Wednesday, December 04, 2013

Στην τσέπη σου;

Απλώνει το χέρι του να δώσει το εισιτήριο. Ο κύριος που περιμένει πριν τα μηχανήματα που ακυρώνουν απλώνει κι εκείνος το δικό του. Αντί να πάρει το εισιτήριο του αρπάζει το χέρι και του περνάει χειροπέδες. Με άγρια φωνή: Δεν το ξέρεις πως η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο; Τα βλέπεις αυτά εδώ; λέει με ταυτόχρονη κίνηση του χεριού που φανερώνει το όπλο του και την αστυνομική του ταυτότητα. Εγώ είμαι ο Νόμος. Μόλις στο απαγόρεψα και τώρα θα σε τιμωρήσω κιόλας. Η σκήνη λαμβάνει χώρα μπροστά σε αρκετό κόσμο ο οποίος όμως δεν αντιδρά. Ο αστυνομικός σέρνει τον νεαρό μέχρι το γραφείο του σταθμάρχη. Περνάει η ώρα, οι συρμοί , ο κόσμος. Κάνεις δεν θυμάται πια τι έγινε με τον νεαρό. Πόσο άγαρμπα τον άρπαξε , πόσο άσχημα του μίλησε , πόσο ταπεινωτικά τον έσυρε, πόσο απαξιωτικά του φέρθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος. Ποιο ήταν όμως το τέλος; Μετά από αρκετή ώρα ένα ασθενοφόρο φτάνει στην είσοδο του σταθμού. Βγαίνει το φορείο και παίρνει ένα νεαρό. Ο αστυνομικός είπε πως μπήκε μεθυσμένος και γλίστρησε στις σκάλες...

Tuesday, December 03, 2013

Πολύ μεγάλη φαντασία όμως

Γράφω το τηλεφωνό μου πάνω στο εισιτήριο. Το ξέρω πως δεν με ρώτησες απλά στο λέω. Προσέχω που θα το δώσω. Όχι σε κάνενα παππού. Σε κανένα νέτο που λένε. Μην πάει χαμένο. Να έχεις μια πιθανότητα. Δεν θα ήταν πολύ ρομαντικό; Ε καλά δεν θα ήταν. Αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Σαν τις κατσαρίδες αν γίνει πυρηνικός πόλεμος ένα πράγμα. Δεν πρέπει να τις λέμε ελπίδες κατ' ευφημισμόν; Μαλακία ε; Μπορεί. Πάντως δεν με έχει πάρει καμία πίσω μέχρι τώρα. Μήπως πρέπει να βάζω και φωτογραφία πάνω στο εισιτήριο; Θα ήταν πολύ τραβηγμένο ναι, αλλά με τέτοια φάτσα δεν θα είχα περισσότερες πιθανότητες; Λιγότερες λες; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η σκέψη , η φαντασία. Αυτό που θα νιώσεις όταν χτύπησει το τηλέφωνο και θα είναι αριθμός που δεν έχεις στον κατάλογο και ακούσεις μια φωνή να λέει: βρήκα τον αριθμό σου πάνω στο εισιτήριο , τι γλυκοοοοοοοός....!

Monday, December 02, 2013

Ότι βρεί

"Εκτός που θα μας χαλάσουν το παρόν και το μέλλον αυτοί οι άνθρωποι έχουν βαλθεί να μας χαλάσουν και το παρελθόν. Τις αναμνήσεις μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν μυρίζαμε ξύλο να καίγεται ευχάριστες σκέψεις μας έρχοταν στο μυαλό. Παρεά  μπροστά στο τζάκι. Όλη η οικογένεια σε ταβέρνα να τρώμε παϊδάκια στην Πάρνηθα. Εκδρομή στο χωριό. Αναμνήσεις χαλάρωσης , ηρεμίας , κεφιού , θαλπωρής. Τώρα; Βγαίνω στον διάδρομο του σπιτιού μου και είναι σαν να καίγεται το ίδιο μου το σπίτι. Σαν να έχει πάρει φωτιά κάποιο δάσος. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά για πετρέλαιο και καίει στην κυριολεξία ότι βρει..."
  Όλα αυτά πέρυσι. Ελπίζω φέτος να γίνει κάτι διαφορετικό , αν και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.

