Monday, February 25, 2008

1η ΜΑΛ

Στρατιώτης Maxim Glendower 08/Α/ΕΣΣΟ παρουσιάζομαι στην μεσημβρινή αναφορά του λόχου κύριε λοχαγέ για να σας αναφέρω ότι αιτούμαι λίγο χρόνο για να κάνω ποστ!!!

Thursday, February 07, 2008

Για λίγο

Ναι Γιάννη μου.... Μίλησα με την μητέρα σου και την έπεισα να σε αφήσει. Θα πας κανονικά τις πρώτες ώρες στο φροντιστήριο και την τελευταία ώρα θα φύγεις.... Γιουυυυυυυυπιιιιιιιιιιιιιι!!! Ευχαριστώ μπαμπά!! Και σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά θα ρωτάω και τους δύο ταυτόχρονα….
Ο Γιάννης θα πάει συναυλία και εγώ φαντάρος. Δίκαια μοιρασιά. Το Μέγαρο Μαξίμου θα παραμείνει ανοικτό σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί το καλοκαίρι που είχα άδεια. Η συνέχεια της ιστορίας που έχει συγκλονίσει πιο πολύ από ότι στην αρχή "Η ΛΑΜΨΗ" σε επόμενα ποστ, σήμερα δεν προλαβαίνω. Επίσης έρχονται the new adventures of max in the army. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Θα έχετε μια έννοια λιγότερη αφού εγώ θα προσέχω τον μπαμπά πατρίδο!(εμ μα πια όλα η μητέρα να τα έχει!!)

Tuesday, February 05, 2008

Θυσία

Σήμερα πήγα και κουρεύτηκα. Είχα καιρό να τα κουρέψω τόσο κοντά. Μπορεί να τα έκοψα και παραπάνω από όσο χρειάζεται. Υπερβάλλον ζήλος μάλλον. Φαίνεται και ένα παλιό σημάδι που έχω. Ημουν στο εξοχικό και έκανα ποδήλατο. Με κυνήγησαν κάτι σκυλιά. Είχαν έρθει στο πλάι μου και εγώ για να μην μου δαγκώσουν το πόδι το είχα περάσει από την άλλη πλευρά. Είχα και τα δύο μου πόδια από την μία πλευρά άρα και περισσότερο βάρος. Το ποδήλατο άρχισε να παίρνει κάποια κλίση προς τα αριστερά. Τελικά πέτυχε δεν με δάγκωσαν αλλά πέτυχα ένα τοίχο καταλάθος. Χωρίς να καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει έτρεξα σπίτι. Είχα χτυπήσει ανάμεσα στο μάτι και το αυτί. Λίγο διαφορετικά να χτυπούσα θα έχασα ή το μάτι μου ή το αυτί μου. Είχα κάνει πληγή. Πήγα στο κέντρο υγείας της περιοχής και με περιποιήθηκαν λίγο. Θα χρειαζόμουν ράμματα. Αλλά επειδή ήμουν λέει δεκαπέντε έπρεπε να πάω στο "Παίδων". Επρεπε να πάμε πίσω στο σπίτι να πάρουμε το βιβλιάριο υγείας και να πάμε Ζωγράφου που είναι το "Παίδων". Ταλαιπωρία σκέτη δηλαδή. Εντάξει όλα πήγαν καλά τελικά. Εκανα τρία ράμματα. Το κακό ήταν ότι το έπαθα καλοκαίρι και έχασα τα μπάνια αλλά καλύτερο από το να έχασα το μάτι μου.
Δεν μου έχει μείνει ψυχολογικό τραύμα ούτε με τα σκυλιά ούτε με τα ποδήλατα ευτυχώς. Αυτά.

