Σχεδόν βραβείο

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο , εκτός από την φορά που με δει από πίσω , με πει κοπέλα , γυρίσω του μιλήσω , τον ρωτήσω αν είμαι κοπέλα και μου πει οτι δεν με ξέρει , δεν ξέρει αν είμαι κοπέλα ή αγόρι και δεν ζητήσει ούτε συγνώμη. Σε γενικές γραμμές αυτό έγινε. Τα υπόλοιπα είναι φωνές δικές μου προς τον πελάτη. Πελάτισσα ήταν. Αλλά δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν την ξέρω.

Βραβείο κοπελιάς

Μου φαίνεται πως θα κάνω το βραβείο "κοπελιά" για όσους με φωνάζουν έτσι στην δουλειά. Ή τέλος πάντων με φωνάζουν με τρόπο σαν να με νομιζούν για κορίτσι. Μέχρι στιγμής θα πήγαινε στην κυρία τάδε! Ακούστε ιστοριά. Πάει στον πάγκο. Έρχομαι διπλα της κι εγώ. Διαλέγει ποιο ψάρι θέλει. Μιλάμε. Την εξυπηρετώ. Βάζω δηλαδή το ψάρι στην σακούλα. Της το δίνω. Την χαιρετάω. Φεύγει κανονικά. Έρχεται μετά από δύο λεπτά. Μου φωνάζει γιατί ήμουν πίσω και καθαριζα ψάρια: "κοπελιά , δεν το θέλω το ψάρι , να το αφήσω; " . Η δικαιολογιά πως είμαι όμορφος όσο και αν με τιμά δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα ειδικά όταν ερχομαι έρθει δίπλα δίπλα.

Διαφήμιση παλιά

Το περασμένο Σάββατο ήρθε πρωί πρωί μια πελάτισσα και μου λέει "θα με βάλεις τέσσερις τσιπούρες; θα με τις καθαρίσεις κιόλλας;" . Αλλά μετά δεν είπε "τι δεν καταλλαβαίνεις..." και στο τέλος του διαλόγου δεν ακούστηκε το "Θέλω να πετάξω τώρα". Που ήταν ο σκηνοθέτης να φωνάξει cut!!!!

Έπαινος

Σήμερα μετά από πάρα πολύ καιρό έπιασα δουλειά στις 5:30. Δεν με ενοχλούσε ποτέ το πρωινό ξύπνημα οπότε το ότι σχολάω στις 13:30 είναι για εμένα ότι καλύτερο. Αναγκάστηκα όμως να κάνω περισσότερες δουλειές , και μήπως πληρώθηκα παραπάνω; Όχι βέβαια. Αλλά έτσι είναι όταν είμαστε λίγα άτομα. Ήταν ένα μικρό θαύμα πως ανοίξαμε. Δεν θα το παινευτώ αλλά είμασταν οι καλύτεροι. Δεν το παινεύτηκα. Δεν σας λέω πόση τσιπούρα έχει μείνει. Πάντως όταν είπα σε έναν υπεύθυνο πόσο έχει μείνει μου απάντησε εύγλωττα: "τον ήπιαμε".