Monday, December 12, 2011

Γαμώ δεν θα ήταν;

Φεύγω για δουλειά βιαστικά βιαστικά. Πάντα τελευταία στιγμή αφού μένω πέντε λεπτά από την δουλειά μου. Το σπίτι είναι άνω κάτω. Οι δικοί έφυγαν για το εξοχικό και το άφησαν έτσι. "αν είναι να καλέσεις κάνεναν φίλο σου μην το κάνεις βγάλτους έξω για απόψε και την άλλη εβδομάδα βλέπουμε". Βγαίνω λοιπόν από το σπίτι στρίβω στο στενό και πάω στην δουλειά. Ένας στρατός είναι κρυμένος στον πάνω δρόμο. Οι γονείς μου, ο αδερφός μου , οι φίλοι μου. Στρώνονται στην δουλειά και κάνουν το σπίτι όπως πρέπει. Χριστουγεννιάτικο και έτοιμο να με υποδεχτεί όταν γυρίσω από την δουλειά χωρίς να το ξέρω. Γυρίζω κουρασμένος από την δουλειά. Στεναχωρημένος που δεν πήγα στο γήπεδο και κάπως πικραμένος που μερικοί με ξέχασαν. Φτάνω στο σπίτι και η γιαγιά μου μου ετοιμάζει το φαγητό. Ανεβαίνω πάνω χωρίς να παρατηρώ καμία αλλαγή. Ανάβω τα φώτα.... Είναι όλοι εκεί. Όλοι όμως! Ακόμα και όσοι νόμιζα με ξέχασαν. Μια μεγάλη τούρτα είναι πάνω στο τραπέζι και γύρω όλοι τους μου λένε το τραγουδάκι. Ένα μεγάλο 28 είναι σχεδιασμένο πάνω στην τούρτα και με μικρά γράμματα: " άλλα δύο και πας epic level... ο ουρανός είναι το όριο...". Γελάω κλαίω όλα μαζί. Αυτός που το σκέφτηκε να είναι καλά. Του χρωστάω μεγάλη δική του έκπληξη.

Friday, December 09, 2011

Δώσε και σε εμένα

Με πήραν από μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας για να μου πουν μια προσφορά. Κάνω την φυσιολογική αντίδραση αλλά ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Γεια σας καλούμε από την για να σας κάνουμε μια προσφορά για σταθερό τηλέφωνο
- Όχι ευχαριστώ δεν ενδιαφέρομαι
- Μα δεν θέλετε να ακούσετε ούτε την προσφορά;
- Πες μου την προσφορά...
- Είστε στο ΟΤΕ;
- Όχι δεν είμαι
- Α έχετε κάποιο άλλο πρόγραμμα; πληρώνετε πολύ;
- Δεν ξέρω , δεν το πληρώνω εγώ...
- Α μάλιστα
- Είμαι στην και έχουμε και το
- Α έχετε αυτό; ε εντάξει τότε
- Κέρδισα;
- (χοντρά γέλια) θα κερδίζατε αν παίζατε λόττο
Μου αρέσει που την έκανα και γέλασε! Χαίρομαι όταν μου συμβαίνει και εμένα στην δουλειά μου. Φαντάζομαι πόσοι λίγοι πραγματικά κάθονται και ακούν την προσφορά. Αφού όσο φθηνό και να είναι κάτι ο κόσμος δεν έχει λεφτά να δώσει. Δεν ακούνε την λέξη προσφορά αλλά ακούν κάποιον που προσπαθεί να του πάρει τα λεφτά.

Wednesday, December 07, 2011

"Τα κάνω καρδιές"

Είναι μια καλημέρα το πρωί, μια καλησπέρα το απόγευμα και μια καληνύχτα το βράδυ. Αυτό που βάζεις μέσα της ξαφνικά γίνεται πιο γλυκό,πιο ζεστό και διατηρείται έτσι. Καμιά φορά βάζουμε και τα χέρια μας γύρω της, την αγκαλιάζουμε. Πέρνουμε λίγο από τη ζεστασιά που βγάζει. Αλλά δεν μας καίει. Μας προφυλάσει. Ο άνθρωπος που στην έκανε δώρο είναι σαν να χαρίζει ένα κομμάτι από την δική του. Είναι το δικό σου κομμάτι. Δικό σου γιατί εκείνος σε έβαλε μέσα της, και με αυτό τον τρόπο στο δείχνει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως οι κούπες στην τράπουλα λέγονται και καρδιές. Πριν γίνουμε όλοι επαγγελματίες χαρτοπαίκτες , καρδούλες τις λέγαμε... Εντάξει ίσως είναι τυχαίο...
Ωραίο δώρο οι κούπες...

Monday, December 05, 2011

Ημιμεθύς

Τι θα ήταν πιο ταιριαστό να πεις στα αδέρφια σου; Συγνώμη ή ευχαριστώ; Στα δικά μου αδέρφια ίσως δεν θα είχα φτάσει στο σημείο που θα χρειαζόταν να πω συγνώμη , άρα ούτε ευχαριστώ. Στα άλλα μου αδέρφια όμως νιώθω πως δεν χρειάζεται να πω λέξη. Τα βλέμματα μίλησαν.

Friday, November 18, 2011

Δύσκολα

Για λίγο καιρό ακόμα από ότι φαίνεται. Δύσκολα τα πράγματα. Δυσοίωνα. Άλλη μέρα θα σας πω

Wednesday, November 09, 2011

Ξίφος

Σήμερα ήθελα να σου γράψω κάτι αλλά δεν

Tuesday, October 11, 2011

Ξέρεις κάτι;

Είναι επειδή κρατούσες όλες αυτές τις μέρες your fingers crossed...

Κρυφά

Τι καλύτερο σημάδι από το να λέει το όνομά μου στην πρώτη σελίδα που θα ανοίξεις; Το άλλο δεν το ήξερες όμως. Πως έχει μια σκηνή που μας περιγράφει. Την κάναμε μετά από λίγους μήνες καταλάθος και μάλιστα χωρίς να το ξέρουμε. Ήταν ωραία που το έσκασες και ήρθες κρυφά. Ίσως τελικά όχι τόσο κρυφά αλλά ποιος νοιάζεται; Αφού ήρθες. Ήταν αργά και είχε κρύο. Δεν ανατριχιάσαμε από αυτό αλλά είχε. Είχε και λίγο απόσταστη. Μικρή αλλά αρκετή. Θα κοιτάξω να δω που είναι η φωτογραφία από μια γωνία που κάποτε έβλεπα τέσσερα κεφαλάκια και τα δυο κρυβόντουσαν.

