Wednesday, October 10, 2007

Καραμέλα

Ε ωραία. Βρεθήκαμε. Τα είπαμε. Πως είσαι ρε φίλε; Γιατί έτσι; Τι έχεις ε; Εντάξει γελάσαμε και δύο φορές σε δύο ώρες. Η κουβέντα ήταν πιο πολύ ανά δύο παρά ανά έξι. Έτσι γίνεται πάντα δεν παραπονιέμαι. Τις δύο φορές που γελάσαμε ήταν ανά έξι. Δεν ήταν τυχαίο σίγουρα (την μία από της δύο είπα και ατάκα,πόντος). Όλοι τους ήσαν κουρασμένοι. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Εγώ ήμουν σίγουρα. Η παρέα την τελευταία φορά ήταν η διπλάσια. Τώρα είμασταν οι μισοί. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Εγώ ήμουν σίγουρα μισός.Καλά ήταν όμως. Είχαμε καιρό να βρεθούμε.
Στο γυρισμό σκεφτόμουν διάφορα. Δυστυχώς όχι ευχάριστα. Απαισιόδοξα για το μέλλον. Για το δικό μου και γενικά. Στην προτελευταία στάση με το τρένο μία κοπέλα με μαύρα κατέβηκε από το βαγόνι. Περνώντας την κοιτούσα. Το βλέμα μου την ακολουθήσε με παράλληλη κίνηση του κεφαλιού. Κολακεύτηκε αν δεν τσάντιστηκε. Προσπέρασε ρίχνωντας μια ματιά και εκείνη. Έκλεισαν οι πόρτες. Όταν ξεκίνησε το τρένο, σειρά μου να την προσπεράσω, με κοίταξε και χαμογελούσε αυτή την φορά. Αυτό ήταν η διάθεση μου άλλαξε. Δυστυχώς πάλι όχι για πολύ αλλά μην ζητάω πολλά από μια στιγμή ενός δευτερολέπτου σε σύγκριση με μία μέρα που ξεκίνησε στις 5 το πρωί και ακόμα δεν έχει τελειώσει.
Καλό βράδυ φίλτατοι κουράγιο όλοι μας, να μην αργήσει η επόμενη φορά και ας είμαστε παραπάνω.
Σημείωση:title by eksaderfos

2 comments:

tzotza said...

μια γλυκια καλημερα φιλο μου max..

ενα χαμογελο, ενα στοιχο απο ενα τραγουδι, μια φωτογραφια που τυχαινει να πεσει το βλεμμα σου πανω, μια καλη κουβεντα που θα σου πει ενας απο τους πελατες σου καποια στιγμη, φτανει να μας αλλαξει την διαθεση..για μια στιγμη και ισως για λιγο παραπανω αν το κρατησεις λιγακι εσυ..
κρατα το λιγακι παραπανω..καλο κανει!

φιλια!!
:))

maxim glendower said...

Το χαμόγελο το είχαμε το κρατήσαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε. Η επόμενη νύχτα ήταν ευεργετική για την καλή μου διάθεση. Γενικά με απλά πράγματα μπορώ να νιώσω πολύ καλύτερα. Καλημέρα!