Monday, August 03, 2009

Τα ζωάκια στο κατάστημα...

Δεν είναι λίγες φορές που μας έχει απασχολήσει. Μην διαρρέυσει παρακαλώ. Όταν λέω τα ζωάκια δεν εννοώ των πελάτων*. Όχι όχι. Εννοώ εκείνα που έρχονται απρόσκλητα** χωρίς να το περιμένει κανείς.
Μια φόρα στα λάχανα είχε εισβάλει ένα φίδι. Το είδαν νωρίς το πρωί και τελικά το βρήκαμε μετά τις πέντε το απόγευμα. Εγώ είχα επιχειρήσει να το βρω αλλά μου ξέφευγε συνέχεια. Από εμένα κρυβόταν μάλλον γιατί ήξερε πως μπορώ να του κάνω κακό. Τελικά άλλος το σκότωσε!
Σήμερα κάπου στα χόρτα πάλι είχε κρυφτεί ένα τριζόνι. Πραγματικά ένιωθες αν εξαιρέσεις την μουσική ,τον κόσμο , τις φωνές , την φασαρία γενικα, σαν να ήσουν σε αγρό!
Ένα ζωάκι που είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους πελάτες , το οποίο βέβαια έρχεται μόνο κατόπιν παραγγελίας είναι ο αστακός. Ο αστακός πωλείται ζωντανός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες σφαλίαρες τρώει ο καημένος από τους πελάτες για να τον δουν να κουνιέται λίγο!!!
Τέλος ένα ιδιαίτερα χαριτωμένο ζωάκι είναι ένας παπαγάλος που τον φέρνει μαζί του ένας πελάτης και μάλιστα στον ώμο του!
* ε καλά τελικά εννοώ και πελατών!
** ε καλά τελικά εννοώ και προσκεκλημένα!

Sunday, August 02, 2009

διδυμότειχο blues


Νομίζω ότι αν έχεις πάει φαντάρος μπορείς να καταλάβεις στα αλήθεια το τραγούδι. Σήμερα λοιπόν που το άκουσα ανατρίχιασα σε σημεία πράγμα που δεν το πάθαινα πριν παρουσιαστώ. Μπορεί να είναι και η ιδέα. Πάντως όταν το άκουγα μου ήρθα εικόνες από τον στρατό. Δεν ψάχνω δικαιολογίες για να τα σκέφτομαι. Απλά συμβαίνει.

Thursday, July 30, 2009

Δεν το περίμενα...


Σήμερα είδα ένα βίντεο της πενθήμερης από το 2001. Το δεύτερο βράδυ αφού είχα πιεί αρκετά χόρεψα ζεϊμπέκικο. Μία φίλη είπε απόψε ότι έμοιαζα με τον Σεργιανόπουλο. Με κολακεύει ιδιαίτερα. Βέβαια με αγαπάει πολύ αυτή η φίλη. Αλλά νομίζω ότι το είπε από την καρδιά της και ότι το πιστεύει. Με συμφέρει βασικά να είναι έτσι. Καλή νύχτα.

Friday, July 24, 2009

Εχουν τεράστια δύναμη...

Νομίζετε ότι ηρέμησαν; Εγώ δεν το νομίζω. Μάλλον πήγαν διακοπές. Θα επιστρέψουν δημήτριοι να με πρήξουν. Μικρά δείγματα του τι μπορούν να κάνουν:
- Γιατί τον έχετε τόσο ακριβό τον γαύρο;
- Ηρθε ακριβά και τον βάζουμε ακριβά
- Μα χθες στην λαϊκή τον είχε 3 ευρώ.
- Και εγώ χθες 3 ευρώ τον είχα! Ετσι πάει είναι ανάλογα με την ποσότητα που υπάρχει στην αγόρα

- Γιατί τον έχετε τόσο φθηνό τον γαύρο;
- Ηρθε φθηνά γιαυτό τον βάζουμε φθηνά.
- Μήπως είναι χθεσινός; ( φιθυριστά για να μην το ακούσουν οι άλλοι)

- Βάλε μου τέσσερις τσιπούρες , μεγάλες όσο μπορείς
- Ιδιαίτερα μεγάλες δεν έχει ,(αφού τις ζυγίσω) 1530 γραμμάρια
- Εεεεε τις πιο μικρές βάλαμε...!!!
- Μα δεν βάλαμε τις πιο μικρές!!!
- Εεεεε μην θυμώνεις.... να βάλε αυτή... αυτή .... αυτή ... αυτή
- Ορίστε κύριε 1522 γραμμάρια
- Ααα είναι μικρές τελικά

- Βάλε μου τέσσερις τσιπούρες
- Μεγάλες μικρές;
- Εεεε μέτριες....
- γάλα να βάλω;;;;;

- Βάλε μου μισό κιλό μαρίδα, όχι παραπάνω
- Είναι 522 γραμμάρια
- Ε παραπάνω μου έβαλες... βγάλε μου
- Ορίστε να σας βγάλω αυτά τα δύο ψάρια ( σαν δάκτυλο ποδίου είναι τα κακόμοιρα) για να γίνει μισό κιλό... 488
- Ε ναι βγάλτα μου γιατί θα μείνουν...

Thursday, July 23, 2009

Ξύπνησες;*

- Κοιμάσαι;
- 'Οχι... δεν μπορώ να κοιμηθώ....
- Σκέφτεσαι το κορίτσι σου;
- 'Οχι.... έφαγα πολύ πεπόνι...
είναι από την ταινία η αλίκη στο ναυτικό
*Ρωτάς αν κοιμήθηκα;

Wednesday, July 22, 2009

Καμία Α.Ε.Κ δεν θα παίξει μακρυά από τη ΝΦ

Δεν έχω ακούσει πιο ¨αστεία¨ δήλωση. Ζητώ συγνώμη αλλά εξηγώ τι εννοώ. Γιατί η ΑΕΚ εδώ και πολλά χρόνια παίζει «έδρας».
Στο μπάσκετ πόσες έδρες έχουμε αλλάξει τα τελευταία χρόνια;
Στο ανδρικό και γυναικείο βόλευ πόσες έδρες έχουμε αλλάξει; Αραγε που κάνουν προπονήσεις τα αθλήματα της μάνας ΑΕΚ;
Στο χάντμπολ πόσες έδρες αλλάξαμε; Που έφτασαν οι ηρωικοί αθλητές για να κάνουν προπονήσεις; Μήπως στο Λαύριο; Νομίζω αν δεν κάνω λάθος.
Οι αθλητές του στίβου; Της ποδηλασίας; Της πυγμαχίας; Της ξιφασκίας; Του ποδόσφαιρου σάλας; Υπάρχουν άνθρωποι που να νιώθουν πιο πρόσφυγες και παραμελημένοι από αυτούς; Δεν νομίζω.
Βάλε τώρα και το άθλημα που είναι το πιο δημοφιλές στην Ελλάδα και φυσικά επιφέρει τα περισσότερα έσοδα στην ερασιτεχνική: το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο από τότε που κάποιοι γκρέμισαν τα γήπεδα στην νέα φιλαδέλφεια χωρίς να έχουν εγγυήσεις ότι μπορούν να το ξαναχτίσουν έχουμε αλλάξει τρία; Πανιωνίου , Ακράτητου και ΟΑΚΑ.
Μπορεί η διοίκηση της ερασιτεχνικής να προσπαθεί και πραγματικά το πιστευώ. Μια παλιότερη διοίκηση όμως είχε σκεφτεί όλα τα αθλήματά της. Η διοίκηση Κουρέπη το 2005 αν δεν κάνω λάθος. Ορίστε τι είχαν σχεδιάσει να κάνουν:

  1. ανοικτο γηπεδο με στιβο ολυμπιακων προδιαγραφων και γηπεδο ποδοσφαιρου με φυσικο χορτο για τις ρηψεις. κερκιδες χωρητικοτητας 5000 θεατων με ηλεκτροφωτισμο
  2. ενα ανοικτο κολυμβητηριο ολυμπιακων διαστασεων πισινα 50μ
  3. ενα κλειστο κολυμβητηριο με πισινα 25μ
  4. χωρους για τη συγχρονισμενη κολυμβηση και τις καταδυσεις
  5. ενα κλειστο γυμναστηριο χωρητικοτητας 2000 θεσεων για μπασκετ, βολει και χαντμπολ
  6. ενα κλειστο γυμναστηριο για τα βαρεα αθληματα, την ενοργανη και ρυθμικη γυμναστικη , το πιγκ πογκ και την ξιφασκια
  7. προπονητηριο για το στιβο κατω απο τις κερκιδες του ανοικτου γηπεδου
  8. μουσειο της ομαδας
  9. γραφεια για την ερασιτεχνικη
  10. αιθουσες για τις λεσχες παλαιμαχων και των φιλαθλων
  11. εμπορικους χωρους περιορισμενης εκτασης

Ολα αυτά με κόστος 30 εκατομύρια ευρώ και επειδή πρόκειται για ερασιτεχνικό σωματείο η γγα θα ήταν υποχρεωμένη να καλύψει ένα μέρος από τα έξοδα. Φαντάζομαι και ο δήμος θα ήθελε. Οποιος έχει όραμα σκέφτεσαι μεγάλα πράγματα. Αυτό ήταν κάτι πολύ καλό και πραγματικά μεγάλο για την ΑΕΚ. Δημιουργείς πυρήνα φιλάθλων σε ένα μεγάλο εύρος αθλημάτων. Ολες οι γειτονικές περιοχές θα μπορούσαν να αθλούνται στο κέντρο της ΑΕΚ, με το αζημείωτο φυσικά. Με απορρόφιση άλλων σωματείων θα μπορούσε η ΑΕΚ να είναι συνώμικο της λέξης αθλητισμός στην γύρω περιοχή. Αυτό σκέφτεται ο ρομαντικός παιδιά και όχι ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που θα εγκλωβίσει την ΑΕΚ μια για πάντα.

Friday, July 17, 2009

Κουτί!

Νομίζω ότι οι χορηγοί έχουν καταστρέψει την επαγγελματική πυγμαχία. Χωρίς να ξέρω το λέω. Απλά είδα ένα αγώνα. Στιγμιότυπα δηλαδή. Το σορτς του πυγμάχου είχε τόσους χορηγούς πάνω που αναγκαστικά είχε φτάσει μέχρι το καλάμι. Ασε που τα παπούτσια που φορούσε τα βρήκα το λιγότερο επικίνδυνα για τους αστραγάλους του. Τέλος το σώμα και τον δύο είχε τόσα πολλά τατουάζ που είμαι σίγουρος ότι μερικά από αυτά άνηκαν σε χορηγούς. Ε καλά μπορεί να λέω και βλακείες.

Thursday, July 16, 2009

Το τριτο moleskine

Οκτώ!... από εκκλησάκι!
Οκτώ!... από εκκλησάκι!
Είμαι στα Τσικλητήρια και παρακολουθώ. Στο μήκος είχαν και τον άνεμο. Θετικός 8 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Θυμήθηκα τους δικούς μου ανέμους. Αυτούς που φούσκωναν τον θόλο του αλεξιπτώτου μου.

Thursday, July 09, 2009

Same on you!

Τα πιο γνωστά του ξέρω και ίσως όχι όλα. Αλλά αυτό που γίνεται είναι λίγο έως πάρα πολύ ντροπή. Εναν άνθρωπο που τον εκμεταλλεύονται από τα πέντε του χρόνια. Εχουν περάσει σαραντεπέντε χρόνια και ακόμα τον εκμεταλλεύονται μετά θάνατον. Μακάρι να είναι, όπως κάποιοι θα ισχυρηστούν, ζωντανός να τα βλέπει όλα αυτά από μια οθόνη να χορεύει και να γελάει μαζί τους.

Tuesday, July 07, 2009

Repeat please

Τις τελευταίες μέρες ασχολούμαι με πολλά αθλητικά και διάφορα που γίνονται στην δουλειά. Νομίζω ότι είναι ψιλοκατάντια. Για τον λόγο ότι η δουλειά μου είναι βαρετή και προσωρινή και όσον αφορα τα αθλητικά δεν υπάρχει αγωνιστική! Τι να κάνουμε όπως όλοι παίζουμε επαναλήψεις και εμείς!

Saturday, July 04, 2009

χοντρό-παραληρημα

Όταν όλοι μου έδιναν συγχαρήκια εσύ έψαχνες δουλειά. Όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι. Φάνηκε και από όταν γύρισα. Ο τάδε που δεν του μιλάω καν είπε: " ο καλύτερος ήτανε". Γιαυτό μην κορδώνεσαι. Δεν ξέρεις τι σημαίνει στήσιμο γιαυτό μην περηφανεύεσαι. Όταν μοιάζουν με πεθαμένα δεν είναι κάτι να περηφανεύεσαι για. Πάρε ένα χάπι robocup!