Sunday, September 18, 2011

Στο δρόμο για το τρένο

Όλοι μας για να δοκιμάσουμε την εφαρμογή του νέου μας κινητού, να μας ειδοποιεί κάθε φορά που θερμοκρασία πέφτει στους μηδέν βαθμούς έτσι ώστε να σηκώνουμε εγκαίρως τους υαλοκαθαριστήρες για να μην κολάνε στο παρμπρίζ, βάλαμε το κινητό μας στην κατάψυξη και περιμέναμε εν αγωνίως να ακουστεί ο ήχος ειδοποίησης. Νιώσαμε μια περηφάνια όταν μετά από λίγα δευτερόλεπτα χτύπησε το κινητό που όντως πήγαμε κάτω στο παρκαρισμένο μας αυτοκίνητο να σηκώσουμε τους υαλοκαθαριστήρες...

Sunday, September 11, 2011

Έντονα πολύ

As a matter of fact ναι έχει φεγγάρι. Θα ήταν πιο ωραίο αν δεν το έβλεπα από την ταράτσα του σπιτιού μου. Από μια παραλία ας πούμε ή από ένα βουνό. Χωρίς τoν θόρυβο της μηχανής που μόλις πέρασε. Είναι μια γλυκιά και ήσυχη βραδιά. Όσο ήσυχη μπορεί να είναι τέλος πάντων. Θυμάμαι τότε στο άλλο σπίτι μου, στον Ασπρόπυργο. Το έλεγα έτσι γιατί έτσι το ένιωθα. Ο μικρός δεν είμαι σίγουρος πως το λέει έτσι. Ήμουν κοντά στην θάλασσα. Αλλά η φασαρία από την εθνική που ήταν σε απόσταση λιγότερη από ένα χιλιόμετρο ή τα πολλά φώτα στην απέναντι πλευρά , αν θυμάμαι καλά, σε προσγείωναν λίγο. Ας ήταν αργά την νύχτα. Πάντα είχε λίγο φασαρία. Ή δεν είχε απόλυτη ησυχία. Στην Δράμα θυμάμαι ήταν πιο ήσυχα. Λίγο πιο ωραίο αυτό το σπίτι. Βουνό κιόλας μου ταιριάζει πιο πολύ. Ατμοσφαιρικά κάπως. Στα Χανιά ίσως το καλύτερο σπίτι. Δεν ξέρω πήγα και σε πολλά εκείνον τον χρόνο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως και τα θυμήθηκα αυτά τώρα. Το φεγγάρι; Σε έναν χρόνο βλέπεις περισσότερα φεγγάρια από ότι ίσως στην υπόλοιπη μέχρι τότε ζωή σου. Εκτός και αν είσαι αστροφυσικός οπότε δεν μετράει. Δείτε το φεγγάρι. Δείτε τις σκιές που δημιουργεί. Δείτε το φως που βγάζει.

Wednesday, September 07, 2011

Σπάτα ή Λούτσα ή .....

Ας αρχίσουμε από την αρχή. Τα πράγματα στην δουλειά δεν πάνε καθόλου καλά. Θεωρητικά στο κατάστημα που δουλεύω είμαστε 15 άτομα παραπάνω... Φυσικά οι βάρδειες βγαίνουν μετά δυσκολίας ακόμα και όταν λείπουν δύο άτομα σε άδεια. Άλλο αυτό βέβαια. Πως ο κόσμος που έρχεται ήδη περιμένει σε μεγάλες ουρές για να εξυπηρετηθεί δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο για αυτούς. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γίνεται με 15 άτομα λιγότερα. Το καλό είναι πως δεν θα απολυθούν 15 άτομα, απλά θα κοιτάξουν να βρουν τρόπο να πάνε σε άλλα καταστήματα. Ειδικά σήμερα ο υποδιευθυντής με ρώτησε που μένω... Οι περισσότεροι συνάδελφοι μένουν στις γύρω περιοχές. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έρχονται με τα πόδια στην δουλειά. Θα είναι μεγάλη μείωση στο εισόδημά τους αν τους πάνε για παράδειγμα στα Σπάτα που είναι το κυρίαρχο ζήτημα αυτή την εποχή. Άντε να δούμε τι θα γίνει.

Friday, August 12, 2011

Συγκίνηση

Ήθελα να ξέρεις πως δεν είναι κίτρινη αηδία. Η γιατρός το είπε χρυσό! Αλλά έστω και κίτρινο να είναι όπως το λες εσύ μου ταιριάζει περισσότερο από το κόκκινο. Κανόνισε να τα πάρεις εσύ. Δεν συμπληρώνω εγώ αλλονώνε! Θέλω να μπούνε μέσα σου. Κάτι από εμένα. Ελπίζω να είναι τα τελευταία.

Wednesday, July 27, 2011

Το γλυκό

Ένα μικρό κοριτσάκι έπιανε τον πάγο. Του λέω μην το βάλεις στο στόμα σου όμως ε. Όχι,το πιάνω μόνο μου είπε. Ο μπαμπάς του το μάλωσε που θα πλύνεις τα χέρια σου τώρα; Του έδωσα να πλυθεί με οινόπνευμα και του έκοψα λίγο χαρτί κουζίνας για να σκουπιστεί. Το αστείο και γλυκό ταυτόχρονα και χαριτωμένο και ότι άλλο θέλετε ήταν πως με ρώτησε αν θα πονέσει με το οινόπνευμα. Το έχει συνδυάσει με πόνο το μικράκι γιαυτό μάλλον. Ακόμα και όταν του έριξα λίγο στο χεράκι του είχε ύφος σαν να πονάει. Πόνεσε το ρωτάω. Όχι μου λέει! Του σκούπισα τα χέρια και αυτό ήταν το απολύμανα! Τι λένε είπε ο μπαμπάς. Ευχαριστώ!

Monday, July 18, 2011

Στους καλούς μόνο

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Σήμερα ήρθε μια πελάτισσα πρωί πρωί. Αγοράζει αρκετά συχνά και πάντα γκρινιάζει για τις τιμές:
- Γιατί τόσο ακριβή η σαρδέλα;
- Ε ανάλογα με την τιμή αγοράς πάνε αυτά.
- Καλά βάλε μου ένα κιλό.
Βάζω χωρίς να λέω τίποτα.
- Μην μου βάζεις από κάτω που είναι λιωμένο σαν νερό...
Χαμογελάω.
- Οι υπάλληλοι πρέπει να (ανέχονται; ) τις πελάτισσες το λέω για τον μορφασμό σου.
Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ποια λέξη χρησιμοποιήσε πάντως ήταν πιο κοντά στο ανέχονται από το να κατανοούν.
Να σας πω λοιπόν αγαπητή πελάτισσα πως εσείς το έχετε χάσει αυτό το δικαίωμα/προνόμιο(ή όπως αλλιώςς θέλετε πείτε το) να σας ανέχομαι ή να σας κατανοώ.

