνης) Αμερικής , αμύγδαλο Ισπανίας και καρύδιας Γαλλίας. Αν σας πω  πως είναι εισαγωγές από ελληνικές εταιρείες που τις έχουν Έλληνες μετανάστες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και βοηθάμε έτσι και τους Έλληνες του εξωτερικού να έχουν δουλειές που αντιμετωπίζουν σκληρό ανταγωνισμό και ρατσισμό θα με πιστέψετε; ε καλά. Ούτε κι εγώ.

Monday, April 22, 2013

Σαν το δώρο στο αυγό του Πάσχα πριν τα kinder

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε απογοητεύουν οι άνθρωποι. Εντάξει μπορεί να υπάρχει αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι τώρα. Πελάτης να σου πιάνει κουβέντα , να φαίνεται πως αγοράζει πάντα. Μετά από λίγο καιρό να τον πιάνουν πως κλέβει. Να κάνει τις δύο σακούλες απο τα ψάρια μία άρα να πληρώνει μόνο το ένα. Το Σάββατο έγινε ένα περιστατικό. Γνωστή και καλή πελάτισσα. Πάντα την προσέχω ιδιαίτερα. Έλειπα εγώ. Την εξυπηρέτησαν οι συνάδελφοι. Μετά όταν γύρισα μου έκανε κάτι. Με εκμευταλλεύτηκε μπορώ να πω. Μου είπε ένα ψέμα , με ξεγέλασε. Από τα πέντε ψάρια πλήρωσε τελικά τα τέσσερα. Εντάξει. Θα πέσει έξω ένα τόσο μεγάλο κατάστημα για 1,5 ευρώ; Όχι. Μάλλον δεν θα πέσει έξω. Αλλά αφού της είχα εμπιστοσύνη και τώρα πια δεν της έχω. Απογοητεύτηκα. Αυτά.

Friday, April 19, 2013

και είκοσι

Σήμερα το πρωί που ξύπνησα μια μικρή έκπληξη με περίμενε. Πόναγε το μάτι μου λίγο. Πέρασε όμως μέσα στην μέρα. Από δουλειά; Πάρα πολύ είχαμε. Χαρήκατε; Πλάκα κάνω. Δεν είχαμε δουλειά. Αύριο θα έχουμε κάτι ψιλά. Τι να πήρε ο πελάτης δέκα λεπτά πριν σχολάσω; Α ναι. Πέντε τσιπούρες και δύο λαυράκια. Αρνήθηκα και τιπ νωρίς το πρωί. Μπράβο μου.