Friday, February 01, 2008

Ελευθερία

Χτες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα! Γενικά η πέμπτη είναι η αγαπημένη μου μέρα. Ξεκίνησε πολύ νωρίς. Πήγα στον Γέρακα να δω τον πρώην προϊστάμενό μου. Είχα να τον δω καιρό. Πήγα εκεί νωρίς για να "ελέγξω" την βιτρίνα του. "Δεν το πιστεύω ότι ήρθες τόσο πρωί!!! "Μου είπε ο λ. Εγώ του είπα ότι μου αρέσε πάντα η βιτρίνα του γιαυτό ήρθα νωρίς. Τα είπαμε έτσι λίγο στα όρθια. Μετά έκανα μία βόλτα στο μαγαζί μέχρι να μπορέσει να κάνει διάλλειμα. Δεν μου άρεσε πολύ το μαγαζί αλλά εντάξει, ένα σούπερ μάρκετ είναι τι να μου αρέσει; Εκατσα και μετά από λίγη ώρα κάθισε μαζί μου. Μου είπε για την κατάσταση στην δουλειά του. Μια χαρά τα πηγαίνει. Είναι περήφανος γενικά αλλά και ειδικά για την δουλειά του. Οπου πηγαίνει το απογειώνει το τμήμα, κάνει πολύ καλές πωλήσεις. Ελπίζω να μπορέσει να κάνει και κάτι καλύτερο γιατί χάνετε στα σούπερ μάρκετ. Τον χάρηκα που κάθισε μαζί μου σχεδόν μιάμιση ώρα, γιατί όταν δούλευε μαζί μου δεν προλάβαινε να καθίσει καθόλου. Τον αποχαιρέτησα και μου ευχήθηκε τα καλύτερα για τον στρατό. Πρόλαβε να με διαφημίσει κιόλας στον διευθυντή προσωπικού: "από εδώ ο maxim συναργάτης μου στο προηγούμενο κατάστημα που ήμουν...".
Στην επιστροφή πήγα σέ ένα πολύ όμορφο μέρος. Είχα πει κάποτε ότι θα έδινα τα πάντα για να έχω ένα σπίτι στην θάλασσα. Μετά από το χτεσινό είπα ότι θα έδινα δύο φορές τα πάντα για να έχω ένα σπίτι σε εκείνο το μέρος. Είναι σε υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Αρκετά κοντά από εκεί που μένω. Ενας παράδεισος σε απόσταση αναπνοής. Η ηρεμία που μπορείς να νιώσεις σε ένα τέτοιο μέρος δεν περιγράφεται με λόγια.
Το μεσημέρι προσπάθησα να ξεκουραστώ. Το πρόγραμμά μου για τις τελευταίες μέρες πριν παρουσιαστώ είναι γεμάτο. Τηλέφωνα βαρούσαν για να κανονίσω το απογευματινό και το βραδυνό. Το απόγευμα τελικά κανόνισα να βγω με φίλους. Πήγαμε σε ένα καφενείο. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα φάγαμε. Πέρασα πολύ όμορφα με τα παιδιά. Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί. Αν δεν κάνω λάθος έξι μήνες. Ηταν πραγματικά πολύ όμορφα. Μια φορά εκεί που τα πίναμε , σε ένα τσούγκρισμα τσίπουρου ο γ είπε στην υγεία του maxim και οι υπόλοιποι στην υγειά του!!! Πολύ το χάρηκα. Πραγματικά με άγγιξε. Τους νιώθω πολύ κοντά μου και ήταν σημαντικό για μένα να γίνει κάτι τέτοιο πριν φύγω, όχι να πιούμε στην υγεία μου αλλά να μαζευτούμε πάλι όλοι μαζί. Θα ήθελα να παίξουμε ποδόσφαιρο πάλι όλοι μαζί πριν φύγω αλλά μου φαίνεται δύσκολο να γίνει. Δεν πειράζει θα βρεθούμε στην πρώτη άδειά μου.
Οπως είπα το πρόγραμμά μου είναι πολύ φωρτομένο αυτές τις μέρες. Κατά την διάρκεια της οινο/τσιπουροποσίας οριστικοποίησα και την βραδυνή έξοδο. Εφυγα απευθείας από εκεί. Πήγα. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Πέρασα πολύ όμορφα αν και κουρασμένος. Κάθε φορά περναώ καλά.
Σήμερα το μεσημέρι που ξύπνησα νόμιζα ότι ήταν ακόμα Πέμπτη. Τόσο καλή διάθεση έχω ακόμα. Αυτό θέλω μέχρι να φύγω. Γεμάτες μέρες!
Καλό μήνα σε όλους!!!
Αφιερωμένο στους Π Γ Δ Μ, (είναι το αρχικό γράμμα των φίλων που τα πίναμε μαζί και όχι η Πρωην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Ξέρεις ότι έκανες πολλά για αρχίσω και να τελειώσω όμορφα την μέρα μου!