Wednesday, July 13, 2011

Είναι το χόμπιτ!

Σήμερα ήρθε ένας ενδιαφέροντος! Κοιτούσε τους Σκάρους. Με ρωτάει αν είναι εισαγωγής. Ναι λέω και το γράφουμε κιόλας. Α γιατί στην Ελλάδα έχει μόνο στην Κρήτη μερικά κοπάδια απαντάει είναι και δυόμιση τόνους πιο σκούροι... Να του πω πως έχω δυσχρωματοψία αναρωτήθηκα και πως δεν θα είχε μεγάλη διαφορά για μένα ότι χρώμα και να ήταν. Που το ξέρει ρε γαμώτο πως είναι δυόμιση τόνους πιο σκούροι; ζωγράφος είναι; ξαναναρωτήθηκα. Μετά με ρώτησε για τις γαρίδες τι νούμερο είναι. Το νούμερο δείχνει βασικά το μέγεθος της γαρίδας. Οσο πιο μικρό το νούμερο τόσο μεγαλύτερες είναι οι γαρίδες. Δεν ξέρω γιατί είναι έτσι, αλλά έτσι είναι. Του εξηγώ πως το νούμερο δεν γράφεται πάνω στα τιμολόγια. Α δεν μπορεί, πως δεν γράφεται! Δεν μιλάς με κάποιον τυχαίο με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού ξέρω από κομπίνες ( ;) . Νομίζω είπε την συγκεκριμένη λέξη.
Τι θέλεις τώρα ρε αφεντικό να τσιμπάω; απόστρατος είσαι λογικά ξεπέρασέ το! Γιαυτό και έχεις πολλά χόμπι! Την ζωγραφική για τους τόνους του Σκάρου. Το ψάρεμα γενικά και για το νούμερο στις γαρίδες! Τώρα για τις λαμογιές και τις κομπίνες ή ότι άλλο ημιπαράνομο φαντάζομαι πως είναι ειδικότις αποκτηθείς εν τω στρατεύματι... που λέει και ο Φαίδων

Saturday, July 09, 2011

so and so

Δύο περιστατικά με πελάτες το ένα πολύ αστείο το άλλο λίγο τραγικό. Το λίγο τραγικό είναι πως μια πελάτισσα είχε πάρει ένα ματσάκι μαϊντανό και είχε βάλει λίγο άνιθο για να πάρει μαζί. Το ματσάκι ο άνιθος είχε ο,27 ευρώ και η κυρία προτίμησε να πάρει ένα κλωναράκι άνιθο αντί να το πληρώσει. Δεν της περίσσευαν 27 λεπτά για να πάρει ολόκληρο το ματσάκι; Δεν ξέρω. Νομίζω πως αυτό σκέφτηκε.
Το πολύ αστείο περιστατικό έχει να κάνει με μία γιαγιά και το εγγόνι της. Ακουμπάει λοιπόν ο μικρός , μέχρι εννιά χρονών τον κάνω, το χέρι του πάνω στην ζυγαριά και λέει: " γιαγιά είναι πολλά κιλά το χέρι μου;" και η θεϊκή απάντηση της γιαγιάς: " πολλά κιλά είναι η μαλακία που σε δέρνει..."

Thursday, July 07, 2011

Χωρίς τίτλο

Σήμερα απολύσαν ακόμα έναν συνάδελφο. Μάλλον απέλυσαν όπως με διόρθωσε ο φίλος μου. Περιμένουμε ποιος θα είναι ο επόμενος δυστυχώς... Κουράγιο μας

Monday, July 04, 2011

Μύγες

Το περασμένο Σάββατο (25/6) όλοι οι πελάτες είχαν νεύρα. Πραγματικά όμως ήταν όλοι νευριασμένοι. Φοβόμουν πως θα φάω ξύλο. Αυτό το Σάββατο ήταν όλοι πολύ ευδιάθετοι και υπομονετικοί. Η δουλειά έχει μειωθεί πάρα πολύ που αναρωτιέσαι πια τι τρώει ο κόσμος. Όλη την μέρα βαράμε μύγες. Ευτυχώς δηλαδή που είναι καλοκαίρι και έχεις περισσότερες....

Monday, June 27, 2011

Πάμε άλλο ένα;

Yπάρχουν άνθρωποι που ξεδίνουν ακούγοντας Σωκράτη ( Μάλαμα εννοείται) αγκαλιά με ένα μπουκάλι ρακί. Εγώ δεν μπορώ έτσι. Θέλω να παίξω μπάσκετ. Όχι ποδόσφαιρο. Αυτό, το προτιμώ τον χειμωνά. Θέλω μπάσκετ. Με την σπυριάρα που λένε οι κακεντρεχείς. Θέλω να τρέξω. Να σπρώξω. Να πηδήσω. Να βρισω! Να πω "καλάθι και φάουλ, είκοσι όλα στα εικοσιδύο". Να ιδρώσω. Να κουραστώ και να είμαι πιασμένος στα καλάμια την επόμενη μέρα. Ζητάω πολλά;

Friday, June 24, 2011

Φίλε Ματατζή

Πέτυχα έναν παλιό συμμαθητή μου στην δουλειά. Είναι Ματατζής! Κανείς δεν είναι τέλειος. Τον ρώτησα αν έχει ακούσει το τραγουδάκι που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Το είχε ακούσει και γέλασε. Καλό αυτό. Γενικά είναι νέος οπότε ελπίζω να μην έχει κόμπλεξ με αυτά που βγαίνουν. 'Αλλωστε παντού υπάρχουν καλοί και κακοί σε όλα τα επαγγέλματα, ας πούμε. Είναι πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες φυσικά με όσα γίνονται στο Σύνταγμα. Του λέω πως έπρεπε να ήσουν και εσύ μαζί με τους αγανακτησμένους, άλλωστε και σε σένα έχουν κόψει μισθούς και δώρο. Μου είπε πως τους έχουν προειδοποιήσει πως όποιος πάει θα απολυθεί. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι αλλά δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι πως μου διηγήθηκε μια ιστορία πως έλεγε σε έναν συνάδελφό του για πλάκα πως όλα αυτά τα τραβάμε για δύο χιλιάδες ευρώ και τον κοιτούσαν... οι πολίτες. Φυσικά δεν παίρνουν τόσα χρήματα αλλά ο άλλος που το ακούει όσο να πεις ξαφνιάζεται. Η λέξη "πολίτες" μου κακοφάνηκε να πω την αλήθεια. Δεν χτύπησε καλά στα αυτιά μου. Δηλαδή αυτός δεν είναι πολίτης; Είναι κάτι άλλο; Ίσως αυτή την λέξη χρησιμοποιούν μεταξύ τους αλλά δεν είναι σωστή επιλογή. Δείχνει λίγο πολύ και τον τρόπο που σκέφτεσαι.

