Δύσκολα

Για λίγο καιρό ακόμα από ότι φαίνεται. Δύσκολα τα πράγματα. Δυσοίωνα. Άλλη μέρα θα σας πω

Ξίφος

Σήμερα ήθελα να σου γράψω κάτι αλλά δεν

Ξέρεις κάτι;

Είναι επειδή κρατούσες όλες αυτές τις μέρες your fingers crossed...

Κρυφά

Τι καλύτερο σημάδι από το να λέει το όνομά μου στην πρώτη σελίδα που θα ανοίξεις; Το άλλο δεν το ήξερες όμως. Πως έχει μια σκηνή που μας περιγράφει. Την κάναμε μετά από λίγους μήνες καταλάθος και μάλιστα χωρίς να το ξέρουμε. Ήταν ωραία που το έσκασες και ήρθες κρυφά. Ίσως τελικά όχι τόσο κρυφά αλλά ποιος νοιάζεται; Αφού ήρθες. Ήταν αργά και είχε κρύο. Δεν ανατριχιάσαμε από αυτό αλλά είχε. Είχε και λίγο απόσταστη. Μικρή αλλά αρκετή. Θα κοιτάξω να δω που είναι η φωτογραφία από μια γωνία που κάποτε έβλεπα τέσσερα κεφαλάκια και τα δυο κρυβόντουσαν.

Στο δρόμο για το τρένο

Όλοι μας για να δοκιμάσουμε την εφαρμογή του νέου μας κινητού, να μας ειδοποιεί κάθε φορά που θερμοκρασία πέφτει στους μηδέν βαθμούς έτσι ώστε να σηκώνουμε εγκαίρως τους υαλοκαθαριστήρες για να μην κολάνε στο παρμπρίζ, βάλαμε το κινητό μας στην κατάψυξη και περιμέναμε εν αγωνίως να ακουστεί ο ήχος ειδοποίησης. Νιώσαμε μια περηφάνια όταν μετά από λίγα δευτερόλεπτα χτύπησε το κινητό που όντως πήγαμε κάτω στο παρκαρισμένο μας αυτοκίνητο να σηκώσουμε τους υαλοκαθαριστήρες...

Έντονα πολύ

As a matter of fact ναι έχει φεγγάρι. Θα ήταν πιο ωραίο αν δεν το έβλεπα από την ταράτσα του σπιτιού μου. Από μια παραλία ας πούμε ή από ένα βουνό. Χωρίς τoν θόρυβο της μηχανής που μόλις πέρασε. Είναι μια γλυκιά και ήσυχη βραδιά. Όσο ήσυχη μπορεί να είναι τέλος πάντων. Θυμάμαι τότε στο άλλο σπίτι μου, στον Ασπρόπυργο. Το έλεγα έτσι γιατί έτσι το ένιωθα. Ο μικρός δεν είμαι σίγουρος πως το λέει έτσι. Ήμουν κοντά στην θάλασσα. Αλλά η φασαρία από την εθνική που ήταν σε απόσταση λιγότερη από ένα χιλιόμετρο ή τα πολλά φώτα στην απέναντι πλευρά , αν θυμάμαι καλά, σε προσγείωναν λίγο. Ας ήταν αργά την νύχτα. Πάντα είχε λίγο φασαρία. Ή δεν είχε απόλυτη ησυχία. Στην Δράμα θυμάμαι ήταν πιο ήσυχα. Λίγο πιο ωραίο αυτό το σπίτι. Βουνό κιόλας μου ταιριάζει πιο πολύ. Ατμοσφαιρικά κάπως. Στα Χανιά ίσως το καλύτερο σπίτι. Δεν ξέρω πήγα και σε πολλά εκείνον τον χρόνο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως και τα θυμήθηκα αυτά τώρα. Το φεγγάρι; Σε έναν χρόνο βλέπεις περισσότερα φεγγάρια από ότι ίσως στην υπόλοιπη μέχρι τότε ζωή σου. Εκτός και αν είσαι αστροφυσικός οπότε δεν μετράει. Δείτε το φεγγάρι. Δείτε τις σκιές που δημιουργεί. Δείτε το φως που βγάζει.