Friday, July 03, 2009

ψιλό-παραλήρημα

Ναι την πρώτη αγωνιστική θα παίξουμε με τον ΟΣΦΠ. Όλοι κοίταξαν τα στατιστικά. Ο Οσφπ πάντα κερδίζει την πρώτη αγωνιστική λένε οι δημοσιογράφοι που κάνουν το ρεπορτάζ του. Άλλοι λένε ότι παίζουν και οι δύο πολλοί σημαντικά παιχνίδια για το μέλλον των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Πάντως η ΑΕΚ πέρυσι κέρδισε στην πρώτη αγωνιστική τον ΠΑΟ αλλά μετά @@.
Μία και μοναδική είναι η φορά ΑΕΚ και Ολυμπιακός έχουν τεθεί αντιμέτωπες σε πρεμιέρα πρωταθλήματος. Αυτή ήταν την περίοδο 1991/92, όταν οι «ερυθρόλευκοι» υποδέχθηκαν τον «δικέφαλο» στο Καραϊσκάκη. Στο συγκεκριμένο ματς οι γηπεδούχοι φρόντισαν να αιφνιδιάσουν την Ένωση και με λενα γκολ του Τσιαντάκη στο 3' και άλλα τρία του Προτασόφ (18', 32', 33') βρέθηκαν να προηγούνται με 4-0. Οι «κιτρινόμαυροι» κατάφεραν να σώσουν την παρτίδα, πετυχαίνονται δύο τέρματα, με τους Σαβέφσκι στο 41' και Δημητριάδη στο 61' Το παιχνίδι αυτό οι «κιτρινόμαυροι» θέλησαν να το σβήσουν γρήγορα από την μνήμη τους και το πέτυχαν με τον ιδανικότερο τρόπο. Λίγους μήνες αργότερα πανηγυρίζουν το πρώτο από τα τρία σερί πρωταθλήματα της δεκαετίας του '90 και το δεύτερο μέσα σε τρεις περιόδους(πηγη:http://www.aek365.gr/index.php).
Κάποια εξώφυλλά κάνουν λόγο για αναβολλή πόσο θα το ήθελαν για να παίξει ο γκαλέτι και ο αβραάμ! Ε όχι να γίνει κανονικά αφού δεν μπορούν να το οργανώσουν ώστε να μην τυχαίνει να γίνονται να γίνει κανονικά.
Ο ΟΣΦΠ έχει άνοιγκα 63 εκατομμυρια ευρώ. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν αυτό το άνοιγμα ήταν στην ΠΑΕ ΑΕΚ. Θα είχαν βγει όλοι οι αεκάρες και θα έχοναν και έχοναν χωρίς τελειωμό. Ενώ τώρα για τον ΟΣΦΠ. Ούτε ρουθούνι δεν άνοιξε.

Thursday, July 02, 2009

Ευχή

Το σχολείο ισοπεδώθηκε. Ανυπομονώ να δω τι θα κάνουν εκεί πέρα. Αν γίνει πολυκατοικία θα γίνει ακόμα ένα τέρας που θα πιάσει όγκο. Ενώ το σχολείο είχε και προαύλιο. Τι θα ήταν προτιμότερο να γίνει δεν ξέρω. Ας γίνει κάτι καλό. Ας γίνει πάρκο. Πάντως είναι περίεργο να περνάς από εκεί και να βλέπεις τον θερινό κινηματογράφο. Τον έκρυβε τόσα χρόνια. Δεν έχει ανοίξει φέτος παρεπιπτόντως. Κρίμα. Άνοιξε ο δημοτικός θερινός βέβαια. Άντε να δούμε.

Friday, June 26, 2009

Αίμα

Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στο μελλοντικό εξοχικό μου. Είχαμε δουλειές. Ολη η οικογένεια ήταν εκεί. Καθώς δούλευα ένιωθα δυνατός. Δυνατός και νέος. Ακούραστος. Γεμάτος όρεξη για ζωή. Τόσο πολύ που ήθελα να το φωνάξω. ΕΙΜΑΙ ΝΕΟΣ. Είχα να νιώσω από τον στρατό έτσι.

Thursday, June 25, 2009

σημαντικό!

πρόσωπο: σαγαπάω...
άλλο πρόσωπο:.....

πρόσωπο: έκοψα τα νύχια μου
άλλο πρόσωπο: α ωραία τα έκανες


πρόσωπο: νιώθω ότι μαζί σου βρήκα τον έρωτα...
άλλο πρόσωπο:....

πρόσωπο: βρήκα μια τρίχα στο πάτωμα
άλλο πρόσωπο: κατσαρή ή ίσια;

Wednesday, June 24, 2009

Πάτησε το τέζα και τεεεζα

Ο Χίτλερ μιλώντας στους αξιωματικούς του δίνει τις τελευταίες οδηγίες για τις επιθέσεις στα κράτη που θέλει να κατακτήσει:
- Θα πιάσετε και θα σκοτώσετε τρία εκατομμύρια Εβραίους καθώς και τους δυο πρώτους υδραυλικούς που θα βρείτε μπροστά σας!
- Μα Φύρερ τους υδραυλικούς γιατί να τους σκοτώσουμε...;
Γυρνόντας στον έμπιστό του λέει:
- Είδες; στο είπα ότι κανείς δεν θα νοιαζόταν για τρια εκατομμύρια Εβραίους...

Monday, June 22, 2009

freakτεζα

Να το τίτλος. Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Ακόμα και ο τίτλος βέβαια αυτή την φορά δεν είναι δικός μου

Ηράκλειος Σχολή

Πέρασα από το παλιό μου λύκειο. Το γκρεμίζουν. Συνεχίζουν βασικά την δουλειά του εγκέλαδου. Από το 1999 είναι έτσι το καημένο. Φέτες. Ε αποφάσισαν να σταματήσουν να το κάνουν χώρο στάθμευσης για τις γύρω πολυκατοικίες που είχαν εκμεταλλεύθει το προαύλιό του. Δεν ξέρω τι θα το κάνουν τελικά, θα σας ενημερώσω.
Στο συγκεκριμένο σχολείο φοίτησε και ο θείος μου. Μπορεί από τότε να έλεγαν ότι θα φτιάξουν το νέο κτίριο. Θυμάμαι ότι το έλεγαν σε μένα όταν πήγαινα γυμνάσιο. Τελικά πρώτη λυκείου πήγα σε αυτό το κτίριο.
Ηταν πολύ στενόχωρο. Κακοδιατηρημένο. Κάποιοι εξωσχολικοί το είχαν χαρακτηρίσει και φυλακή. Είχαν γράψει κελί ένα, κελί δύο στις αίθουσες με σπρέυ. Το πότε θα το επισκευάσουν ή θα άρχιζαν την κατασκευή του νέου ήταν ένα παραμύθι που κρατούσε χρόνια όπως είπα. Τελικά λόγο του σεισμού του 99 αποφάσισαν μάλλον να επισπεύσουν την διαδικασία.
Δευτέρα λυκείου πήγα στο παλιό μου γυμνάσιο. Αναγκαστικά είμασταν με δύο βάρδειες. Δευτέρα - Τρίτη και Τετάρτη πρωί και Πέμπτη Παρασκεύη απόγευμα. Η πρώτη και τελευταία χρονιά που μου συνέβη αυτό. (Ψιλό με κατάστρεψε αυτή η χρονιά. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ για να διαβάσω με τίποτα, βέβαια την προηγούμενη με την κατάληψη με ψιλοκατάστρεψε αλλά τέλος πάντων).
Τελικά όταν πήγα τρίτη λυκείου ήταν την πρώτη χρονιά που λειτούργησε το νέο κτίριο. Σε κανέναν δεν άρεσε μπορώ να πω. ( Εμένα μου άρεσε ). Ολοι προτιμούσαν το παλιό κτίριο - φυλακή. Μετέφεραν και τις παλιές τους συνήθειες στο νέο κτίριο. Κολλούσαν τα θρανιά στους τοίχους για να έχουν περισσότερο χώρο , περιορίζοντας βέβαια το ένα από τα δύο παιδάκια να μην μπορεί να βγει κανονικά και να πρέπει να σηκώσει το άλλο παιδάκι για να βγει στον διάδρομο ενώ θα μπορούσε το θρανίο να έχει μετατοπιστεί λίγο πιο κέντρικα ώστε και τα δύο παιδάκι να μπορούν να βγουν στον διάδρομο χωρίς να ενοχλεί το ένα το άλλο. Το έγραψα όλο αυτό με κίνδυνο να ξενερώσει αυτός που διαβάζει το ποστ αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση. Μόνο στην δική μου αίθουσα δεν τα είχαμε κολλήσει στους τοίχους.
Τέλος πάντων αυτή είναι η κτιριακή ιστοριά μου στο λύκειο. Την θυμήθηκα τώρα που είδα το πρώτο κτίριο να γκρεμίζεται. Για κάθε τάξη πήγα σε διαφορετικό κτίριο αλλά άνηκα διοικητικά στο ίδιο λύκειο. Πρέπει να αποτελεί κάποιου είδους ρεκόρ! Ελπίζω να γίνει κάτι χρήσιμο. Ελπίζω να μην γίνει άκομα μία πολυκατοικία. ( Δεν μου αρέσει που έχει γεμίσει με πολυκατοικίες η γειτονιά μου! )

Thursday, June 18, 2009

Περήφανος

Σήμερα έκανα δύο πράγματα για τα οποία είμαι περήφανος! Έδωσα αίμα στην εθελοντικη αιμοδοσία του δήμου μου πρώτον. Δεύτερον αγόρασα εισητήριο διαρκείας για την ΑΕΚ. Εύχομαι το ένα να προσφέρει πραγματική βοήθεια σε κάποιον. Τώρα το άλλο απλά να μου δώσει πολλές στιγμές χαράς. Ας γλιτώσουμε και τα play offs φέτος δεν θα με πειράξει καθόλου , αρκεί να τερματίσουμε πιο πάνω εννοείται!
Για ένα τρίτο που είμαι περήφανος είναι ότι έφυγα από την δουλειά πιο νωρίς αλλά μην διαρρεύσει.

Monday, June 15, 2009

Βάζω κόκκινα γυαλιά...

"Και εγώ αύριο, βέβαια, μπορεί να προδώσω αυτό που αγαπάω. Δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Μπορεί να έρθει αύριο ο Κόκκαλης, να μου δώσει 1.000.000 ευρώ να οργανώσω τους οπαδούς του. Λέμε τώρα"
Τάδε έφη Δημήτρης Χατζηχρήστος στη «LΙFO». Με την λογική των δημοσιογράφων κάνει άνοιγμα πρόταση στον Κόκκαλη; Όπως αντίστοιχα έλεγαν ότι η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ κάνει πρόταση- πρόκληση-άνοιγμα στον κύριο Μελισανίδη επειδή έλεγε ότι είναι ανοικτή σε προτάσεις και ότι όποιος θέλει να βοηθήσει καλώς να έρθει;

Saturday, June 13, 2009

Ο κύβος ερρίφθη....

Είπε ο Μπάμπης και έριξε τα ζάρια.... Έφερε την κατάλληλη ζαριά και έπιασε την "μάνα" του αντιπάλου! Σ'έφαγα! Πάρε τώρα ένα δίπιτο για να χορτάσεις και αν δεν χόρτασες έλα να σε κεράσω ξανά την άλλη εβδομάδα!

Wednesday, June 10, 2009

Ενί-ΟΤΕ...

...και έψαχνα μία λέξη που να έχει την λέξη που βλέπετε με κεφαλαία , το είπα το απόγευμα στον αδερφό μου , την βρήκα στις 10 το βράδυ σε ένα βιβλίο που διάβαζα, ποιος είπε ότι το διάβασμα δεν κάνει καλό;
Μου θύμησα γεωργία βασιλιάδου , στο « ο θησαυρός του μακαρίτη»:
Θεία: σάματι λένε και ετούτα τα ρημάδια τίποτα τα βιβλιά να σ’ανοίξουν τα μάτια...λένε!
Ανηψιά: Τα βιβλία;
Θεία: Τα βιβλία. Ακου θα βάλουμε τα ψεύτικα γράμματα στα παλιά βιβλιά οτι δήθεν εκεί παράπεσε το γράμμα του μακαρίτη
Ανηψια: ε και;
Θεια: τι ε και, δεν εχει ε και, θα πουλήσουμε τα βιβλία
Ανηψια: στο στέλιο το βιβλιοπώλη!

Θεια: στο στελιο το βιβλιοπώλη όποιος τα αγοράσει θα βρει το γράμμα, άντε γρήγορα πάρε μολύβι και χαρτί και γράφε....

Sunday, June 07, 2009

Να η επόμενη εκπομπή!