Sunday, December 01, 2013

Προίκα

Κούπες από πολυσυσκευασίες τσάι. Φλιτζάνια και κανάτες από πολυσυσκευασίες καφέ. Μαχαιροπήρουνα από πολυσυκευασίες δημητριακών. Ποτήρια από πολυσυκευασίες αναψυκτικών και μπύρας. Πιάτα από πολυσυκευασίες απορρυπαντικών πλυντηρίου. Ακόμα και απλώστρες είχαν δώσει μαζί με σκόνη πλυντηρίου. Δεν είχε αγοράσει πότε του κάτι από όλα αυτά εκτός αν ήταν δώρο σε κάποια πολυσυσκευασία. Είχε το πιο παράξενο νοικοκυριό με αυτή την έννοια. Σπάνια έβρισκες δύο ίδια πιάτα ή πηρούνια. Σαν παιδικό πάρτι ήταν ειδικά τα πηρούνια του. Με κίτρινες λαβές , με την φατσούλα πάνω του "ήρωα" που βρισκόταν πάνω στην συσκευασία. Η πλάκα ήταν όταν απλά αγόραζε για το δώρο. Μετά έκανε δώρο το προιόν στον γείτονα. Τι τα ήθελε όλα αυτά; Αφού σπάνια θα χρειαζόταν τόσες κούπες ή θα είχε τόσο μεγάλη παρέα για φαγητό. Αρρώστεια. Ψυχαναγκασμός.

Tuesday, November 05, 2013

To eat

Σαν σημέρα το 1935 οι αδερφοί Πάρκερ βγάζουν στην αγορά το δημοφιλές επιτραπέζιο παιχνίδι "Μονόπολι". Ενώ στους αδερφούς Πάρκερ χρειάστηκαν σχεδόν δυόμιση χιλιάδες χρόνια για να βγάλουν την Μονόπολι ,στον Κώστα Τουρνά χρειάστηκαν μόλις 58 χρονια για να βγάλει το τραγούδι κάτω από την Ακρόπολη παίζουμε Μονόπολι

Monday, October 21, 2013

Σχεδόν βραβείο

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο , εκτός από την φορά που με δει από πίσω , με πει κοπέλα , γυρίσω του μιλήσω , τον ρωτήσω αν είμαι κοπέλα και μου πει οτι δεν με ξέρει , δεν ξέρει αν είμαι κοπέλα ή αγόρι και δεν ζητήσει ούτε συγνώμη. Σε γενικές γραμμές αυτό έγινε. Τα υπόλοιπα είναι φωνές δικές μου προς τον πελάτη. Πελάτισσα ήταν. Αλλά δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν την ξέρω.

Wednesday, October 09, 2013

Βραβείο κοπελιάς

Μου φαίνεται πως θα κάνω το βραβείο "κοπελιά" για όσους με φωνάζουν έτσι στην δουλειά. Ή τέλος πάντων με φωνάζουν με τρόπο σαν να με νομιζούν για κορίτσι. Μέχρι στιγμής θα πήγαινε στην κυρία τάδε! Ακούστε ιστοριά. Πάει στον πάγκο. Έρχομαι διπλα της κι εγώ. Διαλέγει ποιο ψάρι θέλει. Μιλάμε. Την εξυπηρετώ. Βάζω δηλαδή το ψάρι στην σακούλα. Της το δίνω. Την χαιρετάω. Φεύγει κανονικά. Έρχεται μετά από δύο λεπτά. Μου φωνάζει γιατί ήμουν πίσω και καθαριζα ψάρια: "κοπελιά , δεν το θέλω το ψάρι , να το αφήσω; " . Η δικαιολογιά πως είμαι όμορφος όσο και αν με τιμά δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα ειδικά όταν ερχομαι έρθει δίπλα δίπλα.

Monday, October 07, 2013

Διαφήμιση παλιά

Το περασμένο Σάββατο ήρθε πρωί πρωί μια πελάτισσα και μου λέει "θα με βάλεις τέσσερις τσιπούρες; θα με τις καθαρίσεις κιόλλας;" . Αλλά μετά δεν είπε "τι δεν καταλλαβαίνεις..." και στο τέλος του διαλόγου δεν ακούστηκε το "Θέλω να πετάξω τώρα". Που ήταν ο σκηνοθέτης να φωνάξει cut!!!!