Thursday, June 23, 2011

Μπορεί και όχι

Έχω κοιμηθεί μετά τις δυο το βράδυ και δουλεύω έξι το πρωί. Πάω στην δουλειά μου κανονικά χωρίς να αργήσω τίμιος. Στις δέκα περίπου πάω για διάλειμμα. Αφού τρώω το κολατσό μου κοιτάω την ώρα και μου μένουν ακόμα εφτά λεπτά μέχρι να ξαναπιάσω δουλειά. Βάζω στο κινητό μου το ξυπνητήρι να χτυπήσει σε εφτά λεπτά και την πέφτω στην καρέκλα. Με τιμεί που όχι μόνο κοιμήθηκα αλλά είδα και όνειρα μέσα σε εφτά λεπτά; Δεν ξέρω αν με τιμεί ακόμη θα μου πουν σε περίπου τριάντα λεπτά

Friday, June 17, 2011

Ωραία αλλαγή προγράμματος

Λοιπόν σήμερα έγινε αυτό που μάθαμε , σχεδόν όλοι , από την Τρίτη το βράδυ. Όλοι πλην του άμεσα ενδιαφερόμενου. Την Τρίτη το απόγευμα ο προϊστάμενος με ενημέρωσε πως αντί για πρωί θα δούλευα τελικά απόγευμα. Τον ρώτησα αν συνέβη κάτι και μου είπε όχι απλά αυτή η μικρή αλλάγη. Οι περισσότεροι αναρωτήθηκαν γιατί έγινε η αλλάγη και ρώτησαν τον προϊστάμενο. Μετά από λίγο τους είπε πως μάλλον θα φύγει κάποιος αυτή την εβδομάδα. Οι περισσότεροι υπέθεσαν ποιος είναι το πιο πιθανόν να φύγει αλλά κανείς μάλλον δεν του είπε τίποτα. Ο συνάδελφος δουλεύε τρεις το απόγευμα με εννιά το βράδυ. Τον άλλαξαν ωράριο να είναι έξι το πρωί με δώδεκα το μεσημέρι για να τον απολύσουν αμέσως μετά. Να κάνουν την δουλειά τους και μετά να τον διώξουν. Αν ήταν απόγευμα δεν θα μπορούσαν να τον απολύσουν γιατί θα υπήρχε κενό. Έχει δύο μικρά παιδιά. Ελπίζω να μπορέσει να βρει κάτι σύντομα. Τον άλλο μήνα πάλι περιμένουμε τον επόμενο ίσως...
Σήμερα είχαμε και τον έλεγχο. Μετά από τόσους μήνες που μας έχουν πρήξει ήρθε σήμερα εντελώς ξαφνικά. Ο υποδιευθυντής μου είπε πως πήγε καλά το τμήμα μου. Του λέω εγώ λείπω δυόμιση μέρες τώρα ο συνάδελφος ήταν... Που να τον βρει όμως να του δώσει τα έυσημα;

Tuesday, June 07, 2011

Το ΔΝΤ δεν το περιμέναν...

Κάθε πρωί στην δουλειά έρχονται οι ίδιοι πελάτες. Κάθε πρωί όμως. Κατά κύριο λόγο συνταξιούχοι και νοικοκυρές. Είδα ένα κύριο σήμερα και παραλίγο να βάλω τα κλάματα. Το έχω προσέξει και σε άλλους. Ρε γαμώτο έχουν αδυνατίσει πολύ. Βλέπεις πως σφίγγουν την ζώνη στην μέση τους. Μπορεί να είναι η ιδεά μου, αλλά είναι δυο τρεις συγκεκριμένοι που φαίνεται πολύ έντονα. Οι άνθρωποι που άντεξαν την κατοχη , πολέμους , εμφυλίους , χούντες...

Thursday, May 26, 2011

Δεν φταίω εγώ!

Χθες ήρθαν δύο ορεξάτοι. Εντάξει το ξέρω πως ο κόσμος γενικά δεν έχει χρήματα. Αλλά δεν τους μπορώ όταν μου κάνουν παράπονα για τις τιμές. Δεν το μπορώ δεν το αντέχω αυτό! Μετά λένε μόνοι τους βέβαια τι στα λέμε σε εσένα εσύ υπάλληλος είσαι. Υπάρχουν και ψάρια ρε γαμώτο που δεν είναι ακριβά αντικειμενικά. Μην τα σνομπάρετε και λέτε πως είναι για τις γάτες! Άσχημος είναι ο γαύρος; Άσχημο είναι το τονάκι; Άσε που έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που είχαμε δραχμές. Ξέρω πόσα είναι τα 7,99 ευρώ αλλά ο πληθωρισμός τρέχει 10 χρόνια τώρα. Ναι το ξέρω πως παράλληλα δεν έχουν ανέβει και οι μισθοί αλλά δεν μπορώ την γκρίνια. Είμαι που είμαι γκρινιάρης από μόνος μου. Μην μου γκρινιάζετε και εσείς παρακαλώ!

Sunday, May 22, 2011

Επανήλθε

Ε ναι λοιπόν σε ξαναείδα. Μου έφτιαξες και καφέ και ήσουν ευδιάθετη. Κάτσαμε και αγκαλιά. Κυριακή ήταν. Να ξέρεις.

Saturday, May 21, 2011

Πάει το σερί

Σήμερα μετά από τόσες συνεχόμενες μέρες δεν σε είδα στον ύπνο μου. Τα προηγούμενα δεν τα θυμάμαι να τα γράψω. Πάντως σε έβλεπα κάθε φορά που κοιμόμουν. Ακόμη και αν ξυπνούσα μέσα στην νύχτα και με έπαιρνα ξανά ο ύπνος σε ξαναέβλεπα. Καλημέρα.

Friday, May 20, 2011

Είμαι!

Πριν από λίγο έμαθα πως απόλυσαν μια κοπέλα στην δουλειά. Δύσκολα τα πράγματα και ανησυχώ λίγο. Όλο δυσάρεστα ακούω τελευταία. Όλοι μας βέβαια. Ελπίζω ακόμη εγώ. Είμαι ηλίθιος;

Monday, May 09, 2011

Πιθανότητες

Ε ναι έχω άδεια. Είμαι κουρασμένος. Θα ξεκουραστώ. Μπορεί και να διαβάσω. Θα δούμε. Όλα είναι πιθανά!

