Monday, June 01, 2009

Αν είστε μάγκες ελάτε δύο δύο...

Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό. Τα υπόλοιπα αύριο.
Ηρθε το αύριο.
Γυρνάω από την δουλειά στις πέντε και τέταρτο. Ο τελικός του handball άρχισε στις τέσσερις. Μάλλον θα τελειώνει σκέφτηκα. Μαθαίνω το σκορ. Είμαστε μπροστά 20 - 17. Ετσι ρε Αεκάρα δώσε δύο λόγους για εξώφυλλο για τις αυριανές εφημερίδες. Συγκήνηθηκα στην σκέψη. Η Αεκ της καρδιάς όπως την λένε να πάρει έναν τίτλο. Παρακολουθώ λίγο τον αγώνα. Ο παππούς μου με ρωτάει τι είναι αυτό βόλευ ή μπάσκετ; Του απαντώ τι είναι και δεν σχολίασε. Οσο παρακολουθώ δεν τα πάμε καλά. Κάνω το καθήκον μου για να γυρίσω το παιχνίδι. Πάω για υπνό στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου της πρώτης παράτασης με την Αεκ να υπολείπεται δύο γκολ του αντιπάλου. Ξυπνάω στις εφτά και μισή για να πάω στο γήπεδο ( αεκ - παο ). Ανοίγω τον υπολογιστή και μπαίνω για να δω το αποτελέσμα. Σε αθλητικά site χτυπήματα τίτλων. Κυπελλούχος η Αεκ στο handball. Το γύρισα το ματσάκι τελικά!
Κατεβαίνεις από το τρένο. Αμέσως ανατριχιάζεις. Νιώθεις τον παλμό. Ότι κάτι μεγάλο γίνεται εδώ. Εδώ χτυπάει η καρδιά σου λέει ένα πανό.Βλέπεις το γήπεδο γεμάτο και χαίρεσαι. Για μένα δεν έχει σημασιά που είναι. Αλλά καταλαβαίνω απόλυτα εκείνους που κρίνουν με το συναίσθημα για την τοποθεσία του. Εγώ κάθε φορά που πηγαίνω στο γήπεδο συγκινούμαι (και αυτό πριν καν γνωρίσω εσένα). Φαντάσου πως θα νιώθουν εκείνοι . Πρέπει να νιώθουν τέλεια. Εϊναι φοβερό 30 χιλιάδες κόσμος να φωνάζει για σένα. Θυμάμαι στο δημοτικό έτρεχα σε αγώνα χίλιων μέτρων. Ημουν πρώτος και τότε η τάξη μου άρχισε να φωνάζει ρυθμικά το όνομά μου. Ε λοιπόν άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα.
Ξεκινάει το ζέσταμα χειροκρότημα για εμάς αποδοκιμασίες για τους άλλους. Στο ζέσταμα στην άσκηση της κατοχής μπάλας οι ομάδες χωρισμένες σε επιθετικούς και αμυντικούς. Ολοι την ώρα οι λατίνοι επιθετικοί είχαν την μπάλα αλλάζοντάς την με ευκολία. Ξεκινάει ο αγώνας και όλο το γήπεδο φωνάζει. Η ομάδα μπήκε δυνατά. Πήρε δύναμη και από εμάς. Θα προτιμούσα να είχε γίνει ο αγώνας την Τετάρτη. Αλλά λόγο τσλ το προτίμησε η τηλεόραση για την ακροαματικότητα και τα λεφτά να μην γίνουν ίδια μέρα. Νομίζω ότι αυτό χαλάρωσε την ομάδα η οποία ασχολήθηκε περισσότερο με το αν θα έρθει ο κατσουράνης και λιγότερο για το παιχνίδι. Τέλος πάντων. Ξεκίνησε λοιπόν το παιχνίδι και η ομάδα μπήκε δυνατά. Είχε κάποιες φάσεις από βαθιές μπαλίες κυρίως αν θυμάμαι καλά ή ατομικές ενέργειες. Στο 9 λεπτό και 39 δευτερόλεπτο η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι. Αν είχε μπει γκολ όλα θα είχαν γίνει διαφορετικά. Η ομάδα μετά τον πρώτο ενθουσιασμό και τον κόσμο να φωνάζει χαλάρωσε και η αντίπαλη ομάδα ισορρόπησε το παιχνίδι. Δυστυχώς ήταν καλύτερη ομάδα. Δεν είχαμε καθόλου διαδρόμους για επίθεση. Σε αντίθεση με εκείνους που νόμιζες ότι ήταν παραπάνω μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο μικρός που ξεκίνησε ίσως για πρώτη φόρα έκανε κάποια λάθη. Βέβαια και ο έμπειρος έκανε το λάθος του και φτάσαμε στο δεύτερο γκολ. Ηταν πιο ομάδα η αντίπαλη δυστυχώς και φάνηκε από τον τρόπο που γύριζε την μπάλα. Βέβαια εκτός από την κρυάδα του εκτός έδρας παιχνιδιού όλα τα άλλα ήταν με το μέρος της.

" Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...
Εφυγα από το γήπεδο νιώθοντας ότι νιώθω πάντα. Χαρά. Δεν με νοιάζει αν κέρδισε ή όχι η ομάδα. Εγώ πάω εκεί για να διασκεδάσω και να δω ποδόσφαιρο. Αν είναι ποιοτικό ή όχι δεν με πειράζει. Αν η ομάδα που θα παίξει καλύτερα είναι η δική μου ή η αντίπαλη πάλι δεν με πειράζει. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και ο αθλητιμός γενικά που και μόνο η παρακολουθησή του μου φέρνει ευδαιμονία. Ψάρωσες με την λέξη;
Μακάρι να συνεχίσει η προσπάθεια που ξεκίνησε φέτος στα μισά της περιόδου. Πάνε χρόνια που η αεκ απέχει από τους τίτλους στα ομαδικά δημοφιλή αθλήματα. Ε αυτά.
Γράφω χωρίς να έχω δει εξώφυλλα και ειδήσεις για το παιχνίδι. Δεν ήθελα να με επηρρεάσουν. Η ώρα είναι 3:30 μεσημέρι δευτέρας πρώτης ιουνίου. Καλό καλοκαίρι σε όλους.

1 comment:

Anonymous said...

αντε και του χρονου ανατριχιλα διαρκειας