"Η όσφρησις πρό πάντων είναι εξ'όλων μας των αισθήσεων η επιδεκτικωτέρα να μεταβληθή δια της έξεως εις αναισθησίαν."
Αυτό το γράφει ο Ροΐδης Εμμανουήλ σε ένα κείμενο που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εστία στις 22 Μαΐου 1986. Το βρήκα σε ένα βιβλίο με κείμενά του για την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Αυτό που διάβασα μου θύμισε την δουλειά μου. Οταν έχω άδεια και περνάω από εκεί πάντα μα πάντα μου μυρίζει ψαρίλα. Στον στρατό μας έλεγαν απλά να κάνουμε συνέχεια μπάνιο γιατί θα συνηθίσουμε την βρώμα μας. Απλά διάβασα αυτό το σημείο και τα θυμήθηκα. Ε αυτά.

Friday, June 05, 2009

Νυστάζω και δεν μπορώ να βρω τίτλο, εδώ με το ζόρι βρήκα ποστ!

Σήμερα πήγα να βγάλω καινούργια ταυτότητα. Την παλιά μου την έχασα. Πήγα στην εφοριά και πλήρωσα το πρόστιμο. Ενταξει δεν ήταν ακριβώς πρόστιμο. Αλλά σε περίπτωση απώλειας χρειάζεται ένα παράβολο των 9 ευρώ που το παίρνεις από την εφορία. Αργεί αρκετά η διαδικασία αλλά το καλό ότι παίρνεις την ταυτότητά σου εκείνη την ώρα. Καθώς περίμενα έκανα μερικές εποικοδομητικές σκέψεις όπως: η λέξη ταυτότητες έχει μόνο το τ για σύμφωνο ενώ έχει 5 διαφορετικά φωνήεντα! Υπάρχει τρόπος να κρατήσω τον παλιό μου αριθμό όπως με τα κινητά; την νύχτα τα χρησιμοποιείται για πορτατίφ;(ποιος ξέρει από που είναι αυτό). Επίσης διάβασα ένα περιοδικό για την αστυνομία.
Το απόγευμα πήγα στον οδοντίατρο πάλι. Εκανα ένα σφράγισμα. Το στόμα μου είναι μουδιασμένο σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό. Αλλά καλά είμαι. Το μάθημα το πρωινό της αναμονής έγινε πάθημα και πήρα ένα βιβλίο μαζί μου. Το τελείωσα σχεδόν όση ώρα περίμενα. Και έμαθα κάτι που θα το πω στην επόμενη εκπομπή. Ε αυτά ρε μα.

Thursday, June 04, 2009

Κάτι μας είπες τώρα...

Βρε Σωκράτη αγόρι μου.... μας το λένε συνέχεια σε γνώστο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό.... εσένα περιμέναμε να μας το πεις από την Ιταλία;;;;
ε;

Στο λόγο σου;

Μοιάζω για Κρητκός; Την Δευτέρα μια συνάδελφος με ρώτησε αν είμαι Κρητικός. Λέω όχι δεν είμαι αλλά υπηρέτησα στα Χανιά. Μα αφού μιλάς κρητικά μου απάντησε. Όχι δεν μιλάω κρητικά βραχνιασμένος είμαι!

Monday, June 01, 2009

Αν είστε μάγκες ελάτε δύο δύο...

Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό. Τα υπόλοιπα αύριο.
Ηρθε το αύριο.
Γυρνάω από την δουλειά στις πέντε και τέταρτο. Ο τελικός του handball άρχισε στις τέσσερις. Μάλλον θα τελειώνει σκέφτηκα. Μαθαίνω το σκορ. Είμαστε μπροστά 20 - 17. Ετσι ρε Αεκάρα δώσε δύο λόγους για εξώφυλλο για τις αυριανές εφημερίδες. Συγκήνηθηκα στην σκέψη. Η Αεκ της καρδιάς όπως την λένε να πάρει έναν τίτλο. Παρακολουθώ λίγο τον αγώνα. Ο παππούς μου με ρωτάει τι είναι αυτό βόλευ ή μπάσκετ; Του απαντώ τι είναι και δεν σχολίασε. Οσο παρακολουθώ δεν τα πάμε καλά. Κάνω το καθήκον μου για να γυρίσω το παιχνίδι. Πάω για υπνό στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου της πρώτης παράτασης με την Αεκ να υπολείπεται δύο γκολ του αντιπάλου. Ξυπνάω στις εφτά και μισή για να πάω στο γήπεδο ( αεκ - παο ). Ανοίγω τον υπολογιστή και μπαίνω για να δω το αποτελέσμα. Σε αθλητικά site χτυπήματα τίτλων. Κυπελλούχος η Αεκ στο handball. Το γύρισα το ματσάκι τελικά!
Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό.Βλέπεις το γήπεδο γεμάτο και χαίρεσαι. Για μένα δεν έχει σημασιά που είναι. Αλλά καταλαβαίνω απόλυτα εκείνους που κρίνουν με το συναίσθημα για την τοποθεσία του. Εγώ κάθε φορά που πηγαίνω στο γήπεδο συγκινούμαι (και αυτό πριν καν γνωρίσω εσένα). Φαντάσου πως θα νιώθουν εκείνοι . Πρέπει να νιώθουν τέλεια. Εϊναι φοβερό 30 χιλιάδες κόσμος να φωνάζει για σένα. Θυμάμαι στο δημοτικό έτρεχα σε αγώνα χίλιων μέτρων. Ημουν πρώτος και τότε η τάξη μου άρχισε να φωνάζει ρυθμικά το όνομά μου. Ε λοιπόν άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα.
Ξεκινάει το ζέσταμα χειροκρότημα για εμάς αποδοκιμασίες για τους άλλους. Στο ζέσταμα στην άσκηση της κατοχής μπάλας οι ομάδες χωρισμένες σε επιθετικούς και αμυντικούς. Ολοι την ώρα οι λατίνοι επιθετικοί είχαν την μπάλα αλλάζοντάς την με ευκολία. Ξεκινάει ο αγώνας και όλο το γήπεδο φωνάζει. Η ομάδα μπήκε δυνατά. Πήρε δύναμη και από εμάς. Θα προτιμούσα να είχε γίνει ο αγώνας την Τετάρτη. Αλλά λόγο τσλ το προτίμησε η τηλεόραση για την ακροαματικότητα και τα λεφτά να μην γίνουν ίδια μέρα. Νομίζω ότι αυτό χαλάρωσε την ομάδα η οποία ασχολήθηκε περισσότερο με το αν θα έρθει ο κατσουράνης και λιγότερο για το παιχνίδι. Τέλος πάντων. Ξεκίνησε λοιπόν το παιχνίδι και η ομάδα μπήκε δυνατά. Είχε κάποιες φάσεις από βαθιές μπαλίες κυρίως αν θυμάμαι καλά ή ατομικές ενέργειες. Στο 9 λεπτό και 39 δευτερόλεπτο η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι. Αν είχε μπει γκολ όλα θα είχαν γίνει διαφορετικά. Η ομάδα μετά τον πρώτο ενθουσιασμό και τον κόσμο να φωνάζει χαλάρωσε και η αντίπαλη ομάδα ισορρόπησε το παιχνίδι. Δυστυχώς ήταν καλύτερη ομάδα. Δεν είχαμε καθόλου διαδρόμους για επίθεση. Σε αντίθεση με εκείνους που νόμιζες ότι ήταν παραπάνω μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο μικρός που ξεκίνησε ίσως για πρώτη φόρα έκανε κάποια λάθη. Βέβαια και ο έμπειρος έκανε το λάθος του και φτάσαμε στο δεύτερο γκολ. Ηταν πιο ομάδα η αντίπαλη δυστυχώς και φάνηκε από τον τρόπο που γύριζε την μπάλα. Βέβαια εκτός από την κρυάδα του εκτός έδρας παιχνιδιού όλα τα άλλα ήταν με το μέρος της.

" Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...
Εφυγα από το γήπεδο νιώθοντας ότι νιώθω πάντα. Χαρά. Δεν με νοιάζει αν κέρδισε ή όχι η ομάδα. Εγώ πάω εκεί για να διασκεδάσω και να δω ποδόσφαιρο. Αν είναι ποιοτικό ή όχι δεν με πειράζει. Αν η ομάδα που θα παίξει καλύτερα είναι η δική μου ή η αντίπαλη πάλι δεν με πειράζει. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και ο αθλητιμός γενικά που και μόνο η παρακολουθησή του μου φέρνει ευδαιμονία. Ψάρωσες με την λέξη;
Μακάρι να συνεχίσει η προσπάθεια που ξεκίνησε φέτος στα μισά της περιόδου. Πάνε χρόνια που η αεκ απέχει από τους τίτλους στα ομαδικά δημοφιλή αθλήματα. Ε αυτά.
Γράφω χωρίς να έχω δει εξώφυλλα και ειδήσεις για το παιχνίδι. Δεν ήθελα να με επηρρεάσουν. Η ώρα είναι 3:30 μεσημέρι δευτέρας πρώτης ιουνίου. Καλό καλοκαίρι σε όλους.

Thursday, May 28, 2009

Ντριιιιιιιν

Ντριιιν!!!! Εκανε το τηλέφωνο... Ποιο τηλέφωνο; Οχι πάντως το κινητό σας. Το κινητό σας αν θέλει να είναι τρέντι χρειάζεται κάτι πιο σύνθετο. Ολα τα κινητα πια έχουν πολυφωνικούς ήχους. Ασε που έχει αλλάξει και ο ήχος της αναμονής. Δεν κάνει πια τουτου. Ακούς πάλι μουσική. Η ζωή μας έχει γεμίσει μουσική όσον αφορά στα κινητά. Ε αυτά

Wednesday, May 27, 2009

'Ελα ντε;

Θυμάμαι ότι μία ομάδα κατάφερε να γυρίσει στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ την σειρά από 2-0 και μάλιστα είχε και αυτή το πλεονέκτημα έδρας όπως το έχει ο ΟΣΦΠ. Ποια είναι;

Friday, May 22, 2009

Απαίσιο- δοξία

Πριν μερικά χρόνια η Πέμπτη ήταν η αγαπημένη μου μέρα. Η σημερινή Πέμπτη ήταν μια απογοήτευση. Ξύπνησα κακοδιάθετος. Ισως λίγο κουρασμένος. Στην δουλειά ήρθε αυτός που έγραψα στο post "Δρομολόγιο". Εγινε και κάτι που μου χάλασε τελείως την διάθεση. Τέλος πάντων. Το μεσημέρι μετά την δουλειά έφαγα και κοιμήθηκα. Ξύπνησα με περιέργο τρόπο. Σαν φοβησμένος για κάτι. Στην προπόνηση πάλι παιδικοφιλικό κάναμε. Είπα στο ζέσταμα ότι του χρόνου θα πάω σε αντρικό τμήμα. Στο φιλικό χάσαμε και με διαφορά. Μόνο ένα μικρό κομμάτι αισιοδοξίας σήμερα. Τέλος πάντων. Τελείωσε η μέρα. Βαρετή , μακρυά και ταυτόχρονα άδεια.

Thursday, May 21, 2009

Pisti

"Θα έρθει η στιγμή που ούτε η μανούλα σας δεν θα μπορεί να σας βοηθήσει..."
Λόγια ενώς πάτερ. Του πατέρα Ραφαήλ στο μοναστήρι κοντά στο Στρατόπεδο του Μάλεμε στα Χανιά. Ο πάτερ μιλούσε και ήταν πραγματικά γεμάτος συναίσθημα. Μετά μας είπε διάφορες περιπτώσεις που κάποιοι πιστοί είχαν φτάσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις υγείας, ( που προφανώς δεν μπορούσε η μανούλα τους να τους βοηθήσει..), και πως η πίστη τους στον Θεό άλλαξε τα δεδομένα. Τα περισσότερα παιδιά ήταν αγράμματα και εντυπωσιάστηκαν να πω την αλήθεια. Εγώ και ένας φίλος δεν τυφλωθήκαμε ας πούμε. Από συζήτηση με φίλη το θυμήθηκα.