Monday, January 28, 2008

Μαξιλάρι

Το Σάββατο ήταν η τελευταία μέρα που δούλεψα. Πήρα άδεια. Θα κάθομαι και θα με πληρώνουν μέχρι να παρουσιαστώ. Τους χαιρέτησα σχεδόν όλους. Από την Παρασκευή ξεκίνησα να χαιρετάω και πάλι κάποιους άφησα. Λίγες μέρες πριν αλλάξει ο χρόνος είχε φύγει ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής. Την Πέμπτη σταμάτησε να δουλεύει και ο διευθυντής. Αφού φεύγω και εγώ τα πράγματα δεν θα πάνε καλά στο μαγαζί. Μάλλον δεν θα ξανάκανω ποστ για την δουλειά, εκτός αν θυμηθώ κάποια πολύ καλή περίπτωση πελάτη.

Friday, January 25, 2008

....και σκούζει*

*αφιερωμένο στην xoxlidaki και τις γάτες της που αυξάνονται και πληθύνονται

Thursday, January 24, 2008

Auf Aufgabe sein Buchhändlers*

ΖΗΤΕΙΤΑΙ εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο
*ο τίτλος κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει εφημερεύον βιβλιοχαρτοπωλείο αλλά πολύ αμφιβάλλω αν τελικά βρήκα τις σωστές λέξεις στα γερμανικά

Wednesday, January 23, 2008

Ξενύχτι!

Μετά από πολλές ώρες γυρνάμε. Δεν ήταν στο σχέδιο να μείνουμε τόσο. Αλλά φύγαμε από ένα τυχαίο περιστατικό. Οσο τυχαίο μπορεί να είναι βέβαια ένα μεθύσι πρωτοχρονιάτικα. Ηταν καλά μέχρι να φύγουμε. Η μουσική πολύ καλή οι ερμηνείες λίγο περιέργες αλλά σχετικά όλα καλά. Το φλουρί έτυχε στο κανονισμένο άτομο. Το κρασί πολύ καλό.
Στο δρόμο της επιστροφής θα περνούσαμε από εκεί. Το σκέφτηκα και το αποφάσισα. Μία μικρή στάση στο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων. Το εισιτήριο έγραφε την ώρα αναχώρησης: οκτώ και τριάντα. Ευτυχώς θα περίμενα λίγη ώρα. Στην κατάσταση που ήμουν θα μπορούσε να με πάρει ο ύπνος στην αναμονή.
Το ταξίδι μου φάνηκε μεγάλο παρόλο που είναι μόνο δύο ώρες. Όταν έφτασα εκεί ήταν δέκα το πρωί και έψαξα να βρω το σπίτι. Δεν ήταν και δύσκολο είναι ακριβώς στο στρατόπεδο. Δεν με περίμενε και άκουσα το : καλά δεν σου είπα να μου πεις αν θα έρθεις!!! Εγώ το έκανα για έκπληξη ρε!!! Η ε για άλλη μια φορά ηρέμησε την κατάσταση. Χρόνια πολλά! Καλή χρονιά! Να το χαιρόμαστε!! Ετσι ρε ε όχι σαν τον άλλον τον κάφρο.
Περάσαμε πολύ ωραία. Φάγαμε κυρίως και ήπιαμε λιγάκι. Γνώρισα και την υπόλοιπη οικογένεια. Χαρούμενοι άνθρωπο όλοι. Τελικά μόνο β είναι έτσι οι υπόλοιποι έιναι σαν την ε. Χρονιά πολλά β