Wednesday, October 02, 2013

Έπαινος

Σήμερα μετά από πάρα πολύ καιρό έπιασα δουλειά στις 5:30. Δεν με ενοχλούσε ποτέ το πρωινό ξύπνημα οπότε το ότι σχολάω στις 13:30 είναι για εμένα ότι καλύτερο. Αναγκάστηκα όμως να κάνω περισσότερες δουλειές , και μήπως πληρώθηκα παραπάνω; Όχι βέβαια. Αλλά έτσι είναι όταν είμαστε λίγα άτομα. Ήταν ένα μικρό θαύμα πως ανοίξαμε. Δεν θα το παινευτώ αλλά είμασταν οι καλύτεροι. Δεν το παινεύτηκα. Δεν σας λέω πόση τσιπούρα έχει μείνει. Πάντως όταν είπα σε έναν υπεύθυνο πόσο έχει μείνει μου απάντησε εύγλωττα: "τον ήπιαμε".

Sunday, September 29, 2013

Σατανική σύμπτωση;

Παρασκεύη και Σάββατο είχαμε προσφορά στην τσιπούρα. Το είχα πει. Μαντέψτε πόσα κιλά μας περίσσεψαν. Λιγότερα απο 700 περισσότερα απο 600. Πόσα ντε; Τόσα όσα σκεφτήκατε : 666.... και κάτι γραμμάρια. Κούραση αρκετή. Τις επόμενες μέρες μπορεί να είναι χειρότερα. Δεν θα σας πω πότε θα τελειώσουν αυτά τα 666 κιλά. Θα αργήσουν ουουου. Από εβδομάδα θα έχουμε εξελίξεις. Θέλουν κι άλλοι υπάλληλοι να απολυθούν/παραιτηθούν. Να δούμε πόσοι θα μείνουμε στο τέλος.

Friday, September 27, 2013

Μου αρέσει να ζητάω πολλά;

Να σου πω τι πρέπει να γίνει σήμερα. Να έχει τελειώσει η τσιπούρα πριν πάω εγώ. Την προηγούμενη φορά είχε γίνει πάντως. Εφέτο είναι και πιο φθηνά. Δεν πρέπει να γίνει χαμός; Να μην έχω να κάνω εγώ τίποτα το απόγευμα. Έστω αν δεν έχει τελειώσει για κανέναν λόγο να μην τις καθαρίζουμε αλλιώς πάμε για παγκόσμιο ρεκόρ καθαρίσματος. Μην μου πεις πως ζητάω πολλά. Μια χαλαρή προσφορά βρε παιδί μου. Μια φορά τον χρόνο σιγά. Ε; Φανταστικέ εσύ!

Wednesday, September 25, 2013

Ψύχραιμος;

Είναι από τις μέρες που τα βρήκα πολύ άσχημα στην δουλειά. Εντάξει αρκέτα άσχημα. Μου κάνει εντύπωση που δεν θύμωσα. Ανάλογα το πως ήταν το ψυγείο έπρεπε να είχα τουλάχιστον βρίσει. Πως διατήρησα την ψυχραιμία μου άραγε; Μπορεί επειδή ήξερα ποιος ήταν απόγευμα. Δεν θα το άφηνε ποτέ έτσι αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος. Τελικά όπως το υπέθεσα δεν έφταιγε ο απογευματινός. Κι εγώ να ήμουν απογευματινή βάρδια έτσι θα μου το άφηνα. Φταίει ο χρονοδιακόπτης! Τα υπόλοιπα ήταν μια χαρά. Καλά μην νομίζετε πως έχει και δουλειά. Από Παρασκεύη τώρα και λίγο την Δευτέρα. Μετά πάλι ήσυχα αλλά με τρέξιμο.

Tuesday, September 24, 2013

Δεν κλέβω άστο

Δεν ξέρω τι γίνεται στην δουλειά. Αρχές Αυγούστου απολύθηκε ένας συνάδελφος. Υποτίθεται το ήθελε. Το ζήτησε. Τώρα ψάχνει για δουλειά. Δεν έχει βρει. Την περασμένη εβδομάδα πάλι ένας συνάδελφος απολύθηκε. Το ήθελε λένε κι αυτός. Πριν αρκετούς μήνες ακόμα ένας είχε ζητήσει να τον απολύσουν. Τώρα έχει μπαρκάρει. Το είχα πει και παλιότερα. Αρχές Απριλίου ήταν όταν ήρθε να μας αποχαιρετήσει.Ήταν στο τμήμα του παντοπωλείου και οι τρεις. Κάπου εδώ μπαίνει η ατάκα: τυχαίο; Δεν νομίζω. Σκεφτείτε πως σε αυτό το τμήμα έχει από αρκετή έως πάρα πολλή λούφα. Δεν άντεχαν άλλο να μην δουλεύουν. Εντάξει λίγο κακία αυτό. Αλλά έχει μεγάλη δόση αλήθειας. Ο καθένας βέβαια επιλέγει πόσο θα δουλέψει ανεξαρτήτως τμήματος. Ακόμα μια συνάδελφος από τα γραφεία άλλαξε κατάστημα. Όσο πάμε και μικραίνουμε. Γιατί ωραίοι είμαστε αλλά πόσοι θα μείνουμε στο τέλος δεν ξέρω....