Wednesday, May 20, 2009

Αεκ- Παοκ

Πήγα στο γήπεδο. Δεν είχε και πολύ κόσμο.15 χιλιάδες το θεωρώ λίγο καλώς ή κακώς για την ΑΕΚ. Μιας και του χρόνου σκέφτομαι να πάρω διαρκείας γυρίζω σε όλες τις θύρες για να βρω τους λιγότερο ενοχλητικούς γιατί θα τους έχεις πάντα δίπλα σου σε όλους τους αγώνες. Στην δέκα πήγα σήμερα μια από τις κεντρικές θύρες. Έχει κυρίως 40ρηδες και πιο μεγάλους. Αρκετά φωνακλάδες αλλά όχι συνθήματα και τέτοια. Το καλό ότι είναι σχεδόν αντικειμενικοί.
Το παιχνίδι τώρα: ήταν πολύ διασκεδαστικό. Αν κερδίζεις με δύο γκολ διαφορά και ο αντίπαλος παίζει και με δέκα παίχτες απλοποιούνται τα πράγματα. Ένας μικρός λίγο πριν μπει το τρίτο γκολ είπε στον πατέρα του: "κοιμήθηκε η ΑΕΚ μπαμπα!". Που να ήξερε ο μικρός φίλος ότι είναι κόλπο για να κοιμήσει τον αντίπαλο!
Η καλή εικόνα της ΑΕΚ στα play-off πιστεύω ότι ωφείλεται κυρίως στην απώλεια του Κυπέλου. Πείσμωσε την ομάδα και η απόδοση στο συγκεκριμένο αγώνα την έκανε να πιστέψει στις δυνατότητές της. Η κατάκτηση θα την είχε κοιμήσει ίσως. Θα είχε εξασφαλίσει την συμμετοχή της στο κύπελο ουέφα και μάλιστα χωρίς πολλούς προκριματικούς το καλοκαίρι, και δεν θα είχε το απαιτούμενο κίνητρο για την δεύτερη θέση.
Εύκολο ή δύσκολο το να περάσει στους ομίλους του τσλ πρέπει να κάνει την προσπάθειά της. Κάνεις δεν την κατηγόρησε όταν αποκλείστηκε από την Σεβίλλη. Κανείς δεν θα την κατηγορήσει σε έναν αντίστοιχο αποκλεισμό. Ελπίζω να στηριχθεί αυτή η ομάδα γιατί το αξίζει να της δοθεί μια ευκαιρία.
υγ. σήμερα έπαιζε και το τμήμα χαντμπολ της ΑΕΚ. Κάνει μια προσπάθεια για να πάρει την 5η θέση που οδηγεί στην Ευρώπη. Μέχρι τώρα δεν μπορώ να βρω τι έκανε. Ελπίζω να κέρδισε.

Το πρώτο κεφάλαιο....

της αυτοβιογραφιάς μου με τίτλο: Ημουν μωρό όταν γεννήθηκα!

Tuesday, May 19, 2009

Δρομολόγιο

Λεωφορείο 314 ΣΤ. ΔΟΥΚ. ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ - ΝΟΜ. ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ - ΠΑΛΛΗΝΗ, Στάση 1η Πικερμίου. Εκεί θα βρείτε αυτό που ζητάτε. Μην μου πρήζετε άλλο τα συκώτια (τα αρχίδια).

Μετάφραση

ου γαρ ξέρουσι τι κάνουσι

Sunday, May 17, 2009

Έχετε 0 μη αναγνωσμένα μηνύματα:

Δεν ξέρω αν μπορώ... Σήκωσε το χέρι του... Σημάζεψε από την δεξία πλευρά... Ηξερε ότι στην αριστερή ήταν και εκείνος μέσα... Το κόκκινο του αίματος, το μαύρο της μπλούζα και το λευκό του δέρματος έδεσαν υπέροχα.... Ισως θα έπρεπε να το είχα κάνει από καιρό σκέφτηκε.... Δεν πειράζει κάλλιο αργά παρά ποτέ...
Πως νιώθεις τώρα; Ηρέμησες; Οχι; Δεν πειράζει όμως σου φτάνει που την έκανες σημαία κάποιας χώρας. Τρίχρωμη...

Saturday, May 16, 2009

Ηχοι

Δύο από τους αγαπημένους μου ήχους: ο ήχος του κορδιστού ρολογιού. Μου θυμίζει το παλιό σπίτι του παππού μου. Αυτό πριν γίνει ο σεισμός του 99.Ο ήχος στην αρχή από κάθε τραγούδι αυτό το κενό. Ουσιαστικά είναι θόρυβος. Για μένα είναι όλη η μαγεία του βινύλιου. Μου θυμίζει Χριστούγεννα, γενέθλια στην πίσω αυλή , οικογένεια μαζεμένη.Οταν λέω οικογένεια εννοώ κάτι σαν και αυτό στην ταινία my big greek fat wedding. Ε αυτά.


Thursday, May 14, 2009

Ποιο δίλημμα;

Πελάτισσα: μήπως είσαι από την Κρήτη;
Εγώ: όχι γιατί ρωτάτε;
Πελάτισσα: έτσι μου φάνηκε από την προφορά.
Θα μου έχουν μείνει κατάλοιπα χανιώτικης προφοράς από τότε που ήμουν στο Μάλεμε. Αν και όταν ήμουν στα Χανιά την πρώτη μέρα με ρώτησε μια κοπέλα άν ήμουν από το Ηράκλειο. Λέτε να πήρε προφορά από μία μόνο μέρα;
Εγώ: καλημέρα κύριε , θα θέλατε κάτι;
Πελάτης τσαντισμένος: Κοιτάω κοιτάω
Εγώ (μετά από λίγο και αφού είχε φύγει και ξαναγύρισε): θα θέλατε κάτι;
Πελάτης τσαντισμένος ακόμα: Ε μα κάτσε βρε παιδί μου κοιτάμε γουρούνι στο σακί θα πάρω;
Εγώ : μάλιστα , μόνο αν θέλετε μην πιάνετε τα ψάρια.
Πελάτης τσαντισμένος ακόμα: ΑΑΑΑ σαν πολύ αυστηρός είσαι
Εγώ: μα κύριε δεν κάνει να τα πιάνετε
Πελάτης τσαντισμένος ακόμα: μην είσαι θυμωμένος γιατί δεν υπάρχουν δουλειές κλπ
Ηταν από την αρχή τσαντισμένος αυτός και προσπαθούσε να με πείσει ότι ήμουν και εγώ. Σε κάνουν μπαρούτι και μετά σου λένε να μην τσαντίζεσαι. Πάντως όλοι τα ψάρια τα κοιτάνε με τα χέρια και ποτέ με τα μάτια.
Τελευταία περίπτωση και τιτλος
εγώ: θα θέλατε κάτι κυρία;
πελάτισσα: έ αφού δεν τα καθαρίζεις, προτιμάς να σε κοιτάω , να με κοιτάς και να κάνεις βόλτες.
εγώ από μέσα μου: προτιμώ να ξύνω τα αρχίδια μου από το να ξύνω τα ψάρια σου! Μου έχει μείνει από το στρατό!

Wednesday, May 13, 2009

Αεροβική

Χθες το βράδυ είδα στον ύπνο μου ότι όταν θα γυρίζα από την δουλειά το προηγούμενο ποστ θα έχει 9 σχόλια. Μεγάλες προσδοκίες. Δεν πήγε και άσχημα βέβαια. Δεν το έγραψα για τα σχόλια βέβαια αλλά χαίρομαι που άγγιξε κάποιους από εσάς.

Tuesday, May 12, 2009

Ιδρωσε το μάτι μου απ'τον χορό!

Χθές στην δουλεία μια ευχάριστη έκπληξη. Στο κρεοπωλείο είχαν βάλει ραδιόφωνο. Τι πιο ευχάριστο να δουλεύεις και αν ακούς μουσική; Κάποια στιγμή είχε βάλει το πότε βούδας πότε κούδας. Ετσι όπως ήμουν στο σκαλοπάτι μου ήρθε να χορέψω. Εβαλε ένα παλιό τραγούδι μετά. Το Για την Ελλάδα. Θυμήθηκα τότε μία είδηση που είχα ακούσει την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Ευγένιος Σπαθάρης πηγαίνοντας σε κάποια εκπομπή (ή κάτι) νομίζω για μια συνέντευξη (ή κάτι) έπεσε από κάτι σκάλες και είχε χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του. Ο κορυφαίος καραγκιοζοπαίχτης τελικά υπέκυψε στα τραύματά του το Σάββατο το βράδυ. Ηταν 85 χρονών. Ακούγοντας το τραγούδι σκέφτηκα τον αδερφό μου, πριν 20 κάτι χρόνια, πιτσιρίκι 5 χρονών μπροστά από την κάμερα να κάνει μόνος του παραστάσεις. Θυμόταν όλες τις ατάκες φυσικά. Σε κάποια άλλη στιγμή σε δουλειές στο εξοχικό σχεδόν ολόκληρη η οικογένεια, εγώ έλειπα ήμουν φαντάρος, πατέρας και οι δύο γίοι του, να λένε ατάκες από αυτές τις παραστάσεις και να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον σαν να είχαν δει αυτό το βίντεο χθες. Ακόμα και ο πατέρας μου να λέει κάποιες ατάκες που τα αδέρφια μου δεν τις θυμόντουσαν. Συγκινήθηκα. Εσύ φταις γιαυτό.
Μια κοπέλα , πιο μικρή από εμένα, άκουσε το τραγούδι και με ρώτησε: τι λέει για κάποιον παναγιώτη; Αναρωτήθηκα αν είχε στα παιδικά της χρόνια καραγκιόζη. Θα είναι κρίμα να γνωρίζεις τον Σπαθάρη από την διαφήμιση του καφέ...

Σημείωση: δύο πολύ μεγάλοι έλληνες, μου θυμίζουν και οι δύο τον αγαπημένο μου συνονόματο παππού μου.

Monday, May 11, 2009

παίζω ποδόσφαιρο;

Σκέφτηκε σε κλάσματα του δευτερολέπτου ο Γκαρσία: ε αφού μου έκανε προβολή γιατί δεν μου δίνει φάουλ και να πάρει δεύτερη εκείνος;!! Αμέσως τον χτυπάει με τα χέρια του στο πρόσωπο! Του ρίχνει και μία μετά με το πόδι! Κοιτάει προς τον διαιτητή. ΤΙ! Δεν ήταν φάουλ; Κάτσε να του ρίξω μια αγκωνία ακόμα γιατί πρέπει να πάρω τον νόμο στα χέρια μου!
Ανακάλυψα τρόπο να βλέπω τους αγώνες τους ελληνικού πρωταθλήματος: στην συνδρομητική τηλεόραση υπάρχει μια υπηρεσία που μπορείς να βλέπεις ένα κανάλι και να γράφετε ένα ακόμα. Οπότε βλέπεις κάτι άλλο την ώρα του αγώνα ή δεν βλέπεις τίποτα. Μετά βάζεις να δεις το παιχνίδι στο fast forward. Πιο γρήγορα και απο το Μπαρτελόνα - Βιγιαρεάλ έπαιζαν οι δύο ελληνικές ομάδες. Τρομερά γρήγορη -σχεδόν- ανάπτυξη!

Sunday, May 10, 2009

....και μισή

Είναι μερικές μέρες που ξαπλώνεις όσο κουρασμένος ή ξεκούραστος και να είσαι και το κρεβάτι είναι λες και σε περιμένει. Μία από αυτές τις μέρες ένιωθα πραγματικά να με αγκαλιάζει με την ζεστασιά και την θαλπωρή του. Τι καλό κρεβάτι που έχω!

Friday, May 08, 2009

Έλα τώρα..

Ήταν ξαπλωμένος στο χαλί ανάσκελα και μιλούσε στο τηλέφωνο. Περίεργο;

Tuesday, May 05, 2009

Play it loud

Είμαι στο αυτοκίνητο και ακούω ραδιόφωνο. Ο παραγωγός λέει: το επόμενο τραγούδι λέγεται τηλεφώνημα και πρέπει να το ακούσεται δυνατά. Κάπου εκεί πάω να το δυναμώσω και αντί για το τραγούδι ακούω το απέραντο τίποτα. Μα γιατί; Κάτι έγινε και δεν έπαιρνε ρεύμα το ραδιόφωνο. Είναι βλακεία να οδηγάς στα μουγκά!

Friday, May 01, 2009

Καλή πρωτομαγιά

Γεμάτη Καρδιά
Μα έτοιμη να σπάσει
μην την φυλάξεις

Wednesday, April 29, 2009

cine kill

Ήμερα ζώα Ανήμερα Χριστούγεννα!... Η νέα ταινία του Tim Burton.

Monday, April 27, 2009

Τελευταία στιγμή

Μια είναι η απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. Οχι δεν είναι βέβαια άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου. Ολα τα ρητά , γνωμικά , παροιμίες , αποφθέγματα, παραβολές ανήκουν πια στο παρελθόν , στο πολύ μακρινό παρελθόν. Μία είναι η σοφία και περιλαμβάνει τα πάντα όλα στο άκουσμά της. Μία απάντηση όλα σε ένα νοικοκυρεμένα. Σε λίγο θα αντικαταστήσει επάξια το ουδέν σχόλιο.
-Κύριε υπουργέ σχετικά με το θέμα, ε μην μας πείτε πάλι ότι θα απαντήσει ο αρμόδιος υπουργός..

