Alert

Τους είδε στο αυτοκίνητο. Κωλοφτιαγμένο. Χαμηλωμένο. Δυνατά η μουσική. Τα τζάμια έτριζαν. Το ηχοσύστημα σίγουρα κόστισε παραπάνω από ότι το ίδιο το αυτοκίνητο.Κάπνιζαν. Φώναζαν δυνατά. Τέσσερα χέρια κρεμόντουσαν από τις τέσσερις πόρτες του αυτοκινήτου. Τους κοίταξε έντονα στην αρχή. Μετά έστρεψε το βλέμμα του αλλού. Ο ένας από τους τέσσερις τον κατάλαβε. " Τι κοιτάς ρε φιλαράκι; σου αρέσουμε; ". Flashback από την στρατιωτική του θητεία. Αυτοί τώρα τι να ήταν; Φαντάροι; Εποπ; Απλά μαλάκες; Ποιος ξέρει. Πάντως πήγαιναν γυρεύοντας: " Τι να πρωτοθαυμάσω είναι η αλήθεια;" απάντησε δυνατά. Φυσικά που να ακούσουν. Η μουσική , αν αυτό θεωρείται μουσική , είχε καλύψει την φωνή του. "Βγάλε φωνή Νεο" , φώναξε ένας άλλος. Δεν το είχαν σκεφτεί καλά. Η φωνή του ήταν κάτι το ξεχωριστό. Όταν φώναζε έβγαινε από το σώμα του. Γινόταν διπλάσιος. Μην σου πω και τριπλάσιος. Άκουγες μια φωνή και ένιωθες σαν να σκοτεινιάζουν ολα γύρω σου. Σαν να ήρθε κάτι κακό. Τα τζάμια έτριξαν πιο πολύ από ότι πριν με την μουσική. Σάστισαν. Έβαλαν τα χέρια μέσα. Έκλεισαν τα παράθυρα και συνέχισαν τον δρόμο τους. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα χέρια είναι η ουρά και την έβαλαν στα σκέλια. Φαντάστηκε πως θα είχε πολύ ντουμάνι τώρα με τέσσερα τσιγάρα στο κλειστό αυτοκινήτο. Συνέχισε το δρόμο του. Είχε ένα δώρο να αγοράσει...