Μια μούτζα όνειρα

Είμαι ο ωτίτης. Δεν με ξέρετε βάζω στοίχημα. Ίσως αν σας πω τον τρόπο που με φωνάζουν συνήθως: "μικρό". Καταλάβατε ποιος είμαι; Να σας δώσω ακόμα ένα στοιχείο. Δεν φαίνομαι πουθενά!!! Δεν βοήθησα ε; Είμαι το μικρό δακτυλάκι στο χέρι σας. Αυτό που δεν του δίνει κανείς σημασία; Αυτό. Δίκιο δεν έχω; Εντάξει με σηκώνετε όταν πίνετε τσάι. Ουαου! Ναι ανατρίχιασα. Δείτε! Μερικοί άνδρες με τιμάνε με έναν περίεργο τρόπο. Αφήνουν το νύχι να μεγαλώσει και μετά με χώνουν στο αυτί τους.... Νιώθω μεγάλη τιμή τι να σας πω....Μπλιάχ.... 
Δεν τα βάζω με τα αδέρφια μου. Ούτε καν με τον "όλοι σας και μόνος μου". Τι ποιον; Τον αντίχειρα ντε. Εκεί να έρχεται πάντα απέναντί μας. Λες και μας πουλάει τσαμπουκά. Εντάξει ρε φίλε μπορείς να κουνιέσαι όσο θέλεις. Τι φταίω εγώ; Το έχει πάρει και πάνω του με το Μπίνγκο και τα βιντεοπαιχνίδια. Όλο εκείνος παίζει!
Οι υπόλοιποι εντάξει. Πιο νορμάλ. Τον καημένο τον παράμεσο λυπάμαι. Ούτε καν αυτό με το τσάι δεν έχει. Ούτε καν δικό του όνομα δεν έχει. Μία πρόθεση και το όνομα κάπου άλλου κολλητά. Ούτε  καν σε χειρονομία δεν συμμετέχει έξω τους μούτζας. Εκεί παίζουμε μπάλα όλοι. 
Ο μέσος εντάξει τι να πω. Μεγάλος αλήτης. Ήταν πάντα της άποψης καλύτερα κακή δημοσιότητα παρά καθόλου δημοσιότητα. Ξέρετε όλοι την χειρονομία. Πρέπει να περνάει και γενικά καλά.... Χώνεται παντού,  αν καταλαβαίνετε τι εννοώ..
Ο δείκτης. Καλός αυτός. Σαν φωτογραφική μηχανή είναι. Δείχνει. Μεγάλη υπόθεση. Είτε για καλό είτε για κακό. Τον κοροϊδεύουμε καμιά φορά. Τον φωνάζουμε λιχανό. Τσαντίζεταιιιιιι. Τι να κάνουμε; Λέγεται κι έτσι. Εσείς μπορεί να μην το ξέρετε αλλά εμείς μέσα στην οικογένεια το γνωρίζουμε καλά.
Ξαφνικά η ζωή μου όμως απέκτησε ένα νοήμα. Πάνε χρόνια δηλαδή αλλά τώρα μου δόθηκε το βήμα για να μιλήσω. Είναι ένα παιδάκι και με καθιέρωσε σε μια χειρονομία. Τώρα γίνεται από αρκετούς αλλά εκείνος την έκανε πρώτος, αν δεν κάνω λάθος. Χαμογελαστό , με αστεία δόντια που κλωστάει μια μπάλα. Όταν βάζει γκολ , που το κάνει συχνά , κάνει μια την χειρονομία με εμένα και τον μεγάλο. Ζήλεια..... Στην άλλη των heavy μεταλλάδων όσο νάναι είναι και ο λιχανός δεν το φέρει τόσο βαρέως.... Αλλά από τότε που είμαστε οι δύο μας όλο με μειώνει. Με φωνάζει ο "πιο μικρός" ή ο "παραπαράμεσος". Τέτοια μου κάνει και μετά θα γίνω κομπλεξικός. Όλο βάζει τον παράμεσο να στέκεται μπροστά μου και να μην με βλέπω! Έτσι νιώθω όταν βλέπω την χειρονομία. Πως είμαι εγώ! Ο πιο διάσημος ωτίτης του κόσμου!
Μεγαλομανία; Ίσως. Αλλά όλοι έχουμε όνειρα. Ακόμα και το μικρό σας δακτυλάκι: " Με λένε ωτίτη και όταν μεγαλώσω θα δείρω τον αντίχειρα!"

Wednesday, April 17, 2013

Βλέπετε διαφορά;

Πάμε να πούμε πάλι για διαφορές στους ανθρώπους που έρχονται να ψωνίσουν. Πελάτισσα πάει στον διάδρομο με τα γάλατα. Ρωτάει τον συνάδελφο αν έχει ένα συγκεκριμένο. Ο συνάδελφος απαντάει πως δεν έχει. Θα πάω να ρωτήσω στην υποδοχή για σίγουρα , λέει η πελάτισσα. Αν πάτε στην υποδοχή ξέρετε τι θα γίνει; θα πάρουν εμένα πάλι τηλέφωνο για να με ρωτήσουν αν έχει γάλα και θα σας πω πάλι το ίδιο πως δεν έχει, απάντησε ο συνάδελφος. Βάζει όμως κανείς μυαλό; Πήγε στην υποδοχή και ρώτησε. Παίρνουν τον συνάδελφο τηλέφωνο. Ε όχι δεν έχει γάλα...Δώσε μου και την κυρία.... Ναι γεια σας....εγώ είμαι που  μιλήσαμε πριν δύο λεπτά από κοντά...δεν έχει γάλα....ΑΑΑΑΑΑΑ εντάξει....
Πελάτισσα μας ρωτάει για ένα συγκεκριμένο συνάδελφο που δουλεύει στο κρεοπωλείο. Από την περιγραφή δεν καταλαβαίνουμε ποιον εννοεί. Ήθελε να μάθει συγκεκριμένα αν απολύθηκε. Της εξηγούμε πως δεν έχει απολυθεί κανείς από το κρεοπωλείο τους τελευταίους μήνες. Μας είπε τον λόγο που ρωτάει. Είχε πάρει πριν λίγο καιρό κιμά σε προσφορά, δεν ήταν καλός. Τον γύρισε πίσω. Καλά έκανε φυσικά, αυτό μας έλειπε. Απλά δεν είχε δει από τότε τον συνάδελφο που την είχε εξυπηρετήσει και της είχε δώσει τον κιμά. Έβαλε τα κλάματα. Αν το ήξερα πως θα απολυθεί δεν θα τον έφερνα καθόλου πίσω! Θα τον πετούσα χωρίς να πω τίποτα.... Η καημένη είχε τύψεις που υπήρχε πιθανότητα να χάσει κάποιος την δουλειά του...

