cine kill

Ήμερα ζώα Ανήμερα Χριστούγεννα!... Η νέα ταινία του Tim Burton.

Τελευταία στιγμή

Μια είναι η απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. Οχι δεν είναι βέβαια άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου. Ολα τα ρητά , γνωμικά , παροιμίες , αποφθέγματα, παραβολές ανήκουν πια στο παρελθόν , στο πολύ μακρινό παρελθόν. Μία είναι η σοφία και περιλαμβάνει τα πάντα όλα στο άκουσμά της. Μία απάντηση όλα σε ένα νοικοκυρεμένα. Σε λίγο θα αντικαταστήσει επάξια το ουδέν σχόλιο.
-Κύριε υπουργέ σχετικά με το θέμα, ε μην μας πείτε πάλι ότι θα απαντήσει ο αρμόδιος υπουργός..
- Οχι αυτή την φορά έχω κάτι καινούργιο και δοκιμασμένο. Μετά τον τελικό. Ο κόκκαλης δηλαδή πως το λέει και πιάνει κάθε φορα;

You've got the wrong idea

- Μεγάλη ιδέα έχεις για τον ευατό σου!

- Ναι έχω μεγάλη ιδέα για τον ευατό μου , αλλά οι ιδέες δεν αποθνήσκουν!

Haiku, Τρομάρα μου

Αλεξιπτωτί-

στης που δεν είναι ναύτης

κι όμως είναι!

Το ξέρω ότι δεν είμαι ακριβώς ναύτης, στην δουλειά κυριώς ψαρά με λένε. Επίσης το ξέρω ότι αυτά που κάνω δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που κάνουν όσοι υπηρετούν στο ναυτικό και διαπράττω το αμάρτημα της ύβρης παραμοιώντάς με ναύτη αλλά είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τις συνέπειες και την χλέυη των πραγματικών ναύτων/ναυτών.

Σύνθημα

Μου είπανε λέει πως στο ναύτικο

είναι καλύτερα από τα ΛΟΚ

έχει λέει ωραίες στολές

και στα λιμάνια πουτάνες πολλές

μα εγώ ναυτάκι δεν θέλω να γενώ

θέλω να πηδώ με τ'αλεξιπτωτό

θέλω στο βουνό να κάνω ορεινό

Ο νέος σπιρτούλης!

Ηρθε καινούργιος σερίφης στην πόλη. Είναι φωνακλάς, αθυρόστομος και αγχωτικός. Μου θύμισε λίγο τον τραγουδοποιό υποδιευθυντή. Είχε καιρό κάποιος να φωνάξει ότι στις 8 πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Ελπίζω να βάλει λίγο τάξη εκεί μέσα. Εμείς οι γαμάτοι λογικά δεν θα έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Με έβαλε και καθάρισα το ψυγείο. Επίσης ο πρώτος μετά από καιρό που ξέρει ότι απαγορεύονται οι ξύλινες παλέτες. Τον είδα να κοιτάει με ιδιαίτερο ζήλο την παραλαβή στο ψαράδικο. Μπορεί να το κάνει κάθε πρωί οποτέ μια ευθύνη λιγότερη. Σήμερα έκανε παρατήρηση γιατί είχαν ανακατεμένη σαρδέλα και φρύσα ( εκ παραδρομής μετά φώναξε την Χρύσα , φρύσα) και επειδή μία ήταν λίγο λιωμέ του είπε να μην ξαναγίνει αυτή η μαλακία, είπαμε αθυρόστομος, γιατί για δύο ψαράκια θα του στέλνει ολόκληρη την παραγγελία πίσω. Επιτέλους που ήταν τόσο καιρό!

Η κερασιά μου...

-... έχει όμορφα δάκτυλα, αποκλείεται να μείνει ανάπηρη.
- Γιατί την λες κερασιά;
- Γιατί έχει κόκκινα μάγουλα.
- Τα μάγουλα λέγονται αλλιώς και μήλα γιατί δεν την λες μηλιά;
- Γιατί τότε θα έμοιαζε με παραδοσιακό τραγούδι! Είναι η μικρή μου κερασιά και όχι η κοντούλα λεμονιά!
- Και λες δεν θα μείνει ανάπηρη;
- Ε δεν εννοώ ότι τα άλλα μου παιδιά είναι ή θα μείνουν ανάπηρα. Εννοώ ότι θα προκόψει στην ζωή της , δεν θα μου μείνει ακαμάτρα!

