Προπαραμονή Πέμπτης

Γύρισα. Τι καταλάβατε τωρα ρε; Όχι πείτε μου τι καταλάβατε. Κωνσταντίνου στο "καλως ήρθε το δολάριο". Σε καλή κατάσταση τα βρήκα. Οι περισσότεροι με ρωτούσαν που χάθηκα, πως λείπω είκοσι μέρες. Δηλαδή αν δεν πάω το πρωί είναι σαν να μην δούλεψα για εκείνους. Το πρωινό ξύπνησα ποτέ δεν ήταν πρόβλημα για εμένα. Εντάξει αναπληρώνω με τον μεσημεριανό ύπνο δεν το παίζω ξενύχτης. Οπότε δεν μου φάνηκε κάπως ή συνάντησα δυσκολίες. Ίσα ίσα που ξύπνησα και σχετικά νωρίς. Ήταν ένα όμορφο ξύπνημα. Για συγκεκριμένο λόγο. Στην δουλειά δεν γκρίνιαξα καθόλου μα καθόλου. Ίσως ελάχιστα. Το ίδιο είναι. Κατά κάποιο τρόπο μου γκρίνιαξαν κιόλας. Το απόγευμα που σηκώθηκα ένιωσα πολύ κουρασμένος. Αυτές οι ώρες ορθοστασίες είναι μεγάλο βάσανο.
Ο τίτλος είναι μια φράση που έχω ακούσει να λένε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή. Σε κάνει να σκέφτεσαι πως είναι κοντά το τέλος της εβδομάδας. Το χρειάζομαι πολύ αυτό για την συγκεκριμένη εβδομάδα. Θα περάσει μωρέ. Όπως όλες. Την επόμενη θα είμαι απόγευμα λογικά. Οπότε εντάξει θα έχω ήπια προσαρμογή.