Tuesday, April 16, 2013

Όμορφα ήταν

Η μέρα έφτανε στο τέλος της. Είναι μεγάλες οι μέρες εκεί. Κρατάνε πολλές ώρες και δεν περνάνε με τίποτα. Με τίποτα όμως. Μερικές περνούσαν , αλλά οχι η πλειοψηφία. Μετά την πρωινή επιθεώρηση μου έφευγε το πολύ άγχος. Τέλος πάντων. Το βράδυ λοιπόν λέγαμε καληνύχτα. Οι δυο μας εννοώ. Ξέρεις τι μου άρεσε πολύ. Εκτός από τα ψιθυριστά που ήταν σαν να είσαι δίπλα μου.Μου άρεσε όταν "χάναμε" μια καληνύχτα. Συνήθως εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω. Δεν μου άρεσε το γεγονός πως την χάναμε. Αλλά μου άρεσε πως το επόμενο πρωί πριν πούμε καλημέρα , λέγαμε καληνύχτα πρώτα. Το θυμήθηκα και το είπα.

ΕΘΕΛ

Είδα στον ύπνο μου πως παλιός καθηγητής μου της φυσικής στο λύκειο δεν την πάλεψε άλλο. Παραιτήθηκε από καθηγητής. Έγινε οδηγός λεωφορείου. Σημμαδιακό; Δεν υπάρχει καν στον ονειροκρίτη. Θα είναι πολύ σοβαρό και δεν το αναφέρουν μην τρομάξει ο κόσμος!

Monday, April 15, 2013

Είδες;

Εγώ τα βλέπω αλλιώς. Κάθε άνθρωπος τα βλέπει διαφορετικά δηλαδή. Από την δική του οπτική γωνία. Ακόμα και όσα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς εγώ τα βλέπω αλλιώς. Ωραία πείτε με τρελό. Με είπατε; Μπορώ να συνεχίσω; Ωραία είμαι τρελός λοιπόν παλαβός κοκ. Το προηγούμενο κοκ δεν είναι το γλυκό. Αυτό γράφεται με ω και έχει περισσότερα σοκολάτα. Ούτε ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας είναι. Αυτός γράφεται με κεφαλαία και έχει περισσότερα παράθυρα. Αυτό ειναι το και ούτω καθεξής. Είμαι τρελός λοιπόν γιατί μερικά πράγματα τα βλέπω αλλιώς. Όταν λέω μερικά εννοώ όλα. Τα περισσότερα εντάξει. Για εμένα ήταν καλά. Καλά. Αν γίνεται και καλύτερα; Φυσικά και γίνεται. Πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση. Μικρό αλλά υπάρχει. Στο χέρι μας και μεγαλύτερο. Αυτό

Sunday, April 14, 2013

Αεικίνητος

Κάτι που ξέχασα να πω χθες. Πατέρας και γιος ήρθαν να ψωνίσουν. Ο πατέρας γύρω στα 70 ο γιος γύρω στα 50. Ο πατέρας έσπρωχνε το καρότσι. Προσφέρθηκε ο γιος να τον βοήθησε. Απάντηση πάτερα: " Το καρότσι μπορώ και το σπρώχνω ακόμα...άλλα δεν μπορώ..."