Monday, January 21, 2008

Ανάρτηση

Σήμερα σύμφωνα με το ημερολόγιο έχω την γιορτή μου. Ο Μάξιμος γιορτάζει επίσης και στις 10 Απριλίου. Είχα σκεφτεί να κάνω ποστ σήμερα ότι και καλά γιορτάζω. Η lote alcarin με πρόλαβε και μου ευχήθηκε πριν ποστάρω. Για μια στιγμή σκέφτηκα να σβήσω το σχόλιό της αλλά είμαι καλό παιδί εγώ!Αυτά.

Tuesday, January 15, 2008

Λες βρε Ντένη;

Φίλε μου, να ξέρεις ότι παρά την κακή σου ψυχολογική κατάσταση και τον πυρετό που είχες και ότι με τις βάρδιες δεν ξέρεις τι μέρα είναι και λοιπά τα πράγματα θα αλλάξουν. Ολα θα λυθούν με ένα μαγικό τρόπο. Το γνωστό κανάλι έβαλε πάλι σε επανάληψη τους "Δύο Ξένους".

Monday, January 14, 2008

N.

Οταν άρχισα να δουλεύω στο ιχθυοπωλείο είχα πει πολλές φορές ότι με αυτά που κάνω θα χαλάσει το κάρμα μου. Τελικά δεν χρειάζοταν το ιχθυοπωλείο για να χαλάσει το κάρμα μου. Μπορώ και μόνος να κάνω μεγάλες βλακείες...

Thursday, January 10, 2008

Ουρανός

Χτές έγινε ένας χαμός με το πρόγραμμα στην δουλειά. Εκεί που ήταν να πάω σήμερα στις 7 τελικά καταλάθος θα πήγαινα στις 5. Είχα βάλει κανονικά ξυπνητήρι στις 4:30. Το βράδυ ξύπνησα 1:30. Από εκείνο το σημείο δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου "κανονικά". Σκεφτόμουν διάφορα. Κάποια στιγμή ακούω το ξυπνητήρι. Σηκώνομαι το κλείνω και το βάζω να ξαναχτυπήσει στις 4:40. Εκεί μάλλον κάποιο λάθος έκανα, γιατί ενώ το ξυπνητήρι είχε μπει θα χτυπούσε την επόμενη μέρα! Ξύπνησα στις 5:30 χώρις να ακούσω τίποτα και μόλις είδα την ώρα αγχώθηκα λίγο. Αλλά εντάξει προλάβαινω. Το σπίτι μου είναι πέντε λεπτά από την δουλειά μου. Χτύπησα κάρτα 5:45. Ο δ μόλις με είδε εκτός από καλημέρα μου είπε ότι τον κοψωχόλιασα γιατί δεν έχω αργήσει ποτέ στην δουλεία και του φάνηκε περιέργο αλλά ηρέμησε όταν με είδε.
Το ωραίο που έγινε είναι ότι ενώ χτύπησα τόσο αργά την κάρτα σταμάτησα να δουλεύω κανονικά σαν να πήγα στις 5 . Πήγα πάνω και κάθισα και περίμενα να σχολάσω! Αλητεία; Εντάξει όχι τόσο.Το είχα πει στον δ και με άφησε. Και παραπάνω κοιμήθηκα και λιγότερο δούλεψα. Σωστός;
Σημείωση: ο τίτλος για άλλη μια φορά δανεικός. Νονά αυτή την φορά η λ.

Monday, January 07, 2008

Το μακρύ ταξίδι...

... and now you thing its time for a break but real life has no brakes(επίτηδες). Chapter twenty-five. Army is a four letter word.
Παρουσιάζομαι στις 12/2 στα Χανιά! Άντε και του χρόνου!