Wednesday, May 04, 2011

Συνέχεια

Οι μέρες μέχρι σήμερα στην δουλειά έχουν περάσει σχεδόν ευχάριστα. Ελπίζω και στις επόμενες να συμβεί το ίδιο. Έχουμε και προσφορά την Παρασκευή. Σας το λέω από τώρα εμπιστευτικά!

Tuesday, May 03, 2011

Θανάσης Βέγγος

Σήμερα νομίζω πως όλοι νιώσαμε σαν να χάσαμε το παππού μας. Έναν παππού που ενώ είχε περάσει πολλά πάντα έκανε εμάς τα εγγόνια του να γελάμε. Να κλαίμε από τα γέλια. Έφυγε ένας άνθρωπος που οι λέξεις τίμιος , ηθικός , αξιοπρεπής , περήφανος, ευγενικός , αγαπητός, ειλικρινής είναι πολύ λίγες για να αποδώσουν ακριβώς αυτό που είναι. Κύριε Θανάση , παππού όλης της Ελλάδος σας ευχαριστούμε.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να γίνουμε αυτό που φώναζε πάντα ο Θανάσης μας... καλοί άνθρωποι

Ερωτηματολόγιο

Σήμερα μας ζητήθηκε στην δουλειά να συμπληρώσουμε ένα ερωτηματολόγιο. Ξεκινάει το ερωτηματολόγιο και λέει ότι όπως η εταιρεία ακούει τους πελάτες και τους καταναλωτές έτσι θα ήθελε να συμβουλεύεται και τους εργαζόμενους. Τα έχω πει. Πρώτη φορά η εταιρεία μας ρωτάει πως νιώθουμε σαν εργαζόμενοι. Γιατί μας ρωτάει σε μια χρονική στιγμή που όλοι νιώθουν τυχεροί μόνο και μόνο που είναι εργαζόμενοι;

Monday, May 02, 2011

Μια ωραία ατμόσφαιρα

Ήταν μια ευχάριστη μέρα στην δουλειά η σημερινή. Οι περισσότεροι ήταν ευδιάθετοι. Αυτό μας κάνει και εμάς ευδιάθετους ακομή και αν δεν είμαστε. Το απογεύμα θα δούμε. Το βράδυ θα δούμε.

Friday, April 29, 2011

Ε αστείο

Ένιωσα την ανεργία να μου χτυπάει την πόρτα. Σήμερα στην δουλειά δεν ήρθε ψάρι. Η μία εταιρεία από τους προμηθευτές μας θα κλείσει. Σκεφτόμουν πως αν κλείσουν οι προμηθευτές θα κλείσει και το ιχθυοπωλείο. Προβληματίστηκα πάρα πολύ. Άλλωστε όλα τα ιχθυοπωλεία μπαίνουν "μέσα". Άντε να δούμε.
Έγινε και μία αστεία ιστορία με μία πελάτισσα. Η οποία μου λέει όλο με θυμάσαι; με θυμάσαι; Εγώ σας θυμάμαι λέω εσείς δεν με θυμάστε που κάθε φορά μου λέτε την ίδια ιστορία!

Thursday, April 28, 2011

Τέσσερα όνειρα και ένας εφιάλτης.

Είδα όνειρα. Ωραία όνειρα. Πολύ όμορφα όνειρα. Που σε κάνουν να χαμογελάς στον ύπνο σου σαν βλάκας.
Έιδα και έναν εφιάλτη. Πως έβλεπα ειδήσεις τα αθλητικά. Έλεγε για τον τελικό. Προηγούμασταν σε όλο το παιχνίδι 1-0 και στο τέλος από πλάγιο ο επιθετικός πρόλαβε την έξοδο του τερματοφύλακα και έγινε το 1-1. Ευτυχώς δεν κάψανε το γήπεδο. Παράταση λοιπόν. Στην παρατάση βρεθήκαμε πίσω στο σκορ 2-1. Πάλι ευτυχώς δεν κάψανε το γήπεδο. Στο τέλος την παράτασης κάνουμε το 2-2 και ο προπονητής κάνει αλλαγή τερματοφύλακα για τα πέναλτι. Μετά την έκλεισα για να μην δω πόσο θα έρθει.

Wednesday, April 27, 2011

Ναι καθαρίζουμε

Πάλι δεν είχε πολύ δουλειά. Παρότι με σύνθεση ανάγκης σήμερα τα καταφέραμε. Εντάξει είμασταν γρήγοροι αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είχε καθόλου δουλειά. Να φανταστείτε είχαμε προσφορά , λαυράκι βέβαια όχι τσιπούρα, και τα καθάριζα πάντα για να έχω κάτι να κάνω.... Άντε να δούμε.

Tuesday, April 26, 2011

Πολλές αλλαγές

Περιμένουμε αλλαγές από τον άλλο μήνα στην δουλειά. Όταν λέω τον άλλο μήνα εννοώ από την άλλη εβδομάδα. Απλά το είπα έτσι για να φανεί περισσότερος χρόνος. Όταν μάθω περισσότερα θα σας πω. Εγώ ακλόνητος στο πόστο μου. Θα δούμε τι θα γίνει. Η μεγάλη αλλαγή είναι για τους υπαλλήλους που ήταν σε γραφείο και τώρα θα αναγκαστούν να κατεβαίνουν στο κατάστημα. Η δουλειά έχει πέσει πάρα πολύ. Είναι ανησυχητικό αυτό. Ελπίζω σε καλύτερα.

Thursday, April 21, 2011

Κουλουβάχατα

Καλημέρα. Μόλις ξύπνησα. Είδα πως ήμουν παίκτης της εθνικής ομάδας μπάσκετ. Στην πρώτη φάση σπρώχνω τον Σοφοκλή και του παίρνω ριμπάουν... Στην δεύτερη φάση μου κάνει επιθετικό φάουλ ο Παπαλουκάς... Στη τρίτη φάση μου κάνει φάουλ ο Παπαλουκάς και δεν το δίνει ο διαιτητής και αντί γιαυτό μου δίνει παρατήρηση πως αν το ξανακάνω θα πάρω τεχνική ποινή... Στην τέταρτη φάση κάνω φάουλ στον διαιτητή που μου είπε για την παρατήρηση και ένας παίκτης της Ουρουγουάης βάζει τις βολές και μου είπε κάτι στα ελληνικά.... Στην πέμπτη φάση με έκανε αλλαγή ο Ομπράντοβιτς...