Saturday, April 13, 2013

Κανονική

Σήμερα ο πρώτος πελάτης ήρθε στις 8:30. Εντάξει πριν ανοίξουμε καλά καλά. Δεν ήθελε και τίποτα. Εννιά τσιπούρες καθαρισμένες. Ψιλοπράγματα. Πέρασε γρήγορα και ευχάριστα η ώρα μέχρι τις δώδεκα παρά. Είχα δουλειά. Αλλά ελεγχόμενη. Τους προλάβαινα όλους. Δεν χρειάστηκα βοήθεια. Μόνο λιγάκι να μου φέρουν κάποια ψάρια από το ψυγείο. Οι πελάτες ήταν πολύ συνεργάσιμοι σήμερα. Αφού ο ένας έδινε την σειρά του στον άλλον. Τόσο πολύ! Κανείς δεν βιαζόταν. Κανείς δεν πίεζε! Όλοι χαμογελαστοί. Με βοήθησαν κι εμένα να χαμογελάω όλη μέρα. Είχα πολύ καλή διάθεση. Μετά τις δώδεκα έκοψε. Περίμενα σχεδόν σαράντα λεπτά για να έρθει κάποιος πελάτης. Βαρέθηκα. Άρχισα ανανέωση. Δηλαδή να φτιάξω πάλι τον πάγο. Εκεί λοιπόν ήρθε Ο πελάτης. 16 τσιπούρες καθαρισμένες. Έλα μωρέ σιγά το πράγμα. Πανεύκολο. Με βοήθησε ο ξάδερφος. Όλα καλα. Ελπίζω να δώσαμε και τα τελευταία ψάρια. Μην τα πετάμε , κρίμα είναι.
Αφού πέρασα μια τόσο ωραία μέρα στην δουλειά , φαντάσου πόσο καλή θα είναι η υπόλοιπη μέρα! Φαντάστηκες; Ακόμα καλύτερη! Καλό σαββατοκύριακο.

Friday, April 12, 2013

Alert

Τους είδε στο αυτοκίνητο. Κωλοφτιαγμένο. Χαμηλωμένο. Δυνατά η μουσική. Τα τζάμια έτριζαν. Το ηχοσύστημα σίγουρα κόστισε παραπάνω από ότι το ίδιο το αυτοκίνητο.Κάπνιζαν. Φώναζαν δυνατά. Τέσσερα χέρια κρεμόντουσαν από τις τέσσερις πόρτες του αυτοκινήτου. Τους κοίταξε έντονα στην αρχή. Μετά έστρεψε το βλέμμα του αλλού. Ο ένας από τους τέσσερις τον κατάλαβε. " Τι κοιτάς ρε φιλαράκι; σου αρέσουμε; ". Flashback από την στρατιωτική του θητεία. Αυτοί τώρα τι να ήταν; Φαντάροι; Εποπ; Απλά μαλάκες; Ποιος ξέρει. Πάντως πήγαιναν γυρεύοντας: " Τι να πρωτοθαυμάσω είναι η αλήθεια;" απάντησε δυνατά. Φυσικά που να ακούσουν. Η μουσική , αν αυτό θεωρείται μουσική , είχε καλύψει την φωνή του. "Βγάλε φωνή Νεο" , φώναξε ένας άλλος. Δεν το είχαν σκεφτεί καλά. Η φωνή του ήταν κάτι το ξεχωριστό. Όταν φώναζε έβγαινε από το σώμα του. Γινόταν διπλάσιος. Μην σου πω και τριπλάσιος. Άκουγες μια φωνή και ένιωθες σαν να σκοτεινιάζουν ολα γύρω σου. Σαν να ήρθε κάτι κακό. Τα τζάμια έτριξαν πιο πολύ από ότι πριν με την μουσική. Σάστισαν. Έβαλαν τα χέρια μέσα. Έκλεισαν τα παράθυρα και συνέχισαν τον δρόμο τους. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα χέρια είναι η ουρά και την έβαλαν στα σκέλια. Φαντάστηκε πως θα είχε πολύ ντουμάνι τώρα με τέσσερα τσιγάρα στο κλειστό αυτοκινήτο. Συνέχισε το δρόμο του. Είχε ένα δώρο να αγοράσει...