Σπάτα ή Λούτσα ή .....

Ας αρχίσουμε από την αρχή. Τα πράγματα στην δουλειά δεν πάνε καθόλου καλά. Θεωρητικά στο κατάστημα που δουλεύω είμαστε 15 άτομα παραπάνω... Φυσικά οι βάρδειες βγαίνουν μετά δυσκολίας ακόμα και όταν λείπουν δύο άτομα σε άδεια. Άλλο αυτό βέβαια. Πως ο κόσμος που έρχεται ήδη περιμένει σε μεγάλες ουρές για να εξυπηρετηθεί δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο για αυτούς. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γίνεται με 15 άτομα λιγότερα. Το καλό είναι πως δεν θα απολυθούν 15 άτομα, απλά θα κοιτάξουν να βρουν τρόπο να πάνε σε άλλα καταστήματα. Ειδικά σήμερα ο υποδιευθυντής με ρώτησε που μένω... Οι περισσότεροι συνάδελφοι μένουν στις γύρω περιοχές. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έρχονται με τα πόδια στην δουλειά. Θα είναι μεγάλη μείωση στο εισόδημά τους αν τους πάνε για παράδειγμα στα Σπάτα που είναι το κυρίαρχο ζήτημα αυτή την εποχή. Άντε να δούμε τι θα γίνει.

Συγκίνηση

Ήθελα να ξέρεις πως δεν είναι κίτρινη αηδία. Η γιατρός το είπε χρυσό! Αλλά έστω και κίτρινο να είναι όπως το λες εσύ μου ταιριάζει περισσότερο από το κόκκινο. Κανόνισε να τα πάρεις εσύ. Δεν συμπληρώνω εγώ αλλονώνε! Θέλω να μπούνε μέσα σου. Κάτι από εμένα. Ελπίζω να είναι τα τελευταία.

Το γλυκό

Ένα μικρό κοριτσάκι έπιανε τον πάγο. Του λέω μην το βάλεις στο στόμα σου όμως ε. Όχι,το πιάνω μόνο μου είπε. Ο μπαμπάς του το μάλωσε που θα πλύνεις τα χέρια σου τώρα; Του έδωσα να πλυθεί με οινόπνευμα και του έκοψα λίγο χαρτί κουζίνας για να σκουπιστεί. Το αστείο και γλυκό ταυτόχρονα και χαριτωμένο και ότι άλλο θέλετε ήταν πως με ρώτησε αν θα πονέσει με το οινόπνευμα. Το έχει συνδυάσει με πόνο το μικράκι γιαυτό μάλλον. Ακόμα και όταν του έριξα λίγο στο χεράκι του είχε ύφος σαν να πονάει. Πόνεσε το ρωτάω. Όχι μου λέει! Του σκούπισα τα χέρια και αυτό ήταν το απολύμανα! Τι λένε είπε ο μπαμπάς. Ευχαριστώ!

Στους καλούς μόνο

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Σήμερα ήρθε μια πελάτισσα πρωί πρωί. Αγοράζει αρκετά συχνά και πάντα γκρινιάζει για τις τιμές:
- Γιατί τόσο ακριβή η σαρδέλα;
- Ε ανάλογα με την τιμή αγοράς πάνε αυτά.
- Καλά βάλε μου ένα κιλό.
Βάζω χωρίς να λέω τίποτα.
- Μην μου βάζεις από κάτω που είναι λιωμένο σαν νερό...
Χαμογελάω.
- Οι υπάλληλοι πρέπει να (ανέχονται; ) τις πελάτισσες το λέω για τον μορφασμό σου.
Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ποια λέξη χρησιμοποιήσε πάντως ήταν πιο κοντά στο ανέχονται από το να κατανοούν.
Να σας πω λοιπόν αγαπητή πελάτισσα πως εσείς το έχετε χάσει αυτό το δικαίωμα/προνόμιο(ή όπως αλλιώςς θέλετε πείτε το) να σας ανέχομαι ή να σας κατανοώ.