Thursday, January 03, 2008

Ο Αμίλητος

Μιλούσε με την Υπομονή στο msn.Η Υπομονή του είπε οτι ο Αμίλητος είναι σπίτι. Αφού έριξε ένα μπινελίκι πρώτα έφυγε από το pc και πήγε στο Πολύγευστο να πάρει σουβλάκια. Είπε στο Αιμύλιο ότι είναι για τον Αμίλητο και ο Αιμύλιος έτρεξε αμέσως να τον εξυπηρετήσει. Έφτασε με το αυτοκίνητο στο σπίτι του Αμίλητου και μπήκε χωρίς να χτυπήσει το κουδούνι, είχε συνενοηθεί με την Υπομονή. Ο Αμίλητος τον είδε και το μάτι του έπεσε αμέσως στην σακούλα με τα σουβλάκια. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Ο Αμίλητος κοίταξε την Υπομονή, κατάλαβα πως είχε βάλει το χέρι της για αυτή την έκπληξη. Εκείνη χαμογέλασε και τον αγκάλιασε. Φάγανε όλοι μαζί. Ο Αμίλητος έφυγε μετά από δύο ώρες. Θα έκανε να τον ξαναδεί πολύ καιρό γιατί ο Αμίλητος όποτε γυρνούσε, όπως προδίδει και το όνομά του, δεν λέει οτι έχει επιστρέψει.

Wednesday, January 02, 2008

Ανασκόπηση

Έφυγε το 2007. Μια χρονιά πολύ καλή για εμένα. Έκανα τόσο πολλά πράγματα όσα σχεδόν δεν είχα κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τρομερή ανασκόπηση; Αν και άργησα καλή χρονιά σε όλους με υγεία.

Sunday, December 30, 2007

Ξαφνικο

Πήγε σπίτι. Η έκπληξη δεν ήταν ευχάριστη. Φυσικά η έκπληξη είναι το αντίθετο της πλήξης(μαρια αντουανετα δεν με λενε μαρια) αλλά αν πλήξη θα σήμαινε να πάει στην συναυλία την προτιμούσε. Ο πατέρας του με ύφος σαν να ξέρει τον ρώτησε: "Πότε είπαμε είναι η συναυλία;". Η ερώτηση του πατέρα του τον έκανα να ιδρώσει τόσο πολύ από το άγχος σαν να έτρεχε μέρες χωρίς σταματημό. Με το ζόρι κατάφερε να βγάλει δύο λέξεις από το στόμα του οι οποίες σχεδόν δεν ακούστηκαν. "Γιατί ρωτάς;". Η απάντηση του πατέρα σου τον έκανε κομμάτια: Γιατί είχα μια κουβέντα με την μητέρα σου. Μου είπε ότι κάτι την ρώτησες για μία συναυλία και φυσικά σου απαγόρευεσαι να πας. Γιατί παιδί μου δεν μου το είπες ότι είχες ρωτήσει την μάνα σου πρώτα; Ο Γιάννης είχε καταπιεί την γλώσσα του. Σκεφτόταν στις ταινίες όταν συλλαμβάνουν τους κακοποιούς που τους διαβάζουν τα δικαιώματά τους. Για εκείνον είχε την υποχρέωση- και όχι το δικαίωμα- να μην μιλήσει γιατί ότι και αν έλεγε θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του. Ε;Ε; Άκου αγόρι μου, εμείς θέλουμε να μας τα λες όλα, δεν θέλουμε να μας φοβάσαι, η ειλικρίνεια είναι η νούμερο ένα προϋπόθεση για όλες τις σχέσεις... Γιάννης κατά την διάρκεια του μικρού λόγου του πατέρα του κοίταγε το πάτωμα και απλά έλεγε ναι. Σίγουρα συμφωνούσε με ότι έλεγε ο πατέρας του. Αλλά εκείνο που τον ένοιαζε ήταν να πάει τελικά στην συναυλία. Τα μάτια του καθώς άκουγε τον πατέρα του βούρκωσαν. Τον διέκοψε. Το ξέρω ρε μπαμπά ότι πρέπει να λέω αλήθεια... αλλά ήθελα πάρα πολύ να πάω.... η μαμά είπε όχι και εσύ είπες ναι. Δεν είναι λογικό να ακούσω εσένα; Καθώς μιλούσε τα δάκρυα πια είχαν γεμίσει το πρόσωπο του. Ηρέμησε αγόρι μου, είπε ο πατέρας. Απλά εγώ χθες ήμουν ακάλυπτος γιατί δεν ήξερα ότι η μητέρα σου σου είχε πει όχι. Αν μου το έλεγες θα το συζητούσαμε και οι τρεις και θα βρίσκαμε λύση. Τέλος πάντων εγώ δεν της είπα οτι το ζήτησες και από εμένα αν θα πας. Εκεί ο Γιάννης ηρέμησε. Αφού δεν είχε πει ο πατέρας του για την συζήτησή τους είχε ακόμα την ελπίδα να μην πέσει στα μάτια της μητέρας του και να κλείσει εκεί το θέμα. Εντάξει μπαμπά... είπε ο Γιάννης αποκαρδιωμένος. Τι εντάξει; αποκρίθηκε ο πατέρας του. Εντάξει άλλη φορά θα σας το λέω μαζί, αλλά αυτή την φορά να πάω;