Από πίσω

Το μαγαζί ανοίγει στις 8:30. Τι ώρα έδωσα το πρώτο ψάρι λέτε; Μην το κουράζεται.Δεν νομίζω να το βρείτε. Στις 10:00! Μετά από μιάμιση ώρα. Φοβερά τα πέρασα σε αυτή την μιάμιση ώρα. Έβγαλα τρελά γούστα! Τίποτα δεν έκανα. Σίγα μην δουλέψω. Γυρνούσα σχεδόν γύρω γύρω. Έλεγχα τις τιμές. Χάζευα από εδώ. Χάζευα από εκεί. 
Πήγα διάλειμμα , ξεκουράστηκα και γύρισα μήπως έρθει κανένας πελάτης. Ήρθε ένας. Άρχισε να χαϊδεύει τα ψάρια. Έχουν πολλοί φετίχ με τα ψάρια. Τους αρέσει να τα χαϊδεύουν και μετά να σκουπίζονται στον πάγο. Μετά ζητάνε και χαρτί να σκουπιστούν. Στα χέρια εννοω. Τέλος παντων. Εκτός από το παρακαλώ πολύ μην πιάνετε τα ψάρια έχω προσθέσει και κάτι ακόμα: "θα μου κάνουν παρατήρηση αν σας δουν να τα πιάνετε" μήπως τους ρίξω στο φιλότιμο βρε παιδί μου. Υποτίθεται είναι ελληνική λέξη. Δεν υπάρχει στις άλλες γλώσσες. Ο συγκεκριμένος κύριος μπορώ να πω ήταν πολύ φιλότιμος. Προσφέρθηκε να μας μαμήσει. Όταν του είπα πως μπορεί να μου κάνουν παρατήρηση είπε φέρτον σε εμένα αυτόν που θα σου κάνει παρατήρηση θα του εξηγήσω εγω! Μου είπε μετά ψιθυριστά "οι διευθυντές εδώ , μέχρι και κώλο θα δώσουν για να μην χάσουν πελάτη....". 
Αυτά έγιναν λίγο πολύ. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί πελάτες πολύ βλάκες. Τους λες να μην πιάνουν τα ψάρια και σου ζητάνε πέντε φορές συγνώμη. Μαλάκες σου λέω. Δεν θα πάνε μπροστά με αυτές τις ευγένιες. Όχι κώλο αλλά ούτε φιλί στο μάγουλο δεν θα πάρουν!

Thursday, April 11, 2013

Πάντα τέτοια

Είδα το "στην υγεία μας" στον ύπνο μου. Δεν εξηγείται αλλιώς. Ήμουν εγώ σε ένα τραπέζι κι έτρωγα. Δεν ήμουν μόνος. Ήταν μαζί μου ο Πασχαλίδης , ο Μαχαιρίτσας , ο Παπακωνσταντίνου , ο Ζουγανέλης , η Ζουγανέλη κι ένα μικρό παιδάκι  που μάλλον ήταν κάτι σαν ανιψιός του Ζουγανέλη. Τραγουδούσαμε. Ναι  , κι εγώ τραγουδούσα. Δεν με διόρθωσαν ποτέ κιόλας! Αμέ. Περάσαμε πολύ καλά. Το διασκεδάσαμε όσο δεν λέγεται. Λες και τους ήξερα χρόνια ήταν. Βασικά λες και με ξέρανε χρόνια ήταν γιατί εγώ τους ξέρω! Όχι προσωπικά αλλά και πάλι. Άντε τώρα που γνωριστήκαμε να κανονίσουμε να βγούμε κι άλλες φορές.

Wednesday, April 10, 2013

κοινό

Ορίστε ξυρίστηκα. Τι το ήθελα. Με είπαν πάλι. Τι καταλάβατε; Όχι πείτε μου! Τέλος πάντων. Δεν είχε δουλειά. Οι άλλοι είχαν δηλαδή. Εγώ όχι και τόσο. Αύριο ρεπό θα ξεκουραστώ. Από τι; Δεν ξερω. Αλλά θα ξεκουραστώ.