Βράδυ Σαββάτου

Σαν μουσικοχορευτική παράσταση μου φάνηκε η λειτουργία το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου. Εμεινα μετά την Ανάσταση για να κοινωνήσω. Δεν είχε πολύ κόσμο. Εμεινα όρθιος και παρατηρούσα το κάθετι.
Ο πάτερ λοιπόν δοκίμασε με το χέρι του να δει αν είναι ανοικτό το μικρόφωνο. Τελικά ήταν και κοίταξε με ύφος τον δεξιό ψάλτη- ηχολήπτη.
Η όλη αρχιτεκτονική ενός ναού μου θύμισε ( χθες έτσι ξαφνικά) αρχαίο θέατρο. Ειδικά την στιγμή που βγήκαν οι δύο παπάδες , από την αριστερή πόρτα (πάροδος στο αρχαίο θέατρο).
Το λιβανηστήρι (αυτό με τα κουδουνάκια!) ήταν εξαιρετικά γυαλισμένο. Οταν είδα το πως το κουνούσε ο πάτερ σκέφτηκα πως δεν πέφτει η φλόγα ή κάτι τέλος πάντων. Τα κουδουνάκια μου θύμησαν Χριστούγεννα , το έλκυθρο του Αγιου Βασίλη και το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά γυαλισμένο την στρατηγική επιθεώρηση.
Γενικά η σκεψη εκείνες τις στιγμές στην λειτουργία αφορούσαν πολύ τον στρατό. Η τελευταία φορά άλλωστε που είχα παρακολουθήσει τελετή ήταν στον στρατό. Ο πάτερ ο δικός μας έλεγε χαρακτηριστικά κάποιες εκφράσεις. Τις είχα μάθει να τις λέω με τον ίδιο τόνο και την ίδια χροιά: "Ειρήνη Πάσι", "Τας κεφαλάς προς το Κύριο κλίναμε"(με την αντίστοιχη "υπόκλιση"), "λάβετε φάγετε τούτο μου εστί το σώμα...". Στον στρατό επίσης στο παράγγελμα ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕ ΑΡΜ η συνήθης παρατήρηση ήταν: " πως κρατάς έτσι το όπλο ρε... δεν είναι λαμπάδα!". Προσπάθησα να σκεφτώ πως ήταν η κίνηση. Παραλίγο να βάλω το κερί επ ώμου και να εκτελέσω το παράγγελμα για να το θυμηθώ.
Ακόμα, μιας που ήμουν μόνος , θυμήθηκα ότι και στον στρατό ήμουν μόνος. Μόνος με τις σκέψεις μου. Είχα ανθρώπους κοντά μου βέβαια. Που με βοήθησαν να περάσω όσο καλύτερα γίνεται. Ηταν κοντά μου ακόμα και όταν δεν τους έψαχνα. Αλλά ένιωσα πάλι ίσως το συναίσθημα ότι ήμουν μόνος - ελεύθερος. Χωρίς πραγματικές έννοιες. Χωρίς κάτι να ανησυχώ για. Δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς .
Κοιτούσα το κερί μου. Την φλόγα που έπαιζε. Σε μένα πάντα φαντάζει σαν κάτι μαγικό. Οχι επειδή είναι το άγιο φως Moloch. Αλλά πάντα μου άρεσε η φλόγα. Νομίζω ότι δίκαια την είχαν θεοποιήσει την φωτιά. Αμέσως στο μυαλό μου ήρθαν σκηνές από διακοπές ρεύματος με κεράκια. Τι ησυχία που έχει τότε;
Ξαφνικά, χωρίς να έχω πάει, σκέφτηκα Πάσχα στην Καθολική Ρώμη.
Ενα πράγμα που μου έκανε εντύπωση, γιατί όπως βλέπετε δεν μου έκανε τίποτα άλλο, ήταν ότι μπήκε ένα μικρό κοριτσάκι στο ιερό. Νόμιζα ότι απαγορεύεται να μπαίνουν γυναίκες ή κάνω λάθος; Στο ιερό έβλεπα τους παπάδες. Εκαναν τις ετοιμασίες για την θεία κοινωνία. Μου ήρθε η κλισέ φράση που χρησιμοποιούν καλλιτέχνες στο θέατρο: " στα παρασκήνια περνάμε καλά αυτό βγαίνει στην παράσταση και περνάει στον κόσμο!".
Ιερόν Ευαγγέλιον το ανάγνωσμα... Πέρας... Η βάπτιση δεν είναι το μεγαλύτερο μυστήριο; Φυσικά μετά το τρίγωνο των Βερμούδων... Δεν είπαν το " δι ευχών".... Σε κάποιο σημείο του μυστηρίου είχαμε και συμμετοχή του κοινού. Ο πάτερ έλεγε κάτι και επαναλαμβάμε.
Στο τέλος ο πάτερ είπε καλή ανάσταση και χρόνια πολλά και με νόημα στον ψάλτη ηχολήπτη του είπε να πει το Χριστός Ανέστη, σαν μουσικό χαλί.

