Η δουλειά

Έχουν περάσει πάνω από εννιά μήνες από την μέρα που έκανα την αίτηση για αυτή την δουλειά. Το έκανα απλά για να μαζέψω λίγα χρήματα όταν θα πάω φαντάρος να έχω να ξοδεύω. Ήμουν τυχερός. Τρίτη έκανα την αίτηση για δουλειά Πέμπτη στις 12 δούλευα. Ήμουν στο τμήμα μαναβικής. Ο προιστάμενος με προτίμησε γιατί δεν ήμουν δεκαοχτώ. Δυσκολεύτηκε βέβαια να κάνει την αφαίρεση του τρέχοντος έτους από την χρονολογία γέννησης και μου πρόσθεσε δύο χρόνια ίσως αυτό να έκανε την μεγάλη διαφορά από τα δεκαοχτάχρονα παιδιά που πήγαν για την ίδια θέση. Τέλος πάντων όλα πήγαιναν καλά εκτός από το γεγονός ότι δούλευα μόνο τέσσερις ώρες και ότι δούλευα πάντα απόγευμα. Οι προπονήσεις πήγαν αρκετά πίσω.
Η σύμβαση που υπέγραψα ήταν για δύο μήνες. Ο προιστάμενος στις μεταξύ μας συζητήσεις δήλωνε πολύ ευχαριστημένος μαζί μου. Το τμήμα της μαναβικής βρισκόταν δίπλα από αυτό του ιχθυοπωλείου και το έλεγα συχνά ότι είναι ίσως το μόνο τμήμα που δεν θα πήγαινα αν μου το πρότειναν. Κάποιος χαμογέλασε απο ψηλά γιατί άκουσε τι είπα. Στον μήνα πάνω μου ανακοινώθηκε ότι θα αλλάξω τμήμα. Θα είσαι μόνο πρωινός όπως μου δήλωσε ο προιαστάμενος μου έξι με δέκα. Εντάξει λέω. Στο ψαράδικο!! Το μόνο καλό ότι θα ήμουν πάντα πρωί.
Ο προιστάμενος του ιχθυοπωλείου με συμπάθησε από την πρώτη στιγμή. Δεν με άφηνε να κάνω πολλά πράγματα βέβαια αλλά μου έδειχνε μεγάλη εμπιστοσύνη. Είχε πει ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του θα με βοηθήσει να μου αυξήσουν τις ώρες. Στις αξιολογήσεις προσωπικού μου είχε καλή βαθμολογία και πάντα μίλαγε με τα καλύτερα λόγια για εμένα σε τρίτους. Εϊχε πει μάλιστα ότι αν δεν με κάνει οκτάωρο ¨δεν θα ησυχάσει¨.
Ο καιρός περνούσε και μάθαινα όλο και καλύτερα την δουλειά. Δούλεψα και μερικές φορές απόγευμα. Εντάξει καλά ήταν. Από ένα τυχαίο γεγονός άρχισα να ανοίγω μόνος το τμήμα ενώ πριν το άνοιγα μαζί με τον προιστάμενο. Βασικά βοηθούσα στο άνοιγμα. Από μία καθαρή σύμπτωση λοιπόν φάνηκε ακόμα καλύτερα η δουλειά που έκανα. Εκείνα τα πρωινά λοιπόν που άνοιγα μόνος μου άκουγα πολύ καλά λόγια από όλους στην δουλειά, και από συναδέλφους και από προισταμένους άλλων τμημάτων. Ο τραγουδοποιός υποδιεθυντής μου είπε μπράβο κάνεις καλή δουλειά. Ο διευθυντής αναρωτιόταν τι ώρα ξεκινούσα και προλάβαινα να ανοίγω τόσο γρήγορα. Το ξέρω ότι δεν είναι και καμιά τρομερή δουλειά αλλά όσο νά’ναι είναι καλό να αναγνωρίζουν την προσπάθειά σου.
Μετά από έξι μήνες μου ανακοινώθηκε οτι βγήκα πρώτος υπάλληλος στην εξυπηρέτηση. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα που συμβαίνει κάθε μήνα. Υπάρχει ένας μυστικός πελάτης που αξιολογεί τα τμήματα και κρίνει από τα προϊόντα μέχρι την συμπεριφορά των υπαλληλών. Το τμήμα μας πληρούσε τις προϋποθέσεις και ήμουν εγώ εκείνος που βρισκόταν εκείνη την στιγμή στο τμήμα και έτσι κέρδισα. Το «έπαθλο» ήταν δωροεπιταγή. Την παρέλαβα από τον διευθυντή ο οποίος μου μίλησε με πολύ κολακεύτικα λογια και είπε οτι και εκείνος δεν θα ησυχάσει αν δεν γίνω οκτάωρος. Εκείνη την στιγμή ένιωσα τύψεις. Μα ολόκληρος διεθυντής να έχει άγχος αν θα γίνω οκτάωρος ή όχι;
Τέλος πάντων μετά από μία εβδομάδα περίπου στην απογραφή με φώναξε ο τραγουδοποιός υποδιευθυντής να μου πει κάτι. Μου λέει λοιπόν την εξής ατάκα: Σε έχουν ενημερώσει για κάτι που αφορά το άτομο σου; Θα του ζητούσα μετάφραση αλλά τελικά απλά ρώτησα αν εννοούσε για την δωροεπιταγή. Όχι μου λέει απλά από την μεθεπόμενη εβδομάδα κατά 99,99% θα γίνεις οκτάωρος και τα λοιπά και τα λοιπά.