Wednesday, April 20, 2011

Πονοκέφαλος

Γιαυτό δεν μου αρέσουν τα απογευματινά. Γιατί φεύγω με πονοκέφαλο στο τέλος κάθε φορά σχεδόν. Πολύ βαβούρα ρε παιδί μου. Το δαχτυλό μου ωστόσο είναι καλύτερα. Ενοχλητικοί πελάτες στο μανάβικο δεν υπάρχουν πολλοί. Απλά πρέπει για 8 ωρές σχεδόν να σηκώνω σε πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα την κάθε σακούλα που βαριέται να σηκώσει και να την βάλει πάνω στην ζυγιστική ο πελάτης. Τουλάχιστον γυρίζω πιο καθαρός σπίτι και πιο μυρωδάτος από ότι στο ιχθυοπωλείο. Δεν γκρινιάζω αν και το δικαιούμαι.

Διάταξη

Έχεις σχεδόν την δική σου θέση. Πάνω και αριστερά. Δεν θυμάμαι να σε έχω δει κάπου διαφορετικά. Θα το κοιτάξω από εδώ και πέρα.

Tuesday, April 19, 2011

Μανάβεις;

Από σήμερα και για λίγες μέρες θα αλλάξω πόστο. Είχα ένα πολύ μικρό ατύχημα στην δουλειά. Τοσοδούλικο. Δεν κάνει να βρέχω το δάκτυλο μου για δύο - τρεις μέρες. Οπότε θα με βρείτε στο μανάβικο να σας ζυγίζω φρούτα και λαχανικά!

Monday, April 18, 2011

Ιχθυς

Ποιος να πάρει ψάρια μεγάλη εβδομάδα στην ελλάδα; Σήμερα όλα καθάριζα. Αλλά όχι ψάρια. Το τμήμα ολόκληρο. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά. Επειδή είμαι πολύ αρχοντικός έκανα φασίνα σήμερα. Ποιο πολύ για να περάσει η ώρα μου το ομολογώ. Καλά είμαι για όποιον ρωτά. Καλή εβδομάδα σε όλους.

Saturday, April 16, 2011

Μην μαλώνετε πια!

Αύριο είναι Κυριακή των Βαΐων. Τρώνε ψάρι. Καταλαβαίνετε τι έγινε. Τα χέρια μου είναι ακόμη λίγο παγωμένα. Καλά δεν είναι έτσι το λεώ. Κάποιοι αντέδρασαν λίγο. Τρεις συγκεκριμένα. Αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Στο μανάβικο από την άλλη δύο πιάστηκαν στα χέρια. Τόση σημασία έχει πια ποιος είναι πρώτος και ποιος είναι δεύτερος στην ουρά; Τέλος πάντων.

Friday, April 15, 2011

Χατήρια

Σήμερα ήταν πάλι όλοι συνεργάσιμοι. Μπράβο τους. Αλλά αφού τους κάνουμε όλα τα χατήρια πως να μην είναι; Τους καθαρίζουμε την τσιπούρα που είναι προσφόρα. Εντάξει έχει ακριβύνει αλλά και πάλι είναι καλή τιμή. Επειδή το έχω υποσχεθεί όχι τίποτα άλλο.

Wednesday, April 13, 2011

Τίτλος;

Σήμερα λοιπόν λίγο κουρασμένος , ίσως και κακοδιάθετος , ήταν κοντά και η ώρα για να σχολάσω με βλέπει μια πελάτισσα καθημερινή ας πούμε και μου λέει: "δεν σε έχω συνηθίσει έτσι". Είναι καλό που φαίνομαι ευδιάθετος τις περισσότερες φορές. Μου την δικαιολογείτε μία μέρα κακοκεφίας!

Tuesday, April 12, 2011

Με είδαν

Με διάβασαν δεν εξηγείται αλλιώς! Σήμερα οι περισσότεροι ήταν εκνευριστικοί,είχαν παράλογες απαιτήσεις, είχαν υφάκι , είχαν θράσος, είχαν, είχαν! Και τι δεν είχαν! Δεν χρειάζεται συγκεκριμένη περίπτωση. Ήταν όλες μαζεμένες σήμερα.

Monday, April 11, 2011

Έντομο

Σκασίλα; ή κ εγώ λιγάκι; Τι θα ταίριαζε περισσότερο; Κοιτάξα τον δείκτη του δεξιού μου χεριού... Τον μέτρησα με τον αντίχειρά μου... Λες να μεγάλωσε; Λες να είναι ακόμη κίτρινος; Λες να άλλαξε κάτι; Δεν ξέρω.

Mείωση

Για να μην έχω ιστοριά με έναν τουλάχιστον περίεργο πελάτη ή έχουν αρχίσει να είναι πολύ ευγενικοί ή έχουν αρχίσει να είναι πολύ λίγοι....

Sunday, April 10, 2011

inception

Έχω δύο μέρες σερί που βλέπω όνειρα για τον στρατό. Δεν θα ξαναπάω βέβαια εκτός και αν γίνει κάτι πάρα πολύ κακό και καλέσουν την κλάση μου. Έχουν περάσει δύο μέρες και δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε. Το πιθανότερο να ήμουν κάπου ξέγνοιαστός.

Saturday, April 09, 2011

Έπεσα από τα σύννεφα

Προχθές έγραψα πως από την στιγμή που υπάρχει η ετικέτα και δουλεύω θα γράφω ένα ποστ τέτοιο κάθε μέρα. Χθες λοιπόν ένας συνάδελφός μου απολύθηκε. Ήταν 7 χρόνια στην δουλειά. Δεν έγινε κάποιο άσχημο περιστατικό. Μάλιστα του είπαν πως ήταν ευχαριστημένοι από τον ίδιο και από τον τρόπο που δούλευε. Απλά πρέπει να κάνουν περικοπές στο προσωπικό. Όλοι σήμερα είμασταν στεναχωρημένοι και δεν είχαμε όρεξη.
Μιλάνε για καθεστώς φόβου οι δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς να έχουν καν ιδεά τι είναι αυτό. Σήμερα όλοι έλεγαν πως μπορεί ο καθένας να είναι ο επόμενος. Εμάς δεν πέφτει η αποδοτικότητάς μας; Μόνο στο δημόσιο συμβαίνει; Εμείς μπορούμε να κάνουμε απεργία;
Τέλος πάντων. Ελπίζω να βρει γρήγορα δουλειά ο συνάδελφος. Κούραγιο και υπομονή σε όλους μας.

Friday, April 08, 2011

Όπως μου αρέσει

Σήμερα είσασταν όλοι φρόνιμοι. Ακόμη και ένας που ήρθε για παράπονο ήταν τόσο ήσυχος ο καημένος. Εν τω μεταξύ έλειπε ο υποδιευθυντής και ο διευθυντής ήταν κάπου κρυμένος δεν ξέρω που. Ήταν όλα πολύ χαλαρά. Όπως μου αρέσει ακριβώς. Αν εξαιρέσουμε την πρωινή ταραχή και το άνοιγμα όλα καλά. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι και αύριο.