Ένα χρόνο πριν , περίπου

Τελευταία φορά ηταν στο σπίτι σου. Παίζατε κάτι με αυτοκίνητα. Έιχαμε φάει και πιει πριν. Λιγάκι. Χάσαμε την απονομή μεταλλείου. Είχες κράμπες και πήρες μαγνήσιο. Δεν θυμάμαι όλες τις λεπτομέρειες. Έμοιαζαν αρκετά οι μέρες που βρισκόμασταν. Εκτός από την μια πολύ επεισοδιακή. Φου. Τις εξόδους περισσότερο από τις φορές που μέναμε στο σπίτι σου. Έχω καλή εικόνα. Δυνατή. Όπως σου πρέπει. Καληνύχτα. Έμπρακτα. 
Πήρες το αυτοκίνητο και ήρθες να με μαζέψεις. Τότε ξέσπασα κανονικά. Έιχα ξεσπάσει λιγάκι στο τηλέφωνο που μιλήσαμε. Απόρω πως άντεξα ο χαζός τόσες ώρες. "Τα ματάκια του ήταν κόκκινα". Καθόμασταν και κλαίγαμε όλοι μαζί. Μάλιστα από τις λίγες φορές που βγήκαμε στο μπαλκόνι. Ήταν έντονα όπως κάθε φορά. Ένιωσα καλύτερα. Όπως πάντα ήσουν εκεί και με βοήθησες. Εγώ είμαι βλάκας αλλά εσύ με κάνεις λιγότερο βλάκα.

Wednesday, September 04, 2013

Μόνο

Εντάξει όχι ότι συνηθίζεται να σε λένε κοπελιά και δεσποινίς δύο μέτρα άντρα , απλά δεν νευριάζω τόσο. Σήμερα με είπαν πάλι. Θυμήθηκα μια σκηνή που είχε γίνει στο μαγαζί. Μετά το διάλειμμα πήγα στο ... στο μέρος. Μετά που έκανα την κατάθεσή μου φυσικά έπλυνα τα χεράκια μου. Δεν φαινόμουν ακριβώς. Ξεχώριζε μια κοτσίδα. Βλέπω με την άκρη του ματιού μου έναν κύριο να μπαίνει , στον -ας πούμε- προθάλαμο και να προσπαθεί να βρει σε ποια από τις δύο πόρτες πρέπει να μπει σιγοτραγουδόντας το λαϊκό άσμα. Ξαφνικά βλέπει μια κοτσίδα να ξεπροβάλει. Σου λέει α αυτές είναι οι γυναικείες σίγουρα ας πάω στην άλλη πόρτα. Καταλαβαίνετε που μπήκε. Γελάστε

Tuesday, September 03, 2013

Μιά λίγο μέρα ανάποδη

Έβαλα το κρεβάτι να χτυπήσει στις 6 και ξάπλωσα στο ξυπνητήρι. Κατέβηκα ακριβώς στις 6 και ξύπνησα τις σκάλες.  Άνοιξα το ποτήρι και πήρα ένα ντουλάπι. Έβγαλα το ψυγείο από το γάλα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση για εμένα το πρωί από ένα γάλα με φρέσκο ποτήρι. Έπρεπε να τρέξω. Έχουμε προσφορά στους πελάτες σήμερα. Θα περάσουν πολλές τσιπούρες να ψωνίσουν. Πάλι τα ίδια θα έχω. Γιατί δεν γυαλίζουν τα μάτια τους , γιατί δεν εχουν υγιείς πνεύμονες, αυτός εδώ γιατι είναι αξύριστος , γιατί είναι παχής, γιατί οταν πιέζω την κοιλιά του δεν επανέρχεται , γιατί δεν είναι σκληροί, δεν έχετε ανοικτής θαλάσσης μόνο ιχθυοτροφείου ε, γιατί δεν τους καθαρίζεται...

