ΠΜΠ

Πήγε στο φωτογραφείο. Χρειαζόταν δύο φωτογραφίες,αλλά θα έβγαζε αναγκαστικά τέσσερις. Κατέβηκε στο υπόγειο όπου χρησιμοποιείται σαν στούντιο. Είστε έτοιμος είπε ο φωτογράφος. Τις χρειάζομαι τώρα αποκρίθηκε. Μα ναι ,θα περιμένετε πέντε λεπτά και μετά θα τις πάρετε. Δεν δυσανασχέτισε. Την ήξερε την διαδικασία. Εκείνο που δεν ήξερε ήταν το τι θα ακολουθούσε στα επόμενα πέντε λεπτά. Περίμενε υπομονετικά χαζεύοντας τα πορτρέτα στο κατάστημα. Γάμοι,βαπτήσια, όλα τα μυστήρια απλώνονταν μπροστά του, αλλά το πιο μυστήριο μπήκε μέσα εκείνη την ώρα.
-Γειας σας.
-Γεια σας.
-Μήπως γεμίζετε ασπρόμαυρα φιλμ;
-Μισό λεπτό. Μάκηηη! Γεμίζουμε ασπρόμαυρα φιλμ;Όχιιιι!.Όχι.
-Α μήπως τότε έχετε ασπρόμαυρα να αγοράσω;
-Ναι.
-Πόσο έχουν;Μαλιστα.
Ευτυχώς ήταν προφίλ και την αναγνώρισε. Πάντα όταν έχει καιρό να δει κάποιον φοβάται ότι δεν θα καταφέρει να τον γνωρίσει. Εκείνη είχε να την δει ένα ολόκληρη χρόνο. Δεν πρέπει να τον πρόσεξε αν και με την ριζική αλλαγή στο κεφάλι θα ήταν δύσκολο να τον καταλάβει αμέσως. Αν και αν τον πέρναγε για τον δίδυμο αδερφό του ήταν πιο πιθανό να του μιλήσει . Γύρισε πλάτη και την πήρε τηλέφωνο. Ήθελε να δει από πρώτο χέρι την αντίδρασή της όταν την καλούσε. Κοίταξε τον αριθμό,κάτι μουρμούρισε και το άφησε να χτυπάει. Εκείνος γύρισε την κοίταξε και είπε: γιατί δεν μου λες αυτά που σκέφτεσαι παρά τα μουρμουράς μόνο; εκεινή δεν ήξερε πως να αντιδράσει,είπε ένα γεια και ένα καλά είσαι. Πάντα λαλύστατη όταν πρόκειται να του μιλήσει.
Του έκανε εντύπωση που τον περίμενε και δεν έφυγε όταν πήρε τα φιλμ. Όταν πήρε και εκείνος τις φωτογραφίες έφυγαν μαζί.
-Μπορώ να τις δω είπε και άπλωσε το χέρι της.
-Σου έχω πει πολλές φορές όχι της είπε και της έδωσε τις φωτογραφίες. Μόνο μία και το έχω μετανίωσει. Αχτένιστος, αξύριστος, χωρίς χαμόγελο, με μία ελαφριά κλίση προς τα αριστερά και την έλλειψη ύπνου να έχει κάνει ορατά τα σημάδια της στο πρόσωπό του.
-Ωραίος βγήκες είπε. Έχεις αδυνατίσει;
-Δεν ξέρω. Μετά θυμήθηκε που του είχε πει ότι της αρέσουν τα άσχημα πράγματα. Εντάξει δεν θα την βάλω και στο πτυχίο την φωτογραφία.
-Όχι εντάξει είσαι.
-Με περίμενες χειρότερα;
-Να σου πω την αλήθεια δεν σε περίμενα καθόλου.
-Σωστά εσύ ποτέ δεν περιμένεις. Μιά ζωή εγώ σε περίμενα και σε περιμένω. Δεν απάντησε στην μπιχτή του. Καλύτερα γιατί δεν θα του έβγαινε σε καλό. Δεν ηθέλε να κάνει παράπονα αλλά πως να μην κάνει;
Και εσύ μια χαρά είσαι. Που πας αν επιτρέπεται; Πάλι στο Μοναστηράκι για φωτογραφίες; Έχεις εργασία; είπε χαμογελώντας αλλά μέσα του έλεγε άλλα: Τι κάνεις βλάκα; Άστην να φύγει εχεις δουλειά, μην την αφήσεις να σε παρασύρει πάλι. Λοιπόν;
- Ναι. Εργασία πάλι.
- Θα πας μόνη; Ξέρεις γιατί ρωτάω. Θυμάμαι που ντρεπόσουν να βγάζεις μόνη φωτογραφίες.
- Εσύ όλα τα θυμάσαι. Ναι, ακόμα ντρέπομαι.
- Δεν τολμώ να ρωτήσω αν θυμάσαι τι έγινε την προηγούμενη φορά που κάναμε την ίδια συζήτηση.
Ύφος που σημαίνει μην τολμήσεις να ρωτήσεις γιατί όπως πάντα θυμάμαι μόνο τα βασικά δηλαδή να αναπνέω, να περπατάω, να φοράω ρούχα πριν βγω από το σπίτι.
Σου είχα πει ότι αν μου το ζητήσεις θα έρθω μαζί σου, και ήρθα όταν το έκανες.
- Ναι ήρθες.
- Όχι ότι μας βγήκε σε καλό.
- Εγώ από ότι θυμάμαι μια χαρά ήταν εκείνη η μέρα.
-Η μέρα μια χαρά ήταν το βράδυ μας τα χάλασε λίγο.
Έκανε προσπάθεια να θυμηθεί. Τελικά θυμήθηκε. Κοίταγε κάτω αμήχανα.
- Δεν φαντάζομαι να είσαι ακόμα θυμωμένος.
- Είχα άδικο;
- Στο είπα και τότε ότι ήσουν λίγο υπερβολικός.
- Πάντα ήμουν υπερ-βολικός για εσένα. Όλα να είναι μια χαρά για εσένα. Μία φορά σου είπα όχι και υπήρχε λόγος δεν το έκανα για να σε τιμωρήσω. Θα έκανα τα πάντα για να είμαστε μαζί. Ελπίζω να το έχεις καταλάβει αυτό.
- Ίσως αυτό να έφταιγε.
- Το βαριέσαι;
- Αφόρητα.
- Εντάξει. Τώρα το έμαθα δεν θα κάνω το ίδιο λάθος. Άντε τα λέμε έτσι πάλι στην τύχη.Απομακρύνθηκε. Δεν έκανε αυτό που είχε υποσχεθεί στον ευατό του. Να μην την αφήσει να φύγει όταν τελικά θα την έβλεπε. Ίσως καλύτερα. Το μέλλον θα δείξει.