Ηράκλειος Σχολή

Πέρασα από το παλιό μου λύκειο. Το γκρεμίζουν. Συνεχίζουν βασικά την δουλειά του εγκέλαδου. Από το 1999 είναι έτσι το καημένο. Φέτες. Ε αποφάσισαν να σταματήσουν να το κάνουν χώρο στάθμευσης για τις γύρω πολυκατοικίες που είχαν εκμεταλλεύθει το προαύλιό του. Δεν ξέρω τι θα το κάνουν τελικά, θα σας ενημερώσω.
Στο συγκεκριμένο σχολείο φοίτησε και ο θείος μου. Μπορεί από τότε να έλεγαν ότι θα φτιάξουν το νέο κτίριο. Θυμάμαι ότι το έλεγαν σε μένα όταν πήγαινα γυμνάσιο. Τελικά πρώτη λυκείου πήγα σε αυτό το κτίριο.
Ηταν πολύ στενόχωρο. Κακοδιατηρημένο. Κάποιοι εξωσχολικοί το είχαν χαρακτηρίσει και φυλακή. Είχαν γράψει κελί ένα, κελί δύο στις αίθουσες με σπρέυ. Το πότε θα το επισκευάσουν ή θα άρχιζαν την κατασκευή του νέου ήταν ένα παραμύθι που κρατούσε χρόνια όπως είπα. Τελικά λόγο του σεισμού του 99 αποφάσισαν μάλλον να επισπεύσουν την διαδικασία.
Δευτέρα λυκείου πήγα στο παλιό μου γυμνάσιο. Αναγκαστικά είμασταν με δύο βάρδειες. Δευτέρα - Τρίτη και Τετάρτη πρωί και Πέμπτη Παρασκεύη απόγευμα. Η πρώτη και τελευταία χρονιά που μου συνέβη αυτό. (Ψιλό με κατάστρεψε αυτή η χρονιά. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ για να διαβάσω με τίποτα, βέβαια την προηγούμενη με την κατάληψη με ψιλοκατάστρεψε αλλά τέλος πάντων).
Τελικά όταν πήγα τρίτη λυκείου ήταν την πρώτη χρονιά που λειτούργησε το νέο κτίριο. Σε κανέναν δεν άρεσε μπορώ να πω. ( Εμένα μου άρεσε ). Ολοι προτιμούσαν το παλιό κτίριο - φυλακή. Μετέφεραν και τις παλιές τους συνήθειες στο νέο κτίριο. Κολλούσαν τα θρανιά στους τοίχους για να έχουν περισσότερο χώρο , περιορίζοντας βέβαια το ένα από τα δύο παιδάκια να μην μπορεί να βγει κανονικά και να πρέπει να σηκώσει το άλλο παιδάκι για να βγει στον διάδρομο ενώ θα μπορούσε το θρανίο να έχει μετατοπιστεί λίγο πιο κέντρικα ώστε και τα δύο παιδάκι να μπορούν να βγουν στον διάδρομο χωρίς να ενοχλεί το ένα το άλλο. Το έγραψα όλο αυτό με κίνδυνο να ξενερώσει αυτός που διαβάζει το ποστ αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση. Μόνο στην δική μου αίθουσα δεν τα είχαμε κολλήσει στους τοίχους.
Τέλος πάντων αυτή είναι η κτιριακή ιστοριά μου στο λύκειο. Την θυμήθηκα τώρα που είδα το πρώτο κτίριο να γκρεμίζεται. Για κάθε τάξη πήγα σε διαφορετικό κτίριο αλλά άνηκα διοικητικά στο ίδιο λύκειο. Πρέπει να αποτελεί κάποιου είδους ρεκόρ! Ελπίζω να γίνει κάτι χρήσιμο. Ελπίζω να μην γίνει άκομα μία πολυκατοικία. ( Δεν μου αρέσει που έχει γεμίσει με πολυκατοικίες η γειτονιά μου! )