Tuesday, April 09, 2013

"...χρόνια ασυλλόγιστα;"

Σήμερα μας ειδοποίησαν πως πρέπει να δηλώσουμε ποιες ημερομηνίες θέλουμε για την άδεια του καλοκαιριού. Θα γίνει ο γνωστός χαμός. Όλοι θέλουν Αύγουστο. Μα όλοι. Δεν ξέρω πόσο καιρό θα έπρεπε να κρατάει αυτός ο Αύγουστος για να ικανοποιηθούμε. Ειδικά αφού φέτος δεν μπορούν να λείπουν πάνω από δύο άτομα την φορά προβλέπω πως θα έχουμε δράματα. Περιμένω με αγωνία ποια θα είναι η κορύφωση.
Πέρασε ένας πρώην συνάδελφος από την δουλειά. Είχε απολυθεί πριν λίγο καιρό. Το είχε ζητήσει όπως φαίνεται. Είναι οι απολύσεις με κοινωνικό πρόσωπο (ειρωνικά το λέω ε). Ο υπάλληλος είχε διαφορετικά σχέδια. Ζήτησε να απολυθεί για να πάρει την αποζημιώση. Μπήκε σε μια σχολή. Εκείνη που βρίσκεται πίσω από το στρατόπεδο που υπηρέτησα. Μου είπε πως τους ακούει να φωνάζουν (ψήλωσα). Από ότι φαίνεται λοιπόν "μπαρκάρει". Πάει στο Πόρτο Ρίκο. Μου ήρθε το τραγούδι φυσικά. Μετά όλος ο Καββαδίας. Όσο ξέρω τέλος πάντων. Άντε καλή τύχη φιλαράκι.

Monday, April 08, 2013

Παραμυθάκι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τέσσερις και έμειναν δύο. Έτσι θα ξεκινούσε το παραμύθι της δουλειάς σήμερα. Το πρωί στο άνοιγμα ήταν να είμαστε τέσσερις συνάδελφοι. Οι δύο όπως ήταν ασθενείς. Ήρθαν το πρωί βοήθησαν και μετά έφυγαν. Ο ένας έχει μεγάλο πρόβλημα με το νεφρό του. Ας ελπίσουμε να του περάσει γρήγορα. Ο άλλος δεν κατάλαβα τι πρόβλημα έχει. Αλλά πάντως έφυγε. Κι έτσι μείναμε μονάχα δύο. Καλά δεν κάνουμε παράπονο, δεν έχει τόσο δουλειά. Ήρθε κι ένας συνάδελφος μία ώρα πιο νωρίς και γίναμε. Απλά είναι αξιοπρόσεχτο  μέσα σε μια μέρα δύο συνάδελφοι να έχουν πρόβλημα υγείας. Είστε και ίσα ίσα. Καταλαβαίνετε.
Σημείωση: η πρώτη περίοδος μου θυμίζει ένα βιντεάκι που είχε φτιάξει ο αδερφός μου για μια παραμονή πρωτοχρονιάς.

Friday, April 05, 2013

Άκου τώρα τι θυμήθηκα

Τότε που ήμουν μόνος στο σπίτι. Χτύπησε το τηλέφωνο. Απάντησα σαν βλάκας.Όπως συνήθως όταν με παίρνεις. Δεν το έκανα επίτηδες. Απλά δεν ακουγόταν καλά στην αρχή. Μετά άρχισα να φωνάζω. Το έκλεισες. Καλά έκανες. Αμέσως μετά ξαναμιλήσαμε. Ήταν η φορά που μου είπες πως ξέχασα την γιορτή του πατέρα σου. Ένιωσα άσχημα. Δεν το είπες για να νιώσω άσχημα, απλά συνέβει. Όταν κλείσαμε σκέφτηκα από μέσα μου πως θα το θυμηθώ του χρόνου. Μετά από μια εβδομάδα παίρνεις ξανά τηλέφωνο. Σχεδόν ίδια ώρα. Αυτή την φορά το άκουσα γρήγορα. Απάντησα με χαμόγελο. Βέβαια από την άλλη πλευρά δεν ήταν αυτό που περίμενα να ακούσω. Το νέο πολύ δυσάρεστο. Έβαλα τα κλάμματα. Εσύ δεν χρειάζεται  καν να πω οτι το είχες κάνει ήδη. Δεν ήμουν τόσο κοντά σε αυτή την δύσκολη στιγμή. Είμαι βλάκας το ξέρω.