- Οχι αυτή την φορά έχω κάτι καινούργιο και δοκιμασμένο. Μετά τον τελικό. Ο κόκκαλης δηλαδή πως το λέει και πιάνει κάθε φορα;

Sunday, April 26, 2009

You've got the wrong idea


- Μεγάλη ιδέα έχεις για τον ευατό σου!
- Ναι έχω μεγάλη ιδέα για τον ευατό μου , αλλά οι ιδέες δεν αποθνήσκουν!

Haiku, Τρομάρα μου

Αλεξιπτωτί-
στης που δεν είναι ναύτης
κι όμως είναι!





Το ξέρω ότι δεν είμαι ακριβώς ναύτης, στην δουλειά κυριώς ψαρά με λένε. Επίσης το ξέρω ότι αυτά που κάνω δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που κάνουν όσοι υπηρετούν στο ναυτικό και διαπράττω το αμάρτημα της ύβρης παραμοιώντάς με ναύτη αλλά είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τις συνέπειες και την χλέυη των πραγματικών ναύτων/ναυτών.

Saturday, April 25, 2009

Σύνθημα

Μου είπανε λέει πως στο ναύτικο
είναι καλύτερα από τα ΛΟΚ
έχει λέει ωραίες στολές
και στα λιμάνια πουτάνες πολλές
μα εγώ ναυτάκι δεν θέλω να γενώ
θέλω να πηδώ με τ'αλεξιπτωτό
θέλω στο βουνό να κάνω ορεινό

Thursday, April 23, 2009

Ο νέος σπιρτούλης!

Ηρθε καινούργιος σερίφης στην πόλη. Είναι φωνακλάς, αθυρόστομος και αγχωτικός. Μου θύμισε λίγο τον τραγουδοποιό υποδιευθυντή. Είχε καιρό κάποιος να φωνάξει ότι στις 8 πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Ελπίζω να βάλει λίγο τάξη εκεί μέσα. Εμείς οι γαμάτοι λογικά δεν θα έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Με έβαλε και καθάρισα το ψυγείο. Επίσης ο πρώτος μετά από καιρό που ξέρει ότι απαγορεύονται οι ξύλινες παλέτες. Τον είδα να κοιτάει με ιδιαίτερο ζήλο την παραλαβή στο ψαράδικο. Μπορεί να το κάνει κάθε πρωί οποτέ μια ευθύνη λιγότερη. Σήμερα έκανε παρατήρηση γιατί είχαν ανακατεμένη σαρδέλα και φρύσα ( εκ παραδρομής μετά φώναξε την Χρύσα , φρύσα) και επειδή μία ήταν λίγο λιωμέ του είπε να μην ξαναγίνει αυτή η μαλακία, είπαμε αθυρόστομος, γιατί για δύο ψαράκια θα του στέλνει ολόκληρη την παραγγελία πίσω. Επιτέλους που ήταν τόσο καιρό!

Wednesday, April 22, 2009

Η κερασιά μου...

-... έχει όμορφα δάκτυλα, αποκλείεται να μείνει ανάπηρη.
- Γιατί την λες κερασιά;
- Γιατί έχει κόκκινα μάγουλα.
- Τα μάγουλα λέγονται αλλιώς και μήλα γιατί δεν την λες μηλιά;
- Γιατί τότε θα έμοιαζε με παραδοσιακό τραγούδι! Είναι η μικρή μου κερασιά και όχι η κοντούλα λεμονιά!
- Και λες δεν θα μείνει ανάπηρη;
- Ε δεν εννοώ ότι τα άλλα μου παιδιά είναι ή θα μείνουν ανάπηρα. Εννοώ ότι θα προκόψει στην ζωή της , δεν θα μου μείνει ακαμάτρα!

Sunday, April 19, 2009

Βράδυ Σαββάτου

Σαν μουσικοχορευτική παράσταση μου φάνηκε η λειτουργία το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου. Εμεινα μετά την Ανάσταση για να κοινωνήσω. Δεν είχε πολύ κόσμο. Εμεινα όρθιος και παρατηρούσα το κάθετι.
Ο πάτερ λοιπόν δοκίμασε με το χέρι του να δει αν είναι ανοικτό το μικρόφωνο. Τελικά ήταν και κοίταξε με ύφος τον δεξιό ψάλτη- ηχολήπτη.
Η όλη αρχιτεκτονική ενός ναού μου θύμισε ( χθες έτσι ξαφνικά) αρχαίο θέατρο. Ειδικά την στιγμή που βγήκαν οι δύο παπάδες , από την αριστερή πόρτα (πάροδος στο αρχαίο θέατρο).
Το λιβανηστήρι (αυτό με τα κουδουνάκια!) ήταν εξαιρετικά γυαλισμένο. Οταν είδα το πως το κουνούσε ο πάτερ σκέφτηκα πως δεν πέφτει η φλόγα ή κάτι τέλος πάντων. Τα κουδουνάκια μου θύμησαν Χριστούγεννα , το έλκυθρο του Αγιου Βασίλη και το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά γυαλισμένο την στρατηγική επιθεώρηση.
Γενικά η σκεψη εκείνες τις στιγμές στην λειτουργία αφορούσαν πολύ τον στρατό. Η τελευταία φορά άλλωστε που είχα παρακολουθήσει τελετή ήταν στον στρατό. Ο πάτερ ο δικός μας έλεγε χαρακτηριστικά κάποιες εκφράσεις. Τις είχα μάθει να τις λέω με τον ίδιο τόνο και την ίδια χροιά: "Ειρήνη Πάσι", "Τας κεφαλάς προς το Κύριο κλίναμε"(με την αντίστοιχη "υπόκλιση"), "λάβετε φάγετε τούτο μου εστί το σώμα...". Στον στρατό επίσης στο παράγγελμα ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ ΑΡΜ η συνήθης παρατήρηση ήταν: " πως κρατάς έτσι το όπλο ρε... δεν είναι λαμπάδα!". Προσπάθησα να σκεφτώ πως ήταν η κίνηση. Παραλίγο να βάλω το κερί επ ώμου και να εκτελέσω το παράγγελμα για να το θυμηθώ.
Ακόμα, μιας που ήμουν μόνος , θυμήθηκα ότι και στον στρατό ήμουν μόνος. Μόνος με τις σκέψεις μου. Είχα ανθρώπους κοντά μου βέβαια. Που με βοήθησαν να περάσω όσο καλύτερα γίνεται. Ηταν κοντά μου ακόμα και όταν δεν τους έψαχνα. Αλλά ένιωσα πάλι ίσως το συναίσθημα ότι ήμουν μόνος - ελεύθερος. Χωρίς πραγματικές έννοιες. Χωρίς κάτι να ανησυχώ για. Δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς .
Κοιτούσα το κερί μου. Την φλόγα που έπαιζε. Σε μένα πάντα φαντάζει σαν κάτι μαγικό. Οχι επειδή είναι το άγιο φως Moloch. Αλλά πάντα μου άρεσε η φλόγα. Νομίζω ότι δίκαια την είχαν θεοποιήσει την φωτιά. Αμέσως στο μυαλό μου ήρθαν σκηνές από διακοπές ρεύματος με κεράκια. Τι ησυχία που έχει τότε;
Ξαφνικά, χωρίς να έχω πάει, σκέφτηκα Πάσχα στην Καθολική Ρώμη.
Ενα πράγμα που μου έκανε εντύπωση, γιατί όπως βλέπετε δεν μου έκανε τίποτα άλλο, ήταν ότι μπήκε ένα μικρό κοριτσάκι στο ιερό. Νόμιζα ότι απαγορεύεται να μπαίνουν γυναίκες ή κάνω λάθος; Στο ιερό έβλεπα τους παπάδες. Εκαναν τις ετοιμασίες για την θεία κοινωνία. Μου ήρθε η κλισέ φράση που χρησιμοποιούν καλλιτέχνες στο θέατρο: " στα παρασκήνια περνάμε καλά αυτό βγαίνει στην παράσταση και περνάει στον κόσμο!".
Ιερόν Ευαγγέλιον το ανάγνωσμα... Πέρας... Η βάπτιση δεν είναι το μεγαλύτερο μυστήριο; Φυσικά μετά το τρίγωνο των Βερμούδων... Δεν είπαν το " δι ευχών".... Σε κάποιο σημείο του μυστηρίου είχαμε και συμμετοχή του κοινού. Ο πάτερ έλεγε κάτι και επαναλαμβάμε.
Στο τέλος ο πάτερ είπε καλή ανάσταση και χρόνια πολλά και με νόημα στον ψάλτη ηχολήπτη του είπε να πει το Χριστός Ανέστη, σαν μουσικό χαλί.

Friday, April 17, 2009

Thursday, April 16, 2009

Τι να βάλω;

















Wednesday, April 15, 2009

Ξυπνά τον ντετέκτιβ μέσα σου...

Ξύπνησα. Δεν ήξερα τι ώρα ήταν. Τώρα με την δουλειά πάντα όταν ξυπνάω αναρωτιέμαι τι ώρα να είναι. Γιαυτό δυστυχώς φοράω ρολόι όπως στον στρατό. Σήμερα το πρωί λοιπόν όταν ξύπνησα άκουγα κελάησμα πουλιών. Κακό σημάδι αυτό. Ναι είναι κακό σημάδι γιατί σημαίνει ότι έχει ψιλοξημερώσει και πρέπει να σηκωθώ σιγά σιγά. Κοίταξα το ρολόι. 5:23. Το κινητο όμως πάει και 3 λεπτά πίσω. Αρά έχω τουλάχιστον ακόμα δέκα λεπτά μέχρι τις 5:30 που έχω βάλει ξυπνητήρι. Κοιμήθηκα πάλι. Μπορεί να είδα και όνειρο!
(Σήμερα ήρθαν από το υγειονομικό. Είχε κάτι το ύφος του. Ο επιθεωρητής να πούμε, μπορεί να ήταν και μικρότερός μου. Ε είμαι εναντιόν κάθε επιθεωρητή που επιθεωρεί και είναι μικρότερος από εμένα! Εξαιρείται ο επιθεωρητής Σαίνης, είναι και μεγαλύτερός μου.) Παρένθεση έκλεισε

Tuesday, April 14, 2009

Στον οδοντίατρο

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εντάξει δεν ήταν τόσο τραγικά. Η μικρό επέμβαση ήταν ανώδυνη. Ο καθαρισμός ήταν λίγο κομπρεσέρ. Ο τροχός σαν άλλος μετροπόντικας διάλυσε την πέτρα. Ο ήχος ήταν σαν να τρίβεις πηρούνι σε πιάτο. Αρκετά εκνευριστικός. Σε ορισμένες στιγμές υπήρχε και πόνος. Με ανοικτό το στόμα ήθελα να φωνάξω θα μιλήσω θα μιλήσω θα τα πω όλα. Το χειρότερα από όλα. Για όλα αυτά πλήρωσε κιόλας. Πόσο μαζόχα μπορεί να είμαι; Ξέρω ξέρω αγαθά κόποις κτώνται.

Monday, April 13, 2009

Πήρα και ποδήλατο...

μπορείς να πεις τα πράγματα με λιγότερο βαρύγδουπες λέξεις. "μοίρα, απολογούμαι, απαίσια, ηθελημένη". Καταλαβαίνω και με πιο απλές λέξεις. Αλλωστε το περίμενα.
Σημείωση: είχε γίνει παλιά

Sunday, April 12, 2009

τίτλος

Σήμερα είναι Κυριακή των Βαΐων. Ξέρω ποιοι γιορτάζουν. Δεν τους ξεχνάω αν και οι ίδιοι θέλουν να τους ξεχάσω.
Πονάνε οι αστραγαλλοί μου και τα χέρια μου έχουν γεμίσει πληγές από το καθάρισμα των ψαριών.

Σε λίγο παραπάνω αλλά το ίδιο κάνει...

Friday, April 10, 2009

The nickname

Κατά τις δώδεκα στο ψαράδικο. Εγώ και ο καινούργιος. Είναι μια πελάτισσα που έχει έρθει μάλλον και άλλες φορές. Ζήτησε τσιπούρα. Κάτι μου είπε από παλιό περισταστικό με μπακαλιάρο. Ακόμα μου είπε ότι με τις φίλες της με λένε ο "καινούργιος". Δεν με θυμούνται μάλλον από την προηγούμενη θητεία μου στο ψαράδικο μάλλον. Ακόμα ότι είμαι καλό παιδί εξυπηρετικό αλλά να μην με ρωτάνε για μαγείρεμα γιατί δεν ξέρω. Απέκτησα και παρατσούκλι!

Thursday, April 09, 2009

Τρίλημμα*

Τσιπουρίτσες ή τσιπουρούλες ή τσιπούρο;
* ξέρετε από που...