Είναι το χόμπιτ!

Σήμερα ήρθε ένας ενδιαφέροντος! Κοιτούσε τους Σκάρους. Με ρωτάει αν είναι εισαγωγής. Ναι λέω και το γράφουμε κιόλας. Α γιατί στην Ελλάδα έχει μόνο στην Κρήτη μερικά κοπάδια απαντάει είναι και δυόμιση τόνους πιο σκούροι... Να του πω πως έχω δυσχρωματοψία αναρωτήθηκα και πως δεν θα είχε μεγάλη διαφορά για μένα ότι χρώμα και να ήταν. Που το ξέρει ρε γαμώτο πως είναι δυόμιση τόνους πιο σκούροι; ζωγράφος είναι; ξαναναρωτήθηκα. Μετά με ρώτησε για τις γαρίδες τι νούμερο είναι. Το νούμερο δείχνει βασικά το μέγεθος της γαρίδας. Οσο πιο μικρό το νούμερο τόσο μεγαλύτερες είναι οι γαρίδες. Δεν ξέρω γιατί είναι έτσι, αλλά έτσι είναι. Του εξηγώ πως το νούμερο δεν γράφεται πάνω στα τιμολόγια. Α δεν μπορεί, πως δεν γράφεται! Δεν μιλάς με κάποιον τυχαίο με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού ξέρω από κομπίνες ( ;) . Νομίζω είπε την συγκεκριμένη λέξη.
Τι θέλεις τώρα ρε αφεντικό να τσιμπάω; απόστρατος είσαι λογικά ξεπέρασέ το! Γιαυτό και έχεις πολλά χόμπι! Την ζωγραφική για τους τόνους του Σκάρου. Το ψάρεμα γενικά και για το νούμερο στις γαρίδες! Τώρα για τις λαμογιές και τις κομπίνες ή ότι άλλο ημιπαράνομο φαντάζομαι πως είναι ειδικότις αποκτηθείς εν τω στρατεύματι... που λέει και ο Φαίδων

so and so

Δύο περιστατικά με πελάτες το ένα πολύ αστείο το άλλο λίγο τραγικό. Το λίγο τραγικό είναι πως μια πελάτισσα είχε πάρει ένα ματσάκι μαϊντανό και είχε βάλει λίγο άνιθο για να πάρει μαζί. Το ματσάκι ο άνιθος είχε ο,27 ευρώ και η κυρία προτίμησε να πάρει ένα κλωναράκι άνιθο αντί να το πληρώσει. Δεν της περίσσευαν 27 λεπτά για να πάρει ολόκληρο το ματσάκι; Δεν ξέρω. Νομίζω πως αυτό σκέφτηκε.
Το πολύ αστείο περιστατικό έχει να κάνει με μία γιαγιά και το εγγόνι της. Ακουμπάει λοιπόν ο μικρός , μέχρι εννιά χρονών τον κάνω, το χέρι του πάνω στην ζυγαριά και λέει: " γιαγιά είναι πολλά κιλά το χέρι μου;" και η θεϊκή απάντηση της γιαγιάς: " πολλά κιλά είναι η μαλακία που σε δέρνει..."

Χωρίς τίτλο

Σήμερα απολύσαν ακόμα έναν συνάδελφο. Μάλλον απέλυσαν όπως με διόρθωσε ο φίλος μου. Περιμένουμε ποιος θα είναι ο επόμενος δυστυχώς... Κουράγιο μας

Μύγες

Το περασμένο Σάββατο (25/6) όλοι οι πελάτες είχαν νεύρα. Πραγματικά όμως ήταν όλοι νευριασμένοι. Φοβόμουν πως θα φάω ξύλο. Αυτό το Σάββατο ήταν όλοι πολύ ευδιάθετοι και υπομονετικοί. Η δουλειά έχει μειωθεί πάρα πολύ που αναρωτιέσαι πια τι τρώει ο κόσμος. Όλη την μέρα βαράμε μύγες. Ευτυχώς δηλαδή που είναι καλοκαίρι και έχεις περισσότερες....