Thursday, April 04, 2013

Both of you

Δύο πελάτισσες. Με περίπου την ίδια συμπεριφορά και σχεδόν τελικά την ίδια παραγγελία. Η μια για την άλλη: "σε έπρηξε αυτή ε;"

Wednesday, April 03, 2013

Χθες λοιπόν ήρθε η γλυκιά μας

 Ήμουν στο ιχθυοπωλείο με έναν συνάδελφο. Κάτι λέγαμε. Δεν θυμάμαι τι. Βλέπουμε μια πατάτα ξαφνικά να σκάει σαν καρπούζι, (βγάζω γλώσσα τώρα). Κοιτάμε. Ήταν μια κυριά η οποία διάλεγε πατάτες. Βρήκε μία που δεν της άρεσε και το γεγονός πως οι πατάτες ήταν και εισαγωγής την έκανε έξαλλη. Φοβερός τρόπος να δείξεις την δυσαρέσκια σου δεν βρίσκετε; Πήγε ο συνάδελφος , ο οποίος να σημειώσουμε δεν είναι και ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος του κόσμου - μάλλον το αντίθετο. Άντε να βγάλεις άκρη....
- Τι πατάτες είναι αυτές; Δεν έχει η Ελλάδα πατάτες και φέρνετε Αιγύπτου. Που είναι ο υπεύθυνος;
- Ωραία έχετε δίκιο αλλά τι τρόπος είναι αυτος; να πετάτε τις πατάτες κάτω; 
- Εγώ το έκανα για να τις δει ο υπεύθυνος
- Εγώ θα την μαζέψω όμως...
Κράτησε ώρα η κουβέντα. Η αλήθεια είναι πως ήταν καλές οι πατάτες. Απλά βρήκε μια όχι καλή η πελάτισσα. Μας είπε πως πέρασε κατοχή , πως οι νέοι λέμε ναι σε όλα πια , δεν αντιδρούμε και όλα αυτά σε έντονο ύφος. Λες και φταίμε εμείς για όλα όσα γίνονται στην Ελλάδα ή όσα  έγιναν στην Ελλάδα ή ότι είναι σωστή αντίδραση να πετάξεις μια πατάτα επειδή δεν είναι καλή. 
Την επόμενη φορά μην μείνετε εκεί. Να φέρετε βραστές πατάτες από το σπίτι σας και να μας τις πετάτε με ξυραφάκια. Σίγουρα θα θορυβηθούν οι υπεύθυνοι. Σας δίνω τον λόγο μου... 

Tuesday, April 02, 2013

Τουλάχιστον μεταξύ μας

 Εμένα μου φαίνεται περίεργο να με ρωτήσει κάτι ένας πελάτης και να του πω πηγαίντε στον τάδε διάδρομο και βρείτε ένα υπάλληλο να σας εξυπηρετήσει. Τι σημαίνει υπάλληλο; Δηλαδή εγώ τι είμαι διευθυντής; Ή περιμένετε εκεί θα έρθει ο υπάλληλος. Δεν μου αρέσει καθόλου. Θα πω συνάδελφος. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο δείχνει περισσότερη οικειότητα ή οτιδήποτε. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο δείχνει ότι τον σέβομαι ή ότι είμαστε ίσοι. Αλλά ένας "ανώτερος" πιο πιθανό είναι να πει υπάλληλος παρά συνάδελφος. Ε αυτά για σήμερα. Από πελάτης είχαμε μια πολύ καλή περίπτωση. Αύριο όμως

