Τα δικά μου στενά είναι ήσυχα. Περνάνε λίγα αυτοκίνητα. Όταν σταματάει ο μπροστινός να κατεβάσει κάποιον δεν αρχίζουν να κορνάρουν οι από πίσω. Αν υπάρχουν δηλαδή κιόλας από πίσω. Δεν λέω έχουμε πάντα εξαιρέσεις. Μηχανές να γκαζώνουν στην ανηφόρα. Δυνατή μουσική. Αλλά γενικά είμαστε ήσυχα. Το θυμήθηκα χθες το βράδυ. Γυρνούσα. Ησυχία. Σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει αλλά εμένα μου αρέσει. Πιο παλιά είχε και περισσότερη. Ξέρεις γιατί; Γιατί τα δικά μου στενά είναι γειτονιά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment