Η μέρα έφτανε στο τέλος της. Είναι μεγάλες οι μέρες εκεί. Κρατάνε πολλές ώρες και δεν περνάνε με τίποτα. Με τίποτα όμως. Μερικές περνούσαν , αλλά οχι η πλειοψηφία. Μετά την πρωινή επιθεώρηση μου έφευγε το πολύ άγχος. Τέλος πάντων. Το βράδυ λοιπόν λέγαμε καληνύχτα. Οι δυο μας εννοώ. Ξέρεις τι μου άρεσε πολύ. Εκτός από τα ψιθυριστά που ήταν σαν να είσαι δίπλα μου.Μου άρεσε όταν "χάναμε" μια καληνύχτα. Συνήθως εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω. Δεν μου άρεσε το γεγονός πως την χάναμε. Αλλά μου άρεσε πως το επόμενο πρωί πριν πούμε καλημέρα , λέγαμε καληνύχτα πρώτα. Το θυμήθηκα και το είπα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
και τί καλά να θυμάσαι και να λες
όσο θυμάμαι θα προσπαθώ να λέω
πολλά είναι τα όμορφα...
και παραπάνω από πολλά
Post a Comment