Με κομμένα φτερά

Δεν είχε κάνει καν την κούρσα της ζωής του. Απλά είχε όρεξη να τρέξει. Ήταν και νωρίς το πρωί. Η πρώτη προκριματική σειρά. Πάντα θεωρούσε πως ειναι πρωινός τύπος. Με καθόλου άγχος. Με πολύ αέρα. Ο τέλειος συνδυασμός για ένα δρομέα. Στην πιστολιά του αφέτη άρχισε να τρέχει. Ένιωσε πως είχε κάνει γρήγορα όταν πέρασε πρώτος και με διαφορά την γραμμή του τερματισμού. Οι χρόνοι θα ανακοινώνονταν σύντομα. Στο μεταξύ αγκαλιαζόταν με τους συναθλητές του. Πάντα τους έλεγε συναθλητές και ποτέ αντιπάλους. Ευγενής άμιλλα. Ο χρόνος του ήταν ρεκόρ αγώνων. Με φτερά στην ψύχη του πια και όχι μόνο στα πόδια πέρασε ήσυχος την μέρα του χωρίς να νοιάζεται για τους υπόλοιπους. Πόσο συχνά θα σπάει το ρεκόρ αγώνων αναρωτήθηκε. Σίγουρα θα είναι στις αυριανές πρώτες ειδήσεις. Πριν ξαπλώσει το βράδυ κοίταξε τα αποτέλεσματα όλων των προκριματικών. Ήξερε πως είναι πρώτος στην δική του σειρά. Περίμενε να επαληθεύσει πως θα είναι και πρώτος από όλους. Λάθος του όμως. Ο αέρας είχε δυναμώσει πολύ κατά την διάρκεια εκείνης της μέρας. Σε όλες τις επόμενες σειρές οι περισσότεροι χρόνοι ήταν καλύτεροι από τον δικό του. Μόλις και μετά βίας είχε καταφέρει να περάσει σαν προτελευταίος. Του έριξε πολύ το ηθικό. Στην αυριανή προημιτελική σειρά αποκλείστηκε από την συνέχεια του αγωνίσματος. Έκανε δύο άκυρες εκκινήσεις. Στον διάδρομο του δεν θα τερμάτιζε κανείς...

Monday, April 01, 2013

Η μέρα με τον χαιρετισμό σιδηρόδρομο

 "Καλημέρα , καλή εβδομάδα και καλό μήνα". Αυτό λέγαμε από τις έξι περίπου το πρωί μέχρι τις δύο το μεσημέρι. Η μέρα στην δουλειά κύλησε ομαλά. Ευτυχώς δεν είχαμε καμία δυσάρεστη έκπληξη. Λίγο η δουλειά , λίγο τα γύρω γύρω , λίγο που πήγα αργά για διάλεμμα πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Δεν μας είπε κανείς κάποιο ψεματάκι. Την γλιτώσαμε. 
Το απόγευμα πήγα στον οδοντίατρο. Είχα ένα θέμα με το δόντι. Την Παρασκευή έφαγα μπισκότα και κρακ, έσπασε. Τόσες μέρες έτρωγα μονόπατα να μην με πονάει. Από το φόβο μην με πονέσει βασικά. Σήμερα λοιπόν το είδε ο γιατρός. Σαν καρπούζι είχε ανοίξει είπε. Μου έκανε εξαγωγή. Δεν πόνεσε. Ούτε τώρα πονάει. Όταν περάσει η επιρροή υποθέτω θα πονάει. Είχε πλάκα την ώρα που με παίδευε για να βγάλει το δόντι. Σκέφτηκα να αρχίζω να φωνάζω δυνατά. "ΠΟΝΑΩ!!ΠΟΝΑΩ!!!" και μετά να του πω έλα ρε γιατρέ πρωταπριλιά καλό μήνα. Ψιλοέβαλα τα γέλια. Όσο μπορεί κανείς να γελάσει όταν έχει μέσα στο στόμα του δάκτυλα , σωληνάκι , κάτι σαν τροχό , κάτι σαν τανάλια. Μηχανουργείο μου το είχε κάνει. 
Αφού έγινε η εξαγωγή άρχισε το ράψιμο. Άρχισα να σκέφτομαι τι θα γίνει αν μαζί με το ούλο που ράψει και το μάγουλο μαζί. Όπως σε μια ελληνική ταινία κάποιος για να ράψει ένα κουμπί στο πουκάμισο το ράβει πάντω στον καναπέ και τελικά στο ράβει μαζι με τον καναπέ. Πάλι άρχισα να γελάω. Ε τι να κάνω; να καθίσω να κλαίω; Τώρα πάει έγινε η μαλακία. Όταν μου κόψει τα ράμματα την Παρασκευή θα δούμε τι θα βάλουμε. Μάλλον γέφυρα. Ή ferry boat. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα, ανάλογα με τις μίζες θα εξαρτηθεί. Το πιθανό είναι η γέφυρα όμως. Γιατί ο κλάδος τον κατασκευαστών περνάει μεγαλύτερη κρίση από τους εφοπλιστές. Άντε περαστικά μου. 
Ελπίζω να μην σας είπαν ψέματα και να την πατήσατε σήμερα!