Είμαι ο ωτίτης. Δεν με ξέρετε βάζω στοίχημα. Ίσως αν σας πω τον τρόπο που με φωνάζουν συνήθως: "μικρό". Καταλάβατε ποιος είμαι; Να σας δώσω ακόμα ένα στοιχείο. Δεν φαίνομαι πουθενά!!! Δεν βοήθησα ε; Είμαι το μικρό δακτυλάκι στο χέρι σας. Αυτό που δεν του δίνει κανείς σημασία; Αυτό. Δίκιο δεν έχω; Εντάξει με σηκώνετε όταν πίνετε τσάι. Ουαου! Ναι ανατρίχιασα. Δείτε! Μερικοί άνδρες με τιμάνε με έναν περίεργο τρόπο. Αφήνουν το νύχι να μεγαλώσει και μετά με χώνουν στο αυτί τους.... Νιώθω μεγάλη τιμή τι να σας πω....Μπλιάχ....
Δεν τα βάζω με τα αδέρφια μου. Ούτε καν με τον "όλοι σας και μόνος μου". Τι ποιον; Τον αντίχειρα ντε. Εκεί να έρχεται πάντα απέναντί μας. Λες και μας πουλάει τσαμπουκά. Εντάξει ρε φίλε μπορείς να κουνιέσαι όσο θέλεις. Τι φταίω εγώ; Το έχει πάρει και πάνω του με το Μπίνγκο και τα βιντεοπαιχνίδια. Όλο εκείνος παίζει!
Οι υπόλοιποι εντάξει. Πιο νορμάλ. Τον καημένο τον παράμεσο λυπάμαι. Ούτε καν αυτό με το τσάι δεν έχει. Ούτε καν δικό του όνομα δεν έχει. Μία πρόθεση και το όνομα κάπου άλλου κολλητά. Ούτε καν σε χειρονομία δεν συμμετέχει έξω τους μούτζας. Εκεί παίζουμε μπάλα όλοι.
Ο μέσος εντάξει τι να πω. Μεγάλος αλήτης. Ήταν πάντα της άποψης καλύτερα κακή δημοσιότητα παρά καθόλου δημοσιότητα. Ξέρετε όλοι την χειρονομία. Πρέπει να περνάει και γενικά καλά.... Χώνεται παντού, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ..
Ο δείκτης. Καλός αυτός. Σαν φωτογραφική μηχανή είναι. Δείχνει. Μεγάλη υπόθεση. Είτε για καλό είτε για κακό. Τον κοροϊδεύουμε καμιά φορά. Τον φωνάζουμε λιχανό. Τσαντίζεταιιιιιι. Τι να κάνουμε; Λέγεται κι έτσι. Εσείς μπορεί να μην το ξέρετε αλλά εμείς μέσα στην οικογένεια το γνωρίζουμε καλά.
Ξαφνικά η ζωή μου όμως απέκτησε ένα νοήμα. Πάνε χρόνια δηλαδή αλλά τώρα μου δόθηκε το βήμα για να μιλήσω. Είναι ένα παιδάκι και με καθιέρωσε σε μια χειρονομία. Τώρα γίνεται από αρκετούς αλλά εκείνος την έκανε πρώτος, αν δεν κάνω λάθος. Χαμογελαστό , με αστεία δόντια που κλωστάει μια μπάλα. Όταν βάζει γκολ , που το κάνει συχνά , κάνει μια την χειρονομία με εμένα και τον μεγάλο. Ζήλεια..... Στην άλλη των heavy μεταλλάδων όσο νάναι είναι και ο λιχανός δεν το φέρει τόσο βαρέως.... Αλλά από τότε που είμαστε οι δύο μας όλο με μειώνει. Με φωνάζει ο "πιο μικρός" ή ο "παραπαράμεσος". Τέτοια μου κάνει και μετά θα γίνω κομπλεξικός. Όλο βάζει τον παράμεσο να στέκεται μπροστά μου και να μην με βλέπω! Έτσι νιώθω όταν βλέπω την χειρονομία. Πως είμαι εγώ! Ο πιο διάσημος ωτίτης του κόσμου!