Wednesday, April 08, 2009

Οέο

Περιμένω ένα θέμα από γνωστή εταιρία. Το περιμένω πως και πως. Χτυπάει το κουδούνι και είναι το κούριερ μπόι.
- Ο κύριος Glendower;
- Μάλιστα ο ίδιος
- Εχω μια παράδοση για εσάς, ένα δέμα
- Το ξέρω , το περιμένω
- Υπογράψτε εδώ.
- Ευχαριστώ.
Το δέμα κανονικά έπρεπε να έχει ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο μινιατούρα. Αντί γιαυτό έχει ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο μινιατούρα σπασμένο. Πέρνω τηλέφωνο την γνωστή εταιρία για να κάνω παράπονα. Το σηκώνει μια κοπέλα και της λέω τι έγινε. Την τιμεί που μου απάντησε με φωνή τέσσερα, δ
εν πειράζει κύριέ μου, οι παραδόσεις είναι για να σπάνε... έχω παίξει μπάλα και ξέρω!

Monday, April 06, 2009

Μαργαριτάρι

"... στα παράθυρα κάποιου διώροφου, εξακόντισαν κατ' απάνω του μεγάλα μπουκάλια με βενζίνη. Το υγρό περιέλουσε όλη την επιφάνεια του κι αυτόματα η μικρή φλόγα των αναμμένων στουπιών που'χαν προσδεθεί στους λαιμούς των μπουκαλιών μεταδόθηκε παντού..."
Μιά περιγραφή από βιβλιό του 1987. Τι προσπαθεί να περιγράψει με μία λέξη;

Sunday, April 05, 2009

Γυναίκες...!

Σημείωση: Κανονικά η ετικέτα θα έπρεπε να είναι αθλητισμός αλλά τέλος πάντων. Σήμερα είχαμε μια επιτυχία στο γυναικείο πόλο. Τα κορίτσια της βουλιαγμένης πήραν το αντίστοιχο champions league του ποδοσφαίρου , νικώντας μάλιστα στον τελικό 12-9 την πολυνίκη του θεσμού ιταλική Οριζόντε Κατάνια, την αντίστοιχη Ρεάλ Μαδρίτης του ποδοσφαίρου. Αν είχε λοιπόν το αντίστοιχο στο ποδόσφαιρο καταλαβαίνετε τι θα είχε γίνει έτσι. Έκτακτα δελτία ειδήσεων , φίλαθλοι να πανηγυρίζουν πάντου στην Ελλάδα κλπ.
Να πούμε ότι το γυναικείο πόλο έχει φέρει και άλλες διακρίσεις στην χώρα. Η ομάδα της γλυφάδας έχει κατακτήσει το τρόπαιο στον ίδιο θεσμό δύο φορές(2000 κ 2003). Αν δεν κάνω λάθος είναι και το μοναδικό ομαδικό άθλημα που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ασημένιο το 2004). Περιμένω να δω τις αυριανές αθλητικές εφημερίδες σε τι μικρό πλαίσιο θα έχουν την πιο σημαντική ουσιαστικά αθλητική είδηση της μέρας. Ε αυτά αυτέ μου δεν είμαι και ο μαμουζέλος

Saturday, April 04, 2009

Λίγο από όλα

Χθες έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Σιγά το όνειρο δηλαδή απλά είχα λιγουρευτεί ένα μπέργκερ με γαρίδα. Φυσικά ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Το ταχυφαγείο που σερβίρει αυτά τα εδέσματα είναι δίπλα από την δουλειά. Παρήγγειλα και πήγα μια βόλτα γιατί έχει έρθει ένας καινούργιος υπάλληλος. Ήθελα να πω σε ένα παλιότερο συνάδελφο να του δείξει κάποια πράγματα για το κλείσιμο. Η ώρα ήταν λίγο μετά τις 20:30. Τους τα είπα γρήγορα γρήγορα και έφυγα. Έφαγα ήσυχος και γύρισα σπίτι.
Το επόμενο πρωί έμαθα ότι χθες το βράδυ στις 20:40 έγινε ληστεία στο κατάστημα! Όχι ρε γαμώτο έχασα τέτοιο πανηγύρι. Τέλος πάντων. Άλλωστε αν ήταν λίγο έξυπνοι οι τρεις ληστές θα έκανα κίνηση όταν έλειπαν τα κομάντα. Εκτός από εμένα που είμαι γνωστό κομάντο είναι και ένας συνάδελφος που ήταν και ΟΥΚας! Βρήκαν εκεί τα προσκοπάκια του πεζικού οι ληστές και έδρασαν ανενόχλητοι.
Το πρωί άργησα να ξυπνήσω αλλά ευτυχώς μένω πολύ κοντά στο μαγαζί. Τα βρήκα όλα λίγο χάλια και με περίμενε και μία δυσάρεστη έκπληξη με τον πάγο. Αφού έριξα τα καντήλια μου. Συνέχισα την δουλειά. Τελείωσα πάλι πολύ νωρίς γιατί είμαι γαμάτος.
Ο καινούργιος υπάλληλος άργησε μία ώρα και πέντε λεπτά. Η μέρα στην δουλεία πέρασε βέβαια ευχάριστα. Το πιο κουφό από πελάτη: Ήρθε να ζυγίσει μια συσκευασία με βούτυρο για να επαληθεύσει το βάρος! Τέλος, ευκαιρία να πάρετε σολωμό.

Friday, April 03, 2009

Τράπεζες: ταυτοποιούν μόνο όποιον τους τα παίρνει

Ξύπνησα πολύ πρωί παρότι είχα ρεπό για να παώ στην τράπεζα να κάνω ανάληψη! Συνήθως σηκώνω λεφτά από το ΑΤΜ αλλά επειδή το ποσό ήταν κάπως μεγάλο και δεν ήξερα τι όριο έχει η κάρτα μου είπα να τα πάρω απευθείας από το ταμείο. Αν και πρωί ήταν ήδη κάποιοι που περίμεναν πριν ακόμα ανοίξει η τράπεζα. Ήμουν ο 8ος στην σειρά. Περίμενα και όταν ήρθε η σειρά μου πλησίασα στο ταμείο. Έδωσα στην κοπέλα ένα χαρτάκι που έγραφε τον αριθμό του λογαριασμού μου. Της είπα το ποσό. Μου ζήτησε την ταυτότητά μου και την έβγαλε φωτοτυπία. Είδε τα στοιχεία στον υπολογιστή τα οποία κατά την ίδια ήταν ελλειπέστατα. Ούτε την υπογραφή μου λέει δεν είχε. Να σημείωσω ότι σε εκείνο το κατάστημα έχω κάνει συναλλάγη μέσω του λογαριασμού μου αλλά κατάθεση. Ο λογαριασμός μου , μισθωδοσίας , είχε ανοικτεί σε άλλο κατάστημα. Μου είπε να πάω σε εκείνο το κατάστημα ίσως ή να περιμένω να πάρουν τηλέφωνο εκεί για να δουν. Στο πρόβλημα αυτό μου είπαν να περιμένω εκεί (μου έδειξαν που), είχε μια καρέκλα. Κάθισα ψιλοεκνευρισμένος και περίμενα. Ο διευθυντής λογικά , μετά από λίγο με έδειξε και είπε τι θέλει ο κύριος εκει. Του εξήγησαν οι κοπέλες οτι περιμένω. Ναι είπε αλλά να περάσει πιο έξω. Εκεί νευρίασα ακόμα περισσότερο και σηκώθηκα και έφυγα. Στο δρόμο για το άλλο υποκατάστημα ο διευθυντής άκουσε πολλές κατάρες! Ακούς εκεί τι ήθελα εκεί. Να κάνω ληστεία βρε μαλάκα φώναζα στον δρόμο. Στο άλλο υποκατάστημα σχεδόν τα ίδια. Δεν είχε πολύ κόσμο και όταν ήρθε η σειρά μου η κοπέλα μου είπε πηγαίντε σε εκείνο το γραφείο να περάσετε τα στοιχεία σας και μετά να πάρετε το ποσό. Εκεί η κοπέλα μου ζήτησε το εκκαθαριστικό της εφορίας , το αφμ και κάτι ακόμα. Λέω δεν έχω εκκαθαριστικό μαζί μου, δεν έχω κάνει φορολογική δήλωση, ήμουν φαντάρος , ο λογαριασμός είναι μισθοδοσίας. Εκεί ίσως με είδε που είχα φορτώσει και με ρώτησε σε ποιά εφορία είχα βγάλει το αφμ και μου έδωσε ένα χαρτί να υπογράψω και μετά με έστειλε στο ταμείο.
Τα έχω πάντως με όλες τις τράπεζες. Αυτά.

Thursday, April 02, 2009

Έκλεισε ένας χρόνος

Όταν είχα γράψει το ποστ με αυτό τον τίτλο είχε περάσει ένας χρόνος. Θα έπρεπε να περάσουν άλλα δύο χρόνια. Σύνολο τρία. Όχι και άσχημα ε; Το ποστ δεν αξίζει να το ανεβάσω έχει λήξει πια. Καλή σας νύχτα

Wednesday, April 01, 2009

Αν υποψιαστώ...

Δεν πιστεύω το έξυπνο κοινό μου να έπεσε θύμα κάποιας φάρσας που έγινε λόγω της ημέρας;
Καλό μήνα σε όλους

Tuesday, March 31, 2009

Άρχισαν τα όργανα

Εντάξει το ήξερα ότι το μαγαζί δεν θα πάει τόσο καλά όσο πριν. Αφού ο άλλος δούλευε 12 ώρες και ήταν συνέχεια στον πάγκο. Επίσης το Σάββατο που είχε βάρδια ήταν όλη την μέρα στον πάγκο. Από την αρχή του χρόνου που άρχισε να δουλεύει 9ωρο μπορεί να γίνει η σύγκιρη και πάλι θα μειωνεκτούμε.
Η μ άρχισε τις δικαιολογίες: είναι και θέμα τύχης, δεν έχει ο κόσμος λεφτά ,και ο γ κάνει το ένα ο μ κάνει το άλλο. Για την δική της την καμπούρα βέβαια ούτε κουβέντα. Ο γ μία από τα ίδια η μ κάνει αυτό. Δεν μπορεί όμως τα υπόλοιπα τμήματα να πάνε καλά και εμείς όχι. Για τα υπόλοιπα προϊόντα έχει λεφτά ο κόσμος και για το ψάρι δεν έχει;
Εντάξει το ξέρω ότι από όλους θα γίνουν λάθη. Απλά το θέμα είναι να μην επαναλαμβάνονται. Υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές στην ριμάδα την θέση που είμαστε.
Πρώτα πρώτα η παρουσίαση. Δεν γίνεται το γαμημένο το φαγγρί να είναι σε μισή τιμή και εσύ να έχεις βάλει μόνο πέντε κομμάτια με μικρό ταμπελάκι κιόλας. Εκεί θέλει προβολή με μεγάλο ταμπελάκι και αφίσα. Να το βλέπει ο κόσμος. Αν το κρύβεις δεν θα πουληθεί.
Επίσης η βιτρίνα πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση. Το καταλαβαίνω ότι όσο περνάει η ώρα ο πάγος θα λιώσει. Αλλά πάνω στα χωρίσματα των πάγκων και πάνω στα ψάρια μπορείς να ρίχνεις. Από την μ έχω την απαίτηση να το κάνει σωστά. Ο γ το κάνει. Ο μ το μαθαίνει.Εγώ θα είμαι εκεί για λίγο καιρό ακόμα και στο κάτω κάτω είναι μία δουλειά που δεν θα την κάνω για πάντα. Θα μπορούσα να τα είχα γράψει όλα κανονικά και να μην κάνω τίποτα. Η μ , ο μ και ο γ θα κάνουν μία ζωή μια αντίστοιχη δουλειά. Αν δεν την κάνουν εδώ καλά γιατί να την κάνουν κάπου αλλου; Λίγο προσπάθεια θέλει. Το μαγαζί έχει κάποια θετικά από πριν και κάποια αρνητικά. Η μ μου είπε ότι είμαι τυχερός που φεύγω αλίμονο σε εκείνους που μένουν πίσω.

Σημείωση: το είχα γράψει 14/11/2007 νομίζω ωρίμασε πια και είπα να το δημοσιεύσω. Δεν θυμάμαι καν τι σημαίνουν τα αρχικά των ονομάτων...

Monday, March 30, 2009

Ε δεν τον θυμάμαι...

Σήμερα στην δουλειά είχα σκεφτεί έναν τίτλο για να τον βάλω να σκεφτείτε post. Αλλά τον ξέχασα. Έχω ένα μήνα που δουλεύω περίπου και δεν έχω γράψει ακόμα για τους αγαπημένους μου πελάτες. Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυασχολούμε. Υπάρχουν πάντα οι πολύ ιδιότροποι και οι πολύ ενοχλητικοί. Αλλά νομιζώ ότι οι ευγενικοί έχουν αυξηθεί. Είναι που δεν δίνω και πολύ σημασία πια. Τι σου κάνει ο στρατός...

