Saturday, June 07, 2008

Μου λείπει η Χαίτη μου!

Σε συνάντησα στο τρένο τυχαία. Επιτέλους ήσουν μόνη και εγώ το ίδιο. Θα μιλούσαμε σαν άνθρωποι σκέφτηκα. Φορούσες μαύρα ρούχα, όπως πάντα. Στον ώμο η μαύρη σου ζωγραφισμένη τσάντα. Είχες την κλασσική μελαγχολία στο πρόσωπο αν και χαμογελούσες.
-Σου πάει και έτσι το μαλλί αλλά ήσουν πιο ωραίος με το μακρύ, όχι το πολύ μακρύ και ξυρισμένος που είσαι σου πάει.
-Μου λείπει η χαίτη μου, νιώθω γυμνός. Που ακούστηκε λυκάνθρωπος κουρεμένος και ξυρισμένος;
-Ε εντάξει είσαι πολιτισμένος λυκάνθρωπος εσύ!
- Ναι πήγα στον στρατό και εκπολιτίστηκα. Εγινες άνθρωπος μου είπαν μερικοί και άλλοι με ρώτησαν γιατί ήμουν έτσι!
- Εντάξει είπαμε αλλά όχι και έτσι.
- Εσύ είσαι καλλιτέχνης γιαυτό δεν σου φαίνεται περίεργο. Και του Ξ του άρεσε σχεδόν.
- Ποιος είναι ο Ξ;
- Ενας καλλιτέχνης από το στρατό.
Αυτά!

2 comments:

tzotza said...

'τριχες baby τριχες!!!' ;-)))))

καλε!
μη σε στεναχωρει κατι που ευκολα θα ξανα εχεις!σε μερικους μηνες παλι την χαιτη σου θα χαιδευεις!
άλλα ειναι τα πιο σημαντικα οταν τα χανεις...εκεινα που δεν ξανα κανουνε grow back...trust me, i know...

σε φιλω max μου!!!
:))


ps εριξα και ενα σκεσκονισμα..αραχνες ειχε πιασει το blog σου!!!
ειχες πει να το κανει η lote αλλα εγω ειμαι η πιο νοικοκυρα εδω μεσα!!! (χιχιχιχιχι lote μου!!!)
:))))))

Lote Alcarin said...

Αχ... με φαγανε κι εμένα οι αράχνες. Έπιασα κι ασχολούμαι με web design(και καλά), και είπα να εκπολιτίσω το βλόγι μου, και το εγκατέλειψα εκεί μέσα στην παράνοια και τη μιζέρια.... Σκέφτηκα όμως και το βλόγι του καλού μου μάχιμου (όνομα και πράγμα), και πέρασα να ρίξω ένα σκούπισμα, αφού ξεσκόνισες εσύ τζότζα μου!!