Μεγαλομανία; Ίσως. Αλλά όλοι έχουμε όνειρα. Ακόμα και το μικρό σας δακτυλάκι: " Με λένε ωτίτη και όταν μεγαλώσω θα δείρω τον αντίχειρα!"
Δεν τα βάζω με τα αδέρφια μου. Ούτε καν με τον "όλοι σας και μόνος μου". Τι ποιον; Τον αντίχειρα ντε. Εκεί να έρχεται πάντα απέναντί μας. Λες και μας πουλάει τσαμπουκά. Εντάξει ρε φίλε μπορείς να κουνιέσαι όσο θέλεις. Τι φταίω εγώ; Το έχει πάρει και πάνω του με το Μπίνγκο και τα βιντεοπαιχνίδια. Όλο εκείνος παίζει!
Οι υπόλοιποι εντάξει. Πιο νορμάλ. Τον καημένο τον παράμεσο λυπάμαι. Ούτε καν αυτό με το τσάι δεν έχει. Ούτε καν δικό του όνομα δεν έχει. Μία πρόθεση και το όνομα κάπου άλλου κολλητά. Ούτε καν σε χειρονομία δεν συμμετέχει έξω τους μούτζας. Εκεί παίζουμε μπάλα όλοι.
Ο μέσος εντάξει τι να πω. Μεγάλος αλήτης. Ήταν πάντα της άποψης καλύτερα κακή δημοσιότητα παρά καθόλου δημοσιότητα. Ξέρετε όλοι την χειρονομία. Πρέπει να περνάει και γενικά καλά.... Χώνεται παντού, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ..
Ο δείκτης. Καλός αυτός. Σαν φωτογραφική μηχανή είναι. Δείχνει. Μεγάλη υπόθεση. Είτε για καλό είτε για κακό. Τον κοροϊδεύουμε καμιά φορά. Τον φωνάζουμε λιχανό. Τσαντίζεταιιιιιι. Τι να κάνουμε; Λέγεται κι έτσι. Εσείς μπορεί να μην το ξέρετε αλλά εμείς μέσα στην οικογένεια το γνωρίζουμε καλά.
Ξαφνικά η ζωή μου όμως απέκτησε ένα νοήμα. Πάνε χρόνια δηλαδή αλλά τώρα μου δόθηκε το βήμα για να μιλήσω. Είναι ένα παιδάκι και με καθιέρωσε σε μια χειρονομία. Τώρα γίνεται από αρκετούς αλλά εκείνος την έκανε πρώτος, αν δεν κάνω λάθος. Χαμογελαστό , με αστεία δόντια που κλωστάει μια μπάλα. Όταν βάζει γκολ , που το κάνει συχνά , κάνει μια την χειρονομία με εμένα και τον μεγάλο. Ζήλεια..... Στην άλλη των heavy μεταλλάδων όσο νάναι είναι και ο λιχανός δεν το φέρει τόσο βαρέως.... Αλλά από τότε που είμαστε οι δύο μας όλο με μειώνει. Με φωνάζει ο "πιο μικρός" ή ο "παραπαράμεσος". Τέτοια μου κάνει και μετά θα γίνω κομπλεξικός. Όλο βάζει τον παράμεσο να στέκεται μπροστά μου και να μην με βλέπω! Έτσι νιώθω όταν βλέπω την χειρονομία. Πως είμαι εγώ! Ο πιο διάσημος ωτίτης του κόσμου!
Μεγαλομανία; Ίσως. Αλλά όλοι έχουμε όνειρα. Ακόμα και το μικρό σας δακτυλάκι: " Με λένε ωτίτη και όταν μεγαλώσω θα δείρω τον αντίχειρα!"
No comments:
Post a Comment