Thursday, May 03, 2007

Η άλλη όψη.

Πόσες φορές έχω αναθεματίσει το ξυπνητήρι που χτυπάει. Μην με ξυπνάς απ’τις έξι πριν ακόμα ο ήλιος (καλά θα ήταν να ξύπναγα στις 6 συνήθως ξυπνάω στις 4 και 30). Άλλες τόσες το έχω ευχαριστήσει που σταματάει το μαρτύριό μου. Που με απελευθερώνει από την προσπάθεια να κοιμηθώ.
Στάση εμβρύου, μπρούμιτα, ανάσκελα, πλάγια, σκεπασμένος, ξεσκέπαστος, με τα πόδια έξω από το κρεβάτι. Τίποτα δεν πιάνει. Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς ο χρόνος περνάει αργά. Σκέφτεσαι διάφορα. Εγώ συνήθως όχι ευχάριστα αλλά ούτε δυσάρεστα. Εκείνη, την δουλειά ,το μέλλον, το παρόν, το παρελθόν. Τι θα γινόταν αν είχε γίνει το ένα ή το άλλο.
Το κρεβάτι γίνεται πιο άβολο από ποτέ. Σηκώνεσαι πας για νερό. Ξαναπροσπαθείς. Τίποτα. Ξανασηκώνεσαι πας προς νερού. Ξαναπροσπαθείς. Τίποτα. Τότε λοιπόν ένας ήχος σε λυτρώνει. ¨Εντάξει μην προσπαθείς άλλο δεν πειράζει που δεν μπορείς να κοιμηθείς για μερικούς ανθρώπους είναι δύσκολο πήγαινε στην δουλειά και θα μετά βλέπουμε¨ σαν να σου λέει.

den moy aresei

4 comments:

Lote Alcarin said...

Δυστυχώς μιλάω εκ πείρας όταν λέω πως σε καταλαβαίνω. Έχω περάσει πολλά άγρυπνα βράδια με αυτό το τρόπο.
1ον) Ελπίζω οι αυπνίες να μην είναι από άγχη, είναι κρίμα.
2ον) υπάρχει μεγάλη περίπτωση, μεγαλύτερη από όσο φαντάζεσαι και ας σου φανεί λίγο αστείο, να φταίει το κρεβάτι, η θέση του, το στρώμα, ή το μαξιλάρι σου. Αν θες δοκίμασε να αλλάξεις κρεβάτια με κάποιον από τους άλλους :P δοκιμαστικά.
3ον) θυμίσου chandler νύχτα πριν από συμβούλιο. μην ξαγρυπνάς περιμένοντας να ξυπνήσεις.
4ον) δοκίμασε γάλατα, ζεστά, ή τέλως πάντων κάτι άλλο σε ζεστό αφέψημα ή ζεστό μπάνιο πριν από ύπνο.

Και μετά τα πρακτικά της θείας Λότε, σαν Κ, να σου πω, πως το πιο ασφαλές είναι όσο γινεται, να αδειάζεις το κεφάλι σου πριν πέσεις για ύπνο. Και μην σκέφτεσαι πως δεν κοιμάσαι. Εμένα πολλές φορές μόνο η αίσθηση πως δεν μου έρχεται ύπνος και πάλι θα μείνω ξάγρυπνη, με αγχώνει. Κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα και θα κοιμηθείς. Ελπίζω ένα από αυτά τα βράδυα να τα καταφέρεις να αποφορτιστείς, και να κοιμηθείς σαν μωρό παιδι (όχι πολύ μωρό από αυτά που ξυπνάνε συνέχεια, ναι?).

tzotza said...

και εγω σε νοιωθω...κατι που θα πρεπει να μας φερνει ευχαριστηση γινεται πραγματικα ενας αγωνας..the challenge to sleep..

ισως το καλυτερο ειναι να μπεδεψεις τοοσο πολυ το μυαλο σου που στο τελος λεει 'OK!!!I GIVE UP!!GO TO SLEEP!!"

λες?

maxim glendower said...

Μία λύση θα ήταν να κάνω ότι και ο Edward Norton στο fight club να τρέχω στους ανώνυμους αλκοολικούς και λοιπά. Αστειεύομαι.
Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας. Οι νύχτες αυπνίας τελείωσαν αρκετό καιρό πριν δημοσιεύτει το συγκεκριμένο κείμενο αλλά θα τις έχω στα υπόψιν μήπως και επανέλθουν.

tink said...

αφού δεν σε έπαιρνε ο ύπνος, εσύ γιατί προσπαθούσες να τον πάρεις; βιασμός λέγεται αυτό ρε μάξιμε. άμα δεν σε παίρνει, δεν σε θέλει, μη το ζορίζεις κι εσύ.

καλά, το μυστικό είναι βέβαια να τον αγνοείς ρε παιδί μου κι εκείνος επειδή είναι γνωστός μαλάκας θα σε πάρει όσο τον φτύνεις αλλά αφού σου πέρασαν δεν στο λέω.