Ω γλυκύ μου έαρ

Τι να βάλω;

Ξυπνά τον ντετέκτιβ μέσα σου...

Ξύπνησα. Δεν ήξερα τι ώρα ήταν. Τώρα με την δουλειά πάντα όταν ξυπνάω αναρωτιέμαι τι ώρα να είναι. Γιαυτό δυστυχώς φοράω ρολόι όπως στον στρατό. Σήμερα το πρωί λοιπόν όταν ξύπνησα άκουγα κελάησμα πουλιών. Κακό σημάδι αυτό. Ναι είναι κακό σημάδι γιατί σημαίνει ότι έχει ψιλοξημερώσει και πρέπει να σηκωθώ σιγά σιγά. Κοίταξα το ρολόι. 5:23. Το κινητο όμως πάει και 3 λεπτά πίσω. Αρά έχω τουλάχιστον ακόμα δέκα λεπτά μέχρι τις 5:30 που έχω βάλει ξυπνητήρι. Κοιμήθηκα πάλι. Μπορεί να είδα και όνειρο!
(Σήμερα ήρθαν από το υγειονομικό. Είχε κάτι το ύφος του. Ο επιθεωρητής να πούμε, μπορεί να ήταν και μικρότερός μου. Ε είμαι εναντιόν κάθε επιθεωρητή που επιθεωρεί και είναι μικρότερος από εμένα! Εξαιρείται ο επιθεωρητής Σαίνης, είναι και μεγαλύτερός μου.) Παρένθεση έκλεισε

Στον οδοντίατρο

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εντάξει δεν ήταν τόσο τραγικά. Η μικρό επέμβαση ήταν ανώδυνη. Ο καθαρισμός ήταν λίγο κομπρεσέρ. Ο τροχός σαν άλλος μετροπόντικας διάλυσε την πέτρα. Ο ήχος ήταν σαν να τρίβεις πηρούνι σε πιάτο. Αρκετά εκνευριστικός. Σε ορισμένες στιγμές υπήρχε και πόνος. Με ανοικτό το στόμα ήθελα να φωνάξω θα μιλήσω θα μιλήσω θα τα πω όλα. Το χειρότερα από όλα. Για όλα αυτά πλήρωσε κιόλας. Πόσο μαζόχα μπορεί να είμαι; Ξέρω ξέρω αγαθά κόποις κτώνται.

Πήρα και ποδήλατο...

μπορείς να πεις τα πράγματα με λιγότερο βαρύγδουπες λέξεις. "μοίρα, απολογούμαι, απαίσια, ηθελημένη". Καταλαβαίνω και με πιο απλές λέξεις. Αλλωστε το περίμενα.
Σημείωση: είχε γίνει παλιά

τίτλος

Σήμερα είναι Κυριακή των Βαΐων. Ξέρω ποιοι γιορτάζουν. Δεν τους ξεχνάω αν και οι ίδιοι θέλουν να τους ξεχάσω.
Πονάνε οι αστραγαλλοί μου και τα χέρια μου έχουν γεμίσει πληγές από το καθάρισμα των ψαριών.