Πάμε άλλο ένα;

Yπάρχουν άνθρωποι που ξεδίνουν ακούγοντας Σωκράτη ( Μάλαμα εννοείται) αγκαλιά με ένα μπουκάλι ρακί. Εγώ δεν μπορώ έτσι. Θέλω να παίξω μπάσκετ. Όχι ποδόσφαιρο. Αυτό, το προτιμώ τον χειμωνά. Θέλω μπάσκετ. Με την σπυριάρα που λένε οι κακεντρεχείς. Θέλω να τρέξω. Να σπρώξω. Να πηδήσω. Να βρισω! Να πω "καλάθι και φάουλ, είκοσι όλα στα εικοσιδύο". Να ιδρώσω. Να κουραστώ και να είμαι πιασμένος στα καλάμια την επόμενη μέρα. Ζητάω πολλά;

Φίλε Ματατζή

Πέτυχα έναν παλιό συμμαθητή μου στην δουλειά. Είναι Ματατζής! Κανείς δεν είναι τέλειος. Τον ρώτησα αν έχει ακούσει το τραγουδάκι που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Το είχε ακούσει και γέλασε. Καλό αυτό. Γενικά είναι νέος οπότε ελπίζω να μην έχει κόμπλεξ με αυτά που βγαίνουν. 'Αλλωστε παντού υπάρχουν καλοί και κακοί σε όλα τα επαγγέλματα, ας πούμε. Είναι πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες φυσικά με όσα γίνονται στο Σύνταγμα. Του λέω πως έπρεπε να ήσουν και εσύ μαζί με τους αγανακτησμένους, άλλωστε και σε σένα έχουν κόψει μισθούς και δώρο. Μου είπε πως τους έχουν προειδοποιήσει πως όποιος πάει θα απολυθεί. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι αλλά δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι πως μου διηγήθηκε μια ιστορία πως έλεγε σε έναν συνάδελφό του για πλάκα πως όλα αυτά τα τραβάμε για δύο χιλιάδες ευρώ και τον κοιτούσαν... οι πολίτες. Φυσικά δεν παίρνουν τόσα χρήματα αλλά ο άλλος που το ακούει όσο να πεις ξαφνιάζεται. Η λέξη "πολίτες" μου κακοφάνηκε να πω την αλήθεια. Δεν χτύπησε καλά στα αυτιά μου. Δηλαδή αυτός δεν είναι πολίτης; Είναι κάτι άλλο; Ίσως αυτή την λέξη χρησιμοποιούν μεταξύ τους αλλά δεν είναι σωστή επιλογή. Δείχνει λίγο πολύ και τον τρόπο που σκέφτεσαι.

Μπορεί και όχι

Έχω κοιμηθεί μετά τις δυο το βράδυ και δουλεύω έξι το πρωί. Πάω στην δουλειά μου κανονικά χωρίς να αργήσω τίμιος. Στις δέκα περίπου πάω για διάλειμμα. Αφού τρώω το κολατσό μου κοιτάω την ώρα και μου μένουν ακόμα εφτά λεπτά μέχρι να ξαναπιάσω δουλειά. Βάζω στο κινητό μου το ξυπνητήρι να χτυπήσει σε εφτά λεπτά και την πέφτω στην καρέκλα. Με τιμεί που όχι μόνο κοιμήθηκα αλλά είδα και όνειρα μέσα σε εφτά λεπτά; Δεν ξέρω αν με τιμεί ακόμη θα μου πουν σε περίπου τριάντα λεπτά

