Tuesday, April 02, 2013

Με κομμένα φτερά

Δεν είχε κάνει καν την κούρσα της ζωής του. Απλά είχε όρεξη να τρέξει. Ήταν και νωρίς το πρωί. Η πρώτη προκριματική σειρά. Πάντα θεωρούσε πως ειναι πρωινός τύπος. Με καθόλου άγχος. Με πολύ αέρα. Ο τέλειος συνδυασμός για ένα δρομέα. Στην πιστολιά του αφέτη άρχισε να τρέχει. Ένιωσε πως είχε κάνει γρήγορα όταν πέρασε πρώτος και με διαφορά την γραμμή του τερματισμού. Οι χρόνοι θα ανακοινώνονταν σύντομα. Στο μεταξύ αγκαλιαζόταν με τους συναθλητές του. Πάντα τους έλεγε συναθλητές και ποτέ αντιπάλους. Ευγενής άμιλλα. Ο χρόνος του ήταν ρεκόρ αγώνων. Με φτερά στην ψύχη του πια και όχι μόνο στα πόδια πέρασε ήσυχος την μέρα του χωρίς να νοιάζεται για τους υπόλοιπους. Πόσο συχνά θα σπάει το ρεκόρ αγώνων αναρωτήθηκε. Σίγουρα θα είναι στις αυριανές πρώτες ειδήσεις. Πριν ξαπλώσει το βράδυ κοίταξε τα αποτέλεσματα όλων των προκριματικών. Ήξερε πως είναι πρώτος στην δική του σειρά. Περίμενε να επαληθεύσει πως θα είναι και πρώτος από όλους. Λάθος του όμως. Ο αέρας είχε δυναμώσει πολύ κατά την διάρκεια εκείνης της μέρας. Σε όλες τις επόμενες σειρές οι περισσότεροι χρόνοι ήταν καλύτεροι από τον δικό του. Μόλις και μετά βίας είχε καταφέρει να περάσει σαν προτελευταίος. Του έριξε πολύ το ηθικό. Στην αυριανή προημιτελική σειρά αποκλείστηκε από την συνέχεια του αγωνίσματος. Έκανε δύο άκυρες εκκινήσεις. Στον διάδρομο του δεν θα τερμάτιζε κανείς...

2 comments:

Unknown said...

Υπεροχο ...

maxim glendower said...

καλώς όριστες στο μέγαρο μαξίμου ,χαίρομαι που σου άρεσε :)