Thursday, April 07, 2011

New year's Resolution

Αποφάσισα πως από την στιγμή που υπάρχει ετικέτα Δουλειά/Πελάτες θα κάνω ένα ποστ κάθε μέρα με μια περίπτωση. Ας είναι σχεδόν η ίδια κάθε φορά. Δεν έχει σημασία. Από την στιγμή που θα κάνω ποστ με πελάτη σημαίνει πως θα έχω δουλειά. Ακόμα και αυτή που στην πραγματικότητα δεν μου αρέσει και που μου καταστρέφει την σωματική και ψυχική μου υγεία. Τουλάχιστον πληρώνομαι και μάλιστα στην ώρα μου. Ακόμη και οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ δεν είναι σίγουρο πως θα πληρωθουν.... Εγώ γιατί να γκρινιάζω;
Σήμερα έχω ρεπό δεν θα γράψω!

Sunday, April 03, 2011

Άρνηση

Είμαι στην δουλειά χθες το απόγευμα, ίσως έδειχνα κουρασμένος, θυμωμένος, δυσαρεστημένος. Ένας πελάτης με βλέπει και αφού ήδη του βάζω ψάρια μου λέει: έλα μην ανησυχείς πέρασε η εβδομάδα. Του λέω ναι πέρασε η εβδομάδα αλλά μόλις τώρα μπήκε ο μήνας τώρα περιμένουμε το δώρο του Πάσχα απλά. Έχεις δίκιο μου λέει χαμογελόντας. Δηλαδή εγώ ήμουν ο ας πούμε απαισιόξοδος αν και πιο νέος και χωρίς να έχω σε κάθε χέρι από ένα παιδί να κρατάω, σίγουρα με λιγότερες έγνοιες. Αρνούμαι...

Friday, April 01, 2011

Δεν ξέρω πως

Κοιμάμαι, θυμάμαι. Ξυπνάω, ξεχνάω. Τόσο ομόηχες μα τόσο διαφορετικές. Εκείνες που ακούγονται όμοια έχουν σχεδόν αντίθετες σημασίες. Λέτε να σημαίνει τίποτα;

Thursday, March 31, 2011

Το βιολογικό μου ρολόι

Καλημέρα. Είμαι παραπάνω από 90% πρωινός στην δουλειά μου. Όταν λέω πρωινός εννοώ στις έξι το πρωί. Αυτή την εβδομάδα για να ξεκουραστώ υποτίθεται ο προιστάμενος με έβαλε απόγευμα. Ο οργανισμός μου όμως εδώ και πολλούς μήνες έχει συνηθίσει να ξυπνάει γύρω στις πέντε και τέταρτο. Χωρίς ξυπνητήρι. Χθες και σήμερα ξύπνησα έξι και τέταρτο. Είναι η πρώτη εβδομάδα που είμαστε με την καινούργια ώρα. Το βιολογικό μου ρολόι δεν έχει χάσει ούτε λεπτό! Σηκώθηκα να σας το πω και δεν προσπάθησα να ξανακοιμηθώ γιατί μιά φίλη λέει πως αν προσπαθείς με το ζόρι να κοιμηθείς είναι βιασμός! Δεν θέλω να είμαι βιαστής...Ελπίζω μονάχα αύριο που είμαι όντως πρωί να ξυπνήσω με το κανονικό μου ρολόι και όχι με το βιολογικό, γιατί αλλιώς θα αργήσω λίγο...

Wednesday, March 30, 2011

Και οι δυο

Είδα στον ύπνο μου πως μάλωσα με τον πατέρα μου. Αλλά πολύ. Τώρα που πλησιάζει και το Πάσχα και θυμόνται όλοι πως είναι Χριστιανοί. Εγώ δεν ήθελα να κοινωνήσω στο όνειρο και ο πατέρας μου με πίεζε. Φωνάξαμε και οι δύο. Άλλος πιο δυνατά άλλος πιο σιγά. Μετά αφού είχε τελείωσει ο καβγάς ο πατέρας μου έβηχε συνέχεια για κάποιο λόγο. Κατέβηκα να δω τι έχει. Δεν είχε τίποτα ανησυχητικό από τις φωνές ήταν μάλλον. Ε του λέω μην τα βάζεις με τα κομμάντα που φώναζαν και έτρεμε το βουνό!
Χρόνια πολλά στην μητέρα μου. Κλείνει τα δεν λέμε πόσα!

Wednesday, March 23, 2011

Αέρα κοπανιστό

Θυμήθηκα ένα περιστατικό με πελάτη στην δουλειά Του έβαλα σε σακούλα τον υγράλατο βακαλάος , 25 Μαρτίου γαρ, και η σακούλα «φούσκωσε» λόγω αέρα. Ο πελάτης σχολίασε , σοβαρά χωρίς ίχνος χαμόγελου: Γιατί μου το ζυγίζεις με τον αέρα; Είναι πιο βαρύ έτσι! Δεν πρέπει να το κάνεις! Βοήθεια!!!!!

Tuesday, February 15, 2011

Δεν κατέχω πράμα

Σήμερα σε διάβασα πάλι. Όχι από την αρχή. Από το καλό σημείο. Μέχρι το άσχημο πάλι δηλαδή. Βασικά τώρα που το θυμήθηκα σε διάβασα τελικά από την αρχή. Αλλά είναι πολλά από τα οποία σε διαβάζω πια. Δύσκολο είναι έτσι. Παραμένει το ίδιο δύσκολο να σε καταλάβει κανείς.

