Την είχε την Παρασκευή το βράδυ. Είναι μια ωραία ταινία. Ένας από τους βασικούς ρόλους είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος έχει διχασμένη προσωπικότητα. Φυσικά δεν γνωρίζει την ασθένειά του και έχει κενά μνήμης όταν είναι ο άλλος του ευατός. Ο ας πούμε κανονικός εαυτός του είναι ένας άνθρωπος χωρίς αυτοπεποίθηση , μπορεί και χωρίς αυτοεκτίμηση, κομπιάζει για να μιλήσει , είναι μόνιμα φοβισμένος. Ο άλλος του ευατός είναι πιο δυναμικός. Τον δημιούργησε για να μπορεί να αντιμετωπίζει τις ταπεινώσεις που δέχεται και πάντα όποτε βρίσκεται σε κατάσταση πίεσης αναλαμβάνει εκείνος.
Έτσι ας πούμε ότι είναι ένας συνάδελφος. Χωρίς τον διχασμό προσωπικότητας. Μια πελάτισσα αναφερόμενη σε αυτόν μου είπε:" που είναι ένας μαλθακός". Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας θρήσκος , που δεν ανεβάζει ποτέ τον τόνο της φωνής του, στην πραγματικότητα είναι σαν να μιλάει από μέσα του. Μιλάει στον πληθυντικό σε συναδέλφους πολύ μικρότερους από εκείνον. Όταν λες ότι κάνει κάτι λάθος κατεβάζει το κεφάλι , λέει μόνο συγνώμη και μάλιστα. Πότε θα τρελαθεί και εκείνος και θα σφάξει κανέναν κανείς δεν ξέρει....
*(PRIMAL FEAR)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ωραιος παραλληλισμος, τελεια ταινια! Ευχομαι ο συναδελφος σου να μην σφαξει κανεναν βεβαια! Καλη εβδομαδα Max!
Μόνο τους σολωμούς τον αφήνω
Post a Comment