Friday, March 27, 2009

όλο την ώρα αλλάζουμε... κι όλα τα ίδια μένουν;

Το Σάββατο αλλάζει η ώρα. Πάει μία ώρα μπροστά. Το φθινόπωρο που πάει μία ώρα πίσω και κερδίζουμε μία ώρα οι περισσότεροι λένε μία ώρα ύπνου. Εγω είχα πεί μία ώρα από ότι γουστάρει περισσότερο να κάνει ο καθένας. Αυτό που θα αλλάξει για μένα για λίγο καιρό τουλάχιστον είναι ότι όταν θα ξυπνάω για να πάω στην δουλειά θα είναι "νύχτα" ακόμα. Τώρα όταν πηγαίνω έχει σπάσει λίγο. Αλλά από Δευτέρα θα πηγαίνω πάλι από τα αξημέρωτα! Είναι διαφορετική η ψυχολογία μου να ξυπνάω και να βλέπω λίγο φως. Αυτό πάθαινα (είχα γράψει παθαίνω , όπως και την Τετάρτη που πήγα στην παρέλαση έλεγα αυτός είναι ο λοχαγός μου και ο φίλος μου γ με διόρθωνε ήταν ο λοχαγός σου) και στον στρατό το σαββατοκύριακο που ήταν πιο αργά το εγερτήριο. Ξύπναγες από τον ήλιο που έμπαινε στον θάλαμο κ όχι από τον εκνευριστικό ήχο: ξύπνα ξύπνα ποντικαρά ξύπνα ξύπνα έχει φρουρά!

Wednesday, March 25, 2009

Γαλήνη

Σήμερα πήγα στην παρέλαση στο Σύνταγμα. Γυρνόντας στο μετρό στην Ομόνοια είδα ένα ζευγάρι με δύο παιδιά. Ενα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Τα παιδιά φορούσαν ροζ το κοριτσάκι και γαλάζιο το αγοράκι. Η μητέρα φορούσε και αυτή μια γαλάζια μπλούζα και κρατούσε το αγοράκι από το χέρι ενώ ο πατέρας φορούσε ροζ μπούλα και κρατούσε το κοριτσάκι από το χέρι. Τα παιδιά ή οι γονείς τα φορούσαν ανάποδα;

Monday, March 23, 2009

Απρόβλεπτο τέλος

Πάμε σε ένα παλιό θερινό κινηματογράφο; Οχι σε αυτά τα multiplex. Ε;

Sunday, March 22, 2009

Δροσερός άνεμος...

Ξύπνησε. Είδε το ρολόι. Ήταν τρεις το ξημέρωμα. Σηκώθηκε από το κρεβάτι. Χτύπησε για άλλη μια φορά στο κομοδίνο. Θα βάλω πορτατίφ σκέφτηκε. Τον είδε να παίζει κιθάρα και να τραγουδά. Πλησίασε αθόρυβα αλλά εκείνος την κατάλαβε. Πέρασε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και τον αγκάλιασε με όλο της το σώμα. Με το πρόσωπο του "χαϊδεψε" χέρια της. Εκείνος χαμογέλασε και συνέχισε να παίζει...

Κούνε(λ)ο - Παο : 2 -3 σετ*

*Κούνεο - Λαγός : 2-3 σετ
Οπαδικό

Saturday, March 21, 2009

Τι σου κάνει ο στρατός;

Για να απαντήσω στο σχόλιο σου τζο , να σου πω οτι ένα από τα πράγματα που σε κάνει ο στρατός , που πήγα εγώ τουλάχιστον, είναι τεμπέλης. Με ρώτησε φίλος μου πως τα πάω στην δουλειά και του είπα ότι αφού έχω πάει στον στρατό κάνω ακριβως τα απαραίτητα χωρίς να πολυνοιάζομαι για τα υπόλοιπα. Χαμογέλασε. Εντάξει δεν μπορω να μην πολυνοιάζομαι αλλά από την στιγμή που δεν νοίαζεται κανείς εγώ γιατί να νοιαστώ μήπως θα πάρω περισσότερα; Τα υπόλοιπα που σου κάνει ο στρατός σε επόμενο ποστ!

Οχι για να μην λετε ρε μα...

Wednesday, March 18, 2009

Χ 2 πιεστηρίου*/ Οπαδικό!!!

Μόλις ο αστέρας τρίπολης σκόραρε στον αγώνα κυπέλου εναντίον του Ολυμπιακού! ΤΙ να σκέφτηκε Βαλβέρδε; Με ένα μηδέν στον επαναληπτικό του Καραϊσκάκη και με έννια παίκτες ο αστέρας γυρνάει το ματσάκι.
Ο Ντιόγο σε προηγούμενη φάση πριν το γκολ του κάνει φάουλ αμυντικός του αστέρα 10 μέτρα έξω από την περιοχή , τραβιούνται και οι δύο, μόλις μπαίνουν την περιοχή ο αμυντικός τον αφήνει. Τότε ο Ντιόγο πέφτει για να πάρει το πέναλτι. Ντροπή του!
*Μέχρι να τελείωσω το ποστ ο αστέρας έβαλε και δεύτερο γκολ.

Monday, March 16, 2009

Μπροσταγύρισμα*!

Το αντίθετο από το πισωγύρισμα. Βρείτε ρε παιδιά και το ποστ όλο εγώ θα το βρίσκω;

Sunday, March 15, 2009

Το δευτερο moleskine

Φυσάει αεράκι...
Λες να φάμε άκυρο;
Ορολογία που το έμεινε από τον στρατό. Εμεινε στο αυτοκίνητο για αρκετή ώρα και απλά κοιτούσε την θάλασσα και διάβαζε το βιβλίο του. Του φάνηκε όμορφο. Τελείωσε ένα κεφάλαιο και βγήκε και εκείνος έξω. Είχε λίγο κρύο γιαυτό φόρεσε την κουκούλα του. Περπάτησε προς μία κατεύθυνση. Είδε τα σπίτια που τα χώριζε ένας δρόμος από την θάλασσα. Θα έδινε τα πάντα για να έχει ένα τέτοιο σπίτι. Αφού περπάτησε αρκετά έκανε μεταβολή για να γυρίσει πίσω. Καθώς γυρνούσε πρόσεξε σε ένα σημείο ότι ο αέρας γέμισε την κουκούλα του. Πήρε το σωστό μέτωπο μονολόγησε. Πάλι σκέφτηκε όπως τότε στον στρατό. Οταν γύρισε μπήκε στο αυτοκίνητο και άνοιξε το παράθυρο για να ακούει την θάλασσα. Με τέτοιο ησυχία και τέτοιο νανούρισμα θα μπορούσε να κοιμηθεί, όπως και έκανε...

Friday, March 13, 2009

Το πρώτο moleskine

Κάθισε να ξεκουραστεί στο λεωφορείο. Συνέχισε το διάβασμα μέχρι να φτάσει στο τέλος του κεφαλαίου. Εβαλε τον σελιδοδείκτη στην σελίδα 118. Εκλεισε το βιβλίο. Ανοιξε μόνο το εξώφυλλο. Είδε την τιμή σημειωμένη με μολύβι. Ευρώ 13. Γύρισε το βιβλίο και είδε το οπισθόφυλλο. Τιμή : 3,50 Ευρω. Χαμογέλασε για την καλή αγορά.

Sunday, March 08, 2009

Το'χω ξαναπεί;

Οξύμωρο....
δεν προλαβαίνω τώρα για το ποστ. Είναι ήδη αργά και νυστάζω. Αλλά... οι άνθρωποι που είναι κωφάλαλοι δεν είναι τόσο εκφραστικοί στις κινήσεις τους και κάπως "υπερβολικοί"; Το θυμήθηκα σήμερα. Πάλι στην δουλειά είχε γίνει. Περπατούσε μια κοπέλα σαν να μίλαγε με όλο της το σώμα. Χαμογελούσε με όλο της σώμα. Οταν την είδα μου έφτιαξε η διάθεση και δεν το κατάλαβα ότι ήταν κωφάλαλη μέχρι που "μίλησε" στην θεία της , υπάλληλος του καταστήματος.
Ειμασταν μία φορά σε ένα μπαρ (;) στο Κολωνάκι (ναι έχω πάει και εκεί) ο σερβιτόρος ήταν και αυτός υπερβολικός στις κινήσεις του αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν ο τρόπος του. Και αυτός πολύ εκφραστικός. Ε αυτά νυστάζω κιόλας. Καληνύχτα!

Friday, March 06, 2009

Οταν η κλίνη σου τοίχοι το μάτι!

Συνήθως ζητάω από φίλους να μου βρουν τίτλο για το ποστ. Σήμερα ζητάω το ανάποδο. Οποιος θέλει ας βρει ποστ εγώ τον τίτλο πάντως τον βρήκα!

Thursday, March 05, 2009

Μάγεια

Δύο φίλοι κάθονται σε κρυμένο μεζεδοπωλείο πίνοντας καφέ και λέει ο ένας στο άλλον τα νέα του:
Αρχισες προπονήσεις , πήγες και στην παλιά σου δουλειά... δηλαδή συνεχίζεις την ζωή σου από εκεί που την άφησες , του είπε χαμογελόντας...
Η απάντηση με το βλέμα σοβαρότερο από ποτέ... Ε όχι και εκεί που την άφησα... το ψαράδικο το έχουν μετακομίσει δίπλα στην ζεστή γωνιά!!!
Ε μετά γέλασε ο άλλος. Αφού το'χω!

Wednesday, March 04, 2009

Ποδοσφαιρολαγνεία

Η ΠΑΕ ΙΧΘΥΟΠΩΛΕΙΑΚΟΣ ανακοινώνει την επιστροφή του Ελληνα μέσου Maxim Glendower(10/12/1983) από την ΠΑΕ WHITETOWER όπου έπαιζε με την εθνική ενόπλων. Ο παίκτης διατηρεί το δικαίωμα να μείνει στην ομάδα για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας ο παίχτης δήλωσε: "νιώθω κολακευμένος που είμαι από τους λίγους που δεν άλλαξαν ομάδα. Τα λόγια του υποδιευθυντή κ. Priestsalvation , ότι τους έλειψα με κολακεύουν. Θα κάνω ότι έκανα πάντα, θα δώσω τον καλύτερό μου ευατό είτε είμαι σε αυτή την ομάδα είτε σε άλλη είτε παίζω στην θέση μου είτε σε άλλη θέση."

Sunday, March 01, 2009

Photoφοβια*


Ο ένας είναι ποδοσφαιριστής της αεκ και ο άλλος τραγουδιστής. Δεν βρίσκεται και εσείς ότι μοιάζουν ή μόνο εγώ ;
*ο τίτλος by πυθαγορας

Thursday, February 26, 2009

Σκέψη

Σκέφτομαι μετά τον τίτλο του προηγούμενου ποστ να αλλάξω τον τίτλο στα ποστ με ετικέτα ποδόσφαιρό σε γκολ-ποστ! Τι λέτε;;

Αναστενάζουν τα γκολ - ποστ!

Χθες είχα πάει στο γήπεδο. Είδα ΑΕΚ - Ξάνθη. Πολύ κρύο βρε παιδί μου. Δεν σε "ζεσταίνει" και η ομάδα. Η ΑΕΚ έχει μέσο όρο εισιτηρίων 18034 (λογικά στα παιχνίδια πρωταθλήματος πηγη:www.novasports.gr). Τα επόμενα παιχνίδια δεν την βοηθάνε ιδιαίτερα να ανεβάσει αυτό το μέσο όρο. Αλλά αν λάβουμε τα παιχνίδια των play offs , που πέρυσι δεν είχε το αναμενώμενο αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, και τον ημιτελικό με τον ΠΑΟ, θα δούμε ότι η ΑΕΚ έχει ακόμα σημαντικά παιχνίδια να δώσει. Σημαντικά και με την έννοια του εμπορικά , "να πάει ο κόσμος να δει". Είναι σημαντικό να είμαστε δίπλα στην ομάδα. Η νέα διοίκηση φαίνεται να κάνει μια στροφή στο παρελθόν. Αυτό φαίνεται από πολλά πράγματα. Ενα από αυτά είναι που με την είσοδο των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο εκτός από το βίντεο της εποχής Νικολαϊδη που παίζεται από τα matrix του γηπέδου μετά από λίγο ακούγεται και ο ύμνος της ΑΕΚ , "αναστενάζουν τα γκολποστ...".
Μακάρι τελικά να γίνει και επιτέλους το γήπεδο. Δεν ήμουν υπερ στο να γίνει το γήπεδο στην Ν. Φιλαδέλφεια. (Δική μου γνώμη ήταν να γίνει αλλού το γήπεδο ποδοσφαίρου και στον χώρο της Ν.Φιλαδέλφειας να γίνει κάτι σαν τις εγκαταστάσεις του Πανελληνίου). Το μόνο σωστό στο όλο σχέδιο ήταν ότι θα μπορούσαν να στεγαστούν όλα τα τμήματα στο χώρο. Μακάρι να γίνει γήπεδο ποδοσφαίρου , μπάσκετ αλλά και κολυμβητήριο και κλειστό για τις ανάγκες των χαντμπαλ και βόλευ.

