Γιατί Μπαμπά;

Σχεδόν αποκαρδιωμένος ο Γιάννης σύρθηκε στο γραφείο που καθόταν ο πατέρας του. Δεν χάνω τίποτα να τον ρωτήσω, σκέφτηκε:
- Μπαμπά
- Έλα αγόρι μου.
- Να πάω σε μία συναυλία;
- Να πας πότε είναι;
- Την Πέμπτη.
- Δεν έχεις φροντιστήριο;
- Έχω…
- Και πως θα πας τότε;
- Έλεγα να φύγω την τελευταία ώρα.
- Ξέρεις πόσα λεφτά δίνουμε για το φροντιστήριο κάθε μήνα;
- Όχι δεν ξέρω.
- Δίνουμε πολλά! Η μάνα σου τι είπε;
- Ότι έχεις πει και εσύ μέχρι τώρα ,ούτε συνεννοημένοι να είσαστε!
- Δεν είμαστε, αλλά θα κάνεις και εσύ παιδιά και θα καταλάβεις.
- Τελικά εσύ τι λες;
- Ότι είπε και η μαμά , μία κοπάνα δεν πειράζει δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψεις το σχολείο.
- Δηλαδή να πάω;
- Ναι τι λέμε τόση ώρα ,και η μαμά αυτό δεν είπε;
- Ε; Ναι ναι αυτό είπε και η μαμά
- Καλά έκανες και μας το είπες για να μην ανησυχούμε.
- Ευχαριστώ, καλή νύχτα
- Καλή νύχτα αγόρι μου.
Τυχή βουνό λοιπόν ο Γιάννης, τώρα το μόνο που ήθελε ήταν να μην το συζητήσουν και μεταξύ τους.