Tuesday, February 01, 2011

και λίγα λέω

Είχα καιρό να ασχοληθώ με αυτό. Να γίνει τέλος πάντων μια μέρα κάτι και να θέλω να το γράψω. Όχι δεν ήταν όλα ρόδινα με την σχέση μας τόσο καιρό. Αλλά προτιμούσα να μην ασχολούμαι. Να σκέφτομαι τα θετικά. Τα οποία βέβαια κακώς δεν έχω αναφέρει μέχρι τώρα. Σήμερα λοιπόν έγινε κάτι σαν διαγωνισμός. Όλοι προσπαθούσαν να μου σπάσουν τα νεύρα. ΌΛΟΙ! Άρχισε από το πρωί όλο αυτό. Για να μου δείξουν πως είχα άδικο όταν έλεγα πως η μία το μεσημέρι είναι η ώρα του μαλάκα πελάτη. Πρωί πρωί λοιπόν παππούς ενώ έχει κομμένο σολομό (μάλλον έτσι και όχι σολωμο) μου ζητάει να του φέρω από μέσα άλλο για να του κόψω φρέσκο. Δεν το ζήτησε ούτε επιτακτικά ούτε πιεστικά. Αλλά όταν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις εκείνη την ώρα είναι σπαστικό να σου ανοίγουν άλλες στα καλά καθούμενα. Όταν το συνοδεύουν μάλιστα και από το "είμαι πελάτης και πρέπει να με εξυπηρετήσεις μαζί με το δουλειά σου είναι" το οποίο ούτε αυτό το έλεγε με κάποιο ύφος ο καημένος. Τελικά με πολλά νεύρα ( εγώ ) του έκοψα αυτό που ήθελε και μου ζήτησε και συγνώμη. Του ζήτησα και εγώ βέβαια γιατί αν ήταν πριν από ένα μήνα ίσως να μην θύμωνα τόσο.
Μετά μία κυρία πάλι τα ίδια. Τι τους έπιασε όλους με τον σολομό σήμερα; Ενώ είχε κομμένο μου είπε φέρε μου ένα από μέσα να μου κόψεις, αφού ούτως ή αλλώς θα κόψεις! Κόβω 6 κιλά ψάρι για να πάρει 600 γραμμάρια φιλέτο γιατί αυτό που έχει πάνω στον πάγκο της φαίνεται κάπως! Αλλά αν νευριάσεις λίγο μετά δεν υπάρχει γυρισμός... Άφησα την ουρά να περιμένει επίτηδες και άρχισα να κόβω. Μα δεν έχεις βοηθό λέει; Αφού αν είχατε πάρει το έτοιμο το κομμένο δεν θα τον χρειαζόμουν γιατί θα έκοβα την στιγμή που δεν θα είχε δουλειά της απαντώ. Πήγε να με τουμπάρει μετά λέγοντας μου πως δεν θέλει να θυμώνει τόσο όμορφα παιδιά αλλά είπαμε! Αν έχεις νευριάσει πριν και εξακολουθούν να σε νευριάζουν και μάλιστα για τον ίδιο λόγο δεν υπάρχει γυρισμός! Πέρασε και αυτό. Όχι τόσο ανώδυνα όσο το περιγράφω βέβαια.
Ο τρίτος και ο χειρότερος. Ήθελε κεφαλή σολομού. Ήθελε να του κόψω τα φτερά από το κεφάλι πριν το ζυγίσω ( το κεφάλι το κιλό έχει 1,4 και τα φτερά κόστιζαν ένα λεπτό το ένα) για να μην το πληρώσει προφανώς. Ήθελε επίσης να μην το βάλω σε χάρτινι σακούλα αλλά σε νάυλον. Πάλι πιστεύω γιατί είναι πιο βαριά από την νάυλον ώστε να μην ανέβει πάλι η τιμή. Εν τω μεταξύ δεν άκουγε τι του έλεγα. Παραλίγο να γίνει περισσότερο σκηνικό αλλά έφυγα και είπα σε άλλον συνάδελφο να κάνει την δουλειά.
Τελευταίος. Ζητά από το λαυράκι που είχαμε προσφορά. Τελείωσε του λεώ. Μα αφού στην τηλεόραση λέει πως έχει. Ναι αλλά λέει και μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων, δώσαμε ένα τόνο τελείωσε. Δηλαδή μας φέρνετε τζάμπα μου λέει... Ρε ανθρωπέ μου σε πήρα εγώ τηλέφωνο για να έρθεις;
Πως να εξηγήσεις κάποια πράγματα; Πάντα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Το παίζουν χαζοί ή είναι δεν εξηγείται αλλιώς!

Tuesday, January 25, 2011

Αδιαφορία

Πήγε στο ΚΨΜ πήρε ένα καφέ , καλύτερα κακός καφές παρά καθόλου καφές. Κάθησε έξω στα ξύλινα τραπεζάκια. Σαν να ήταν κλεμένα από κάποιο πάρκο. Ακούμπισε το βιβλίου του και τα σύνεργα της πίπας του στο τραπέζι. Έβαλε καπνό και την άναψε. Ήπιε μια γουλιά ζεστού καφε. Τελικά ίσως ήταν καλύτερα καθόλου καφές. Άνοιξε το βιβλίο και άρχισε το διάβασμα. Είχε αποσιωθεί σε αυτό και ξεχνούσε όλα τα υπόλοιπα. Ακόμα και τα αρνητικά σχόλια για την πίπα του. Μια φορά δεν άντεξε σηκώθηκε και απάντησε...
"Αν ξαναπιάσεις την πίπα μου στο στόμα σου θα σου βάλω μια πραγματική πίπα εκεί και δεν θα μπορείς να μιλήσεις...."
Αυτό ήταν δεν τον ξαναενόχλησαν. Ούτε παλιοί ούτε νέοι. Ούτε καν οι μόνιμοι. Τους φόβισε αυτό που είδαν. Δεν ήταν καν πρώτο μπόι. Ίσα ίσα που τον έλεγες κοντό άνετα. Αλλά όταν σηκώθηκε εκείνη την στιγμή δεν τον χωρούσε το στρατόπεδο. Κατάλαβαν πόσο σημαντικό ήταν για εκείνον να έχει τον προσωπικό του χώρο. Πως όταν εισέβαλαν σε αυτόν κινδύνευαν. Τελείωσε το κεφάλαιο και έκλεισε το βιβλίο. Κοίταξε τριγύρω. Τα περιέργα βλέματα του πρώτου καιρού είχαν δώσει την θέση τους στην αδιαφορία. Καλύτερα από το να με πρήζουν σκέφτηκε...

Sunday, January 02, 2011

Καινούργιο

Ένας ανήσυχος χριστιανός στην βραδυνή προσευχή του , μες τα τόσα προβλήματα , εμφανώς κουρασμένος από όλους και από όλα έχανε σιγά σιγά την πίστη του...
"Θεέ μου... δείξε μου πως υπάρχεις... στείλε ένα σου σημάδι..."
Το επόμενο πρωί ξύπνησε και ένιωθε καλύτερα. Αναρωτήθηκε λίγο πριν σηκωθεί από το κρεβάτι του μήπως και τελικά ο Θεός τον είχε ακούσει και του είχε στείλει το σημάδι του, ένα σημάδι που θα του έδινε και πάλι ελπίδα, που θα αναπτέρωνε το ηθικό του, που θα τον έκανε να νιώσει και πάλι πως η πίστη σε κάτι άγνωστο είχε νόημα...
Πήγε στο μπάνιο και τότε το είδε... το σημάδι του Θεού...