1000 και μία νύχτες...

Χθες το απόγευμα ήμουν τυχερός. Θαύμασα ένα τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς, μυστηρίου και μαγείας. Τόσα χρόνια δεν είχαμε στην Ελλάδα. Αλλά με την προσπάθεια των τελευταίων ετών αποκτούμε σιγά σιγά. Θα έχουμε και εμείς ερήμους σε λίγα χρόνια. Ήταν πολύ όμορφες οι μαύρες από την φωτιά πέτρες. Γιατί εμείς πολλά ηφαίστεια στο κάτω κάτω δεν έχουμε. Οπότε αναπληρώνουμε και αυτό. Τώρα για πράσινο μην τα θέλουμε και όλα δικάς μας. Έτσι; Έιναι όμορφη η διαδρομή από Διόνυσο για Μαραθώνα ή και από Πεντέλη. Πραγματικά ξεκινάς από εκεί που είχε δάσος και φτάνεις πάλι εκεί που είχε δάσος. Με λίγο φαντασία όμως...