Monday, September 02, 2013

Πρόταση

- Θέλεις να πάρεις την θέση του μαξιλαριού που αγκαλιάζω κάθε βράδυ για να κοιμηθώ;
- Τώρα είναι πρόταση γάμου αυτό; αυτό είναι πρόταση ύπνου
- Δεν το βρήκες γλυκό δηλαδή; στο μυαλό μου ακουγόταν πολύ γλυκό..
- Μήπως το είπε κάποιος άλλος για άλλο λόγο; Γιατί στα δικά μου αυτιά δεν ακούστηκε καθόλου γλυκό. Το μαξιλάρι που κοιμάσαι το βράδυ το σκέφτεσαι κατά την διάρκεια της μέρας δηλαδή; ή μόνο όταν νυστάζεις; Που ξέρω εγώ αν το πλακώνεις όταν προσπαθείς να κοιμηθείς ε; ε;
- Καλά άστο...

Tuesday, June 18, 2013

Φτωχά

Ήθελα να πω βασικά , πως ο Μάιος δεν κράτησε πολύ. Λίγο η άδεια , λίγο το Πάσχα , λίγο που δεν η Πρωτομαγιά έπεσε 7 Μαΐου. Δεν μου φάνηκε σχεδόν καθόλου ο μήνας. Επίσης  πως τώρα που το παρατηρώ πρέπει να ήταν ο μήνας που έκανα τα περισσότερα απογευματινά από τότε που έπιασα δουλειά. εννιά! Πως δεν γνώρισα τον Γραμμένο πριν βάλει τις τιράντες. Θα ήταν πετυχημένο.
Έχουμε φτάσει στα μέσα του Ιουνίου. Οι άτυχοι πήραν την καλοκαιρινή τους άδεια ήδη. Το λέω αυτό γιατί θα δουλεύουν όλο το καλοκαίρι μετά. Εμένα έτσι μου φαίνεται. Αυτά. Φτωχά.

Tuesday, June 11, 2013

Booling

Ήταν ένας χτιστός. Με ενοχλούσε. Ξέρεις booling και καλά. Εγώ βέβαια δεν μάσησα. Του την είπα. Πήγε να το συνεχίσει. Σηκώθηκα κι έφυγα. Δεν ήθελα να τσακωθώ. Όχι δεν εννοώ μην με δείρει. Να τσακωθώ εννοώ. Αφού θα του την έλεγα. Θα θύμωνε , θα με πλάκωνε , θα γυρνούσα σπίτι , θα με έβλεπαν οι γονείς μου , θα θύμωναν και θα τσακωνόμασταν.

Tuesday, June 04, 2013

Σαν τον Ντέιβ

Μακράν η χειρότερη μέρα να έχεις ρεπό είναι η Τρίτη. Δεν σπάει η εβδομάδα στην μέση , δεν έχεις καν κουραστεί για να ξεκουραστείς και η εβδομάδα σου φαίνεται ατελείωτη. Άντε αν είναι συνδυασμός με άδεια με αργίες κάτι πάει κι έρχεται. Συνήθως πειράζω τους συναδέλφους όταν έχουν ρεπό Τρίτη. Σήμερα λοιπόν είναι η σειρά μου να έχω το "καλύτερο" ρεπό. Θα περάσω πολύ ωραία. 
Το πρωί είχα μια περίεργη εμπειρία. Ξύπνησα όπως φαντάζομαι ο περισσότερος κόσμος από τον σεισμό. Ανησύχησα κατά την διάρκεια. Όμως μετά δεν ήξερα αν συνέβη στα αλήθεια ή το είδα στον ύπνο μου. Ευτυχώς δεν ήταν κάτι ανησυχητικό. Φυσικά μας καθησύχασαν οι ειδικοί. Όπως κάθε φορά μετά από κάποιον σεισμό. 
Είδα κι όνειρο κανονικό αυτή την φορά. Ήμουν στον στρατό. Για ένα περίεργο λόγο είχα μακρυά μαλλιά. Υποτίθεται πως ήταν λίγες μέρες πριν απολυθώ. Ο λοχαγός μου αποφάσισε να με κουρέψει. Όχι ακριβώς όμως. Βασικά. απλά να μου κόψει την κοτσίδα όσο πιο ψηλά μπορούσε. Τελικά ανάγκαστηκα να κουρευτώ τελείως κοντά. Δεν μου άρεσε. Ημουν πολύ στεναχωρημένος λίγες μέρες πριν απολυθώ. Ακριβώς το αντίθετο από ότι στην πραγματικότητα.