Wednesday, February 25, 2009

Palaiokwstas rules!!

Σήμερα το πρωί σηκώθηκα στις 12:30 και πήγα στην τράπεζα. Εκεί αγριοκοίταξα ένα παιδάκι που πείραζε τα πάντα από τον συναγερμό μέχρι τα πάντα! Οταν το αγριοκοίταξα είπε μαμά αυτός ο κύριος είναι μεγάλος και παίζει ποδόσφαιρό!! Δεν ξέρω πως το κατάλαβε ίσως επειδή φορούσα φόρμα. Γυρνόντας σπίτι με είδες ένας γείτονας και μου είπε : Α ρε μαξιμ έφυγες από τον στρατό και δραπέτευσε ο παλαιοκώστας!!! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να κάνω ποστ για αυτή την πρωτοφανή χολιγουντιανή (μία από τις ταλαιπωρίες της επιγραφής που είχα γράψει σε προηγούμενο ποστ ) απόδραση που γίνεται για δεύτερη φορά! Μου έδωσε ωραία πάσα ο γείτονας.

Sunday, February 22, 2009

Επιτέλους λίγο μπάλα!

Mόλις τελειώσαν τα παιχνίδια Θρασύβουλος - Πανθρακικός και ΑΕΛ - Αρης. Ομάδες με λίγο πολύ ίδιους προσανατολισμούς και στόχους. Οι δύο πρώτες μάχονται για την σωτηρία οι δύο δεύτερες για μια καλή θέση που θα τους οδηγήσει στα play off των θέσεων στο UEFA. Στα δυο παιχνίδια μπήκαν συνολικά 4 γκολ. Στο πρώτο το ένα με πέναλτι και το άλλο με αυτογκόλ, ενώ πέναλτι έχασε και η ομάδα του Θρασύβουλου. Στο δεύτερο και τα δύο με πέναλτι. Πέραν τούτου ελάχιστες φάσεις από τις τέσσερις ομάδες! Γιατί ασχολούμαι ξαφνικά με αυτά; γιατί χθες σάββατο πήγα στην ομάδα που έπαιζα πριν πάω φαντάρος και είδα ένα παιχνίδι με 3 γκολ , και τουλάχιστον 4 δοκάρια. Πολύ πιο θεαματικό , αν και κάπως πιο αργο , το παιχνίδι που παρακολούθησα από παίκτες που σχεδόν πληρώνουν για να παίζουν αντί να πληρώνονται! Τα συμπεράσματα δικάς σας (Τι διπλωματικό τελείωμα!)
Σε λίγο αρχίζει και η ομάδα μου. Υποτίθεται πως θα πάρουν ευκαιρίες κάποιοι νεότεροι παίκτες. Ας ελπίσουμε να έχουν αυτά τα στοίχεια που είχαν όταν έπαιζαν ποδόσφαιρο στις αλάνες(;) , δεν ξέρω αν τις πρόλαβαν.
Κλείνω με την ευχή του χρόνου στον τελικό κυπέλου στο μπάσκετ να επιτραπεί πάνε περισσότεροι απο περίπου 2000 άτομα ενώ το γήπεδο είναι της τάξεως των 15000.

Thursday, February 19, 2009

Γλάρος

Τι έχει τραβήξει αυτή η καημένη επιγραφή σε κινούμενα σχέδια δεν λέγεται!!! Η καημένη

Wednesday, February 18, 2009

Ονειρο

Δύο φίλοι κουβεντιάζουν για το λογικό και το παράλογο:
- Η λογική λέει αυτό κ αυτό που λες εσύ είναι παράλογο!
- Καλά άσε τι λέει η λογική και κάτσε να πάρω τηλέφωνο να δω η γυναίκα μου τι λέει...

Monday, February 16, 2009

Πυρετός

Εχω μιλήσει με δύο γνωστούς μου που έχουν τελειώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και όταν τους είπα οτι είμαι άρρωστος , βήχως και είχα πυρετό μου απάντησαν και οι δυο: "Ε! έληξαν τα εμβόλια, είναι μελετημένο!!".
ΘΕΛΩ: να σταματήσει να πονάει το στομάχι μου!

Sunday, February 15, 2009

Είπαμε

Κατεβαίναμε μαζί στην σχολή όπως κάθε μέρα. Είχα αργήσει και από λάθος χάσαμε και έναν ακόμα συρμό. Από Αγιο Νικόλαο μέχρι και Ομόνοια βρίζει ο ένας τον άλλον και φωνάζουμε. Εχουμε γίνει θέαμα σε όλο το βαγόνι. Οταν το τρένο σταμάτησε στην Ομόνοια μια κυρία μας είπε: συγνώμη είστε αδέρφια; γιατί μόνο αδέρφια τσακώνονται τόσο έντονα... Μετά από το κοπλιμέντο ησυχάσαμε και η μέρα κύλησε σαν να μην έγινε τίποτα.
Tην επόμενη μέρα κατεβήκαμε πάλι μαζί. Αυτή την φορά χωρίς φωνές. Κοιτούσαμε μαζί την εφημερίδα και μας λέει πάλι μια κυρία: σήμερα δεν τσακώνεστε ε;
Αυτός είναι ο φίλος μου ο β. Τι να κάνουμε;

Saturday, February 14, 2009

Σαλάτα


Είχα πει ότι θα κάνω ποστ γιαυτή την διαδρομή. Τελικά δεν το έκανα εκείνη την φορά. Αυριο δεν θα πάω. Κάποιος αποφάσισε μια μέρα αφού απολυθώ να ανεβάσω πυρετό. Είπαμε έληξαν τα εμβόλια. Τέλος πάντων. Ημουν λοιπόν στο αυτοκίνητο με το β. κ την ε. Εκείνο το σήμειο που είμασταν είναι η Κακιά Σκάλα. Ενα μέρος της διαδρομής γεμάτο τούνελ. Η μέρα ήταν συννεφιασμένη. Το αυτοκίνητο πήγαινε γρήγορα. Φως. Σκοτάδι. Σύννεφο. Παράσιτα ραδιοφώνου. Βράχοι. Βροχή. Και από πίσω από μόνος μου να ακούω αυτό το τραγούδι. Να ενώνεται με τις εικόνες που βλέπω και να κάνουν ένα ξεχωριστό βίντεο κλιπ. Οχι τόσο ωραίο βέβαια όσο αυτό που θα δείτε. Αύριο όπως είπα δεν θα πάω για να το ξαναζήσω. Ε αυτά. Στην φωτογραφια είμαστε οι τρεις μας. Ο μεσαίος απολύθηκε τον Νοέμβριο, ο αριστερά πριν λίγες μέρες. Ο δεξία απολύεται σε 360 μέρες. Καλή θητεία β.

Thursday, February 12, 2009

Λήξης - ΛΟΚ (λήξης παύλα λοκ)


και πέρασε η ώρα και καθενείς στο σπίτι του επήγε....

Wednesday, February 11, 2009

Ηρθε το τέλος;

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα. Αύριο απλά θα παώ για να πάρω το απολυτήριό μου. Από την στιγμή που έφυγα από το στρατόπεδο έχω πονοκέφαλο και νιώθω οτι είμαι ζεστός. Μπορεί να έχω πυρετό. Μάλλον έληξαν τα εμβόλια που μου έκαναν την πρώτη μέρα θα είχαν διάρκεια 365 μέρες αλλά επειδή εγώ έκατσα στο δίσεκτό για την τελευταία μέρα δεν με προστατεύουν. Ετούτα!

Tuesday, February 10, 2009

Οταν στέκομαι στην πόρτα

Μόλις γύρισα από το στρατόπεδο. Τον τελευταίο καιρό επειδή βγαίνω πιο συχνά έχω πάρει το αυτοκίνητο και γυρνάω με αυτό. Τις προηγούμενες φορές "αγγάρευα" κάποιον. Εχω πάρει σχεδόν όλα μου τα πράγματα πια από το στρατόπεδο. Επιπλέον έχει δύο σακκούλες με βιβλία από το παζάρι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το πρωί ξεκίνησα μόνος για να πάω στο 401 να βγάλω ακτινογραφίας θώρακος. Ηταν να πάω χθες μαζί με τους υπόλοιπους αλλά όπως ήμουν μόνος , από άποψη συναδέλφων, σχεδόν σε όλη μου την θητεία έτσι και τώρα από τυχαίο γεγονός πήγα μόνος. Κάνεις και μία όταν παρουσιάζεσαι. Πρέπει να έχει αποδείξεις ο στρατός ότι σε παραδίδει οπώς σε παρέλαβε. Το πρωί καθώς οδηγούσα , γύρω στις 7 , κοιτούσα το φεγγάρι. Ηταν πανέμορφο. Χθες το βράδυ είχε πανσέλινο αλλά σήμερα το πρωί ήταν σαν να είχε μόλις ανατήλει. Αφού στεναχωρήθηκα που δεν είχα φωτογραφική μηχανή για την αποθανατίσω συνέχισα τον δρόμο μου.
Με την ακτινογραφιά ξεμπέρδεψα στις εννιά παρά και μετά πήγα στο παζάρι. Γύρισα στις 2 στο στρατόπεδο. Ξεχρέωσα τον οπλισμό μου και τον ιματισμό μου. Ο λοχαγός μας θέλησε να μιλήσει σε εμάς τους απολυόμενους. Δεν το είχε κάνει ποτέ μέχρι τώρα, ρώτησα έναν παλιότερο που έχει μένει για ΟΒΑ. Μας γλίτωσε και από την απογευματινή εκπαίδευση αυτό από μόνο του θα έλεγε πολλά, αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Οταν οι υπόλοιποι απολυόμενοι έκαναν παρέλαση εμείς είμασταν στην διμοιρία με τα πολιτικά μας. Μας μίλησε ανοικτά και πιστεύω ειλικρινά. Συγκινήθηκε. Είπε καλά λόγια ότι είμασταν καλοί στρατιώτες και άλλα τέτοια. Μας ρώτησε την γνώμη μας ώστε να μπορέσει να γίνει καλύτερος στους επόμενους φαντάρους. Τα πιο πολλά δεν του τα είπαμε αλλά πιστεύω άκουσε κάποια πράγματα και σχημάτισε μια άποψη. Μας είπε και εκείνος πως έχει η κατάσταση και πως τον φρενάρουν κάποια πράγματα ώστε να είναι καλύτερη η εκπαίδευση. Βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία. Για λίγο ήρθε πιο κοντά μας και από λοχαγός έγινε άνθρωπος. Μας χαιρέτισε έναν έναν. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν μια φράση του που συνδυάζεται και με ένα σύνθημα που λέγαμε όταν περνούσαμε την σχολή αλεξιπτωτιστών:
"Οταν στέκομαι στην πόρτα 1000 πόδια εκεί ψηλά
το εφεδρικό χαιδεύω μου'χει φύγει η μαγκία
μα σαν έρθει εκείνη η ώρα και κοιτώ τον αρχηγό
1000 φόβους ξεπερνάω και βουτάω στο κενό"
Μας είπε λοιπόν πως τώρα ο άνθρωπος στο τέλος δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα. Οπως λοιπόν μερικοί όταν στέκονται στην πόρτα μπορεί να διστάσουν την τελευταία στιγμή έτσι και εμείς πρέπει την τελευταία στιγμή, που στεκόμαστε στην πύλη για να φύγουμε, να δείξουμε ότι τελικά κάτι μας έμεινε μετά από τόσους μήνες να μείνουμε ψύχραιμοι και να μην χαλάσουμε αυτή την καλή εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα.
Οταν πέρασα την πύλη πήγα στο αυτοκινητό μου. Μπήκα μέσα και ήθελα να τρέξω. Πάντα αντιμετώπιζα ψύχραιμα ότι έχει να κάνει με το θέμα απόλυσης. Ελεγα δεν πήραμε και πτυχίο πανεπιστημίου απλά πέρασε ένας χρόνος. Αλλά δεν ξέρω τι με έπιασε. Ημουν κάπως και συγκεκριμένα πολύ. Στην αττική οδό έπιασα και τα --- . Με είχε ρωτήσει ένα κοπέλι τα πόσα πιάνει και είπα να δοκιμάσω τελικά τα πόσα. Σκέφτηκα τι θα γινόταν αν έχανα τον έλεγχο αλλά δεν το συνέχισα για πολύ. Σταμάτησα να τρέχω και πήγα σαν άνθρωπος στο σπίτι μου. Οπως θα κάνω και την πέμπτη που θα είναι η μέρα που θα παώ να πάρω το απολυτήριο μου. Ετούτα.

Sunday, February 08, 2009