Wednesday, December 26, 2007

Αίτημα....

φαγητά στέλνονται στον χώρο σας με παιδί με μηχανάκι. Τηλέφωνο παραγγελιών 210-........
Σημείωση: η γραμματοσειρά που γράφτηκε το ποστ λέγεται Courier

Monday, December 24, 2007

Θυμήθηκα! και λίγο από ημερολόγιο

Αυτό που ήθελα να γράψω στο χτεσινό ποστ. Ήρθε στην δουλειά μία γοργόνα. Η ηθοποιός που παίζει την γοργόνα στο σήριαλ στο Mega, αλλά δεν πέρασε από το ιχθυοπωλείο.
Καλά χριστούγεννα σε όλους.
Σημείωση: μία φίλη είχε έρθει πριν από λίγο να πάρει τον αδερφό μου να πάνε σε φιλικό τους σπίτι. Τον βοήθησα να κατεβάσει κάτι. Έμεινα κάτω για να μην περιμένει η φιλή του μόνη της. Μιλούσαμε. Της είπα να μην μιλάει τόσο δυνατά, όχι ότι μιλούσε δυνατά , απλά ησυχία έξω , πειραγμένοι γείτονες δεν θέλει και πολύ. Όταν έμπαινα μέσα άκουσα μία φωνή: ησυχάστε ρε γαμώτο κάθε γιορτή! Μπορεί να μην το έλεγε σε εμάς αλλά σε όποιον και να το έλεγε....

