Tuesday, March 13, 2007

Δευτέρα και δώδεκα


Όσοι βρίσκονται στην happy land καλύτερα να μην κάνουν κριτική. Ύπάρχουν δυνατότητες για κάτι πολύ καλό. Δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαίος αρκεί να είσαι τυχερός. Όσοι έχουν δει το match point του woody allen το ξέρουν αυτό. Υπάρχουν άτομα που δίνουν νέα διάσταση στην λέξη τύχη και κάνουν τον γκαστόνε να μοιάζει άτυχος. Από την άλλη ένας glendower της γνωστής οικογενείας κάνει την κακοτυχία του ντόναλντ να μοιάζει με θεία χάρη.
Σημέρα θεωρείται από πολλούς μία γρουσούζικη μέρα. Δεν πίστευα ποτέ σε αυτά και δεν θεωρώ τον ευατό μου προληπτικό. Τον θεωρώ λίγο τυχερό. Βέβαια υπάρχουν και πιο τυχεροί άνθρωποι από εμένα.
Παραδείγματος χάριν. Σήμερα κυκλοφόρησαν και εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια του ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδας – Τουρκία που θα πραγματοποιηθεί στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Είχα πάει από τις οκτώ και μισή , ενώ η διάθεση θα άρχιζε στις δέκα. Η ουρά εκείνη την στιγμή ξεκινούσε από τα εκδοτήρια στην πλατεία Κοραή και έφτανε στην είσοδο της Εμπορικής Τράπεζας στην οδό Σταδίου. Με απλά λόγια ήταν μεγάλη. Όσο πέρναγε η ώρα τόσο μεγάλωνε η ουρά. Λίγο πριν τις δέκα άνοιξε ένα εκδοτήριο. Υπομονή το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. . Τελικά παρά την τεράστια ουρά πήραμε τα εισιτήριά μας στις δέκα και είκοσι.
Τι είχε συμβεί; Αφού άνοιξε το ένα εκδοτήριο πήρε τηλέφωνο τον β η αδερφή του. Θα ερχόταν να μας βρει. Στο κάτω κάτω ήταν στο δρόμο της. Μετά από λίγη ώρα αναμονής είδαμε να έρχονται από το πλάι της ουράς και να πηγαίνουν προς τα μπροστά. Τι στο καλό γίνεται, σκέφτηκα. Πάω να δω είπα. Εκείνη την ώρα με πήρε τηλέφωνο η έ (δέκα παρα πέντε). Έιχε φτάσει και μας έψαχνε. Προφανώς όταν αποφάσισε να έρθει η έ έφερε μαζί της και την τύχη. Άνοιξε ένα δεύτερο εκδοτήριο το οποίο όμως δεν άρχισε να εξυπηρετεί εκείνους που περίμεναν ήδη αλλά σχημάτισε μία νέα ουρά. Όταν την βρήκα την έβαλα να περιμένει στην δεύτερη ουρά και πήγα να φέρω τον β. Έφτασε στη πλατεία Κοραή δέκα παρά πέντε και στις δέκα και είκοσι κρατούσε το εισιτήριο στα χέρια της. Όχι γιατί είχαμε πάει εμείς από τις οκτώ και μισή και της κρατούσαμε θέση αλλά γιατί την ώρα που ήρθε αποφάσισαν να μοιράσουν και από δεύτερο εκδοτήριο τα εισιτήρια.
Σημείωση:η πρώτη παράγραφος είναι άσχετη με τα υπόλοιπα. Γράφτηκε για την Κυριακή το πρωί.

3 comments:

Lote Alcarin said...

Και για αυτά σας ευχαριστούμε:P

(Όσο για την τύχη, σας ευχόμεθα ολόψυχα από το σωματείο κακότυχων, την αποβολή σας από αυτό! Φαντάσου τσουβάλι καλοτυχίας να σου πέφτει στο κεφάλι, κτλπ.)

maxim glendower said...

διάβαζα κάπου σε ένα μπλογκ, δεν θυμάμαι που ακριβώς,πως θεωρούσε απαράδεκτο ότι κάθε φορά που ανοίγε το βλόγι της για να γράψει η βλογιασμένη, αρχίζε τα σχόλια στα βλόγια των φίλων της συνβλογιογράφων, και κατέληγε να μην γράφει τίποτα. περιμένω με ανυπομονησία να γράψεις κάτι και ελπίζω να έχω πρόσβαση για να μπορέσω να το διαβάσω.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Όλα έτσι είναι... τυχαία... Με μία διαφορά: κάποιοι άνθρωποι έχουν αυτήν την αίσθηση του τυχαίου και υποσυνείδητα κατευθύνονται προς το σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Υπ' αυτήν την έννοια το τυχαίο δεν είναι και τόσο τυχαίο. Είναι αυτό, που λένε, να έχεις καλό timing.