Στην τσέπη σου;

Απλώνει το χέρι του να δώσει το εισιτήριο. Ο κύριος που περιμένει πριν τα μηχανήματα που ακυρώνουν απλώνει κι εκείνος το δικό του. Αντί να πάρει το εισιτήριο του αρπάζει το χέρι και του περνάει χειροπέδες. Με άγρια φωνή: Δεν το ξέρεις πως η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο; Τα βλέπεις αυτά εδώ; λέει με ταυτόχρονη κίνηση του χεριού που φανερώνει το όπλο του και την αστυνομική του ταυτότητα. Εγώ είμαι ο Νόμος. Μόλις στο απαγόρεψα και τώρα θα σε τιμωρήσω κιόλας. Η σκήνη λαμβάνει χώρα μπροστά σε αρκετό κόσμο ο οποίος όμως δεν αντιδρά. Ο αστυνομικός σέρνει τον νεαρό μέχρι το γραφείο του σταθμάρχη. Περνάει η ώρα, οι συρμοί , ο κόσμος. Κάνεις δεν θυμάται πια τι έγινε με τον νεαρό. Πόσο άγαρμπα τον άρπαξε , πόσο άσχημα του μίλησε , πόσο ταπεινωτικά τον έσυρε, πόσο απαξιωτικά του φέρθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος. Ποιο ήταν όμως το τέλος; Μετά από αρκετή ώρα ένα ασθενοφόρο φτάνει στην είσοδο του σταθμού. Βγαίνει το φορείο και παίρνει ένα νεαρό. Ο αστυνομικός είπε πως μπήκε μεθυσμένος και γλίστρησε στις σκάλες...