Sunday, December 23, 2007

Χρυσό

Πάω στην δουλεία. Στον δρόμο μπροστά από το μαγαζί είδα πανό του ΠΑΜΕ. Γύρω γύρω κλασσικούς τύπους με φυλλάδια στα χέρια τα μοιράζουν. Οι μίσοι που τα πέρνουν τα πετάνε σε πέντε μέτρα οι άλλοι μισοί τα διπλώνουν και τα βάζουν στην κωλότσεπη οι άλλοι μισοί δεν τα παίρνουν καθόλου οι άλλοι μισοί τα διαβάζουν (γίνεται να υπάρχουν τέσσεραμισά!). Στην είσοδο του προσωπικού πάλι η ίδια κατάσταση αλλά με πιο λίγα άτομα φυσικά.
Ακούω μία κοπέλα να λέει: τι δεν αφήνουν κανέναν να μπει; Ε τότε εμείς τι θα κάνουμε; Την ρωτάω τι συμβαίνει και μου εξηγεί ότι υπάλληλοι από το σωματείο έχουν κλείσει την είσοδο του parking και δεν αφήνουν κανέναν να μπει. Μέχρι να πάω στο πόστο μου βλέπω ότι το μαγαζί είναι σχεδόν άδειο. Οι πελάτες είναι ελάχιστοι. Ρωτάω για να μάθω περισσότερα και έμαθα: οι υπάλληλοι του σωματείου έχουν κλείσει πανελλαδικά τα καταστήματα γιατί απολύθηκαν δύο κοπέλες που απέργησαν την προηγούμενη Τετάρτη με αυτό τον τρόπο ζητάνε να τις ξαναπροσλάβουν. Φυσικά οι τζίροι που χάθηκαν από την χτεσινή μέρα όλο και σε κάποιους θα βάλουν λίγο μυαλό.
Μέσα στο μαγαζί παιδική χαρά. Σχεδόν κανείς δεν δούλευε. Όλοι έκαναν βόλτες. (Μόνο εγώ με την μ κάναμε σοβαρή δουλειά που έπρεπε να κάνουμε ανανέωση γαμώ το τμήμα μου γαμώ). Τα παιδιά από τις ηλεκτρικές συσκευές είχαν κατέβει σε εμάς. Τους είπα ότι σε λίγο θα έρθω πάνω να κάνω τον πελάτη. Πήγαινα στο μανάβικο με πράγματα για να μου τα ζυγίζουν ώστε να τους κρατάω σε εγρήγορση. Τους είπα ότι και εκείνοι αν θέλουν μπορούν να έρθουν να ζητήσουν ψάρι αρκεί να μην μου πουν να τους το καθαρίσω. Γενικά ένα ευχάριστο κλίμα. Το μαγαζί ηταν σαν να μην είναι ανοικτό. Άρχισα να τους λέω όλους σύντροφους αντί για συναδέλφους για πλάκα. Καθ’ όλη την διάρκεια ήταν μία κοπέλα με μεγάφωνο και έλεγε. Απευθυνόταν σε εμάς και στους λιγοστούς πελάτες. Μετά οι συνδικαλιστές μας μοίρασαν αιτήσεις για να γραφτούμε στο σωματείο και μας είπαν τις επόμενες κινητοποιήσεις.
Από τις αντιδράσεις των συναδέλφων μπορούσες να καταλάβεις που στέκονται. Ένας είπε ναι αλλά είναι παράνομο να μην με αφήνει εμένα να κάνω ψώνια. Γιατί μήπως δεν ήταν παράνομο που απολύσαν τις κοπέλες ενώ απλά έκαναν το νόμιμό τους δικαίωμα να απεργούν; Για να τις απολύσαν κάποια μαλακία θα είχαν κάνει δεν μπορεί , και αυτή με το μεγάφωνο μου έχει σπάσει τα νεύρα. Αν είχες απολυθεί εσύ δεν θα σε ενοχλούσε το μεγάφωνο θα το έβρισκες καλή ιδέα.
Μετά από κάποια ώρα άνοιξαν την είσοδο και μπήκε κόσμος. Σιγά σιγά ερχόταν όλο και περισσότερος αλλά η ζημιά είχε γίνει. Δεν με νοιάζει για τους τζίρους. Πραγματικά είναι κάτι που δεν με απασχολεί. Το κρίμα είναι ότι αρκετά από τα προϊόντα θα καταλήξουν στα σκουπίδια αν συνεχιστεί αυτό εκτός και αν τα κάνουν όλα προσφορά. Μακάρι να προσλάβουν ξανά τις κοπέλες που έμεινα χωρίς δουλειά μέσα στις γιορτές.
Το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουν οι διευθυντές κινητοποιήσεις γιατί ο διευθυντής που τις απέλυσε και κόστισε στην αλυσίδα τόσα εκατομμύρια θα απολυθεί και αυτός.Και κάτι ακόμα αλλά το ξέχασα ρε γαμώτο, νομίζω ήταν με πελάτη αλλά δεν μου έρχεται

Saturday, December 22, 2007

ΠΖΡ*

Αγύριστο κεφάλι
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
21/12 είναι η μέρα με την μεγαλύτερη νύχτα. Από τότε που το έμαθα κανόνιζα να βγαίνω πάντα 21/12 για να ξενυχτίσω περισσότερο. Αυτά
*Προγραμματιστές , Ζορό , Ρεϊβάδες..... είστε τελείος βλαμμένα!