Μετά απο συζήτηση με φίλο μου είπε ότι τα σχόλια της lote alcarin είναι πια θεσμός. Σε λίγο μου φαίνεται θα κάνει σχόλιο πριν κάνω ποστ. Τότε μου ήρθε η ιδέα. Είναι σαν να περιγράφουμε αγώνα ποδοσφαίρου. Εγώ κάνω την περιγραφή και η lote alcarin το σχολιασμό,καμία φορά και το ρεπορτάζ από τον αγωνιστικό χώρο.... Σωτηρακόπουλος – Σακελαρόπουλος.
Σημείωση: το ποστ γράφτηκε τέλη Απριλίου τότε όντως έκανε συχνά σχόλια τώρα είναι κουρασμένη και απέχει, αν και με το τελευταίο της σχόλιο σχολίασε τέσσερα ποστ. Της εύχομαι να ξεκουραστεί γρήγορα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Σκεφτόμουν σοβαρά να μην σχολιάσω! Αλλά ολόκληρο ποστ για την πάρτη μου πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει. Η τιμή που μου κάνεις είναι μοναδική!!! Αισθάνομαι ένα ρίγος να διαπερνά την ραχοκοκκαλιά μου, και ένα γρήγορο πετάρισμα των βλεφάρων ταρακουνάει το βλέμμα μου (picture it please!!!)
Η αλήθεια είναι ότι σχολιάζω αυτα που γράφεις με μεγαλύτερη συνέπεια από αυτήν με την οποία παραδίδω γραπτά στους φανατικούς πλέον αναγνώστες μου που ξεροσταλιάζουν για μια μου λέξη.
Το γιατί δεν το ξέρω. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να καταργήσω το μπλογκ μου και να γράφω αποκλειστικά σε σένα( θα ανέβει η αναγνωσιμότητα σου σε xtreem σημείο, τόσο που ούτε κι εσύ δεν θα το πιστεύεις).
Το έχω σκεφτεί που λες... Να φταίει που από σένα άκουσα πρώτη φορά για μπλογκς (Ναι, εσύ φταις για το χάλι μου)? Να φταίει που σε πέτυχα στη βλογόσφαιρα μετά εντελώς κατά τύχη πατώντας απλά το next? Να φταίει το σόι σου (μεγάλες πιθανότητες:P)? Να φταίει ότι μοιάζεις τόσο στον Τζον που αναταρράσομαi (!?!?!) Να φταίει ότι τελικά βρίσκω ενδιαφέροντα και αξιοσχολίαστα αυτά που γράφεις????
Μήπως να σταματήσω? Μήπως όλη η χαρά που χουρχούλιασε την σπονδυλική μου στήλη θα έπρεπε να είναι ντρουπή και αίσχους? Έχω γίνει γραφική η γαιδάρα το ήξερα... Αλλά δεν μπορώ να τα βουλώσω τα χέρια μου τα ρημάδια! Αν θελήσω να σχολιάσω, ε... δεν κρατιέμαι... Ρώτα και άλλο κόσμο που με ξέρει... Δεν κρατιέμαι...
Αποφάσισα ότι θα το πάρω τιμητικά όμως!!!! Έτσι???
Ευχαριστώ λοιπόν τη μαμά, τον μπαμπά μου και όλους μου τους φίλους που με βοήθησαν να γίνω η ψυχασθενής που είμαι σήμερα! Ευχαριστώ και τον Μ. που είναι η αιτία που η ψυχασθένεια μου βρήκε διέξοδο σε ιντερνετικά μονοπάτια, και ταλαιπωρεί και αλλωνών αυτιά και μάτια!!!!!
Και για τέλος ευχαριστώ το Θεό, και ελπίζω για παγκόσμια ειρήνη και υγεία!!!!
(Επισης να σου πω πως λάτρεψα παραλληλισμό με Σωτηρακόπουλο- Σακελαρόπουλο.. Σου έχω καναπεί.. Μήπως να συνεργαστούμε?)
Στο πα.. και στο καναλέεεεεεεωωωωω..... (Τι μου κανα και πίνω!!!!) Σχολιάζω και τον εαυτό μου μόνη μου τώρα.... Τι χάλια....
Άλλο ένα ποστ ήταν αφιερωμένο σε σένα αλλά δεν μίλαγε για σένα. Επίσης είχα γράψει ένα ποστ κατά παραγγελία σου. Τέλος να σου θυμίσω αυτό που είχα πει ότι δεν μπορείς να κάνεις σχόλιο μικρότερο από ποστ
:))))
Post a Comment