Ωραία αλλαγή προγράμματος

Λοιπόν σήμερα έγινε αυτό που μάθαμε , σχεδόν όλοι , από την Τρίτη το βράδυ. Όλοι πλην του άμεσα ενδιαφερόμενου. Την Τρίτη το απόγευμα ο προϊστάμενος με ενημέρωσε πως αντί για πρωί θα δούλευα τελικά απόγευμα. Τον ρώτησα αν συνέβη κάτι και μου είπε όχι απλά αυτή η μικρή αλλάγη. Οι περισσότεροι αναρωτήθηκαν γιατί έγινε η αλλάγη και ρώτησαν τον προϊστάμενο. Μετά από λίγο τους είπε πως μάλλον θα φύγει κάποιος αυτή την εβδομάδα. Οι περισσότεροι υπέθεσαν ποιος είναι το πιο πιθανόν να φύγει αλλά κανείς μάλλον δεν του είπε τίποτα. Ο συνάδελφος δουλεύε τρεις το απόγευμα με εννιά το βράδυ. Τον άλλαξαν ωράριο να είναι έξι το πρωί με δώδεκα το μεσημέρι για να τον απολύσουν αμέσως μετά. Να κάνουν την δουλειά τους και μετά να τον διώξουν. Αν ήταν απόγευμα δεν θα μπορούσαν να τον απολύσουν γιατί θα υπήρχε κενό. Έχει δύο μικρά παιδιά. Ελπίζω να μπορέσει να βρει κάτι σύντομα. Τον άλλο μήνα πάλι περιμένουμε τον επόμενο ίσως...
Σήμερα είχαμε και τον έλεγχο. Μετά από τόσους μήνες που μας έχουν πρήξει ήρθε σήμερα εντελώς ξαφνικά. Ο υποδιευθυντής μου είπε πως πήγε καλά το τμήμα μου. Του λέω εγώ λείπω δυόμιση μέρες τώρα ο συνάδελφος ήταν... Που να τον βρει όμως να του δώσει τα έυσημα;

Το ΔΝΤ δεν το περιμέναν...

Κάθε πρωί στην δουλειά έρχονται οι ίδιοι πελάτες. Κάθε πρωί όμως. Κατά κύριο λόγο συνταξιούχοι και νοικοκυρές. Είδα ένα κύριο σήμερα και παραλίγο να βάλω τα κλάματα. Το έχω προσέξει και σε άλλους. Ρε γαμώτο έχουν αδυνατίσει πολύ. Βλέπεις πως σφίγγουν την ζώνη στην μέση τους. Μπορεί να είναι η ιδεά μου, αλλά είναι δυο τρεις συγκεκριμένοι που φαίνεται πολύ έντονα. Οι άνθρωποι που άντεξαν την κατοχη , πολέμους , εμφυλίους , χούντες...

Δεν φταίω εγώ!

Χθες ήρθαν δύο ορεξάτοι. Εντάξει το ξέρω πως ο κόσμος γενικά δεν έχει χρήματα. Αλλά δεν τους μπορώ όταν μου κάνουν παράπονα για τις τιμές. Δεν το μπορώ δεν το αντέχω αυτό! Μετά λένε μόνοι τους βέβαια τι στα λέμε σε εσένα εσύ υπάλληλος είσαι. Υπάρχουν και ψάρια ρε γαμώτο που δεν είναι ακριβά αντικειμενικά. Μην τα σνομπάρετε και λέτε πως είναι για τις γάτες! Άσχημος είναι ο γαύρος; Άσχημο είναι το τονάκι; Άσε που έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που είχαμε δραχμές. Ξέρω πόσα είναι τα 7,99 ευρώ αλλά ο πληθωρισμός τρέχει 10 χρόνια τώρα. Ναι το ξέρω πως παράλληλα δεν έχουν ανέβει και οι μισθοί αλλά δεν μπορώ την γκρίνια. Είμαι που είμαι γκρινιάρης από μόνος μου. Μην μου γκρινιάζετε και εσείς παρακαλώ!