Σε λίγο παραπάνω αλλά το ίδιο κάνει...

The nickname

Κατά τις δώδεκα στο ψαράδικο. Εγώ και ο καινούργιος. Είναι μια πελάτισσα που έχει έρθει μάλλον και άλλες φορές. Ζήτησε τσιπούρα. Κάτι μου είπε από παλιό περισταστικό με μπακαλιάρο. Ακόμα μου είπε ότι με τις φίλες της με λένε ο "καινούργιος". Δεν με θυμούνται μάλλον από την προηγούμενη θητεία μου στο ψαράδικο μάλλον. Ακόμα ότι είμαι καλό παιδί εξυπηρετικό αλλά να μην με ρωτάνε για μαγείρεμα γιατί δεν ξέρω. Απέκτησα και παρατσούκλι!

Τρίλημμα*

Τσιπουρίτσες ή τσιπουρούλες ή τσιπούρο;
* ξέρετε από που...

Οέο

Περιμένω ένα θέμα από γνωστή εταιρία. Το περιμένω πως και πως. Χτυπάει το κουδούνι και είναι το κούριερ μπόι.
- Ο κύριος Glendower;
- Μάλιστα ο ίδιος
- Εχω μια παράδοση για εσάς, ένα δέμα
- Το ξέρω , το περιμένω
- Υπογράψτε εδώ.
- Ευχαριστώ.
Το δέμα κανονικά έπρεπε να έχει ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο μινιατούρα. Αντί γιαυτό έχει ένα συλλεκτικό αυτοκίνητο μινιατούρα σπασμένο. Πέρνω τηλέφωνο την γνωστή εταιρία για να κάνω παράπονα. Το σηκώνει μια κοπέλα και της λέω τι έγινε. Την τιμεί που μου απάντησε με φωνή τέσσερα, δεν πειράζει κύριέ μου, οι παραδόσεις είναι για να σπάνε... έχω παίξει μπάλα και ξέρω!

Μαργαριτάρι

"... στα παράθυρα κάποιου διώροφου, εξακόντισαν κατ' απάνω του μεγάλα μπουκάλια με βενζίνη. Το υγρό περιέλουσε όλη την επιφάνεια του κι αυτόματα η μικρή φλόγα των αναμμένων στουπιών που'χαν προσδεθεί στους λαιμούς των μπουκαλιών μεταδόθηκε παντού..."
Μιά περιγραφή από βιβλιό του 1987. Τι προσπαθεί να περιγράψει με μία λέξη;

Γυναίκες...!

Σημείωση: Κανονικά η ετικέτα θα έπρεπε να είναι αθλητισμός αλλά τέλος πάντων. Σήμερα είχαμε μια επιτυχία στο γυναικείο πόλο. Τα κορίτσια της βουλιαγμένης πήραν το αντίστοιχο champions league του ποδοσφαίρου , νικώντας μάλιστα στον τελικό 12-9 την πολυνίκη του θεσμού ιταλική Οριζόντε Κατάνια, την αντίστοιχη Ρεάλ Μαδρίτης του ποδοσφαίρου. Αν είχε λοιπόν το αντίστοιχο στο ποδόσφαιρο καταλαβαίνετε τι θα είχε γίνει έτσι. Έκτακτα δελτία ειδήσεων , φίλαθλοι να πανηγυρίζουν πάντου στην Ελλάδα κλπ.
Να πούμε ότι το γυναικείο πόλο έχει φέρει και άλλες διακρίσεις στην χώρα. Η ομάδα της γλυφάδας έχει κατακτήσει το τρόπαιο στον ίδιο θεσμό δύο φορές(2000 κ 2003). Αν δεν κάνω λάθος είναι και το μοναδικό ομαδικό άθλημα που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ασημένιο το 2004). Περιμένω να δω τις αυριανές αθλητικές εφημερίδες σε τι μικρό πλαίσιο θα έχουν την πιο σημαντική ουσιαστικά αθλητική είδηση της μέρας. Ε αυτά αυτέ μου δεν είμαι και ο μαμουζέλος