Διαβάζω ένα βιβλίου του Μαρκήσιου Ντε Σαντ και έχει σε ένα σημείο μία πολύ ενδιαφέρουσα άποψη για την θανατική ποινή.Έχει δύο λόγους για τους οποίους πρέπει να καταργηθεί η θανατική ποινή:
Ο νόμος που στρέφεται ενάντια στην ανθρώπινη ζωή είναι μη πρακτικός , άδικος, απαράδεκτος. Όχι ότι δεν υπάρχει ένας άπειρος αριθμός περιπτώσεων στις οποίες, χωρίς να προσβάλλουμε την Φύση, οι άνθρωποι αφαίρεσαν την ζωή ο ένας του άλλου ασκώντας το προνόμιο που τους έδωσε η κοινή τους μητέρα, είναι όμως αδύνατο για το νόμο ν’αποσπάσει το ίδιο προνόμιο εφόσον αυτός, ψυχρός κι απρόσωπος, είναι τελείος ξένος προς τα πάθη που μπορούν να δικαιώσουν στον άνθρωπο τη σκληρότατη ενέργεια του φόνου. Ο άνθρωπος σχηματίζει τις εντυπώσεις του από την φύση, η οποία μπορεί να συγχωρέσει αυτή την ενέργεια,ο Νόμος αντίθετα, καθώς πάντα αντιπαρατίθεται στην Φύση και δεν παίρνει τίποτα από αυτήν, δεν είναι δυνατόν να εξουσιοδοτηθεί να επιτρέψει στον ευατό του τις ίδιες υπερβολές: αφού δεν έχει τα ίδια κίνητρα, ο νόμος δεν μπορεί να έχει τα ίδια δικαιώματα.[...]
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η θανατική πρέπει να εξαλειφθεί είναι ότι ποτέ δεν αότρεψε το έγκλημα., εγκλήματα εκτελούνται κάθε μέρα στα πόδια της λαιμητόμου. Η τιμωρία τούτη πρέπει να καταργηθεί, εν ολίγοις, διότι θα ήταν αδύνατο να συλλάβουμε φτωχότερη επιχειρηματολογία από εκείνη σύμφωνα με την οποία ένας άνθρωπος εκτελείται επειδή έχει σκοτώσει κάποιον άλλον: Το προφανές αποτέλεσμα της παρούσας διευθέτησης είναι όχι ένας άνθρωπος λιγότερος ,αλλά στα καλά καθούμενα ,δύο , τέτοιαν αριθμητική χρησιμοποιούν μόνο οι δήμιοι και οι τρελοί.
Σημείωση: "Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ" ,Μετάφραση Βασίλης Καλλιπολίτης, εκδόσεις Έξαντας,σελ 161-162
Σημειώση 2 αισιόδοξη: Για σχόλια στο original ποστ του αν ακους
